Ένα πολύ ενδιαφέρον και καλογραμμένο άρθρο δημοσίευσε στη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας την περασμένη Παρασκευή η Κατερίνα Σχινά. Μιλάει για τους bloggers εκείνους που αντί να πάνε σ' ένα γιατρό να τους γράψει δυο- τρία φαρμακάκια εκεί πέρα, ανοίγουν λογοτεχνικά, ποιητικά ή έστω ποιητικίζοντα blogs και σπιλώνουν υπολήψεις, εκτοξεύοντας τόνους ψεύδους και λάσπης και χυδαιολογώντας ασύστολα, κάτω από την ασφάλεια της ανωνυμίας που τους παρέχει το nickname τους. Νομίζω ό,τι το blogging υποθάλπει πια πολλούς άρρωστους ψυχικά ανθρώπους και από βήμα ελευθερίας του λόγου που ήταν κάποτε, κατήντησε προπύργιο φασισμού, συναισθηματικής αναπηρίας και διαστροφικών συμπεριφορών. Και θα συμφωνήσω απόλυτα με τη γητεύτρια αναφορικά με την άρση του απόρρητου στα blogs ΕΔΩ και ΤΩΡΑ!
Το link για όσους δεν έχουν διαβάσει το κείμενο της Σχινά:
http://www.enet.gr/online/online_issues?pid=51&dt=03/10/2008&id=25523872
Το link για όσους δεν έχουν διαβάσει το κείμενο της Σχινά:
http://www.enet.gr/online/online_issues?pid=51&dt=03/10/2008&id=25523872
15 σχόλια:
Γειάσου Μποσκάκι...πολύυυ ωραίο το άρθρο της κυρίας Σχοινά..και το πόστ σου φυσικά...έχει δίκιο πιστέυω..σε ότι λέει..η ανωνυμία δίνει πολλάαααα δικαιώματα και πολλες 'προφυλάξεις'κυρίως σε αυτόν που σχολιάζει κατ αυτόν τον τρόπο...και έτσι του δίνει και τη δυνατότητα να πεί ότι θέλει,να εκτοξέυσει λογιών,λογιών κατηγορίες,ύμβρεις κλπ,κλπ..όπου θέλει και σε όποιον θέλει..ακόμη και να βγάλει και όοοολη τη σαπίλα και τη βρωμιά που κρύβει μέσα του.. όλο το μυστικό είναι το θέμα της ανωνυμίας πιστέυω...εκεί στιρίζεται όλο αυτό το 'σαθρό και σάπιο'οικοδόμημα που ονομάζεται 'trolling'...ούυυυφ και μου θύμισες τώρα την πρόσφατη ιστορία ενός φίλου μπλόγκερ που είχε (τελευταία ειδικά)έρθει σε απόγνωση (τεράστια)επειδή δεχόταν συνεχώς τέτοιου είδους σχόλια στο μπλόγκ του..με αισχρό περιεχόμενο και διεστραμμένα σεξουαλικά υπονοούμενα...και το κακό δεν ήταν βέβαια μόνο αυτό...τα άτομα αυτά έστελναν τέτοιου είδους μνματα και στο μέιλ του...καθώς και στο κντό του που δε ξέρω που στο καλό το βρήκαν...κ αι αυτό..και καταλαβαίνεις πόοοοσο τεράστιο πρόβλημα του έχουν δημιουργήσει.. αφού νομίζω σκέφτεται να το κλείσει οριστικά...κάτι όμως που με πλύγωσε πολύυυυυ (και το λέω σε σένα μόνο αυτό)είναι ότι μέσα από αυτό όλο την πλήρωσα και εγώ...εννοώ στο θέμα του σχολιασμού εννοώ...επειδή με πέταξε και μένα (και με πολύυυυ άσχημο τρόπο από το μπλογκόσπιτό του)...αυτό με πλύγωσε πάαααρα πολύ...αυτό που με πλύγωσε όμως περισσότερο είναι ότι με έβαλε και μένα στο ίδιο τσουβάλι με όοοοολους τους άλλους..εννοώ εγώ του είχα δίξει εξ αρχής ότι διαφέρω από τους άλλους....και κάτι άλλο που με πλύγωσε ακόμη πιό πολύ είναι ότι μέσα εκεί στο μπλόγκ του...είχε βγάλει κομμάτια του εαυτού μου,και της ζωής μου,και του είχα μιλήσει για πολύυυυ πρωσοπικά θέματα..(δικά μου),αναρωτιέμαι αν έπρεπε τελικά να το κάνω...δε πειράζει..τώρα πιά ΔΕΝ πρόκειται να επισκεφτώ ποτέ ξανά το μπλόγκ του έτσι και αλλιώς...και εκείνος επέλεξε να γίνει αυτό..όχι εγώ...λυπάμαι...αυτά έχει το μπλόγκινγκ Μποσκάκι..έχει τα καλά του...αλλά και τα πολλάααα κακά του...φιλάκια,Αθανασία.
Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο της Σχινά και μου άνοιξε τα μάτια καθώς δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι αυτό το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις. Συμφωνώ ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα καθώς οι δειλοί είναι οι πιο επικίνδυνοι μερικές φορές...
αθανασία...
ξαναδιάβασε το απόσπασμα του κριτικού Λι Σιγκλ που παραθέτει η Σχινά στο άρθρο της και θα αποκομίσεις πολλά πράγματα μέσα από λίγες μόνο λέξεις του.
Πάλι καλά που μίλησες μόνο...σε μένα, Αθανασία μου!
μιχάλης τσαντίλας...
δυστυχώς το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις από παρανοηκά ψώνια που συγχέουν την αποτυχημένη προσωπική τους ζωή με τη φαινομενική δύναμη που τους δίνει το αόρατο ίντερνετ.
Λυπηρό, αλλά υπαρκτό!
Heeey there:-)
Poly kalo to arthro, exei dikio. To blogging telika einai mia mikri morfi psyxotherapeias, ena ksespasma se osa mas apasxoloun, ekfrasi apopsewn idewn klp.
Kalo apogevma!!!
musicbug...
αν εξυπηρετούσε μόνο όσα αναφέρεις, πράγματι, θα ήταν μια χαρά το blogging...
το μπλόγκινγκ δεν είναι ξεκομμένο απο την κοινωνική συμπεριφορά και την προσςπική ηθική κάποιου, απλώς εδώ μπορεί να υποκριθεί για περισσότερο καιρό. Προσωπικά φροντίζω να μην ασχολούμαι με φρενοβλαβή κείμενα, με κουράζει πολύ, και ο θυμός και η άρνηση
celsius33...
συμφωνώ απόλυτα! Απ' την άλλη, βέβαια, ο καθένας μπορεί να γράφει όπως νιώθει, αρκεί να μένει εκεί και να μη βλάπτει άλλους συνbloggers, παρασέρνοντας τους στο άρρωστο σύμπαν που ζει, κινείται και...σερφάρει ταυτόχρονα.
προς τον ανώνυμο...
γελοίε, που δε σου έβαλε μυαλό ο ξεφτιλισμός της Παρασκευής, εμένα αποκαλείς κουλτουριάρικη αρσενική εκδοχή της Λουκά; τολμάς και μιλάς, άχρηστο υποκείμενο, που φτιάχνεις blogs και επιτίθεσαι στον κοσμάκη; τις θες τις μπουνιές σου να στρώσεις!
