ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΕΝΥΧΤΙ ON AIR ΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ!

Ήταν η πρώτη φορά μετά από πέντε συνεχόμενες χρονιές που η ραδιοφωνική ολονυχτία της Μεγάλης Παρασκευής με τραγούδια και ποιήματα σε πένθιμο κλίμα έγινε χωρίς την παρουσία του Αντρέα Παγουλάτου στο στούντιο. Υπήρχε διάχυτη πολύ μεγάλη συγκίνηση απ' όλους εμάς, τους φίλους και συντρόφους του, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια ενός μικρού αφιερώματος που τού κάναμε. Βρήκα μάλιστα μόλις χθες και το cd με την εκπομπή του 2008, όπου η Γεωργία Ζώη διάβαζε τα Όργια και Εμπόδια του Αντρέα. Θεό με είχε κάνει ο συχωρεμένος για να έψαχνα το αρχείο μου και να έφερνα στο φως τη συγκεκριμένη εκπομπή ώστε να χάριζε ένα αντίγραφο στην ηθοποιό- μούσα του. Τελικά αυτό συνέβη εν τη απουσία του...Όταν εξέφρασα τη σκέψη να πάω στον τάφο του και ν' αφήσω δίπλα στο καντήλι που θα καίει ένα cd, οι υπόλοιποι με απέτρεψαν. Δεν υπάρχει τάφος, δεν είναι μέσα στη γη ο Αντρέας, μου είπαν, αλλά στον αέρα, παντού. Καλύτερα πέταξε το cd στη θάλασσα, στα κύματα!

Η Μαρία Λαγγουρέλη διάβασε μεταξύ άλλων και ένα ανέκδοτο ποίημα της στη μνήμη του Παγουλάτου. Αποσπάσματα, επίσης, από την πρώτη ποιητική συλλογή της που εκδόθηκε τη χρονιά που γεννήθηκα, από τον Κύριο με την καμπαρντίνα και το συγκλονιστικό Μυρίζει καμμένο από το Νερό στα κάρβουνα.

Ήμουν περίεργος για το ποιος θα κάτσει ν' ακούσει μια τέτοια εκπομπή μεσ' στα μαύρα μεσάνυχτα. Τα μηνύματα από Βόλο, Ζάκυνθο, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, αλλά και Λονδίνο, διέψευσαν τις ανησυχίες μου με τον πιο πανηγυρικό τρόπο. Όταν σε κάποια στιγμή χτυπήσαμε απανωτές επισκέψεις από Πρέβεζα, έπεσε χοντρό γέλιο. Εσύ τι λες, να μην μας ακούνε στην Πρέβεζα; με ρώτησε με απόλυτη λογική η Λιάνα. Μόλις είχε τελειώσει η καρυωτακική Άνοιξη της Πλάτωνος με τη Σαβίνα!

Κι ακολούθησαν το καβαφικό Candles του Lolek, το Ουλαλούμ του Σκαρίμπα και του Άσιμου με τη Λεονάρδου, το Where do we go now but nowhere των Nick Cave & The Bad Seeds, η Πέτρα ειν' ο θάνατος του Χατζιδάκι με την Καγιαλόγλου, το Μοιρολόι της Ηλέκτρας του Θεοδωράκη με την Ειρήνη Παπά, οι Μαριονέττες του Preisner από τη Διπλή ζωή της Βερόνικα του Kieslowski, η Μαντουβάλα με τη Φλέρυ Νταντωνάκη, η σπαρακτική προτροπή Don' t fear the war των Electric Litany, η Λένα Πλάτωνος Στην πλατεία Καπνικαρέα, ο δοξαστικός Θάνατος του Παύλου Σιδηρόπουλου με τους Απροσάρμοστους, οι θλιμμένες Συνταγές μαγειρικής των Χαΐνηδων και πάρα πολλά ακόμη αγαπημένα κομμάτια που δεν μου' ρχονται τώρα στο μυαλό.

Η εκπομπή άλλωστε ξεκίνησε στις έντεκα το βράδυ ακριβώς και τελείωσε στις δυόμισι τα χαράματα με τη Ζώη να απαγγέλλει απόσπασμα από τον Επιτάφιο του Ρίτσου. Μας διέλυσε κυριολεκτικά η Ζώη με την υποκριτική της δεξιοτεχνία! Διάβασε εξαιρετικά ακόμη τη Μοναξιά της Κατερίνας Γώγου, όμως η μεγάλη έκπληξη ήταν που τραγούδησε α καπέλα βυζαντινούς ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας και ένα ηπειρώτικο νυφιάτικο μοιρολόι. Όταν πάλι προτίμησε να διαβάσει και όχι ν' ακούσουμε τον Μάρκο της Πλάτωνος, την παρακολουθήσαμε να συντρίβεται χωρίς υπερβολή. Ξέρετε, μας είπε μετά, είχα κι εγώ έναν σκύλο που τον έλεγα Μάρκο και μού τον δηλητηρίασαν...

