Τρίτη 18 Μαΐου 2010

ΜΑΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Ο ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ!

Η ακόλουθη συνέντευξη δημοσιεύθηκε με μικρές περικοπές στο τεύχος 170 του διφώνου (Απρίλιος 2010). Αφορμή ήταν η έκδοση του cd Η εποχή της αγάπης - ο Μάριος Φραγκούλης τραγουδάει Μάνο Χατζιδάκι. Τον θυμάμαι πιο αγχωμένο κι από μένα που τον δεχόμουν στο σπίτι μου κιόλας. Είχα μαγειρέψει κινέζικο και μου πρόσφερε κόκκινο οίνο εκ Δράμας ονόματι Thema. Κάποια στιγμή τηλεφώνησε η Λένα Πλάτωνος στο κινητό μου και του το έδωσα να της μιλήσει. Δεν θα ξεχάσω τα γόνατα του κάτω απ' το τραπέζι που έτρεμαν, προφανώς από δέος, όση ώρα κουβέντιαζαν οι δυο τους. Όταν το δείπνο και η συνέντευξη μας τελείωσαν, έφυγε, αφήνοντας με με την εικόνα ενός ευγενέστατου νέου ανθρώπου και ενός καλλιτέχνη που γνωρίζει πώς το να τραγουδάς Μάνο Χατζιδάκι δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Είχε την τύχη να εμφανιστεί ως τενόρος στις σπουδαιότερες όπερες του κόσμου και ως ηθοποιός στις μεγαλύτερες λονδρέζικες σκηνές. Δεν τον εμπόδισαν όμως αυτές του οι δραστηριότητες να αγαπάει εξίσου το λαϊκό τραγούδι ή το μιούζικαλ, κυρίως να αποφαίνεται αυτάρκης, ένας σεμνός και ακάματος εργάτης της Τέχνης που βρίσκει μεγαλύτερο νόημα στην επαφή με ένα πιο ολιγάριθμο, αλλά και πιο ουσιαστικό κοινό. Η Εποχή της αγάπης, η ευκαιρία δηλαδή που του έδωσε ο Γιώργος Χατζιδάκις να τραγουδήσει και αμέσως μετά να ηχογραφήσει τραγούδια του πατέρα του, ήταν και η αφορμή για περισσότερη ενδοσκόπηση εκ μέρους του σε προσωπικό και σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Το μαρτυρά ο ίδιος στην ακόλουθη συνέντευξη, κάτι που δε θα μπορούσε ενδεχομένως να παρατηρήσει κανείς άλλος. Ο Μάριος Φραγκούλης, ο εθνικός μας τενόρος, όπως έχει χαρακτηριστεί, πάνω απ' όλα είναι ένας ακομπλεξάριστος άνθρωπος και ένας καλλιτέχνης - γέννημα του Μάνου Χατζιδάκι. Έτσι πιστεύει και έτσι δηλώνει, υπογραμμίζοντας επίσης πως ποτέ δε συνάντησε τον μεγάλο Έλληνα συνθέτη όσο αυτός βρισκόταν εν ζωή. Το ζήτημα είναι πως αυτό επιβεβαιώνουν οι ερμηνείες του στην Εποχή της αγάπης και ο τρόπος προσέγγισης του, η είσοδος του στο χατζιδακικό σύμπαν.
Του Αντώνη Μποσκοΐτη

