Τρίτη 13 Απριλίου 2010

ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΔΟΣΗ ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΥ!

Η λιτανεία στον Ορχομενό ήταν ριγέ με φλούδια από κάστανα και οι βατονέτες μοιράζονταν αφειδώς στο πλήθος. Η Κινέζα προβοκάτωρ έξυσε τρεις φορές τα βατονέρια, απειλώντας παρ' όλα αυτά να αυτομολύσει. Που πας, βρε κίτρινη ψωμολύσσα; Και όλοι οι χαραμοφάηδες ξάπλωσαν ανάσκελα- λυπούμεθα γι' αυτό, απλά θα υπάρξουν κάποιες ανεπιθύμητες αναταράξεις, είπε η λυσσασμένη γάτα και έκρουσε τρις τον κώδωνα του κινδύνου. Από πότε κερδίζουν τρισεκατομμύρια τα τετράποδα; Ρώτησε μεσ' στις οιμωγές ο λυκειάρχης τον μάντη Τειρεσία. Είσαι ο καλύτερος μετριόφρων! Μα αυτά δεν ήταν μάτια, ήταν αυγά που τα έφερε μιαν ωραία πρωΐα η στρουθοκάμηλος της κυρίας Αμαλίας, η οποία με τη σειρά της μάλαζε καθημερινά φρούδες ελπίδες. Αφήστε τις μπόγιες και χύστε τις μπογιές είπε ο κύριος Ξανθόπουλος ο καθηγητής των αγγλικών πάνω σε μια συνοικιακή ταράτσα με θέα τον Λουδοβίκο τον ΙΔ΄! Τελικά όλοι συμφώνησαν, λειτουργούμε ως ψαρόσουπα, τα ψαροκόκκαλα όμως ποιος θα τα βγάλει σεργιάνι στο μεϊντάνι του Ηρακλείου; Και έκλαυσεν πικρώς, αφού η κουκουβάγια του' χε πει πάνω στο πλοίο να προσέχει μην ξηλωθούν οι κάλτσες του από υπερβολική δόση ηρωίνης και άδηλου έρωτα. Ο οποίος, κατά τον μεγάλο κλαυσοποιό περνάει μέσα απ' το τούνελ της μεγαλειότητας του, κερνώντας τακτικά φυστίκια Αιγίνης που τ' αγοράζει στις εφτά το πρωί από την πλατεία Αιγύπτου. Προφανώς πρέπει να αναφέρουμε πως πριχού γίνουν αυτά θα γίνουν άλλα. Και μην ξεχάσεις να μεταλλάξεις βρακί και να μεταλάβεις ρακή μα και ν' ανταλλάξεις τ' αυτοκίνητο σου με δύο κιλά βιολογικό πόλεμο. Έτσι θα μας αποκρούσουν οι Γάλλοι με τις φαρέτρες τους, ενώ εμείς...Οι δε Άγγλοι θα φύγουν για το μέρος που δεν βρίσκεται στις συμπληγάδες του παραπλεύρως φούρνου, αλλά στις βουνοκορφές μιας λαϊκής αγοράς γεμάτης μεταλήψεις από τη μαντάμ Σουσού (μαντάμ Σουσού= πορτοκάλι στιμμένο που δουλεύει ως ταξιθέτρια επί ΠΑΣΟΚ). Μωρέ, τι μας λες, είσαι ένας κουτεντές, είπε και ελάλησε η στρόφιγγα του υδραυλικού κύριου Μελανίδη μέσα από το μελανοδοχείο, το οποίο φυλάσσονταν στο πατάρι μιας ξεροσταλιασμένης λιμουζίνας που έλαμπε στο απομεσήμερο. Όμως, αλήθεια έλαμπε στ' απομεσήμερο ή ήταν απλά ένας συνήθης ψεκασμός με γαλαζόπετρα και πέντε- έξι μποφόρ; Τα παπιά γυρνάνε κουρασμένα και πάντα στην ώρα τους από το Λοιδωρίκι, προσέξτε τους τραυματισμούς από μελιτζάνες! Και ποτέ μην ξεχάσετε το γνωστό σε όλους μας δράκο των ρίνγκ που καραδοκεί στην τσέπη του Ράμπο της εφορίας, είπε ρωτώντας για την ποιότητα και τη συλλογική αδιανόητη συνθήκη των πεπραγμένων. Ο γύρος δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία στρουκτούρα και ανεστήθη ανέμελος και γατόπαρδος, κωπηλατώντας σβούρες. Ναι, να του δίνετε σημασία, αυτός εφηύρε το νερό, γιατί νερό θα πει νερά και κορόιδα= νεράιδα, άσε που άμα τα στερηθεί θα πάθει μολυβδοκονδυλίαση κι άντε να τον βρείς μετά, θα' χει πάρει τα βουνά και τα λαγγάδια...
* by Lena, by bosko, by alex, by pass από την ποιητική συλλογή Υπερβολική δόση γατόπαρδου!

7 σχόλια:

Αθανασία είπε...

Καλέεε Μποσκάκιιιι!τι είναι αυτά?? δε κατάλαβα τί πο τε λέμεεε!,μήπως σε χτύπησε κ σένα η Άνοιξη κατακούτελα????...αλλά τόοοσο κατακούτελα πιά???...ε,εχμ..πάρ αυτά (γιανά πάρω,το σοβαρό μου ύφος τώρα):-),ε,εχμ ναί εμένα μου φαίνεται πολύ...σουρεαλιστικό σαν τους πίνακες του Νταλί,ένα πράμα? ε,κάπως έτσι μου 'φέρνει'..κ οι πινακες του Νταλί έτσι είναι..δε καταλαβαίνεις κ πολλά,τι θέλουν να πούν με αυτά που δείχνουν,αλλά σ αρέσουν!!χααααααχααααααααχαχχααααααααχα χα! :lol:!...lololol lol,lol,lol!!,φιλάκια...σουρεαλιστικά...!..

