Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

επικίνδυνες-κερκόπορτες-στην-καλοστρωμένη-καριέρα-του-Γεράσιμου-Ευαγγελάτου

Κυκλοφόρησε ο ολοκαίνουργιος πολυαναμενόμενος δίσκος της Άννας Βίσση υπό τον τίτλο ''Συνέντευξη''. Πολυαναμενόμενος, όχι μόνο από τους fANNAtics, αλλά και από τους ακροατές της ''απέναντι όχθης'', μια και στίχους έγραψε σε κάποια τραγούδια ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, γνωστός από τη συνεργασία του κυρίως με τη Νατάσσα Μποφίλιου, αλλά και με άλλους σημαντικούς τραγουδιστές (Γιώργος Νταλάρας, Τάνια Τσανακλίδου, Έλλη Πασπαλά κ.α.) Δεν τον έχω πάρει το δίσκο στα χέρια μου, άκουσα όμως προσεχτικά όλα τα κομμάτια που ανέβηκαν στο YouTube και άρα μπορώ, πιστεύω, να καταθέσω την κριτική μου. Καταρχάς είναι λάθος να λέμε πως εδώ ο κόσμος χάνεται και ο Ευαγγελάτος γράφει για ''την ηλικία'' και ''τα κιλά'' της Βίσση, για το ''πόσα βγάζει'' και ''πόσα ξοδεύει'', καθώς και για το ''αν δουλεύει τον κόσμο''. Αυτά είναι τα ερωτήματα που - κατά τη γνώμη μου - ευφυώς θέτει στο ομότιτλο του δίσκου τραγούδι, μια ηλεκτρική μπαλάντα που παραπέμπει στα 90s. Και μένα, περιέργως, πολύ με εξέφρασαν οι στίχοι του Ευαγγελάτου, εφόσον αν τύχαινε ποτέ να πάρω συνέντευξη από την αειθαλή καλλιτέχνιδα τα ίδια θα τη ρωτούσα - εξαιρώ την ερώτηση για τα κιλά της μόνο που κανέναν δεν θα ενδιέφερε ούτως ή άλλως. Δηλαδή, ως γνήσιος στιχουργός - χαμαιλέοντας ο Ευαγγελάτος προσαρμόστηκε στις ανάγκες του project και μας πρόσφερε ένα επιτυχημένο πορτραίτο της Βίσση, το οποίο μάλιστα το ερμηνεύει κι η ίδια! Και για να το πω κι αλλιώς τώρα, τι άλλο να έγραφε ο Ευαγγελάτος για την περσόνα της Βίσση; Κοινωνική καταγγελία; Αυτό θα το έκανε πολύ καλύτερα ο συνθέτης του άλμπουμ, Νίκος Καρβέλας, αν η μούσα του μεταβαλόταν στη ''Γυναίκα - Επανάσταση'' του Je t' aime της Πάνια, κάνοντας ''Ντου από παντού''. Δυστυχώς, όμως, αυτή είναι η παγίδα που πέφτουν μονίμως τόσο η Βίσση, όσο και ο Καρβέλας.
Ενώ ο Καρβέλας είναι ο μόνος συνθέτης που έχει γράψει πραγματικά αστεία τραγούδια - στο τραγούδι, όπως και στο θέατρο, ξέρετε, το πιο δύσκολο πράγμα είναι να σε κάνουν να γελάσεις -, όποτε γράφει για τη Βίσση γίνεται προβλέψιμα μελοδραματικός, αναμασώντας μια μανιέρα τριάντα χρόνων. Γι'αυτό ακριβώς θεωρώ πως το τραγούδι ''Συνέντευξη'' σε στίχους του Ευαγγελάτου αποτελεί στην ουσία ένα τόλμημα για τη Βίσση, ένα ''ξεγύμνωμα'' της εν είδει ''συνέντευξης'', άρα και ''εξομολόγησης''. Θα μπορούσε κάλλιστα να τό'χει πει κι η Μποφίλιου στο δίσκο που ετοιμάζει αυτόν τον καιρό, από τη Βίσση όμως αποκτά άλλη σημασία σε συμβολικό επίπεδο. Κατά τα άλλα, εδώ περιέχονται κομμάτια, όπως τα πιασάρικα ''Τριπλός καφές'' και ''Ξανά μανά'', που παραπέμπουν επίσης στα 90s, το κιθαρο-φάνκι ''Προτιμώ'', το λαϊκότροπο τσιτσανικό ''Λάθος στροφή'', που αν το υπόγραφε κάποιος ''έντεχνος'' θα χαρακτηριζόταν έως και ''τραγουδάρα'', το χαρντροκάδικο τσιφτετέλι ''Βεράντα'' - κάτι μεταξύ Hawkwind και Γιώργου Μαργαρίτη να πούμε, η μπαλάντα ''Της ψυχής τα αντισώματα'', που πέραν των εγχόρδων στην ενορχήστρωση δεν μου ''είπε'' τίποτα άλλο, η ροκαμπιλάδικη ''Τούμπα'' που ξεκινάει α λα Blondie και καταλήγει σε ''Λάμπω'' με ατυχείς στίχους του τύπου ''Απόψε θα δολοφονήσω το μωρό μου/ θα πάω φυλακή για το μωρό μου'', το μελό - σαπούνι ''Για σένα'', καθώς και ένας επιτυχημένος εξελληνισμός από τον Ευαγγελάτο πάλι, στην όμορφη pop μπαλάντα ''Give into me'' της Rose Falcon - στο τελευταίο, βέβαια, δεν κατάλαβα γιατί τραγουδάει με τη Βίσση ντουέτο ο Νικόλας Ραπτάκης, αλλά, τέλος πάντων, από το νά'χαμε ντουέτο Άννας Βίσση - Γιάννη Χαρούλη, προτιμώ τον Ραπτάκη. Δύο παρατηρήσεις μόνο έχω να κάνω: Το CD αυτό ξανακάνει τη Βίσση γήινη ερμηνεύτρια, κανονική τραγουδίστρια με όλες τις εύλογες ραγισματιές στη φωνή της, συγκριτικά με μια, σχεδόν τρομαχτική, electro-pop μετάλλαξη που είχε υποστεί γύρω στις αρχές των 00s. Από κει και πέρα δε νομίζω ότι έχει ιδιαίτερη σημασία κιόλας το αν τραγουδάει καλά ή κακά τραγούδια. Εμένα προσωπικά μπορεί να μη με ''φτιάχνει'', δουλειά όμως του δισκοκριτικού δεν είναι να ''φτιάχνεται'', όσο να ενημερώνει.
Τέλος, όσο τολμηρό για τη Βίσση είναι που τραγουδάει τη ''Συνέντευξη'', άλλο τόσο τολμηρή είναι και για τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο η εμπλοκή του στο όλο concept. Με τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ ''κολλημένος'', ''εμπαθής'' κλπ., πιστεύω πως δεν μπορείς τη μια να φτιάχνεις τραγούδια με τη Μαρία Βουμβάκη και την άλλη με τον Νίκο Καρβέλα. Και δε μιλάμε για διαφορά ταλέντου (βρίσκω το ίδιο ταλαντούχους τους δύο εκ διαμέτρου αντίθετους δημιουργούς, στον πεδίο του τον καθένα), αλλά για σαφείς διαφορές σε αισθητικό, καλλιτεχνικό, ίσως και σε ιδεολογικό επίπεδο. Μου φαίνεται πως ο Ευαγγελάτος άνοιξε επικίνδυνες κερκόπορτες σε μία καλοστρωμένη, παρά το νεαρό της ηλικίας του, καριέρα.