κκκ
Η Εποχή της αγάπης δεν περιέχει ανέκδοτα τραγούδια του Χατζιδάκι, αλλά ακόμη μία επιλογή από τα γνωστά χιλιοτραγουδισμένα του. Το φοβηθήκατε αυτό καθόλου;
Σε πολλές συναυλίες μου τα τελευταία χρόνια, η άγκυρα μου ήταν ο Κεμάλ και η Μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων, που εδώ έμειναν εκτός. Πιθανώς να μπουν στο δεύτερο cd, που ηχογραφούμε αυτόν τον καιρό. Με τον Γιώργο Χατζιδάκι έχουμε κλείσει μια άτυπη συμφωνία για συνεργασία πενταετούς διάρκειας, μέσα στην οποία σκοπεύουμε να ακουστούν διάφορα πιο άγνωστα ή και παράξενα έργα του συνθέτη, ακόμη και επανεκτελέσεις κύκλων του, δοσμένα όμως με έναν δικό μας τρόπο. Τώρα προσπαθήσαμε να βρούμε τρόπους επικοινωνίας μεταξύ του δικού μου κοινού και του κοινού που έχτισε η μυθολογία του Μάνου, του Κάρολου Κουν κ.α. Προτίμησα να μη δώσω έμφαση στο δικό μου κοινό.
Θα σας ρωτήσω ευθέως: Τι νόημα έχει πιστεύετε ακόμη μία ηχογράφηση του Χάρτινο το φεγγαράκι;
Πέσατε στην περίπτωση, διότι το Χάρτινο το φεγγαράκι ήταν ακριβώς το κομμάτι που με έβαζε από πολύ μικρό σε μια πολύ εσωτερική διεργασία. Είχα προσωπικό λόγο να το τραγουδήσω, ούτε να εντυπωσιάσω θέλησα, ούτε να πω Ορίστε και η δική μου βερσιόν. Στο συγκεκριμένο cd, θέλησα να δω τον εαυτό μου σαν έναν ερμηνευτή - μαθητή του Μάνου, όπως το αισθανόμουν εγώ.
Τον είχατε γνωρίσει αλήθεια τον Μάνο Χατζιδάκι;
Όχι, ντρεπόμουν. Πως να πήγαινα και να του χτυπούσα το κουδούνι; Τι να του έλεγα; Γεια σας, είμαι ο Μάριος Φραγκούλης και τραγουδάω; Θα με απέρριπτε κι επειδή δεν θα άντεχα την απόρριψη, είπα να το κάνω λίγο αργότερα, όταν θα είμαι έτοιμος. Ο Μάνος, όμως, έφυγε από τη ζωή και μένα μου έμεινε το απωθημένο.
Έχετε δουλέψει με την αφρόκρεμα των Ελλήνων συνθετών, τον Θεοδωράκη, τον Ξαρχάκο, τον Μαρκόπουλο κ.α. Τι ήταν αυτό που διαφοροποιούσε τον Χατζιδάκι κατά τη γνώμη σας;
Ήταν ένας τελείως αλλιώτικος συνθέτης. Νομίζω ότι ο Μάνος περιέγραψε το συναίσθημα μιας ολόκληρης εποχής, τη φλέβα του Έλληνα. Της δικής του εποχής επίσης, που ήταν πολύ δύσκολη και που ο κόσμος είχε περιορισμένο τρόπο σκέψης.
Αντικειμενικά, οι επιλογές του Γιώργου Χατζιδάκι τα τελευταία χρόνια έχουν αποκτήσει εχθρούς και φίλους, το ίδιο φανατισμένους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα Transformations του Κ. Βήτα. Θα ήταν δικαιολογημένες πιστεύετε κάποιες αντιδράσεις και με την τωρινή Εποχή της αγάπης;
Και ο Μάνος το έκανε αυτό κατά κόρον. Επαναπροσδιόριζε τα κομμάτια του στον παρόντα χρόνο, όπως με τη Ρωμαϊκή και τη Λαϊκή Αγορά. Κι εγώ έτσι έκανα την Εποχή της αγάπης, με την ασφάλεια του ότι εάν ζούσε ο Χατζιδάκις και με δίδασκε, θα ήθελε να επαναπροσδιορίσει έτσι κι αυτό το υλικό. Συχνά κατηγορείται κανείς ότι προσπαθεί να περάσει το δικό του στίγμα μέσα από τις ερμηνείες του, εγώ εδώ όμως προσπάθησα να αφαιρέσω την τεχνική στήριξη μου, το μέταλλο της φωνής μου, ακόμη και την κλασική παιδεία μου. Δεν τα ήθελα. Αντίθετα, ήθελα να είμαι καθαρός και αγνός.
