Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ...ΚΑΓΙΑΛΟΓΛΟΥ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ!


Παραδέχομαι ό,τι τη φοβόμουν λίγο τη χθεσινή συναυλία της Αλίκης Καγιαλόγλου στο Ηρώδειο, μα τώρα που πήγαν όλα καλά, μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα! Ο καιρός, κατ' αρχάς, με τις καθημερινές βροχοπτώσεις και τα πρώτα κρύα ήταν σχεδόν απαγορευτικός για μια συναυλία σ' έναν τέτοιο ανοιχτό χώρο. Κι όμως, περιέργως από το πρωί υπήρχε ζέστη ή κουφόβραση για την ακρίβεια, με αποτέλεσμα να απολαύσουμε μια γλυκιά φθινοπωρινή νύχτα με ένα βοριαδάκι προς το τέλος της παράστασης! Το οποίο βοριαδάκι ανάγκασε την ερμηνεύτρια να προσπεράσει με χιούμορ μερικά τραγούδια, πηδώντας με άνεση από το τραγούδι της Άννα Μανιάνι στον Χατζιδάκι της Πορνογραφίας κι από κει στον Pessoa και τα ρομαντικά fados!
Ο άλλος λόγος- και ο σοβαρότερος της ανησυχίας μου- ήταν το όλο εγχείρημα...Μια συναυλία- ρίσκο που έκανε ιδίοις εξόδοις η Καγιαλόγλου, εφόσον δεν ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο, λόγου χάριν, ενός φεστιβάλ Αθηνών. Γιατί αυτό; Μάλλον δεν είμαι ο πιο αρμόδιος να εκφέρει γνώμη, αν και θεωρώ ό,τι θα μπορούσε να' χει τραγουδήσει δίχως κανένα άγχος στο Ηρώδειο τον περασμένο Ιούλιο ή Αύγουστο μια Ελληνίδα ερμηνεύτρια που έχει ηχογραφήσει σε πρώτη εκτέλεση Χατζιδάκι- Θεοδωράκη και που πάντα πορεύεται βάσει των ποιητικών και λογοτεχνικών καταβολών της. Ας είναι! Το ό,τι η Καγιαλόγλου κατάφερε χθες βράδυ να συγκεντρώσει περίπου δύο χιλιάδες άτομα κάθε ηλικίας που την καταχειροκρότησαν, αποτελεί αναμφισβήτητα μια προσωπική της νίκη! Και μόνη της, ολομόναχη, δίχως καμία κρατική υποστήριξη, ούτε άλλα ηχηρά συναδερφικά ονόματα δίπλα της! Αντιθέτως, προτίμησε να φωνάξει στη σκηνή του Ηρωδείου μια νέα και άγνωστη ακόμη στο ευρύ κοινό τραγουδοποιό, για την οποία ο γράφων έχει ήδη μιλήσει από τις σελίδες του blog αυτού. Ήταν υπέροχο που βλέπαμε τη Δανάη Παναγιωτοπούλου με το λαμπερό καλαίσθητο φόρεμα της να παίρνει την κιθάρα της και να παίζει ένα ολοκαίνουργιο νανούρισμα με ιδιαίτερο στίχο, ειδικά γραμμένο για την υγρή φωνή της Καγιαλόγλου! Στο σημείο αυτό και σε αντιδιαστολή με το ολομόναχη που έλεγα πριν, οφείλω να εξάρω την καλή δουλειά του μουσικού παραγωγού Γιώργου Μητρόπουλου στο επικοινωνιακό μέρος της συναυλίας! Εδώ και αρκετές εβδομάδες, ήταν πολύ ωραίο που διαβάζαμε συνεντεύξεις της ερμηνεύτριας σε αρκετά έντυπα, όπως και που βλέπαμε τους αθηναϊκούς δρόμους γεμάτους από αφίσες της! Εμείς λίγο τη στενοχωρήσαμε στο δίφωνο, αλλά επανορθώθηκε η αβλεψία με τη συνέντευξη που της έκανε η Λιάνα