R.I.P. RONNIE JAMES DIO (1942 - 2010)

Από το blog του mhulot ενημερώνομαι για τον θάνατο του Ronnie James Dio και με πιάνει ένα απροσδόκητο πάγωμα. 'Οχι ότι τον άκουγα πια, παρ' όλο που με ένα σκάψιμο στη δισκοθήκη μου μπορεί να βρεί κανείς το Holy Diver και το The last in line, ξεχασμένα βινύλια από το 1991 ή το ΄92, το πολύ ΄93. Περισσότερο μού άρεσαν οι Elf, το πρώτο του hard- rock σχήμα από τις αρχές του ΄70, που εγώ ανακάλυψα γύρω στο ΄95. Σίγουρα πάντως ο εν λόγω heavy- metal performer ήταν μία από τις μεγαλύτερες φωνές της διεθνούς rock σκηνής, που στιγμάτισε μία μικρή περίοδο της ενηλικίωσης μου. Δεν είναι τυχαίο ότι τα πρώτα τρία βινύλια που αγόρασα στη ζωή μου (το θυμάμαι σαν χθες...) ήταν το 13 των Doors, η συλλογή Money for nothing των Dire Straits και το αριστουργηματικό Ritchie Blackmore's Rainbow με το The Temple of the King, στο οποίο τραγουδούσε ο Dio κι εμείς λιώναμε ως ανήσυχα και ερωτοχτυπημένα νειάτα. Μετά τον έχασα, τον ξαναβρήκα κατά την ένωση του με τους Black Sabbath κι από κει και πέρα, συνειδητά αγνόησα την τύχη και τα έργα του. Ο Ronnie James Dio έφυγε από καρκίνο του στομάχου και τον ερχόμενο μήνα θα γινόταν 68 ετών.

* τον βλέπετε εδώ αριστερά με το εμπριμέ πουκάμισο. Πίσω του, με το καπέλο, ο Ritchie Blackmore των Deep Purple και των Rainbow.