Μιλάτε για την αδιαμφισβήτητη κλασική παιδεία σας, δε μπορώ όμως να μη σχολιάσω πως αν δεχτήκατε επίθεση από τους σκληροπυρηνικούς χατζιδακικούς, είναι γιατί ο Χατζιδάκις δούλευε μια ζωή με τραγουδιστές - στρατιώτες. Μερικοί, εν ολίγοις, ίσως να μη βλέπουν με καλό μάτι που αφενός εμφανίζεστε στις μεγαλύτερες όπερες του κόσμου, αφετέρου τραγουδήσατε όμως και στο Στην υγειά μας, βρε παιδιά του Σπύρου Παπαδόπουλου.
Ναι, αλλά εκεί τραγούδησα με τη Γλυκερία τα Λιανοτράγουδα. Η δική μου κατάθεση σε οποιαδήποτε εκπομπή, είτε είναι του Σπύρου, είτε του Λευτέρη Παπαδόπουλου, έγκειται στο πως βλέπω εγώ το τραγούδι μέσα από την προσωπική μου εμπειρία. Είχαμε πρόταση άλλη από τον Σπύρο να παίξουμε Χατζιδάκι με το Μουσικό Σύνολο Μάνος Χατζιδάκις. Αυτό δε γινόταν όμως, να παίξεις τέτοια τραγούδια γύρω απ' το τραπέζι, ούτε ήθελα να μπει στη συγκεκριμένη διαδικασία η παλιά φρουρά του Μάνου, ο Γκίνος, ο Άνθης, η Κυπραίου, η Γαδέδη. Τότε ήταν η εποχή του Mario and Friends, μιαν άλλη εποχή. Για μένα η Εποχή της αγάπης άλλαξε τη ζωή μου και μ' έβαλε πραγματικά σε μια νέα εποχή, ξέροντας πως από δω και πέρα πρέπει να' ναι πολύ προσεχτικές οι κινήσεις μου, πολύ πιο ουσιαστικές και με μεγαλύτερη διάθεση ενδοσκόπησης.
Αποποιείστε δηλαδή ότι έχετε κάνει μέχρι τη στιγμή που ηχογραφήσατε Χατζιδάκι;
Όχι, η ιδιότητα του τενόρου άλλωστε είναι κάτι διαφορετικό. Μην ξεχνάμε πως τραγουδιστής έγινα τυχαία, αφού με είχε κερδίσει το θέατρο. Πάντα το τραγούδι ήταν για μένα δίκοπο μαχαίρι, διότι από τη μία έπρεπε να εντυπωσιάσεις προκειμένου να διευρύνεις το κοινό σου κι από την άλλη εμένα με ενδιέφερε η ερμηνεία, η ακροβασία μεταξύ συναισθήματος και τεχνικών γνώσεων. Θεωρώ ότι θέατρο και τραγούδι είναι ένα πράγμα.
Είχατε μια διόλου αμελητέα πορεία στο θέατρο, ο πολύς κόσμος όμως σας γνώρισε από την Ιερά Οδό και μετά, στο πλευρό του Γιώργου Νταλάρα.
Πράγματι, με την Κάτια Γέρου είχαμε παίξει στο Happy End του Κουρτ Βάιλ κι αυτή ήταν μια μεγάλη επιτυχία με το Θέατρο Τέχνης. Ήταν πρόκληση για μένα, εκεί που έπαιζα στο Λονδίνο για χιλιάδες θεατές, οχτώ παραστάσεις την εβδομάδα, να έρθω στην Ελλάδα και να παίζω για πενήντα - εξήντα άτομα στο μαύρο υπόγειο του Κουν. Μεγάλο μάθημα για μένα! Αφαίρεσα οτιδήποτε περιττό και ξαναγύρισα στην ουσία και σε ένα νέο εαυτό. Το ίδιο καλοκαίρι, ανεβάσαμε τους Όρνιθες με τον Θύμιο Καρακατσάνη στην Επίδαυρο. Μετά απ' αυτά ήρθαν το Grease και ο Νταλάρας. Πιστεύω ότι το Grease ήταν μια μαύρη σελίδα στην καλλιτεχνική μου σταδιοδρομία, παρ' ότι δούλεψα με τον Άγγλο σκηνοθέτη Γκίλμορ, με τον οποίο γνωριζόμασταν από το Λονδίνο. Ο Νταλάρας, αντιθέτως, θα έλεγα ότι με επανέφερε σε ένα πιο σωστό δρόμο. Έχοντας τραγουδήσει ο ίδιος τα πάντα, ούτε με πατρονάρισε, ούτε μου επέβαλλε δικά του πράγματα. Εγώ εκεί τραγουδούσα, μεταξύ άλλων, το Canzone Arrabiata και το Granada. Το πιο ακραίο που έκανα ίσαμε τότε ήταν να πω τον Νότο του Μαχαιρίτσα ντουέτο με τον Γιώργο. Επίσης, πρέπει να πω ότι στην Ιερά Οδό εμφανιζόμουν μόνο για ένα τέταρτο της ώρας. Έλεγα δηλαδή πέντε - έξι κομμάτια και έφευγα. Λίγο άδικο να έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, όμως εμένα μου έκανε πολύ καλό.

