ΤΟ BLOG ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΕΡΥΣ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΤΕΠΕΣ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΤΗ FATA MORGANA, ΤΟΥΣ ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΥΣ, ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ MAYA DEREN, ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ WOODSTOCK, ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ
Κινητήριες δυνάμεις του ELAIώNAS Festival που ξεκίνησε στις 24 Απριλίου και θα διαρκέσει ως τις 17 Μαΐου, είναι το ζευγάρι στη ζωή και στην Τέχνη, Φένια Παπαδόδημα και Γιώργος Παλαμιώτης. Δύο σημαντικοί καλλιτέχνες που οι, κατά καιρούς, δραστηριότητες τους ομορφαίνουν - αν μη τι άλλο - αυτή την πόλη. Συγκεκριμένα, όποιος περάσει αυτόν τον καιρό από το Θέατρο Ακαδημίας Πλάτωνος θα συνειδητοποιήσει πως μπροστά στο ανεξάρτητο ELAIώNAS Festival τύφλα νά'χει το Φεστιβάλ Αθηνών! Για όλα αυτά θα μιλήσουμε με την Παπαδόδημα και τον Παλαμιώτη σήμερα στο αυτοδιαχειριζόμενο διαδικτυακό Μετα-Δεύτερο, από τις 5 έως τις 6.30 το απόγευμα. Συντονιστείτε αποκλειστικά στο
Με το φιλόδοξο project της ''Γυναίκας της Πάτρας'' του Χρονά να εκκρεμεί, αποφάσισα να προχωρήσω στην πραγμάτωση μίας μικρού μήκους ταινίας. Φυσικά δε θα μπορούσα να προχωρήσω σε καμία καινούργια κινηματογραφική απόπειρα, αν δε βρισκόταν από πίσω κάποιος ιδιώτης παραγωγός που θα σήκωνε το ανάλογο βάρος. Βρέθηκε, λοιπόν, με προσέγγισε, μου έκανε την πρόταση, τα συμφωνήσαμε κι έτσι μέχρι το τέλος Μαΐου θα έχουμε ξεκινήσει γυρίσματα. Τα μόνα στοιχεία που μπορώ να δώσω τώρα είναι πως η ταινία βασίζεται σε διήγημα της Πειραιώτισσας συγγραφέως Τούλας Μπούτου και πως έχει θέμα τη μετανάστευση. Θά'ναι και εποχής μάλιστα, αφού θα διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1960. Με τον σταθερό συνεργάτη μου, επίσης, τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο, καταλήξαμε στο ότι η ταινία θα είναι ασπρόμαυρη και βουβή, σαν ένα homage στα πρώτα χρόνια του σινεμά, απ' την άποψη της κατασκευής της. Πρωταγωνιστής θα είναι ο βετεράνος κωμικός Μανώλης Δεστούνης σε ένα δραματικό ρόλο αυτή τη φορά. Δίπλα του, οι νεότεροι Απόλλων Μπόλλας και Λίλα Μπακλέση - για τη Μπακλέση αύριο θα γνωρίζω αν θα συμμετάσχει ή όχι. Όσο για την πρωτότυπη μουσική της ταινίας, κι αυτό ακόμη το κρατάω μυστικό. Σε ρόλο ταχυδρόμου θα εμφανιστεί και ο Παντελής Θεοχαρίδης ο τραγουδιστής και κολλητός μου. Είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι που παρουσιάστηκε αυτή η ανέλπιστη - εν καιρώ κρίσης - ευκαιρία για να κάνουμε μία ταινία μικρού μήκους. Από το 2001 και το ντοκιμαντέρ για τη Φλέρυ Νταντωνάκη είχα να πράξω κάτι ανάλογο. Τέλος, κατά 99% γυρίσματα θα γίνουν και σε χώρα του εξωτερικού! Προσεχώς περισσότερες λεπτομέρειες μέχρι να ξανακουστεί η γλυκιά αυτή λέξη: MOTEUR!
