Φοβάσαι τους φτωχούς
τα σπίτια δίχως πόρτα
του μαρτυρίου τους τροχούς
και τα εκστατικά τα χόρτα
πριν βγούνε μανιακοί
οι άνθρωποι στους δρόμους
διάκοσμοι στη φυλακή
με μύθους, δόγματα και νόμους
κίτρινο φύλλο μαραμένο
πάνω μου ρίχνεις τη ματιά
κι εγώ ν' ανθίσεις περιμένω
στην άνυδρη σου ρεματιά
τη μέλισσα να σου στείλω
κίτρινο φύλλο
φοβάσαι τη χαρά, τη μουσική, τη μέθη
η εξουσία σου χωρά
μόνο σε ό,τι εκείνη γνέφει
παράλογος ιστός
κουβάρι του θανάτου
κι ο πόθος ένοχος Χριστός
ποτέ δεν θάβρει την Κανά του...
* ο πρώτος προσωπικός δίσκος ενός γνήσιου ποιητή των Εξαρχείων, ενός ναΐφ μουσικού, κάτι μεταξύ Νικόλα Άσιμου και Georges Brassens, διατίθεται ήδη στο εμπόριο σε περιορισμένα... στέκια. Νεότερα, προσεχώς!
13 σχόλια:
Eimai poly periergos na akousw melopoiimeno ayto ton yperoxo stixo, perimenw info!
Kalo apogevma
musicbug...
μουσικά- γνωρίζοντας λίγο το γούστο σου- δε νομίζω να σε ενθουσιάσει το cd. Πολύ απλές μελωδίες με ένα synth στο μεγαλύτερο μέρος τους και σε μελαγχολικούς τόνους. Από άποψη στίχου, όμως, μιλάμε για ποίηση τραγουδένια!
εξαιρετικός στίχος...και εγώ θα ήθελα να ακούσω μελοποιημένο το στίχο αυτό...
Υ.Γ.(ΆΣΧΕΤΟ):Βρήκα μια περίεργη δίλεπτη εκτέλεση του 'Μανούλα μου' από τη Βέττα Προέδρου (ξεχασμένη ηθοποιό και τραγουδίστρια) αν θέλεις, γράψε μου.
θράσος...
χαίρομαι που άρεσε και σε σένα, Βασίλη! Θα αναρτήσω κι άλλους στίχους του καλλιτέχνη πριν την παρουσίαση από δω του cd του!
Το είδα στο blog σου αυτό για τη Βέτα Προέδρου- που πας και βρίσκεις όλες τις alternative obscured εκτελέσεις; Με την πρώτη ευκαιρία θα σου γράψω, να μου το στείλεις σε mp3 το κομμάτι του Χατζιδάκι!
Thanx!
Γειά σου δάσκαλε Ανδρέα, μπράβο Μπόσκο!
πολυ ωραιο..
ο τροπος που διαχειριζεται το λογο,εχει κατι απο Ασιμο!!
ειμαι κι εγω περιεργος να το ακουσω καποια στιγμη μελωποιημενο!! ;)
Γειάσου Μποσκάκι...πολύυυ ωραίο.. πολύ ωραίο..πολύ ταλέντο ο κύριος αυτός...πολύ μου άρεσε..μ αρέσει που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που έχουν έτσι αίσθηση του ωραίου,που έχουν ταλέντο και αγάπη για την αληθινή ποίηση και όχι για το κίτσ και το εξεζητημένο και υπερβολικά φανφαρόνικο και εκεντρικό..πάρα πολύ ωραίοι στίχοι..πολύ όμορφοι.. και έχουν έτσι μιά γλύκα,ένα ύφος ρομαντικό και όμορφο...φιλάκια,Αθανασία.
bioskaipoliteia...
ποιος είσαι, αρχηγέ μου; λες να ήμασταν συμφοιτητές στη σχολή της Χατζίκου;
kostas l.a. ...
σε μερικές στιγμές θυμίζει όντως Άσιμο. Αν ακούσεις, όμως, όλο το άλλο υλικό θα δεις ό,τι έχει περισσότερο αναπτυγμένο το στοιχείο της φιλοσοφίας!
αθανασία...
ρομαντικό ύφος, δε θα το' λεγα. Εκκεντρικό κάπως, ναι! Η δύναμη αυτού του καλλιτέχνη και του cd του είναι πρωτίστως ο στίχος του!
"κι ο πόθος ένοχος Χριστός
ποτέ δεν θάβρει την Κανά του..."
Όλα τα λεφτά αυτό το δίστιχο!
rena fan...
που' σαι συ, Απόστολε; σήμερα μιλάγαμε στο δίφωνο για την πάρτη σου, θα σου πω πριβέ! Συμφωνώ γι' αυτό το δίστιχο, perfect!
Είμαι χαμένος στα... βουνά της Αρκαδίας! Με συζητάτε δίχως γιατί και όχι άδικα; Θα τα πούμε πριβέ λοιπόν.
Δημοσίευση σχολίου