Στα λόγια μου έρχεστε. Άρα λέτε ότι οφεληθήκατε τελικά από την Ιερά Οδό.
Έγινα γνωστός σε ένα ευρύ κοινό που - κακά τα ψέματα - άκουγε καλά πράγματα. Ότι γνώμη και να' χει ο καθένας, ο Νταλάρας έχει τραγουδήσει τα μεγαλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ στην Ελλάδα. Το μισό καλό ελληνικό τραγούδι το' χει τραγουδήσει ο Νταλάρας μετά τον Μπιθικώτση, αυτό είναι σίγουρο.
Πόσο ψηλά λοιπόν τοποθετείτε το λαϊκό μας τραγούδι;
Μεγάλα έργα σαν το Άξιον Εστί δε βασίζονται απλά σ' ένα λαϊκό τραγουδιστή. Εκείνη την ώρα αυτός ο λαϊκός τραγουδιστής γίνεται εκφραστής του λαού, όπως τον ήθελε ο Ελύτης βασικά και όπως τον ανάγνωσε μουσικά ο Θεοδωράκης.
Πάνω σ' αυτό που λέτε, σας θυμάμαι να υποδέχεστε τη νέα χιλιετία κάτω απ' την Ακρόπολη, τραγουδώντας με τη Φαραντούρη Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ και υπό τη διεύθυνση του Μίκη.
Σωστά, αν κι εγώ βέβαια θα άλλαζα τη χιλιετία με τον Κεμάλ, με τη φοβερή φράση Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ. Και τα δύο ισχύουν, δηλαδή και αυτό που έγραψε ο Ελύτης, Μη παρακαλώ σας μη την λησμονάτε τη χώρα μου, και αυτό που έγραψε ο Γκάτσος.
Μήπως θα ήταν πολύ πεσιμιστικό να αφήναμε τον 20ο αιώνα λέγοντας ότι δεν θα αλλάξει ποτέ ο κόσμος;
Μα, αυτό δεν λέμε κάθε λίγο και λιγάκι, ανά δεκαετία τουλάχιστον; Είναι μια σοφή ρήση του Γκάτσου και μια συνηθισμένη έκφραση πια στις μέρες μας. Ο Χατζιδάκις, ακόμη, υπήρξε ένας βαθύτατα διανοούμενος άνθρωπος, ένας φιλόσοφος κι αυτό φαίνεται στα κείμενα που άφησε για τον ίδιο, για το έργο του ή για τη μητέρα του.
Αυτός ήταν κι ο λόγος που θελήσατε να διαβάσετε μικρά κείμενα του, προλογίζοντας τα τραγούδια;
Επειδή τα συγκεκριμένα κείμενα υπήρξαν μέρος μιας παράστασης που ήθελε τον Μάνο παρόντα ανάμεσα μας, έτσι κι εμείς θεωρήσαμε ότι αυτό θα συνέβαινε και μέσα από τον λόγο του, με τον τρόπο που ο ίδιος έβλεπε τη ζωή. Το πιο σημαντικό όμως για μένα ήταν που η ζωή μου είχε πολλά σημεία κοινά με του Χατζιδάκι, όπως η σχέση με τη μητέρα του. Χωρίς τους γρίφους της, δεν θα' μουν ποιητής, είχε πει. Όταν και μένα η γυναίκα που με μεγάλωσε, έσβησε μέσα στα χέρια μου, το εξέλαβα σαν την πιο αληθινή στιγμή που με έβρισκε. Μόνο η μουσική του Χατζιδάκι κατάφερε στη συνέχεια να βγάλει από μέσα μου τις πιο εσωτερικές μου εικόνες.
Αναρωτιέμαι αν σας απασχολεί καθόλου η αναγνωρισιμότητα που έχετε κατακτήσει.
Με στενοχωρεί απλά όταν νομίζουν ότι σε ξέρουν ή σε γνωρίζουν προσωπικά μετά από μία παράσταση.
Το ίδιο είχε πει κι ο Μάνος Χατζιδάκις: Ο κόσμος νομίζει ότι με ξέρει...Κανείς δε με ξέρει.
Ή σε ξέρουν, αλλά δε σε γνωρίζουν. Κατά τη γνώμη μου και μια κι εγώ δεν είμαι δημιουργός, πιστεύω ότι ο δημιουργός πρέπει να κρατάει μία απόσταση. Γεννάει έργα, αλλά και πολλούς καλλιτέχνες μέσα από τα έργα αυτά. Ας πούμε ότι κι εγώ είμαι ένα γέννημα του Μάνου, ένας καλλιτέχνης που συνδυάστηκε με τη μουσική του. Έχω όμως κι άλλο θέμα: Πιστεύω ότι ο εκάστοτε καλλιτέχνης, είτε ηθοποιός είναι, είτε τραγουδιστής, νιώθει την ανάγκη να πλησιάσει τον κόσμο. Ένας δημιουργός ενδεχομένως και να το φοβάται αυτό μην τυχόν και φθαρεί η σχέση του με τον κόσμο.