Στο αφιέρωμα μου για την επέτειο της 21ης Απριλίου 1967 στο LIFO.gr θυμήθηκα την ιστορία του ''Ύμνου της Επαναστάσεως'' δια χειρός Γιώργου Κατσαρού και Γιώργου Οικονομίδη με τη φωνή του Φώτη Δήμα, αν και ο συνθέτης εξομολογήθηκε αρκετά χρόνια μετά πως δεν ήταν δικό του το κομμάτι. Εδώ το άρθρο:
http://www.lifo.gr/team/sansimera/56998
Θυμήθηκα επίσης το πώς βίωσε η Λένα Πλάτωνος τα πρώτα 24ωρα από το στρατιωτικό πραξικόπημα κάποτε που έκανε παρέα με τον νυν Υπουργό Δημοσίας Τάξης Γιάννη Πανούση. Η ιστορία δημοσιεύθηκε στο ''Προσκλητήριο'', το blog μου στο LIFO.gr:
Ιδιαιτέρως επιτυχημένη ήταν η δισκοπαρουσίαση της Μαίρης Λίντα χθες στο Black Duck της Ντόρας Ρίζου στην πλατεία Καρύτση. Πολύς κόσμος, φίλοι της μεγάλης ερμηνεύτριας, δημοσιογράφοι και συνάδελφοι της, όπως ο συνθέτης Γιώργος Κριμιζάκης, έδωσαν το παρόν και την τίμησαν. Κι εκείνοι για να μας ευχαριστήσει όλους τραγούδησε σχεδόν 20 τραγούδια - μεγάλες επιτυχίες της: Χιώτης, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Κριμιζάκης. Τη συνόδευσαν ο Γιώργος Παγιάτης στο πιάνο και ο Θανάσης Βασιλάς στο μπουζούκι.
Δεν κρατήθηκα και αμέσως μετά το τέλος του μικρού αυτού live της Μαίρης Λίντα, την έπιασα και της είπα: ''Πως τα καταφέρνεις και τραγουδάς στις ίδιες νότες που τραγουδούσες το 1950, το ΄60 και το ΄70;'' ''Και σκέψου είμαι και κρυωμένη'' μου απάντησε, ''μα αν δεν τραγουδούσα στις ίδιες νότες, θά'χα πάει σπίτι μου''. Εξαιρετική!
Το CD ''Μαίρη Λίντα 60 χρόνια'' κυκλοφορεί από τη MINOS EMI και αναλυτική κριτική του θα διαβάσετε στο LIFO.gr
Ένας φίλος του Σπύρου Ζαγοραίου μού τηλεφώνησε χθες βράδυ και μου μετέφερε την είδηση: Πέθανε η Ζωή, η αγαπημένη σύζυγος του Σπύρου, που τα ντουέτα τους άφησαν εποχή στο λαϊκό τραγούδι του ΄60. Ήταν 85 ετών και με βεβαρημένη την υγεία της. Η γυναίκα αυτή έζησε για 55 ολόκληρα χρόνια στο πλάι του Ζαγοραίου, ταξίδεψε μαζί του σε χώρες του εξωτερικού, έβαλε τη φωνή της στις μεγαλύτερες επιτυχίες του για να βιώσουν μαζί τη μεγαλύτερη απώλεια, αυτήν του μοναχογιού τους από καρκίνο πριν λίγα χρόνια. Ευτυχώς πρόλαβαν να δουν και το δισεγγονάκι τους που τους γέμισε χαρά λίγο πριν το τέλος.
Πληροφορίες για τη Ζωή Ζαγοραίου δεν υπήρχαν στο διαδίκτυο και μέχρι αυτή την ώρα κανένα site δεν έχει μεταδώσει ακόμη την είδηση του θανάτου της. Ευχαριστώ, λοιπόν, τον εγγονό της, Σπύρο Ζαγοραίο, που μιλήσαμε και μου έδωσε ορισμένα βιογραφικά της στοιχεία, τα οποία εντάχθηκαν στο μικρό μου αφιέρωμα στο LIFO.gr:
http://www.lifo.gr/team/music/56949
Καλό της ταξίδι και καλή της αντάμωση με τον κυρ-Σπύρο!
Ο Λάκης Παπαδόπουλος στα γραφεία της MINOS EMI φωτογραφημένος από τον Πάρι Ταβιτιάν για τη LIFO.
Κι εδώ ο Διονύσης Σαββόπουλος ερμηνεύει τα ''Μικρά μπαλκόνια'' σε μουσική Λάκη Παπαδόπουλου και στίχους Sunny Μπαλτζή από το CD ''Παιχνίδια αγάπης''.