9 σχόλια:

giorgosdimi1973 είπε...

ενώ η κριτική σου δεν αναμασα τη μανιέρα εμπορικου-εντεχνου!Να 'χαμε να λέγαμε!Τι κρίμα για κάποιους που η Βίσση αντέχει 40 χρόνια και ακόμα προκαλεί ντόρο όταν κυκλοφορεί δισκογραφικες δουλειές!Τι καλύτερη απάντηση από αυτή του ίδιου του Ευαγγελατου:είναι περήφανος που έδωσε αυτά τα τραγούδια σε μια σπουδαία φωνή!Για τους υπόλοιπους:ΣΟΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΝΕΨΗ!

mahler76 είπε...

Βλέπω δεν ανέβηκε καλά καλά μπήκαν οι τρελές από το φανάτικζ να κράξουν.

Μακάρι πάντως τον Γεράσιμο να μη τον ρουφήξει και τον καταστρέψει το Απόβλητο ελληνικό σταρ σύστεμ που υπηρετεί η Αννούλα όλα αυτά τα χρόνια.

BOSKO είπε...

giorgosdimi1973...
Μα αν προσέξεις η δική σου κριτική στο κείμενο αυτό είναι πιο εμπαθής απ' ότι η δική μου στο CD της Βίσση. Δικαίωμα μου είναι να μην μου πηγαίνει η αισθητική της και δε νομίζω να μην αναγνωρίζω πως ξανάγινε ''γήινη'' και ''ανθρώπινη'' με τα συγκεκριμένα τραγούδια. Περί Ευαγγελάτου, αλίμονο, τι άλλο νά'βγαινε και νά'λεγε; Να μην υπερασπίσει τη δουλειά του δηλαδή; Η σόδα, τέλος, δεν κάνει καλό μόνο για τη χώνεψη, αλλά και για μετά το ξέρασμα, που εν προκειμένω δεν μου προξένησε το CD της Βίσση, αλλά η δική σου στενομυαλιά και ανόητη φανατίλα...

BOSKO είπε...

mahler76...
μακάρι να μπορούσα να μπω στο site να γινόταν του μουνιού το πανηγύρι, αλλά δεν ξέρεις πόσο βαριέμαι κατά βάθος!

Unknown είπε...

ti egine kale ?
mirizomai show apopse ???
tha glendisoume sto ptoma tis karieras tis apolitis???

to kaliterotero olon einai to hastag sto twitter #ripannavissi

BOSKO είπε...

George Tsiti...
χαχαχαχ δεν το πήρα χαμπάρι. Κάτσε να το κάνω κι εγώ στο facebook μου και μετά να καλέσω ενισχύσεις για εδώ μέσα! Ξέρεις ποιαν, ε;

BOSKO είπε...

Σχόλιο από Лина Павлова:

μαλάκα ο κόσμος καίγεται κανονικά κι ο άλλος γράφει αυτήν την πουτσοπαπαριά για τα κιλά και τα φράγκα που βγάζει η σάπια σαψαλοθείτσα. ουστ ρε ψόφος κακός όλοι

Fws είπε...

Ο Καθενας εχει τη γνωμη του τι του αρεσει και τι οχι.Λογικο ειναι.

Απο κει και περα ο χρονος ειναι αυτος που αξιωνει και καταξιωνει εναν καλλιτεχνη.
Και η Αννα Βισση προφανως το εχει κερδισει.
Οπως επισης το ιδιο συμβαινει και με τους κριτικους,ο χρονος δειχνει αν ειναι σωστοι η οχι στη κριση τους.

Αν μιλησουμε για την Αννα Βισση ως συνολικη πορεια δεν χωρα καμια αμφισβητηση για την αξια της ειτε αρεσει σε καποιον ειτε οχι.
Αυτο ειναι το προβλημα στην Ελλαδα δεν μπορουμε να αποδεχτουμε οτι καποιος που μπορει να μην αρεσει ειναι σπουδαιος σε αυτο που κανει και ειδικα οταν εχει περασει τις εξετασεις του χρονου.


Σχετικα με τη κοντρα ''εντεχνου-εμπορικου'' ειναι φοβερα ξεπερασμενος και φτανει στα σημεια του ρατσισμου μερικες φορες.Δεν ειναι ολοι τραγουδιστες το ιδιο ουτε λειτουργουν ολοι με το ιδιο τροπο ''οι εμπορικοι'' και οι ''εντεχνοι''..τι κουλο ειναι;Η Καθε περιπτωση ειναι μοναδικη και ο καθε καλλιτεχνης εχει αλλη προσωπικοτητα..ειδικα το διδυμο Βισση/Καρβελα ειχαν παντα ταυτοτητα στη μουσικη τους,δεν εμοιαζαν με αλλα παρομοια του ειδος που ανακυκλωνονται απο τους ιδιους συνθετες/στιχουργους.Οπως και προτεινουν πολλα σε αυτο το ειδος.Το πρωτο rock n roll με ελληνικους στιχους ηταν του Καρβελα.
Δημιουργησαν το 80 την ελληνικη ποπ σκηνη ουσιαστικα.