Μαλανδρενιώτη για το Culture του Επενδυτή. Όπως και να' χει, καταλάβαμε όλοι τι ήθελε ακριβώς να κάνει μ' αυτή τη μεγάλη συναυλία η Αλίκη Καγιαλόγλου! Το ό,τι τραγούδησαν μαζί της η κόρη της, Ελένη- Λυδία Σταμέλλου, αλλά και η ηλικιωμένη μητέρα της, μετέτρεψε ένα τυπικό, έστω άρτιο, κονσέρτο σε οικογενειακή υπόθεση. Σα να μας άνοιξε το σπίτι της η τραγουδίστρια, νιώσαμε όλοι, σα να μας ξενάγησε μέσα σ' αυτό, ξεκινώντας απ' το παιδικό δωμάτιο της μοναχοκόρης της και καταλήγοντας στη ζεστή κάμαρα της ίδιας της μάνας της! Μ' αυτό το τραγούδι νανούριζα την κόρη μου, είπε όταν τελείωσε το Κοιμήσου αγγελούδι μου του Θεοδωράκη και του Βίρβου, για δείτε την πως μεγάλωσε! συνέχισε, μόνο και μόνο για να παρουσιάσει με τον πλέον συγκινητικό τρόπο την Ελένη- Λυδία στη σκηνή! Και αίφνης το σκηνικό άλλαξε και από τα tangos του Piazzolla και της Αλίκης μεταφερθήκαμε με τη νεαρή σοπράνο στα μιούζικαλς του μεσοπολέμου, στον Gershwin και στο θεατρικό γαλλικό ρεπερτόριο!
Το Ηρώδειο όμως σείστηκε κυριολεκτικά όταν η κυρία Μάρω, η...γιαγιά Καγιαλόγλου, πήρε το μικρόφωνο και από το κάθισμα της ερμήνευσε ένα παραδοσιακό σμυρναίικο, ευχαριστώντας πρώτα την κόρη της και την εγγονή της! Σας βεβαιώνω ό,τι δεν είχε τίποτα το υπερβολικά ρετρό η απόδοση του τραγουδιού από τη γηραιά αυτή κυρία, για να μην πω ό,τι άλλες κι άλλες νεότερες της ερμηνεύτριες έχουν αποκτήσει ήδη ένα πολύ πιο ενοχλητικό βιμπράτο στη φωνή τους. Να πω άλλο ένα; ρώτησε μετά από μικροφώνου, προκαλώντας ακόμη ένα θερμό παρατεταμένο χειροκρότημα. Όταν δε η Αλίκη μας ενημέρωσε κατά την παρουσίαση των μουσικών της ό,τι ο πιανίστας Φροίξος Μόρτζος είναι κουμπάρος της, εκεί το γέλιο βγήκε μαζικό και αβίαστο! Με την ιστορία του Κεμάλ, ενός νεαρού πρίγκηπα της Ανατολής που νόμισε ό,τι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, με τους δασκάλους της, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Νίκο Γκάτσο, η Αλίκη Καγιαλόγλου έκλεισε τη συναυλία της, χαρίζοντας μας δύο γεμάτες ώρες ακριβού γούστου και κυρίως αποδεικνύοντας πώς ο τολμών νικά! Κάτω στα περιποιημένα καμαρίνια του Ηρωδείου, ο Τσέρτος με τον Κηλαηδόνη ετοιμάζονταν για τη συναυλία- αφιέρωμα στον Σουγιούλ, την ίδια στιγμή που την Αλίκη Καγιαλόγλου και τους μουσικούς της έσπευδαν να συγχαρούν ο Σπύρος Σακκάς, η Νένα Βενετσάνου, η Μελίνα Τανάγρη και ένα πλήθος κόσμου! Την ώρα που κατηφόριζα στην Αρεοπαγίτου, πάντως, εγώ κάπου στο βάθος άκουσα τον φίλο μου και πάλαι πότε σύντροφο της Φλέρυς, τον Γιώργο Γαβαλά, να παίζει στο δρόμο, ακόμη πιο μόνος και από την αυτοδύναμη Αλίκη, τις σουρεαλιστικές κιθαριστικές μπαλάντες του...