Ο ανέκαθεν συμπαθής καλλιτέχνης Λάκης - με τα Ψηλά Ρεβέρ - Παπαδόπουλος έγινε Αθηναίος της Εβδομάδας στην έντυπη και ηλεκτρονική LIFO. Νομίζω πως η συνέντευξη του, που θα χαρακτήριζα εξιστόρηση της ζωής του, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Θα το διαπιστώσετε κι εσείς διαβάζοντας τη στο link: http://www.lifo.gr/team/cityvibe/56913
Το 1989 είχε βγει το ομότιτλο άλμπουμ - reunion των Jefferson Airplane. Σε μένα έφτασε λίγα χρόνια αργότερα και από την πρώτη στιγμή λάτρεψα το κομμάτι ''Freedom'' με τη φωνάρα της Grace Slick. Το θυμήθηκα πάλι απόψε που το βρήκα στο youtube! Τίποτα δεν πάει χαμένο τελικά!
Το άνωθεν βίντεο κυκλοφορεί σε αρκετές βερσιόν στο youtube
και οι συνολικές προβολές των viewers έχουν ξεπεράσει τις 500.000!
Είναι αρκετά παλιά λήψη, αν υπολογίσει κανείς πως κάποτε είχε παιχτεί
από τα τηλεοπτικά μεταμεσονύχτια ''Παιδιά της Νύχτας'' του Κώστα Μυλωνά.
Μία άτυχη ψυχικά άρρωστη γυναίκα, η Μαρία από την Πάτρα, υποτίθεται ότι
είναι δαιμονισμένη. Ζει με τη ''θεούσα'' γριά μάνα της και δέχεται την
επίσκεψη του ανεκδιήγητου Παναγιώτη Τουλάτου, ο οποίος τη βιντεοσκοπεί.
Όχι δηλαδή την ίδια, αλλά το δαιμόνιο που βγαίνει από μέσα της και του
επιτίθεται, στολίζοντας τον με υπέροχους χαρακτηρισμούς, με τους
οποίους, οποιοσδήποτε έχει σώας τας φρένας, θα συμφωνούσε απόλυτα! Όχι
ότι η άμοιρη Μαρία εκσφενδονίζει πράσινους εμετούς ή φέρνει πέντε βόλτες
το κεφάλι της - εν ολίγοις, όσο κι αν θέλησε ο Τουλάτος να την
παρουσιάσει ως άλλη Ρέγκαν ΜακΝιλ απέτυχε παταγωδώς. Ο δαιμονισμός της
περιορίζεται σε ασυναρτησίες εν είδει ψυχωτικού παραληρήματος, σε
βρισιές - εμπνευσμένες ομολογουμένως -, σε αντιχριστιανικό μένος (τόσα
θα τράβηξε η κοπέλα απ' τους παπάδες), σε παρανοηκά γέλια και σε έντονη
σιελόρροια - το τελευταίο χαρακτηριστικό συχνά αναφέρεται μεταξύ των
παρενεργειών που προξενούν τα αντιψυχωτικά φάρμακα.
Κατά πρώτον, θα ήταν ευχής έργον η γυναίκα αυτή να
ακολουθούσε αντιψυχωτική αγωγή. Ποιος ξέρει τι να απόγινε, τόσα χρόνια
μετά, αν ζει, αν πέθανε, αν μπήκε σε ψυχιατρείο ή αν συνεχίζει νά'ναι σε
κατάκλιση και να υποφέρει ουσιαστικά από τον οικογενειακό και κοινωνικό
της περίγυρο, ανθρώπους αμόρφωτους, δεισιδαίμονες και υστερικά
θρησκευόμενους.
Κατά δεύτερον, ο Τουλάτος και οι κάθε Τουλάτοι, οι
παπάδες - επαγγελματίες εξορκιστές δηλαδή, θα έπρεπε να δώσουν λόγο στη
δικαιοσύνη που ως σύγχρονοι ρασοφόροι Μένγκελε υποβάλλουν σε φριχτά
βασανιστήρια αθώες και ήδη βασανισμένες από τη νόσο τους ψυχές. Αν και
στην περίπτωση του Τουλάτου, δε μιλάμε για ρασοφόρο.
Εδώ ακούμε τον γνωστό μαιτρ του μεταφυσικού και της
μπαλαφάρας, να ερμηνεύει Αργύρη Κουλούρη (των Aphrodite's Child) στο
Παρίσι του 1979, τότε που ζήλευε τη φήμη του Demis Roussos και προφανώς
δεν είχε ανακαλύψει ακόμη τον Οξαποδώ και το 666.