Ολα τα ειδη μουσικης μπορουν να εχουν ποιοτητα και μπορει να μην εχουν..απο ποια αποψη δεν μπορεις κανεις να κανει ποπ μουσικη με ποιοτικο τροπο;
Kαι ποιος οριζει τι ειναι ποιοτικο?
Για μενα ποιοτητα ειναι συνωνυμο της αληθειας..οταν ενα καλλιτεχνης λειτουργει και καλλιτεχνει με την αληθεια του(οπως και να ειναι αυτη) για μενα θεωρειται ποιοτικος.

Η Αννα Βισση συγκεκριμενα ειναι σε αυτη τη περιπτωση το καταλαβαινεις οταν την βλεπεις live(για εμενα ειναι η καλυτερη στο live-δεν την φτανει καμια) το πως τραγουδα και πως βιωνει ολα της τα τραγουδια.Και φυσικα ειναι πλασμα απιστευτο λαμπερο και μαγικο περα απο τη φωνη της.

Ο νεος της δισκος με εντυπωσιασε ευχαριστα και την ακολουθω απο το 86 και ξερω το ''φαινομενο'' Βισση παρα πολυ καλα.
Οσο για τον Γερασιμο Ευαγγελατο,ειμαι σιγουρος οτι ενας ανθρωπος σαν εκεινον που εχει ανοιχτες κεραιες και ψαχνεται πριν κρινει..ειδε αυτο που βλεπουν οι περισσοτεροι στη Βισση και οτι αποτελει την εξαιρεση στο κανονα.
Πολλοι του ''λεγομενου εντεχνου'' εχουν μιλησει για την ιδια οτι αποτελει την εξαιρεση απο την Χαρουλα Αλεξια,τον Σαββοπουλο,τον Κραουνακη,τη Μελινα Μερκουρη και με το περασμα του χρονου ολοι οι ''μεγαλοι'' την παραδεχονται πια.
Μονο οι ''μικροι'' εχουν μεινει με τα κομπλεξ τους.

Εξαλλου οταν βλεπεις εναν ανθρωπο να αγαπαει τοσο πολυ αυτο που κανει οπως η Βισση τι νοημα εχει να τον κρινεις η οχι;και τι να πεις;οτι κανει σωστο η λαθος;
Ποιος κρινει παλι τι ειναι σωστο και τι οχι;Καταληγουμε στα ιδια..

Ας σεβαστουμε λοιπον τους ανθρωπους που τους εχει αξιωσει ο χρονος και ας βουλωσουν τα στοματα επιτελους για την Αννα Βισση και ας προβληματιζομαστε για τα αταλαντα καλλιτεχνακια που κυριαρχουν και τι θα κανει το νεο αιμα πια.Ας την αφησουμε ησυχη λοιπον.

Fws είπε...

Ο Καθενας εχει τη γνωμη του τι του αρεσει και τι οχι.Λογικο ειναι.

Απο κει και περα ο χρονος ειναι αυτος που αξιωνει και καταξιωνει εναν καλλιτεχνη.
Και η Αννα Βισση προφανως το εχει κερδισει.
Οπως επισης το ιδιο συμβαινει και με τους κριτικους,ο χρονος δειχνει αν ειναι σωστοι η οχι στη κριση τους.

Αν μιλησουμε για την Αννα Βισση ως συνολικη πορεια δεν χωρα καμια αμφισβητηση για την αξια της ειτε αρεσει σε καποιον ειτε οχι.
Αυτο ειναι το προβλημα στην Ελλαδα δεν μπορουμε να αποδεχτουμε οτι καποιος που μπορει να μην αρεσει ειναι σπουδαιος σε αυτο που κανει και ειδικα οταν εχει περασει τις εξετασεις του χρονου.


