του-σαββάτου-3-1-15

Τηλεφωνώ του φίλου συνθέτη που παίζει απόψε κάπου και του λέω να μη με παρεξηγήσει που δεν θα πάω, καθ'ότι μπατίρης αυτόν τον καιρό. Είμαι σίγουρος πως κατάλαβε, αφού κι εκείνος δεν είναι ένας χρόνος που μου τηλεφώνησε έντρομος για το πώς θα πληρώσει το ακριβό ενοίκιο του. Αυτά έχει η ζωή στην Ελλάδα του 2015 πια! Χθες πάλι μου τηλεφώνησε η Λένα, λέγοντας μου πως μέσα σ'αυτή τη χρονιά πρέπει να ξεκινήσουμε τη βιογραφία της. Αργότερα θα την κάνουμε και ταινία, νά'μαστε καλά. Το θέλουμε πολύ και οι δύο, χρόνια το συζητάμε άλλωστε και το καλό εν προκειμένω είναι πως η Λένα θυμάται τα πάντα από την παιδική της ηλικία με τρομερές λεπτομέρειες! Από τώρα θα αρχίσουμε να αναζητάμε εκδοτικό οίκο, αν και σκέφτομαι να ''κάψω'' μία δική μου πρόταση για τούτο το εγχείρημα. Εννοώ πως η βιογραφία της Λένας μπορεί να είναι το βιβλίο που μου έταξε πως θα επιμεληθεί ο καλός φίλος Λευτέρης Ξανθόπουλος στον Γαβριηλίδη. Ο Λευτέρης ήθελε το πρώτο μου βιβλίο να περιέχει ιστορίες μέσα απ' αυτό εδώ το blog, εγώ πάλι αντιπρότεινα να περιέχει δέκα από τις καλύτερες συνεντεύξεις που έχω πάρει όλα αυτά τα χρόνια, μα τελικά βλέπω να βγαίνει ως η βιογραφία της Λένας Πλάτωνος άμα φυσικά το βρουν ενδιαφέρον, τόσο ο εκδότης, όσο και ο Λευτέρης. Τα δύο δεινά που πέρασα κατά τη διάρκεια της Πρωτοχρονιάς βαίνουν καλώς, άρα παύουν να είναι δεινά - ευτυχώς: το ένα αποκαταστάθηκε πλήρως, το άλλο μπαίνει σιγά-σιγά σε σωστό δρόμο. Κι έτσι είμαι κι εγώ πιο ήρεμος, αποκτώ συναισθηματικά δεκανίκια για να τη βγάλω μέσα σε όλες τις υπάρχουσες δυσκολίες. 

Μιλάω με τη Λίνα στη Θεσσαλονίκη, την έχω πεθυμήσει πολύ κι αυτήν και τους γονείς της. Θα ήθελα με την πρώτη ευκαιρία να τους επισκεφτώ - η οικογενειακή θαλπωρή που εκπέμπουν οι άνθρωποι αυτοί είναι απίστευτη. Να ανάψουμε το τζάκι, να ψήσουμε μεζέδες και μετά να κατέβω κάτω στο σπίτι της Λίνας να ρίξω έναν ύπνο για δυο ολόκληρες μέρες, ακούγοντας τις πάντα ψαγμένες μουσικές επιλογές της. Θέλω να τη δω πιο πολύ κι απ' τον κολλητό μου τον Παντελή. Αυτός ούτως ή άλλως θα κατέβει Αθήνα για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και θα τον φιλοξενήσω. Συζητιέται η υποψηφιότητα του Παντελή στο ψηφοδέλτιο του κόμματος για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές και εγώ ξέρω καλά πως μόνο για την πολιτική θα παρατούσε οριστικά το τραγούδι. Αυτό δήλωσε και στη συνέντευξη του στη Λιάνα Μαλανδρενιώτη στην αυριανή ''Εποχή'' με αφορμή τον ''Ιερό Πόνο'' της Πλάτωνος και του Χρονά. Τον καταλαβαίνω! Όταν έχει τραγουδήσει τους μεγαλύτερους συνθέτες σε α΄εκτέλεση, τι άλλο πλέον να διεκδικήσει σαν αυθεντικός καλλιτέχνης που τον νοιάζει η τέχνη και όχι το νά'ναι στην επικαιρότητα; Καθαρίζει μια και καλή με την υστεροφημία, που λέει ο λόγος, και ασχολείται ενεργά με τα κοινά και τα κινήματα.

Η αλληλογραφία με τον Αμερικανό Josh Cheon συνεχίζεται. Σύντομα θα κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ το ''Γκάλοπ'' της Πλάτωνος σε περιορισμένο αριθμό συλλεκτικών βινυλίων. Δεν του έκανε του Josh το εξώφυλλο από την ελληνική επανέκδοση σε CD, οπότε έπρεπε να σκαναριστεί το βινύλιο. Μου έδωσε ένα η Λένα - το μοναδικό που είχε κρατήσει από το μακρινό 1985 -, σκαναρίστηκε, αποθηκεύτηκε σε υψηλή ανάλυση και στάλθηκε στον Αμερικανό. Τα τελευταία χρόνια, βλέπεις, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από μικρά labels του εξωτερικού για να εκδοθούν στις χώρες τους διαμάντια της ελληνικής αντεργκράουντ ηλεκτρονικής σκηνής. Το ''Γκάλοπ'' με το α λα Pet Shop Boys εξώφυλλο είναι σίγουρα ένα απ' αυτά! Ξαναβγήκα κι από το facebook, μάλλον οριστικά αυτή τη φορά. Δεν πήγαινε άλλο με τα ξενύχτια και το να παρακολουθείς όλη την ώρα τι μαλακία θα γράψει ο καθένας ανά πάσα στιγμή - μαζί κι εγώ φυσικά. Έρχονται κι εκλογές, συνεπώς προβλέπεται ένας χαμός. Επιπλέον για μας που κάνουμε μία συγκεκριμένη δουλειά, τα όρια μεταξύ μουσικοκριτικού και καλλιτέχνη καταργούνται. Διαβάζει ο άλλος τι τού'χεις γράψει, σου αραδιάζει μήνυμα στο inbox και αναπτύσσεται ένας διάλογος που δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει. Κι αυτό είναι το λιγότερο. Εγώ που είμαι επιρρεπής στους καυγάδες και το καλλιτεχνικό κατινάζ, μπούχτισα, είδα κι απόειδα και τό'κλεισα το ρημάδι και βρήκα την ηρεμία μου. Αν επιστρέψω, πάντως, θα το κάνω με άλλο όνομα και το πολύ-πολύ να ενεργοποιήσω τις σελίδες του ντοκιμαντέρ για τη Γώγου και της αρθρογραφίας μου στη LIFO. Σε καμία περίπτωση, όμως, τον προσωπικό μου λογαριασμό. Έτσι θα γλιτώσω κι από ορισμένους αχώνευτους που πολύ θα ήθελαν να με σβήσουν από ''φίλο'' τους - εγώ να δεις -, μα δεν το κάναμε για λόγους επαγγελματικής διαστροφής τόσον καιρό. Κατά τα άλλα, η ίωση της εποχής παλεύεται με σούπες και ντεπόν, γιαούρτια αγελαδίτσα που το πρωί μου δημιουργούν ξινίλες στο στομάχι, πολλά λαχανικά και, πάνω απ' όλα, καλή και ζεστή παρέα. Για να δω αύριο ποιος θα είναι ο πρώτος καλεσμένος μου στην πρώτη αντιστοίχως εκπομπή του 2015 στο ιντερνετικό Μετα-Δεύτερο!