Θα μας πείτε τώρα τι έγινε με την Άννα Βίσση στην Ξάνθη και τα μαζέψατε και φύγατε;
Δεν πήγαμε ποτέ στην Ξάνθη. Με την Άννα κάναμε πολύ παρέα παλιά και δεν έχω κανένα θέμα μαζί της. Την εποχή που τη γνώρισα ήταν ένα πολύ λαμπερό πλάσμα επί σκηνής. Εν συνεχεία, όμως, ένας καλλιτέχνης κρίνεται από το υλικό που έχει διαλέξει να τον εκπροσωπήσει στη ζωή του. Αυτός ήταν κι ο λόγος που χωρίσαμε, αφού δε μπορούσαμε να συμπορευτούμε και δεν εννοώ φυσικά σε φιλικό πλαίσιο. Δυστυχώς στην περίπτωση της Ξάνθης μπερδεύτηκαν πολλά πράγματα. Σε μια εβδομάδα που ήταν αφιερωμένη στη μουσική του Μάνου και μάλιστα στη γενέτειρα πόλη του, παρεμβλήθηκε το επικοινωνιακό κομμάτι της συναυλίας της Άννας Βίσση με μιαν ολότελα αντιχατζιδακική αισθητική. Δεν γνωρίζω το ρεπερτόριο της εν λόγω συναυλίας, ξέρω όμως πως επρόκειτο να πραγματοποιηθούν συναυλίες ανθρώπων που ήταν κοντά στον Μάνο, όπως της Καγιαλόγλου. Εκεί, λοιπόν, στην επικοινωνία αυτών των εκδηλώσεων, μπήκε μαζί κι η επικοινωνία της Βίσση. Μας πείραξε με τον Γιώργο που δε σεβάστηκαν τον Μάνο Χατζιδάκι και δε θέλαμε να δώσουμε λάθος μήνυμα στον κόσμο με το να δει στο σποτ την Εποχή της αγάπης κι αμέσως μετά τη Βίσση. Ο όλος ντόρος προκλήθηκε από τους εκεί ιθύνοντες, εκμεταλλευόμενοι και την παλιά ιστορία μου με τον Καρβέλα.
Ολόκληρη η συνέντευξη αυτή σας αναδεικνύει σε άνθρωπο με βαθιά αυτογνωσία, από το να πείτε πως με την Εποχή της αγάπης γυρίζετε σελίδα στην καριέρα σας μέχρι με το να μην κομπλάρετε να αναφερθείτε στον Καρβέλα. Σας ερωτώ σ' αυτό το σημείο: Βίσση, Καρβέλας, φασαρίες, καυγάδες εκ του μηδενός, κοινώς όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρων οι κότες. Πόση σχέση μπορούν να έχουν όλα αυτά με τον Μάνο Χατζιδάκι;
Θα σας πω μόνο πως αν ποτέ ο Χατζιδάκις έμπλεκε με πίτουρα και με κότες, με πτηνά, θα ήταν για να δημιουργήσει ένα μεγάλο έργο, όπως έκανε με τους Όρνιθες. Μόνο γι' αυτό.
Διαφωνώ. Θρυλικοί οι καυγάδες του Χατζιδάκι με τον Πλέσσα στα νιάτα τους και μέσω του Τύπου μάλιστα.
Μην ξεχνάμε και την Αυριανή πολλά χρόνια μετά που τον στόλιζε καθημερινά με τα χειρότερα λόγια. Απίστευτο το πώς φέρονταν σ' ένα διανοούμενο που δε φοβόταν να πει την αλήθεια χωρίς πολιτικό όφελος. Χρειαζόμαστε έναν Μάνο σίγουρα σήμερα!
Κλείνοντας, κύριε Φραγκούλη, τελικά για το δικό σας βεληνεκές, ενός τραγουδιστή δηλαδή με τέτοια διεθνή πορεία και ρεπερτόριο, ήταν όνειρο ζωής να ηχογραφήσετε Χατζιδάκι;
Ο Χατζιδάκις ήταν το αιώνιο πρόβλημα μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδάει. Όποτε οι δικοί μου με πίεζαν να το κάνω δημοσίως, εγώ επέλεγα πάντα τα τραγούδια του. Το έλεγα και στον Γιώργο Χατζιδάκι, όταν ξεκίνησε η συνεργασία μας, ότι τα τραγούδια του Μάνου μου αφαιρούσαν κάθε άγχος και κάθε συστολή: έκλεινα απλά τα μάτια και αφηνόμουν σ' ένα τέτοιο συναίσθημα που μου επέτρεπε να αντιμετωπίσω κατάλληλα το τότε κοινό μου. Έκτοτε, όποτε με καλούν κάπου, σε μια εκδήλωση, όπου πρέπει να πω δύο ή τρία τραγούδια, σίγουρα το ένα απ' αυτά θα είναι Μάνος Χατζιδάκις. Όνειρο μου βέβαια δεν ήταν να κάνω ένα δίσκο με τραγούδια του, αλλά να τα ερμηνεύσω όπως θα τα ήθελε ο ίδιος και όπως θα μου τα δίδασκε, μια κι ο ίδιος είναι ανάμεσα μας, αν και όχι στη ζωή.

