Να κι ένα μηνιαίο μουσικό περιοδικό, στο οποίο δε γράφω, θα ήταν όμως ατόπημα να μη σχολιάσω το νέο τεύχος του που κυκλοφόρησε χθες και που περιέχει ένα από τα πιο δυνατά premium CDs των τελευταίων χρόνων! Κοινώς, δεν πρόκειται για στεγνή διαφήμιση, αλλά για καθήκον! Μια πενταετία, λοιπόν, μετά από την επεισοδιακή συναυλία των White Stripes στην Αθήνα, το Sonik φαίνεται ότι βγάζει τα σπασμένα, προσφέροντας με το 57ο τεύχος του, δώδεκα τραγούδια του συγκροτήματος διασκευασμένα από δώδεκα αντίστοιχες ελληνικές alternative μπάντες. Στο εξωτερικό δεν είναι καθόλου πρωτότυπα τέτοιου είδους εγχειρήματα για τον μουσικό Τύπο- θυμάμαι χαρακτηριστικά το Mojo που είχε δώσει κάποτε ολόκληρα τα έργα Blonde On Blonde και Are you experienced? του Bob Dylan και των Jimi Hendrix Experience αντίστοιχα, διασκευασμένα κομμάτι προς κομμάτι από νέους καλλιτέχνες και συγκροτήματα. Στο εν λόγω φανταστικό tribute στους White Stripes συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, οι Socos & The Live Project Band, Zebra Tracks, Massroom, Christos Alexopoulos & The Modern E Quartet, Killinnosense, Gad., Exposed by Observers. Έχω ξεχωρίσει ήδη την άποψη των No Profile στο Jolene (λόγω τραγουδιού, βασικά), τη γκρουβάτη νεοχίπικη προσέγγιση των J. Kriste, Master of Disguise feat. Sancho 003 στο Instinct Blues, το Seven Nation Army που τα σπάει κανονικά έτσι όπως έγινε από τους Socos & The Live Project Band, την ψυχεδελική λόγια οργανική βερσιόν του Ichy Thump από τον πρωτοποριακό συνθέτη Christos Alexopoulos, εδώ μαζί με τους Modern E Quartet, καθώς και την α λα Bjork διασκευή των Killinnosense στο τραγούδι I' m Lonely (But I ain' t that lonely yet). Πολλά μπράβο στον Χρήστο Καριώτη που είχε την ιδέα ενός τέτοιου concept, στο Sonik που την υλοποίησε και κυρίως σε όλους τους καλλιτέχνες που διέθεσαν το χρόνο και την καλή τους διάθεση!
6 σχόλια:
ωραία ιδέα. καθόλου πρωτότυπη βέβαια γιατί όπως είπες και συ, το mojo και το uncut το κάνουν ΣΥΝΕΧΩΣ. έχουν κυκλοφορήσει επίσης διασκευασμένους δίσκους των beatles, των clash, των u2 και πολλών ακόμα...
εμείς να τα ακούμε αυτά... γκούχου γκούχου
zelig on druMs...
κάποτε, πριν από πέντε- έξι χρόνια, με κάλεσαν σε δισκογραφική εταιρεία (μη λέμε ονόματα) και πρότεινα ένα tribute σε κάποιο obscured, οριακό όμως άλμπουμ του ελληνικού rock, από νεανικά συγκροτήματα. Δε χρειάζεται να σου πω ότι με κοιτούσαν σαν αξιοπερίεργο ζώον.
ήταν τον ίδιο καιρό που ο Γιώργης Χριστοδούλου είχε επιμεληθεί το EuroRevision, το οποίο σαν ιδέα τουλάχιστον επρόκειτο για έξυπνο project.
γενικά, μεσ' στην υπερπροσφορά του μουσικού Τύπου πια, με τα τόσα cd και dvd, προσπάθειες σαν κι αυτή του τωρινού Sonik είναι, αν μη τι άλλο, αξιέπαινες κι ευπρόσδεκτες!
το sonik εξελισεται αργα αλλα σταθερα στα αγαπημενα μου εντυπα. αυτη τη συλλογη τη θεωρω σημαντικη γιατι δειχνει οτι εχουμε αξιες μπαντες. ανατριχιασα στο τελευταιο κομματι, δεν εχω το cd μαζι μου για να θυμαμαι τιτλο.... :)
Ανώνυμος...
είναι η διασκευή των Killinnosense στο "I' m Lonely" που αναφέρω κι εγώ στο post!
καλημέρα!
thanx φιλε μου!
συνεχισε να γραφεις με ουσια, σημασια και περιεχομενο!
εις το επανιδειν!
Ανώνυμος...
εγώ thanx και θα συνεχίσω!
Δημοσίευση σχολίου