Σχετικα με τη κοντρα ''εντεχνου-εμπορικου'' ειναι φοβερα ξεπερασμενος και φτανει στα σημεια του ρατσισμου μερικες φορες.Δεν ειναι ολοι τραγουδιστες το ιδιο ουτε λειτουργουν ολοι με το ιδιο τροπο ''οι εμπορικοι'' και οι ''εντεχνοι''..τι κουλο ειναι;Η Καθε περιπτωση ειναι μοναδικη και ο καθε καλλιτεχνης εχει αλλη προσωπικοτητα..ειδικα το διδυμο Βισση/Καρβελα ειχαν παντα ταυτοτητα στη μουσικη τους,δεν εμοιαζαν με αλλα παρομοια του ειδος που ανακυκλωνονται απο τους ιδιους συνθετες/στιχουργους.Οπως και προτεινουν πολλα σε αυτο το ειδος.Το πρωτο rock n roll με ελληνικους στιχους ηταν του Καρβελα οπως και αλλα ας μην τα γραψω.
Δημιουργησαν το 80 την ελληνικη ποπ σκηνη ουσιαστικα.
Γενικοτερα η πορεια της ειναι εντυπωσιαση,σαν να βλεπεις 3 διαφορετικες καριερες μεσα σε μια.Ξεκινησε το 70 με εντεχνο εντεχνο ρεπερτοριο,πηγε μετα στο ποπ,rock n roll,twist,ροκ..μετα τραγουδησε λαικα,μπαλαντες κτλ εκανε μιουζικαλ..και πραγματικα ηταν απιστευτη σε ολα.Πραγματικος χαμαιλαιων!

Ολα τα ειδη μουσικης μπορουν να εχουν ποιοτητα και μπορει να μην εχουν..απο ποια αποψη δεν μπορεις κανεις να κανει ποπ μουσικη με ποιοτικο τροπο;
Kαι ποιος οριζει τι ειναι ποιοτικο?
Kαι για ποιον λογο τελικα η Αννα Βισση κρατησε στο χρονο 40 χρονια και περναγε απο γενια σε γενια..και δεν εμεινε καποιος αλλος της ποπ μουσικης απο το 80 π.χ;
Μηπως γιατι η Αννα Βισση ηταν καλη και αληθινη σε αυτο που εκανε και τα εδινε ολα?
Και αυτο που εδωσε το πηρε πισω απλα.

Για μενα ποιοτητα ειναι συνωνυμο της αληθειας..οταν ενα καλλιτεχνης λειτουργει και καλλιτεχνει με την αληθεια του(οπως και να ειναι αυτη) για μενα θεωρειται ποιοτικος.

Η Αννα Βισση συγκεκριμενα ειναι σε αυτη τη περιπτωση το καταλαβαινεις οταν την βλεπεις live(για εμενα ειναι η καλυτερη στο live-δεν την φτανει καμια) το πως τραγουδα και πως βιωνει ολα της τα τραγουδια.Και φυσικα ειναι πλασμα απιστευτο λαμπερο και μαγικο περα απο τη φωνη της.

Ο νεος της δισκος με εντυπωσιασε ευχαριστα και την ακολουθω απο το 86 και ξερω το ''φαινομενο'' Βισση παρα πολυ καλα.
Οσο για τον Γερασιμο Ευαγγελατο,ειμαι σιγουρος οτι ενας ανθρωπος σαν εκεινον που εχει ανοιχτες κεραιες και ψαχνεται πριν κρινει..ειδε αυτο που βλεπουν οι περισσοτεροι στη Βισση και οτι αποτελει την εξαιρεση στο κανονα.
Πολλοι του ''λεγομενου εντεχνου'' εχουν μιλησει για την ιδια οτι αποτελει την εξαιρεση απο την Χαρουλα Αλεξιου,τον Σαββοπουλο,τον Κραουνακη,τη Μελινα Μερκουρη και με το περασμα του χρονου ολοι οι ''μεγαλοι'' την παραδεχονται πια.
Μονο οι ''μικροι'' εχουν μεινει με τα κομπλεξ τους.

Εξαλλου οταν βλεπεις εναν ανθρωπο να αγαπαει τοσο πολυ αυτο που κανει οπως η Βισση τι νοημα εχει να τον κρινεις η οχι;και τι να πεις;οτι κανει σωστο η λαθος;
Ποιος κρινει παλι τι ειναι σωστο και τι οχι;Καταληγουμε στα ιδια..

Ας σεβαστουμε λοιπον τους ανθρωπους που τους εχει αξιωσει ο χρονος και ας βουλωσουν τα στοματα επιτελους για την Αννα Βισση και ας προβληματιζομαστε για τα αταλαντα καλλιτεχνακια που κυριαρχουν και τι θα κανει το νεο αιμα πια.Ας την αφησουμε ησυχη κι ας γελιομαστε...Βισση δεν θα ξαναβγει.Οταν φυγει και αυτη θα τελειωσει το σταριλικι στην Ελλαδα..και μιλαμε για την πραγματικη εννοια του σταρ δλδ αστερι και λαμψη.