Φοβάσαι τους φτωχούς
τα σπίτια δίχως πόρτα
του μαρτυρίου τους τροχούς
και τα εκστατικά τα χόρτα
πριν βγούνε μανιακοί
οι άνθρωποι στους δρόμους
διάκοσμοι στη φυλακή
με μύθους, δόγματα και νόμους
κίτρινο φύλλο μαραμένο
πάνω μου ρίχνεις τη ματιά
κι εγώ ν' ανθίσεις περιμένω
στην άνυδρη σου ρεματιά
τη μέλισσα να σου στείλω
κίτρινο φύλλο
φοβάσαι τη χαρά, τη μουσική, τη μέθη
η εξουσία σου χωρά
μόνο σε ό,τι εκείνη γνέφει
παράλογος ιστός
κουβάρι του θανάτου
κι ο πόθος ένοχος Χριστός
ποτέ δεν θάβρει την Κανά του...
* ο πρώτος προσωπικός δίσκος ενός γνήσιου ποιητή των Εξαρχείων, ενός ναΐφ μουσικού, κάτι μεταξύ Νικόλα Άσιμου και Georges Brassens, διατίθεται ήδη στο εμπόριο σε περιορισμένα... στέκια. Νεότερα, προσεχώς!