Από την ίδια περίοδο και το επόμενο κομμάτι, το σουξέ
''Mon amour'' του Christophe! OH, mon dieu! Συμπαθητική η φωνή, αλλά το
γαλλικό δεν τό'χε πού να χτυπιόταν σαν την ταλαίπωρη τη ''δαιμονισμένη''
Μαρία...
Αν δεν τό'χε το γαλλικό, βέβαια, τι να πεις και για το
αγγλικό του. Εδώ ακούμε τον Τουλάτο να ερμηνεύει το τραγούδι που
προέκυψε από το μουσικό θέμα του Nino Rota για τον ''Νονό''...
Είδε κι απόειδε ο άνθρωπος, γιοκ η διεθνής καριέρα, και εν μέσω των Πυλών του Ανεξήγητου, τό'ριξε στο έντεχνο, στον Στάμο Σέμση και στον Μιχάλη Μπουρμπούλη.
Ωραία είναι όλα αυτά, πλάκα έχουν,
την τρασιά ουδείς εμίσησε, αλλά από τη στιγμή που άνθρωποι με φανερό
πρόβλημα πέφτουν θύματα της μωροφιλοδοξίας άνευ ορίων του Τουλάτου και
των ομοίων του, τα πράγματα σοβαρεύουν.
Κι αυτός ο άνθρωπος, κάποτε τουλάχιστον,
φιλοξενούταν τακτικά σε τηλεοπτικά πάνελ και ξεστόμιζε ένα κάρο
ανοησίες που θα έκαναν τον αστείο Λιακόπουλο να έδειχνε διανοούμενος.
Παρόμοια περίπτωση ο αστρολόγος Άντονι Αθανασίου πού'χε βγει στον Τράγκα
κι έλεγε ότι η Βουγιουκλάκη είναι βαμπίρ που πίνει αίμα για να
διατηρείται νέα κι αντί να τον μαζέψουν, κάθονταν όλοι στο πάνελ και τον
άκουγαν με στόμα ορθάνοιχτο, τάχα μου εκστασιασμένοι με την αποκάλυψη!
Τρικυμία εν κρανίω, καπατσοσύνη και αφρίζουσα αγραμματοσύνη,
στην οποία συμφύρονται όλοι οι αστικοί μύθοι σ' ένα πασίγνωστο κοκτέιλ
με φασίζουσα γεύση που φέρει την ονομασία ''Πούστη, θα σε σκίσω'', έτσι ακριβώς όπως το λέει η φουκαριάρα η ''δαιμονισμένη''
Μαρία απευθυνόμενη στον βασανιστή της.
Δύο απώλειες σημαντικών ανθρώπων είχαμε τα δύο προηγούμενα 24ωρα, ενόσω δηλαδή το Πάσχα των Ελλήνων έφτανε στην κορύφωση του. Κυριακή, ανήμερα του Πάσχα, έφυγε από τη ζωή νικημένη από τον καρκίνο η χορεύτρια Χρυσούλα Ζώκα, σύζυγος επί μισό αιώνα του αείμνηστου Γιώργου Φούντα. Στο άρθρο μου στο LIFO.gr μπορείτε να μάθετε δυο-τρία πράγματα για την καλλιτεχνική πορεία της Ζώκα και τη συμμετοχή της στο χατζιδακικό θίασο της θρυλικής ''Οδού Ονείρων'':
http://www.lifo.gr/team/Plus/56805
Χθες πάλι, Δευτέρα του Πάσχα, έφυγε στα 87 του και ο Νομπελίστας Γερμανός συγγραφέας και ποιητής Gunter Grass. Κι αν πάλι ο πολύς κόσμος μπορεί να μην ξέρει τον τίτλο ούτε ενός έργου του, σίγουρα θα ξέρει τον ίδιο εξ αιτίας ενός φιλελληνικού ποιήματος του πού'χε διαρρεύσει στα διεθνή ΜΜΕ πριν λίγα χρόνια. Εγώ πάντως θυμήθηκα στο LIFO.gr την οριακή ταινία ''Το τενεκεδένιο ταμπούρλο'' που γύρισε κάποτε ο συμπατριώτης του Grass, ο σκηνοθέτης Volker Schlondorff, με πρωταγωνιστή τον 11χρονο David Bennent. Καλό ταξίδι, Gunter!