10 σχόλια:

ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ είπε...

κύριε Μποσκοΐτη,
συγχαρητήρια γι' αυτή τη συνέντευξη. Σκόπευα να σας τα πω και με επιστολή στο περιοδικό, αλλά περίμενα να ποστάρετε εδώ κάποια στιγμή. Σας διαβάζω αρκετά χρόνια και πάντα μου αρέσουν οι συνεντεύξεις σας. Ξέρω ποιος ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που συζητήσατε δημόσια μαζί του. Πετυχαίνετε να στριμώξετε τον συνεντευξιαζόμενο πάντα χωρίς να τον θίξετε. Οι συνάδελφοι σας συνήθως κάνουν χρήση ενός προσωπικού επαγγελματικού τύπου εξυπνακισμού. Εσείς σέβεστε και υπέρ των πάντων γνωρίζετε. Μπορώ έτσι να φανταστώ για το λόγο που ο κ. Φραγκούλης ήταν πιο αγχωμένος από εσάς. Το ποίημα του πάντως καλά το έμαθε. Αν βγήκε κάτι από τη συνέντευξη εκτός της τεχνικής σας είναι οι υπεκφυγές εν είδει ελιγμών του κατά τα άλλα συμπαθούς αοιδού. Συγχαρήτήρια ξανά και θέλουμε και όλες τις συνεντεύξεις που κάνετε να τις διαβάζουμε και εδώ μέσα.

Σταύρος Λιονάκης

** Τα στοιχεία μου στην διάθεση σας. Θα ήθελα να πίναμε έναν καφέ, εάν θα το θέλατε και εάν είχατε τον χρόνο.

fANNAtic είπε...

Fragoulis?
Xatjidakis?
Tous xerei i mama tous?
Rixte mia matia sto vraveio tis Annas sti Boulgaria!!!

BOSKO είπε...

ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ...
κύριε Λιονάκη,
καλημέρα κατ' αρχάς.
σας γνωρίζω κι εγώ, αφού αν δεν κάνω λάθος είχατε ξαναστείλει παλαιότερα επιστολή στο περιοδικό.
θέμα εμπειρίας είναι περισσότερο.
ποτέ δεν κάθομαι να βγάλω ερωτήσεις για μία συνέντευξη, εκτός βέβαια αν γίνεται μέσω email- κάτι που προσπαθώ ν' αποφεύγω.
γενικώς, γνωρίζω καλά το εκάστοτε "θέμα" μου και κάνουμε μία κουβέντα, την οποία ξέρω μάλλον πως να καθοδηγήσω.
αυτό και τίποτα περισσότερο, κανένα άγχος.
πράγματι, σκοπεύω να δημοσιεύσω κι άλλες πολλές συνεντεύξεις στο blog, ειδικά τώρα που οι πωλήσεις των εντύπων είναι πολύ πεσμένες.
πιστέψτε με, κύριε Λιονάκη μου, δεν έχω καθόλου χρόνο για καφέδες, ειλικρινά. Το πιο πιθανό είναι να τα πούμε από κοντά σε μια συναυλία, λόγου χάριν, όπου θα πάμε αμφότεροι, εάν βέβαια πηγαίνετε σε συναυλίες.

