Έχω ένα όνειρο

Να μετατρέψω με τη σμίλη μου το τραπέζι σε μαυσωλείο

Να πιάσω με τη θαυματουργή πένα μου και να σκαρώσω 

καινούργια φρύδια πάνω στα φρύδια των ανθρώπων,

μάτια πάνω στα μάτια τους και πρόσωπο άλλο

πάνω στο πρόσωπο τους. 

Να βλέπει το φεγγάρι τη μοίρα τους και να σαρκάζει.

Να κοκκινίζει για βροχή. 

Βέβαια όλα αυτά δεν ευσταθούν.

Ο κόσμος που μας περιβάλλει είναι ένα ξόανο περίτεχνο αλχημιστών του Μεσαίωνα.