BOSKO είπε...

Αθανασία...
πώς το' λεγε ο Ηλιόπουλος; άμα την καταλαβαίνεις την ποίηση, δεν είναι ποίηση, αλλά τσιφτετέλι!
εμείς πάντως την καταβρίσκουμε κι αυτό είναι το σημαντικότερο!

Ανώνυμος είπε...

Υπερβολική δόση γατόπαρδου και τα μυαλά στα κεραμίδιααααααα!

Καχύποπτε τιποτένιε γείτονα... νοικοκυρά εσύ με το άρρωστο μάτι που μας κοιτάς κ με μισό μάτι κι από πάνω...
που δεν ανέχεσαι ποτέ τις μουσικές μας τα δυνατά γέλια μας μα ούτε καν τις κλαύσεις μας??...
ωραιότατη ησυχία 'πο έχει στα νεκροταφεία!
κάνε μας μια χάρη πάρε το σφυρί μη μας βαράς τους τοίχους και σπάσε κανένα μάρμαρο μαργαριτάρι απ΄έξω ως βαθειά..
βάλε το ζομπι του απατού σου μπες εκεί κ πάρ' κ την τιβι..χωρίς το ντιβιντί.
Μεις είμαστε τρελά παιδιά
λα λα λα λαλαλαλααααααααααααααααααααααααα!!!

Δεσποινα

το δικό μου είναι βιωματικής φύσης..τις προάλλες γίναμε κλς με μια γειτόνισσα γιατί λέει όταν φέρνω παρέα γελάμε δυνατά τραγουδάμε δυνατά μεχρι τις 1:00 (ανήκουστο..εμείς μόνο γελάμε μέχρι τότε) κ την ενοχλεί το πιάνο που το έχω μεταφέρει στο δωμάτιο κ δεν είναι καν ούτε στον τοίχο της. Παλιά πάλι μου βάραγε τον τοίχο που μελετούσα για φτυχίο κ ποτέ δεν έπαιζα μεσημέρι ή αργά βραδυ κ εξαιτίας της το μεταφέραμε στο δωμάτιό μου! Ενω οι νέοι μας γείτονες στο διπλανό διαμέρισμα που είναι κι αυτοί φωνακλάδες κ έχουν και έναν τεράστιο υπέροχο σκύλο (διαμαρτύρεται κ για αυτούς κ γενικώς για τους πάντες στην πολυκατοικία απ΄ ότι μαθαμε) λενε ότι ίσα ίσα που τους διασκεδάζει κ χαίρονται να ακούνε ζωντανή μουσική...όποιος έχει τη μύγα όχι μυγιάζεται τέλος πάντων..της τα είπα παντως απ΄την καλή κ την ανάποδη αυτή τη φορά...οπότε τώρα τι μου φταίει αυτό το μπλογκ!
Φιλιά πάντως!!

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
καλά της τα' πες κι ας γίνατε κώλος, χρειάζεται ενίοτε!
σαν κι εμάς που ήμασταν πέρσι στη βεράντα μου με Παγουλάτο, Lolek, Γισδάκη κι ένα σωρό άλλο κόσμο, παίζανε κιθάρες, τραγουδούσαμε κι ακούγεται ξαφνικά μια φωνή: βουλώστε το, ρε μαλάκες, σκυλάδικο μας το κάνατε!
άκου σκυλάδικο ο αστοιχείωτος!

Ανώνυμος είπε...

Moυ κάνεις πλάκα Boskaki!! Μία λέξη ταιριάζει εδώ....ΦΘΟΝΟΣ!! Κριμα να μην περνάω κατω απ΄αυτό το μπαλκόνι...τέλεια!!!

Δ.

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
ή και ρατσισμός, ακόμη χειρότερα δηλαδή. Ο τύπος άκουσε τα κομμάτια των Beatles, που τραγουδούσαμε, και τ' αγγλόφωνα του Lolek, οπότε σου λέει "ξένοι θα' ναι αυτοί". Κι έμπηξε τις φωνές ο γελοίος στις δέκα και έντεκα το βράδυ, ούτε καν μετά τα μεσάνυχτα, να πεις ότι το' χαμε παρακάνει!

Ανώνυμος είπε...

Ρατσισμός λες ε; Απ΄ όλες τις απόψεις ίσως....γιατί αν θα λέγατε σκυλάδικα πάω στοίχημα μπορεί να μη σας τη λέγανε κ να ακουγόταν πιο φυσικό γι αυτούς...αφού ζούμε στη χώρα του παραλόγου...
Τώρα μου ήρθε αυτό από Τρύπες:
"Ένα ακίνδυνο τραγουδάκι"
"Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν
Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι

Όσοι αγαπούν κι όσοι σπαράζουν
Όσοι ονειρεύονται έναν κόσμο πιο ζεστό
Όσοι δε σκύβουν ούτε διατάζουν
Όσοι τη βρίσκουν με τραγούδια σαν αυτό

Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Έπρεπε κι όλας να έχουν συλληφθεί..."

...προς τους πάσα γης(στους τάφους τους) φιλήσυχους πολίτες!

Δεσποινα

Καλό απόγευμα!!