σας ευχαριστώ, είστε ευγενέστατος.

BOSKO είπε...

fANNAtic...
καλημέρα και σε σένα, τρομάρα σου!
τώρα αυτό τό 'χεις για καλό εσύ;
που βραβεύτηκε η Αννούλα στη Βουλγαρία, εννοώ!

ναι, μωρέ, ο Χατζιδάκις ο ασήμαντος, τι θέλουμε κι ασχολούμαστε μαζί του;
αμάν - αμάν, τι άλλο θ' ακούσω 'δω μέσα...

Ανώνυμος είπε...

Καταρχάς συγχαρητήρια για τις καίριες ερωτήσεις σας!ήταν πράγματι από τις πλέον απολαυστικές συνεντέυξεις που έχω διαβάσει.
Κατα δεύτερον ντροπη στον fannatic ο οποίος μιλά έτσι. Ακόμα και αν το πιστεύει πραγματικά, που δεν το νομίζω οφείλει να δείξει σεβασμό αν όχι στον Μάριο Φραγκούλη, τουλάχιστον στο τεράστιο ταλέντο του Μ.Χατζιδάκι...
Κατά τρίτον να εκφέρω μια καθαρά προσωπική μου άποψη αν μου επιτρέπετε: Ο κύριος Φραγκούλης εχει εξαιρετική φωνή αναμφισβητητα, δεν ξέρω σε σας τι εντύπωση αφησε, σε μένα πάντως σαν ακροατής δεν αφήνει την αίσθηση του εντελώς ταπεινού ανθρώπου. Επαναλαμβάνω ότι πρόκειται για εντύπωση αφού τον άνθρωπο δεν τον ξέρω, τον κρίνω όμως μόνο από τις γενικές δηλώσεις και τις πράξεις του, όπως κρίνουμε δηλαδή όλα τα δημόσια πρόσωπα τα οποία θαυμάζουμε μεν, δεν γνωρίζουμε δε...
Τέταρτον και κλείνω με αυτό, η κίνηση του(ς) να αποσυρθουν από τη συναυλία της Ξάνθης για μένα είναι μια ατυχέστατη επιλογή. Ο καθείς στο είδος του. Δηλαδή επειδή θα τραγουδούσε ο Φραγκούλης Χατζιδάκι οι υπόλοιποι έπρεπε να το βουλώσουν; Και ναι η Βίσση έχει ένα πιο ελαφρό ρεπερτόριο, δεν διαφωνώ, δεν καταλαβαίνω όμως σε τι θίγει αυτό τον Κο Φραγκούλη ή τον Γ. Χατζιδάκι...και ας μου επιτραπεί να πω ότι στην ευστοχότατη ερώτησή σας ο εν λόγω τενόρος μάλλον απήντησε με μια ωραιότατη υπεκφυγή. Σε τελική ανάλυση, η συμπεριφορά τους δεν ήταν αξιοπρεπής απέναντι στο κοινό τους θεωρώ...
Ευχαριστώ πολύ!
Γ.Ιωάννου

BOSKO είπε...

Γ.Ιωάννου...
σας απαντώ λίγο καθυστερημένα, η αλήθεια είναι, παρ' όλο που για το ίδιο θέμα εδώ μέσα είχε γίνει πολύ μεγάλη κουβέντα σε παλιότερο post.
άποψη μου είναι πως δεν αποχώρησαν από την Ξάνθη, επειδή κανείς άλλος δε θα έπρεπε να τραγουδήσει δίπλα στο χατζιδακικό ρεπερτόριο (και ειδικά η Βίσση). Απλά, πέτρα του σκανδάλου απ' ότι κατάλαβα ήταν το διαφημιστικό spot των εκδηλώσεων, στο οποίο εμφανιζόταν ο Χατζιδάκις να διευθύνει από συναυλία και στο "καπάκι" έβγαινε η Βίσση...

ΕΙΡΗΝΗ είπε...