18 σχόλια:

Kostas L.A. είπε...

πανω που ετοιμαζομουν να σε ρωτησω για τη συναυλια..
οπως φαινεται το απολαυσατε οσοι παραβρεθηκατε!!
αυτα ειναι τα ωραια της ζωης..οι μικρες χαρες,οπως τις λεει ενα δικο μου προσωπο..
μπραβο στην Αλικη κι ας μη μπορεσα να ειμαι εκει!!

BOSKO είπε...

kostas l.a. ...
καλώς τη νυχτερίδα, πέντε το πρωί! Εύγε αφού σου αρέσουν εξίσου ο Ronnie James Dio και η Αλίκη Καγιαλόγλου! Εγώ να δεις που ετοιμάζω post για τον Μπουγά και θα σπάσω ρεκόρ αντίφασης! Έπρεπε να ήσουν στο Ηρώδειο χθες βράδυ, το πολύ- πολύ να συνόδευες κι εσύ με ηλεκτρική κιθάρα!

Kostas L.A. είπε...

χαχαχα..ηλεκτρικη κιθαρα..
η τελευταια φορα που επαιξα πρωτη κιθαρα σε μπαντα ητανε πριν απο 5 περιπου χρονια πλεον..

επειτα εκανε αλλος αυτη τη δουλεια,κι εγω πηρα αγκαλια το μικροφωνο..περιπλανηθηκα και περιπλανιεμαι κατα καιρους με ενα φιλαρακι απο τα παλια,μονο εμεις οι δυο..με δυο ακουστικες,αρκετες διφωνιες και την κοινη μας αγαπη για τη μουσικη..

BOSKO είπε...

kostas l.a. ...
άντε, σας εύχομαι να γίνετε Simon & Garfunkel!
Πάω να διαλυθώ...
καλημερίζω!

το αερικό είπε...

Eιναι πραγματι λυπηρο, οτι το φεστιβαλ Αθηνων αγνοει τετοιου βεληνεκους ερμηνευτριες, αλλα απ' την αλλη ειναι αισιοδοξο, το οτι η καλαισθησια εφευρισκει τροπους προβολης!
Σας ειμαστε ευγνωμονες dear Bosko, για το κλιμα της συναυλιας που μας μεταφερατε!
Την καλησπερα μου!

BOSKO είπε...

το αερικό...
καλησπέρα κι από μένα! Για όλα αυτά που λες, έγραψα κι εγώ "ο τολμών νικά", της ταιριάζει γάντι της Καγιαλόγλου στη συγκεκριμένη περίπτωση!

ΕΥΟΙ! είπε...

με τι όμορφο τρόπο έκλεισε η βραδιά σου, αυτό το μοναχικό τραγούδι στον πεζόδρομο...
όπου αν είσαι τυχερός ακούς εκπληκτικές πρώτες και μοναδικές εκτελέσεις, από μουσικούς του Δρόμου... κάτω απ' τα πλατάνια στα παγκάκια,
κάποτε ένας Κούρδος πρόσφυγας
μόνος
έπαιξε το ωραιότερο σόλο σαντούρι που έχω ακούσει στη ζωή μου!
κάθισα στην άκρη λίγο πιο κάτω, παράτησα τσάντες, εφημερίδες, συναντήσεις...
ανέβηκα στο μαγικό χαλί του
κι όταν προσγειώθηκα ξανά
τα μάτια μου έτρεχαν
ας πούμε δάκρυα, ας πούμε ευγνωμοσύνη..

BOSKO είπε...

ευοι!...
σπάνια και ιδιαίτερη η στιγμή που περιγράφεις, έχω ζήσει κι εγώ παρόμοιες. Μου κάνει εντύπωση που κράτησες την εικόνα αυτή απ' όλο το post για την Καγιαλόγλου...ο Γιώργος Γαβαλάς ειν' ένας αυθεντικός χίπης που ξέμεινε από τα 70s. Βιοπορίζεται παίζοντας κιθάρα και πολλά άλλα όργανα στην Αεροπαγίτου ή στο Μοναστηράκι, πουλώντας σε ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις τις σατιρικές μπαλάντες του. Κι όσο σκέφτομαι ό,τι πριν από μια 20ετία ο Χατζιδάκις τους είχε κάνει δίσκο στον Σείριο μαζί με τον Ρασούλη...

yafkarecords είπε...

Αγαπητή Ευοί, πράγματι τελείωσε με πολύ ωραίο τρόπο η βραδιά του Αντώνη Μποσκοΐτη, είχα άλλωστε φροντίσει εγώ γι' αυτό. Από μέρες είχα ζητήσει από τον φίλο μου, το Γιώργο Γαβαλά, να είναι μαζί μου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη συναυλία. Γιατί ένα από τα πράγματα που ήθελα - και θα θυμάται ο Μποσκοΐτης ότι το ανέφερα -ήταν να μεταφέρω στη σκηνή του Ηρωδείου το παιχνίδι που κάνω στο δρόμο με τους πλανόδιους μουσικους. Κρίμα που δεν το κατάλαβε ο Αντώνης :-)

yafkarecords είπε...