Προσωπικά με συγκίνησε μέχρι δακρύων και η Λιάνα Μαλανδρενιώτη πάλι στον Επιτάφιο του Ρίτσου, αφού μπορεί να μην είναι ηθοποιός (ή μήπως είναι;), όμως πρόκειται για έναν άνθρωπο, μία Γυναίκα και μία Μάνα που' χει περάσει διά πυρός και σιδήρου, χαρίζοντας παρ' όλα αυτά στους άλλους μονάχα φως, αγάπη κι ελπίδα. Ήταν η καταλληλότερη επίσης για να διαβάσει κι ένα ποίημα της Σταυρούλας Χατζοπούλου, της Σταυρούλας που η ηρωίνη έκοψε τόσο πρόωρα το νήμα της ζωής της.

Μετά το ποίημα του Λευτέρη Ξανθόπουλου, που πρωτοδημοσίευσα στο blog και που διάβασα από την εκπομπή, φέρνοντας ασυναίσθητα πάλι δάκρυα στα μάτια της παρέας του στούντιο, το ωραιότερο τρίπτυχο ποίημα στη μνήμη του Παγουλάτου έγραψε και απήγγειλε η maira del mar. Την ακούγαμε να διαβάζει με φωνή, πότε σταθερή και πότε τρεμάμενη, ενώ το σχόλιο της Λαγγουρέλη παραδίπλα ήταν πως εν τέλει ο Αντρέας αγαπήθηκε πάρα πολύ από τους νεότερους του ανθρώπους.

Ο ποιητής- δοκιμιογράφος Κώστας Σταθόπουλος μας έκανε την τιμή να βρεθεί στο στούντιο λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Ο πιο αρμόδιος για να μας πει τι θα απογίνει το ογκωδέστατο αρχείο του ποιητή- ευτυχώς τα νέα είναι αισιόδοξα- και να διαβάσει αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή του Παγουλάτου Προς Στοιχειώσεις Πόροι, όπως και από τη δική του, που' χει βγει από τον Μανδραγόρα με τίτλο Παλίμψηστο.

Κάπου εκεί συνδεθήκαμε με τη Θεσσαλονίκη και τον Παντελή Θεοχαρίδη, ο οποίος μάς διάβασε ένα ποίημα του Ντίλαν Τόμας. Αυτό πρέπει να κάνουμε μια ζωή ολόκληρη, απεφάνθη αμέσως μετά ο φίλος ερμηνευτής, να μαζευόμαστε και να διαβάζουμε τον λόγο των ποιητών. Δε βαριέσαι, μέρες που είναι, άλλοι τη βγάζουν με τον λόγο του Θεού, συνεπώς, απ' ότι φαίνεται, ο δικός μας Θεός δεν είναι ένας, αλλά πολλοί, ζώντες και νεκροί, μονίμως στο μεταίχμιο ευαισθησίας, αυτοκαταστροφής, πάθους και ψυχικής ευεξίας. Ακολούθησε το τραγούδι Στον ακάλυπτο με τη φωνή του Θεοχαρίδη σε μουσική Δερμιτάσογλου και στίχους Πλαταμώνα.

Εδώ η Γεωργία Ζώη δίνει ρέστα ως βυζαντινή υμνωδός! Όταν το Ω, Γλυκύ μου Έαρ μετατράπηκε σε πονεμένο σπιρίτσουαλ α λα ελληνικά,

ενόσω εγώ φρόντιζα τα της μουσικής που θ' ακούγεται, προς τέρψιν- φαντάζομαι- των ακροατών μας και των δύο ηχοληπτών, αρχικώς του Φάνη Αραμπατζή και κατόπιν του Δημήτρη Παπαδάκη.

Ευνόητο είναι πως από μία ώρα και μετά, οι εκλεκτοί καλεσμένοι μου έκαναν κανονικές...ανασκαφές μέσα σε στοίβες χαρτιών και βιβλίων για να βρουν επί τόπου το επόμενο τους ποιητικό ανάγνωσμα.

Τους ευχαριστώ από καρδιάς για το, εκ των ερτζιανών, ξενύχτι που γέμισε με μιαν απίστευτη ευφορία το σημερινό μου Μεγάλο Σάββατο! Ευχαριστώ ακόμη όλους όσοι μείνατε συντονισμένοι στο Κανάλι 1 του Πειραιά, κρατώντας μας συντροφιά με τα μηνύματα σας και γνωστοποιώντας μας πως δε γίνονται τα πάντα για το θεαθήναι σε τούτη τη ζωή. Τέλος, το συμπέρασμα απ' ότι έγινε είναι ένα: ο ξαφνικός θάνατος του Αντρέα Παγουλάτου έφερε πιο κοντά όλους τους φίλους του με τη διάθεση να μοιραστούν όμορφα πράγματα και να κάνουν εξίσου όμορφες δραστηριότητες, κάτι που σίγουρα δεν τερματίζεται εδώ. Συνεχίζουμε ενωμένοι, όπως θα το' θελε κι εκείνος!

kkk

* οι φωτογραφίες του post είναι της Αγγελικής Λυκούδη