Ο Απόλλων Μπόλλας διάβασε Γιώργη Παυλόπουλο, George Le Nonce, Νίκο Σπάνια, Βασίλη Καραβίτη, Τάκη Βαρβιτσιώτη, Γ. Ξ. Στογιανίδη.
Η Μέμη Σπυράτου διάβασε Μαρία
Λαγγουρέλη, Κ. Π. Καβάφη, Μιχάλη Γκανά, Τάσο Ζερβό, ενώ τραγούδησε α
καπέλα μοιρολόγια - μεταξύ αυτών και ένα στα τσακώνικα.
Η Μαρία Λαγγουρέλη διάβασε Τάκη
Παπατσώνη, Οδυσσέα Ελύτη, Κωστή Παλαμά, Μαρία Λαγγουρέλη. Εγώ διάβασα
Δημήτρη Πέτρου, Αντρέα Παγουλάτο, Λευτέρη Ξανθόπουλο, Μανώλη
Στεργιόπουλο, Δέσποινα Μπουμπουχεροπούλου. Ακούστηκαν Bach, Mozart,
Mahler, Schubert, Pergolesi, Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Κωχ, Νταντωνάκη,
Πλάτωνος, Γρηγορίου, Α. Ιωαννίδης, Μ. Σουλτάτου, Α. Αλεξάνδρου,
παραδοσιακά μοιρολόγια από την Κάρυστο και τη Ρόδο, βυζαντινοί ύμνοι με
τους Κωνσταντίνο Πρίγγο, Σαβίνα Γιαννάτου. Ευχαριστώ τη Φένια Αυγουλέα
που ήταν στην επιμέλεια του ήχου και όλους όσοι μείνατε συντονισμένοι
για ένα ολόκληρο τρίωρο στο www.metadeftero.grΚαι του χρόνου νά'μαστε καλά!
Οι ηθοποιοί Εύα Κοταμανίδου, Μέμη Σπυράτου, Απόλλων Μπόλλας, οι ποιητές Γιώργος Χρονάς, Μαρία Λαγγουρέλη, Βέρα Βασιλείου - Πέτσα και οι μουσικοί Γιώτα Γιάννα, Αλέξανδρος Αλεξάνδρου είναι καλεσμένοι στον σημερινό τρίωρο μουσικο-ποιητικό μαραθώνιο στο Μετα-Δεύτερο, τον αφιερωμένο στο Πένθος και την Απώλεια. Θα ακουστούν ποιήματα Ελλήνων και ξένων ποιητών μαζί με λαϊκά μοιρολόγια, βυζαντινούς ύμνους και συνθέσεις των μεγαλύτερων συνθετών της κλασικής μουσικής. Συντονιστείτε από τις 4 το μεσημέρι έως τις 7 το απόγευμα, αποκλειστικά στο αυτοδιαχειριζόμενο διαδικτυακό
www.metadeftero.gr
Διαβάστε επίσης στο LIFO.gr τα τρία Μεγαλοβδομαδιάτικα άρθρα μου:
http://www.lifo.gr/team/u46465/56570
Για τα μεξικανικά Πάθη του Χριστού με τις φωνές των Μάνου Κατράκη - Άλκης Ζέη
http://www.lifo.gr/team/music/56680
Για την ιστορία του ''Επιτάφιου'' του Γιάννη Ρίτσου που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης
http://www.lifo.gr/team/music/56760
Για το σάουντρακ της Μεγάλης Παρασκευής των Ελλήνων
Με τον Γερμανό Daniel Klein γνωριστήκαμε το 1996, 20 χρόνια πίσω σχεδόν, στο Διεθνές Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους του Augsburg της Γερμανίας. Μαζί είχαμε πάει επίσκεψη στο σπίτι - μουσείο του Bertolt Brecht, γνωρίσαμε επίσης τη συμπατριώτισσα του και γνωστή μουσικογράφο Gaby Schleinkofer και γενικά τά'χαμε περάσει τέλεια τότε! Την επόμενη χρονιά, τον Φεβρουάριο του ΄97, είχα ταξιδέψει στο Παρίσι και ο Daniel με φιλοξένησε στο διαμέρισμα του. Εκεί έγινε ο χαμός: Με πήγε στον τάφο του Jim Morrison στο Perre Lachaise, βρεθήκαμε κυνηγημένοι από τα γαλλικά ΜΑΤ εν μέσω διαδήλωσης, μεθύσαμε στο