Δεν ξέρω αν συμφωνώ μαζί σου. Αρση του απορρήτου; Χμ... Για τις αρχές δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο. Γράφω με ψευδώνυμο αλλά για τις υπηρεσίες είναι παιχνιδάκι να με εντοπίσουν. Αν σε απειλήσω, αν σε εκβιάσω, αν σε δυσφυμήσω μπορείς πολύ απλά να με βρεις και να με τιμωρήσεις. Αλλά το πραγματικό ερώτημα είναι: ποιος μου λέει ότι ο τάδε Βγενόπουλος δεν θα στραφεί με μεγαλύτερη άνεση κατά ενός μπλογκ που έχει πολιτική θέση εναντίον των οικονομικών του συμφερόντων. Εδώ έκανε μηνύσεις σε πολιτικούς αρχηγούς; Σε έναν μπλόγκερ θα κολλήσει;
Στο πολιτικό μπλόγκινγκ πρέπει να υπάρχει απεριόριστη ελευθερία έκφρασης. Και εκεί το ψευδώνυμο βοηθά. Δεν θα ήθελα ο εργοδότης μου να με κρίνει από το τι γράφω σε ένα ιστολόγιο. Θα έχεις ακούσει για περιπτώσεις όπου εταιρίες απολύουν και προσλαμβάνουν κόσμο αφού πρώτα έχουν επισκεφθεί τις σελίδες τους στο Διαδίκτυο.
Αν χρησιμοποιήσω το μπλογκ μου για να βλάψω κάποιον, ηθικά είναι καταδικαστέο. Αλλά ας μην είμαστε τόσο ανοιχτοί στην προσπάθεια της εξουσίας να επέμβει στο περιεχόμενο των μπλογκ. Δεν θα ήθελα να γίνουν τα ιστολόγια χώροι προσωπικής ημερολογιακής γραφής.
Συγγνώμη για την πολυλογία
Μ.
poetryscale...
καθόλου δεν πολυλογείς, κουβέντα κάνουμε. Για να μην παρεξηγηθώ, εννοώ άρση του απόρρητου, όπως όταν κάνεις σύνδεση κινητού ή σταθερού τηλεφώνου και δίνεις τα στοιχεία σου. Δεν εννοώ να γράφεις αναγκαστικά στο blog σου με το πραγματικό σου ονοματεπώνυμο. Αν όμως κάποια στιγμή, εσύ αρχίζεις και χάνεις λάδια και με πάρει και μένα η μπάλα, εκεί, ναι, έχω κάθε δικαίωμα να σε τσακίσω. Υπάρχει ένας γραφικός (ή μάλλον δεν υπάρχει) που προσπαθεί να επιβληθεί μέσω κατασυκοφαντήσεων και επιθέσεων. Πρέπει στη δική του περίπτωση, όχι μόνο να μάθεις ποιος είναι, αλλά να τον χώσεις και στην ψειρού κιόλας! Εν ολίγοις, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με τις ορθές απόψεις σου περί των πολιτικών blogs.
Θα συμφωνήσω.Απόλυτα όμως!
candyblue...
ήμουν σίγουρος!
Καλή τύχη με την έκθεση, να περάσει πολύς κόσμος!
ωραίο το άρθρο, οκ
λίγο ναρκισσιστικό το βλέπω όλο αυτό...
δεν είμαι υπέρ της άρσης της ανωνυμίας, είναι κι ένα βαρόμετρο των τάσεων άλλωστε αυτή η απόδραση απ' την καταγγελτική πραγματικότητα!
αν άρρωστος, στο γιατρό στο γιατρό!
δεν πειράζει, χαλαρώνουμε...
ευοι!...
στο γιατρό, στο γιατρό, είπα κι εγώ, μόνο που εδώ δυστυχώς ισχύει ό,τι και με τους σχιζοφρενείς: όταν δεν πάνε στο γιατρό, διότι πιστεύουν ότι δεν έχουν τίποτα κι είναι καλά, τους μπαγλαρώνουν με εισαγγελική εντολή. Βάρβαρο, δε λέω, όμως απ' το να υποφέρει ο ίδιος κι οι άλλοι γύρω του...ό,τι δηλαδή ακριβώς συμβαίνει κι εδώ μέσα με μερικές θλιβερές περιπτώσεις.
Δημοσίευση σχολίου