ΠΡΟΣ ''FANATIC'' : ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΑΤΟΜΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΟΥ, ΤΡΟΜΑΡΑ ΣΟΥ, ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΜΟΥ! ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΑΜΕΣΩΣ ΠΙΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΛΟΙΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΡΑΔΙΑΣΕΣ! ΕΣΥ ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΜΟΡΦΩΤΟ ΚΟΣΜΑΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ''ΜΟΥΣΙΚΗ''ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Τ' ΑΥΤΙΑ ΣΑΣ ΒΟΥΛΩΜΕΝΑ ΑΠ' ΤΗ ΒΙΣΣΗ ΚΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΑΒΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΡΑΣ! ΑΧ, ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ, ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΣΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΡΑΣ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΞΕΡΕΙ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ! ΑΝ ΗΞΕΡΕΣ, ΦΙΛΕ, ΑΠΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΕ ΘΑ 'ΛΕΓΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΟΤΣΑΝΕΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΛΑΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΤΙΣ ΑΚΟΥΕΙ! ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ, ΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΣΧΕΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ, ΟΠΩΣ Ο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΑΚΗΣ, ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ? ΑΚΟΥ 'ΚΕΙ ΑΣΗΜΑΝΤΟΣ Ο ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ! ΞΕΡΕΙΣ ΡΕ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ? ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ, ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΜΟΥ, ΠΩΣ Ο ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΥΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΘΑΝΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ! Ο ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΣ ΤΕΝΟΡΟΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΔΙΑΣΗΜΟΣ! ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ, ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΤΙ ΜΟΥΣΙΚΑ ΓΟΥΣΤΑ ΘΑ 'ΧΟΥΝ? ΤΗΝ ''ΑΝΝΟΥΛΑ'' ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ, ΤΡΟΜΑΡΑ ΤΗΣ, ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΣΑΒΟΥΡΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ! ΟΣΟ ΓΙ' ΑΥΤΗΝ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤ' ΑΛΛΟ, ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΟΥΛΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΡΑΣ, ΚΑΙ ΤΑ ''ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ'' ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΑΣΤΕΙ, ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑΙ! ΕΝΑ ΨΩΝΙΟ ΚΑΙ ΜΙΣΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΧΡΗΣΤΗ ΕΙΝΑΙ! ΕΝΩ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ ΠΟΤΕ, ΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ! ΤΑ ΑΝΟΜΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ, ΕΝΑΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΜΕ ΜΙΑ ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΟΥΛΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ. ΑΥΤΗΝ ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΕΡΕΙ ΟΥΤΕ Η ΜΑΝΑ ΤΗΣ! ΚΑΙ ΓΙΑ Ν' ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΚΑΙ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ... ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ,ΝΑ ΒΡΑΒΕΥΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΑΞΙΑ. ΧΑΡΑ ΣΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ! Η ΒΙΣΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΟΥΤΕ ΤΑ ΜΙΣΑ ΑΠ' ΑΥΤΑ ΠΟΥ 'ΧΕ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ Ο ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ, ΚΑΙ Ο ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ! ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ''ΚΑΤΑΦΕΡΕ'' ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΜΠΛΟΥΤΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ 'ΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΑ, ΕΠΕΙΔΗ, ΑΠΛΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ ΚΟΣΜΑΚΗΣ, ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΣΥ ΦΥΣΙΚΑ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΚΟΥΕΙ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΗΜΕΡΑ. Τ' ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΛΩΜΕΝΑ ΑΠ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΥΠΟΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΚΑΙ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΙ ΕΣΤΙ ΜΟΥΣΙΚΗ. ΚΥΡΙΕ ''FANATIC'', ΣΥΝΕΛΘΕ, ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΗΛΙΘΙΩΔΕΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ! ΘΕΕ ΜΟΥ,ΤΙ ΑΛΛΟ Θ' ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ...

ΕΙΡΗΝΗ είπε...

ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΝ ''FANATIC.'' ΔEN EXEI ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΣΤΙ ΜΟΥΣΙΚΗ. ΤΕΤΟΙΑ ΑΤΟΜΑ ΣΑΝ ΑΥΤΟΝ ΤΙ ΓΟΥΣΤΑ ΘΑ ΕΙΧΑΝ? ΤΗ ΒΙΣΣΗ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΣΑΒΟΥΡΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ. ΘΑ 'ΠΡΕΠΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΠΟΥ ΜΙΛΑ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Unknown είπε...

Προφανεστατα ο fANNAtic ειρωνευεται ρε παιδια μην του παιρνετε το κεφαλι!
εξαιρετικο ιστολογιο, ειμαι πολυ χαρουμενος που το ανακαλυψα!

Unknown είπε...

Προφανεστατα ο fANNAtic ειρωνευεται ρε παιδια μην του παιρνετε το κεφαλι!
εξαιρετικο ιστολογιο, ειμαι πολυ χαρουμενος που το ανακαλυψα!