παρισινό μετρό και τραγουδήσαμε τη ''Φραγκοσυριανή'' του Μάρκου κλπ. Πριν από λίγα χρόνια ο Daniel ήρθε και με βρήκε, αλλά όχι μόνος! Μαζί του είχε και τη γυναίκα του, τη γλυκύτατη Γαλλίδα Zocelyn, η οποία εργαζόταν DJ σε ποταμόπλοια του Σηκουάνα. Φέτος, θα μου ξανάρθουν και θά'χουν ακόμη ένα άτομο μαζί τους, τον γιόκα τους που μεγάλωσε και θέλει να ταξιδεύει κι αυτός! Έχω μεγάλη χαρά που θα ξαναδώ τους αγαπημένους μου φίλους, οι οποίοι όλο ρωτάνε τι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα. Θα μείνουν στο σπίτι μου κι από κει ίσως τους ακολουθήσω μεσ'στον Αύγουστο σε κάποιο νησί - ιδανικά θα ήταν να πάμε όλοι παρέα στην Αίγινα κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ κλασικής μουσικής της Ντόρας. Λεπτομέρεια: Ο Daniel εργάζεται ως δημιουργός κινουμένων σχεδίων και τα projects του πωλούνται σε πολλά τηλεοπτικά δίκτυα της Γερμανίας, της Γαλλίας και του Λουξεμβούργου! Αυτά είναι! Καλώς να δεχτώ, λοιπόν, τα φιλαράκια μου, που άνετα θα τα έλεγες νεοχίπηδες!
Ο Λάκης (με τα Ψηλά Ρεβέρ) Παπαδόπουλος μού ήταν ανέκαθεν πολύ συμπαθής ως καλλιτέχνης. Τον είχα δει live πριν αρκετά χρόνια, όχι στην Αθήνα, αλλά στη Θεσσαλονίκη, που είχαν παίξει με τον Πουλικάκο και γινόταν το φεστιβάλ κινηματογράφου ταυτόχρονα. Το 2007 ή το ΄08 (ή το ΄09;) είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο και τού'χα κάνει συνέντευξη για το Δίφωνο. Παραδόξως, σήμερα που τον συνάντησα τετ-α-τετ στα γραφεία της MINOS, τη θυμόταν εκείνη τη συνομιλία μας. Κάτσαμε αρκετή ώρα, πηγαίνοντας από το ένα γραφείο στο άλλο, μέχρι δηλαδή να δούμε που θα γινόταν η συνέντευξη και που θα τον φωτογράφιζε ο Πάρις Ταβιτιάν. By the way, η MINOS παίζει νά'ναι η μόνη δισκογραφική τη σήμερον ημέρα που τα γραφεία της τουλάχιστον φανερώνουν κίνηση, αν μη τι άλλο. Μιλήσαμε για πάρα πολλά θέματα ευχάριστα, για τους Dragons στα 60s και το rock'n'roll που λατρεύει, όπως λάτρευε και τους ''ριγμένους'' Γιώργο Μητσάκη, Σπήλιο Μεντή, Μαριάννα Χατζοπούλου, Εύη Μηλλοπούλου κ.α. Για τη μεγάλη φιλία του επίσης με τον Ηρακλή Τριανταφυλλίδη στα 70s και τα περάσματα του από τους DNA ή τα παιξίματα του με τους Anathema The Time Band - μετέπειτα Αγάπανθος. Για τους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Κέρκυρας, επίσης, τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Αλέκο Πατσιφά, τον Παύλο Μάτεσι, τη θητεία του στο Δεύτερο Πρόγραμμα και φυσικά την έλλειψη κάθε κόμπλεξ εκ μέρους του σε ότι αφορά τους τραγουδιστές που τον έχουν τραγουδήσει - από τον Μητσιά και την Αρλέτα μέχρι τον Σάκη Ρουβά. Σύντομα, θά'χουμε πολύ...stuff να διαβάσουμε στη LIFO - κι εγώ μαζί σας!
