Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

R.I.P. ΜΑΝΟΣ ΞΥΔΟΥΣ (1953- 2010)

Πάει κι ο Μάνος Ξυδούς, το έμαθα μόλις και σοκαρίστηκα. Από ανακοπή καρδιάς μέχρι να διακομιστεί στο Τζάνειο νοσοκομείο. Είχε προηγηθεί μια έντονη δυσφορία που ένιωσε την ώρα που έκανε πρόβα σε στούντιο του Φαλήρου. Μεγαλωμένος μέσα στη μουσική, ροκάς από τα γεννοφάσκια του, ο Ξυδούς υπήρξε παραγωγός του οριακού Φλου του Παύλου Σιδηρόπουλου με τη Σπυριδούλα για ν' ακολουθήσουν λίγα χρόνια μετά οι Dreamer & The Full Moon με το αγγλόφωνο hit Sandrina. Στην κορυφή, βέβαια, έφτασε με τους Πυξ Λαξ καθ' όλη τη δεκαετία του 1990, υπογράφοντας μουσική και στίχους, παίζοντας και ερμηνεύοντας αρκετά από τα δημοφιλή τραγούδια τους. Συνεργάστηκε ακόμη με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Λάκη Παπαδόπουλο, το συγκρότημα Όναρ, ενώ ουσιαστικά υπήρξε ο άνθρωπος που σύστησε στο ευρύ κοινό της δισκογραφίας τον τραγουδιστή Γιάννη Χαρούλη. Τα τελευταία χρόνια συνεργαζόταν συναυλιακά και δισκογραφικά με τους αδερφούς Κατσιμίχα- είχε εμφανιστεί πρόσφατα στην πολύ επιτυχημένη συναυλία επανασύνδεσης των διδύμων. Τον είχα συναντήσει πέρυσι στο Κύτταρο για μία συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στο ΠΟΠ+ΡΟΚ με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου προσωπικού δίσκου του. Σκοπεύω να την ανασύρω από το αρχείο μου και να τη δημοσιεύσω εδώ σαν ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του. Λέγεται πως στα τελευταία σχέδια του εκλιπόντος καλλιτέχνη συμπεριλαμβανόταν κι ένας δίσκος με ερμηνευτή τον Βασίλη Καρρά, τον λαϊκό τραγουδιστή που κάποτε είχε χαρίσει την επιτυχία στους Πυξ Λαξ με το περίφημο Άσ' τη να λέει. Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό που λένε ότι οι rockers οφείλουν να φεύγουν νέοι, κατά το live fast- die young, πάντως ο Μάνος Ξυδούς έφυγε νεότατος, μόνο 57 ετών, τουλάχιστον κάνοντας αυτό που λάτρεψε στη σύντομη ζωή του: μουσική και μόνο μουσική παρέα με φίλους.

13 σχόλια:

logia είπε...

το σοκ το ίδιο δυνατό για όλους!

θα μένει πάντα στη σκέψη μας

BOSKO είπε...

logia...
κρίμα μια χαρά άνθρωπος, παραγωγικός, ονειροπόλος, ανοιχτοχέρης στους νέους, δραστήριος ως το τέλος...
ένα "κρακ" έκανε το στήθος μου όταν πληροφορήθηκα τον απρόσμενο θάνατο του.

καλή επιτυχία γι' αύριο στη Νεφέλη. Ήθελα πολύ να τη δω λάιβ, όπως και τους Modrec. Εδώ και δύο εβδομάδες, όμως, είχα κανονίσει να πάω στην παράσταση της Βλαχογιάννη.
και πάλι καλή επιτυχία κι εδώ θα' μαστε για κάτι επόμενο!

Αθανασία είπε...

Γειάσου καλό μου κ γώ το μαθα,από χτές από το μπλόγκ ενός,φίλου.... κ ούυυυφ!:( ξέρεις έχω συνιθήσει να με συντροφέυει,η μουσική των Πύξ λάξ των οποίων ήταν μέλος για χρόνια από τα εφηβικά μου,χρόνια κ αυτό μου ήρθε 'κάπως'...σπουδαίος καλλιτέχνης με ύφος,όπως λέω εγώ.. καλό του ταξίδι...θα τον θυμόμαστε πάντα....φιλάκια καλό μου...αμάν πιά πήξαμε στα θανατικά..δεν ακούμε κ τίποτε άλλο εδώ,κ κάποια χρόνια....

Ανώνυμος είπε...

Αντε πάλι...αν είναι δυνατόν!! Γιατί σε τέτοιους ανθρώπους!! Αυτό δεν συνηθίζεται με τίποτα ό,τι και να λέμε! Θα τον θυμόμαστε τον Μάνο για την γνησιότητά του και όχι μόνο....
Δέσποινα

maya είπε...

μεγάλη απώλεια .
και νωρίς .
πολύ λυπάμαι ...


καλό του ταξίδι .


καλησπέρα μπόσκο μου
ωραία και λιτά τάγραψες :)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης είπε...

Τι χρονιά κι αυτή...
Άντε να δούμε πόσοι ακόμα μέχρι τον επόμενο Γενάρη!

BOSKO είπε...

Αθανασία...
"..δεν ακούμε κ τίποτε άλλο εδώ,κ κάποια χρόνια...."
δυστυχώς ο θάνατος τελικά είναι η συνέχεια της ζωής, αφήνοντας πολύ πόνο σε όσους μένουν πίσω. Και ο Ξυδούς- δε θα πάψουμε να το λέμε- έφυγε πολύ πριν την ώρα του.

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
"Γιατί σε τέτοιους ανθρώπους!! Αυτό δεν συνηθίζεται με τίποτα ό,τι και να λέμε!"
Μοίρα κοινή των ανθρώπων, ο θάνατος (που' λεγε και ο τρελός Χρήστος Τσαγανέας). Μόνο που θα μπορούσε ο συγκεκριμένος άνθρωπος να ζήσει και να κάνει τέχνη για πολλά- πολλά χρόνια ακόμη. Αλλά...

BOSKO είπε...

maya...
την αλήθεια έγραψα, δεν ήμασταν φίλοι, δεν τον γνώριζα καλά προσωπικά, τον παρακολουθούσα όμως εδώ και χρόνια από τότε που μπλέχτηκα με τη μουσική δημοσιογραφία κι από πιο πριν.
θα τον θυμόμαστε και θα τον μνημονεύουμε, τουλάχιστον όποτε ακούμε τα τραγούδια του.

BOSKO είπε...

Σ.Π.Ρ. ...
άσε, αφού εμένα με γάμησε κυριολεκτικά ο θάνατος του Παγουλάτου, έρχονται τώρα μερικοί ακόμη θάνατοι να επιβεβαιώσουν τη ματαιότητα της ζωής- όσο πεσιμιστικό κι αν ακούγεται αυτό.

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Βρε για κοιτα πως γινεται η απώλει συνήθεια μας.
Αισθανομαι εναν κλοιο που πλησιάζει και σφίγγει ενα γυρο.
Τον γνώριζα απο το 1978. Και μόνο που το γράφω ανατριχιάζω.

BOSKO είπε...

"Αισθηματική ηλικία"...
το κατάλαβα ότι θα τον ήξερες πολλά χρόνια όταν διάβασα το δικό σου επικήδειο post.
έγινε η απώλεια συνήθεια μας, δε λες τίποτα. Κι αυτό είναι το γαμώτο της υπόθεσης.

Unknown είπε...

http://radioola.listen2myradio.com/
mpeite gia na akousete tragoudia toy manoy xidoys