Χαίρομαι, πάντως, που το πρόσεξες εσύ:-)

BOSKO είπε...

aliki...
ε, όχι και δεν το πρόσεξα! Απλά το άφησα για το δίφωνο, μην τα λέμε όλα απ' το blog. Όχι τίποτα άλλο δηλαδή, θα χάσουμε και τη δουλειά μας!
Εύγε, Αλίκη, εύχομαι να κυκλοφορήσει σε cd η βραδιά του Ηρωδείου και αυτο- καπαρώνομαι από τώρα για τα κείμενα μέσα στο ένθετο!

ΕΥΟΙ! είπε...

aliki μου aliki μου!
πραγματικά έρχεσαι από τη Χώρα των Θαυμάτων!
τι όμορφο παιχνίδι σκάρωσες,
θεραπαινίδα του Απρόοπτου!
μετά από μια τέτοια μαγική νύχτα,
όπου όλες μας οι αισθήσεις έχουν ανοίξει σα λουλούδια, απ' τη θεία δόνηση του ήχου, του αττικού ουρανού και της ψυχής που ξεδιπλώνεις στα ποδαράκια μας
κι η παραμικρή λεπτομέρεια φαντάζει έπος!
...να υποθέσω πως είσαι και πολύ καλή μαγείρισσα?
:)
bosko,
κρατάς πάντα την ανατροπή στα φινάλε σου?
:)

BOSKO είπε...

aliki...
ορίστε, σου απάντησε η ευοι!
Επανεμφανίσου, λοιπόν, Αλίκη και απάντησε εδώ στη Χώρα των Θαυμάτων!

yafkarecords είπε...

Ναι, πολύ σωστά υποθέτεις, μαγειρεύω πάρα πολύ καλά, αλλά δυστυχώς μόνο όταν έχω έμπνευση, πράγμα που ταλαιπωρεί παιδιά, εραστές, φίλους γείτονες (ειδικά οι τελευταίοι πολλές φορές τρέχουν να με σώσουν από λιμοκτονία). Είμαι ακόμα καλύτερη στη ζαχαροπλαστική, με ειδικό ρεπερτόριο στα γλυκά του κουταλιού, και στους κουραμπιέδες (ο Χατζιδάκις μου έλεγε "Παγάτα το τγαγούδι και ασχολήσου με τη ζαχαγοπλασιτκή") αλλά όπως θα κατάλαβες δεν είμαι καθόλου καλή στις νέες τεχνολογίες, εξού και η καθυστερημένη απάντηση (έψαχνα κάποιον να σου την μεταφέρει)...
ΥΓ: Ανταλλάσσω γλυκό σταφύλι - φράουλα (αν το φτιάξω και αν πετύχει) με μαθήματα κομπιουτερικής.

BOSKO είπε...

aliki...
μπογώ να παγέμβω; Αλίκη, παγάτα την κομπιουτεγική και τγάβα να φτιάξεις γλυκό νεγάντζι!

ΕΥΟΙ! είπε...

η κομπιουτεγική μου είναι άθλια!
να φανταστείς με καθοδηγούν φίλοι μέσω τηλεφώνου για το blog μου κι είναι τόσα που θέλω να κάνω και δεν ξέρω πώς!
να βάλω μουσικό "χαλί" για παράδειγμα,
άστα!
αααχχχχ! αυτό το γλυκό σταφύλι-φράουλα, ειδικά φράουλα έφτιαχνε η γιαγιά στην Κρήτη, το συνδέω με την απόλυτη τρυφερότητα και σκανταλιά των παιδικών μου χρόνων!
λοιπόν: θα κάνω ό,τι (άλλο) μου ζητήσεις για ένα γλυκό φράουλα απ' τα χεράκια σου!!!
:)
υ.γ. κι ένα για τον Bosko μας!

Κλινοσοφιστής, Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. είπε...

Δεν την έχω δει από κοντά αλλά τής έχω ιδιαίτερη συμπάθεια, μέ πείθει πως είναι καλλιτέχνις - δεν μού συμβαίνει συχνά να ομολογώ κάτι τέτοιο. Νά 'ναι καλά η κοπέλλα και νά 'χει έμπνευση.
Ιάνης Λο Σκόκκο.

BOSKO είπε...

Κλινοσοφιστής...
ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο! Τώρα που η συναυλία της Αλίκης στέφθηκε με επιτυχία, σίγουρα κι εκείνη θα' χει περισσότερη έμπνευση- όπως πάντα, βέβαια!