Αυτή τη Μεγάλη Παρασκευή 10 Απριλίου στο διαδικτυακό αυτοδιαχειριζόμενο Μετα-Δεύτερο θα γίνει ακόμη ένας μουσικο-ποιητικός ραδιοφωνικός μαραθώνιος με θέμα το πένθος και την απώλεια. Ευτυχώς αυτή τη χρονιά όχι μεταμεσονύκτιος. Έτσι, στο στούντιο θα βρίσκονται από τις 4 το μεσημέρι έως τις 7 το απόγευμα, φίλοι ηθοποιοί και μουσικοί που θα διαβάσουν ποιήματα στο κλίμα της ημέρας μαζί με τις απαραίτητες δικές μου μουσικές επιλογές. Τα ονόματα τους θα ανακοινωθούν σύντομα. Εσείς απλά συντονιστείτε από τώρα στο
Τη συνέντευξη με τη Μάρτα Άργκεριχ, τη σημαντικότερη εν ζωή πιανίστρια, θα την κουβαλώ για πάντα στις δημοσιογραφικές αποσκευές μου ως μία από τις καλύτερες μου. Ευχαριστώ τη Ντόρα Μπακοπούλου που μου την είχε συστήσει στην Αίγινα κι έτσι μπόρεσα να δημοσιεύσω στο LIFO.gr το απόσταγμα της συζήτησης μας. Μία γυναίκα - μύθος που διευθύνει φεστιβάλ κλασικής μουσικής και που ακόμη γυρίζει τον κόσμο, γαληνεύοντας τις ψυχές των ανθρώπων με την απαράμιλλη τέχνη της. Μία γυναίκα, επίσης, διανοούμενη και με χιούμορ, η οποία ουδέποτε αποζήτησε τη μεγάλη καριέρα, παρ'όλο που σήμερα είναι αυτή που είναι. Γνωρίστε τη λίγο καλύτερα. Εδώ το link:
http://www.lifo.gr/team/music/56557
Απ' την άλλη, η δικιά μας Γεωργία Νταγάκη συνεχίζει να εκπλήσσει στο εξωτερικό και γι'αυτό τη χαρακτήρισα ''ήρεμη διεθνή δύναμη''. Το τελευταίο της άλμπουμ, πολυσυλλεκτικό απ' την άποψη των δημιουργών του, έφτασε να συμπεριλαμβάνεται στο TOP20 των World Music Charts Europe για τον μήνα Απρίλιο. Εδώ το link με το σχετικό άρθρο στο LIFO.gr:
Πέρασε το κατώφλι των ιατρείων με την ένδειξη ''Επείγοντα''. Μα, καλά, πας για τέτοιο θέμα στα επείγοντα; σκεφτόταν μέσα στο συγχυσμένο του μυαλό. Δεν είναι πόδι ή χέρι νά'χει σπάσει. Λίγος κόσμος στην αναμονή. Ένας κύριος γύρω στα 60. Μία νέα γυναίκα αγκαλιά με τον άντρα της και μία συγγένισσα της. Αυτή έκλαιγε πολύ. Πως κι από δω; ρώτησε με δόση χιούμορ - που το βρήκε άραγε; - τον πρώτο κύριο. Λαϊκός τύπος φαινότανε. Είδα ότι πήγα να το χάσω, ε και για να μην το χάσω, ήρθα εδώ...απάντησε αυτός με την ίδια δόση χιούμορ. Παραδίπλα, τα πράγματα δεν ήταν το ίδιο, ας τα πούμε, ευχάριστα. Η νέα γυναίκα δεν είχε σταματήσει να κλαίει και ο σύντροφος της τη φιλούσε στο πρόσωπο με μιαν απίστευτα συγκινητική στοργή. Η αδερφή της γυναίκας, όπως αποδείχτηκε, κάθισε δίπλα του για να μοιραστεί το δράμα τους. Απ'το Νοέμβριο μπήκαμε σ' όλο αυτό και τα φάρμακα δεν την πιάνουν, άρχισε να του λέει, δείχνοντας κάπου νά'χει σοβαρότερο πρόβλημα άγχους η ίδια από την άρρωστη αδερφή της. Το δήλωσε και στα παιδιά της: Θα αυτοκτονήσει, συνέχισε όλο ένταση, μα ευτυχώς που της συμπαραστέκεται ο σύζυγος της πάρα πολύ! Ήταν αλήθεια, το έβλεπε. Πόσος κόσμος έχει λαλήσει τελευταία λόγω κρίσης και όχι μόνο, είναι απίστευτο...Καθώς η πόρτα του ιατρείου αργούσε να ανοίξει μαζί με τη φωνή που θα φώναζε ''Ο επόμενος'', μια παρέα μαύρων πήραν κι αυτοί τη σειρά τους στον προθάλαμο αναμονής. Δύο νέα αγόρια κι ένα κορίτσι, καλοντυμένοι, περιποιημένοι, που θύμιζαν την οικογένεια Μπιλ Κόσμπι. Το πρόβλημα τό'χε τό'να αγόρι. Σωριάστηκε στο κάθισμα σχεδόν με το κεφάλι μέσα στα χέρια του. Αν δεν ήταν προθάλαμος ψυχιατρείου, σίγουρα θα μπορούσε να ήταν οδοντιατρείου, έτσι καθώς καθόταν αυτός κι ο πόνος του. Ευτυχώς δεν άκουσε τίποτα ρατσιστικά εκ μέρους των άλλων ομοεθνών. Ποιος, άλλωστε, μέσα στο αδιέξοδο του προτίθεται να χάσει τον ανθρωπισμό ή και την αλληλεγγύη του; ''Περάστε'' ακούστηκε η φωνή της γιατρού και αφού οπλίστηκε με θάρρος μπούκαρε στο ιατρείο. Οι βασικές ερωτήσεις, ηλικία, εργασία, οικογενειακό ιστορικό. Το τελευταίο ''τό'χε'': Δύο συγγενείς απ' τη μεριά του πατέρα του τις προηγούμενες δεκαετίες είχαν πεθάνει στα ψυχιατρεία, τελείως σαλαλάλα-κούκου-ρούκου και με ανύπαρκτη αποκατάσταση της υγείας τους. Σήμερα, ευτυχώς, τα πράγματα έχουν αλλάξει και η φαρμακολογία προοδεύει μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο. Ακούω και βλέπω πράγματα που δεν υπάρχουν...τους είπε. Γι'αυτό θα σας δώσουμε φάρμακα, απάντησε η μία γιατρίνα, για να μη βλέπετε πράγματα που δεν υπάρχουν...Το δέχτηκε, αν και κόλλησε στον τοίχο τους γιατρούς: Τα φάρμακα σας δεν θα κάνουν τα πράγματα αυτά να μην υπάρχουν, αλλά να μη βασανίζουν εμένα. Ούτε εγώ, ούτε εσείς, ξέρουμε αν υπάρχει ότι βλέπω και ακούω...Δεν ήταν φυσικά η πρώτη φορά που οι ψυχίατροι έρχονταν αντιμέτωποι με έναν ευφυή ψυχωτικό άνθρωπο. Μίλησαν μαζί του ένα 20λεπτο, του έγραψαν αγωγή. Συμφώνησε να την παίρνει με την προοπτική ν'αλλάξει προς το καλύτερο η ζωή του. Ήδη, με το που βγήκε απ' το ιατρείο, ένιωσε άλλος άνθρωπος. Τόσο που χαιρέτισε έναν προς έναν τους ψυχασθενείς που περίμεναν υπομονετικά τη σειρά τους.
Η «Ανοιχτή Τέχνη, σεμινάρια-διαλέξεις-δράσεις για τις τέχνες και τον
πολιτισμό» , έχει την ιδιαίτερη και μεγάλη τιμή να σας προσκαλέσει σε
μια μοναδική βραδιά με τη ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ. Η θρυλική ερμηνεύτρια θα συνομιλήσει με την Αγαθή Δημητρούκα για την πορεία της στο τραγούδι και τη συνεργασία της με κορυφαίους συνθέτες και ποιητές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το Σάββατο, 4 Απριλίου, στις 7:00 μ.μ., στην Ανοιχτή Τέχνη, Φιλελλήνων και Ναυάρχου Νικοδήμου 2.
Η επιστροφή του βετεράνου συνθέτη Λίνου Κόκοτου έγινε με πέντε ολοκαίνουργια τραγούδια του σε ποίηση Βέρας Βασιλείου - Πέτσα στο CD ''Βορεινό Παράθυρο'', ένθετο στην ομότιτλη δεύτερη συλλογή της ποιήτριας από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Τέσσερα απ' αυτά τα τραγούδια αποδίδει ο ερμηνευτής και τραγουδοποιός Πάνος Μπούσαλης και ένα η Λιζέτα Καλημέρη. Μ' αυτή την αφορμή ο Λίνος Κόκοτος μίλησε στο LIFO.gr και στο ''Προσκλητήριο'', το εκεί blog μου:
