R.I.P. ΠΑΝΟΣ ΤΖΑΒΕΛΛΑΣ (1925- 2009)

Έφυγε χθες απο τη ζωή στις 16:00 ο Πάνος Τζαβέλλας.

Ο Πάνος Τζαβέλλας γεννήθηκε το 1925 στην Κοζάνη.
Μαθητή του γυμνασίου τον βρίσκει ο πόλεμος και εντάσσεται στην ΕΠΟΝ. Τον επόμενο χρόνο βγαίνει στο βουνό με τον ΕΛΑΣ. Ξαναβγαίνει στο βουνό με τον Δημοκρατικό στρατό, όπου τραυματίζεται, συλλαμβάνεται και ακρωτηριάζεται στο δεξί του πόδι.
Από κει αρχίζει ο δρόμος για τις φυλακές.
Δικασμένος τρεις φορές σε θάνατο, αρρωσταίνει βαριά το 1959 από τη νόσο του Burgen και πηγαίνει στη Σοβιετική Ένωση για θεραπεία. Έμεινε μέχρι το 1965. Αφού θεραπεύτηκε, του δόθηκε η ευκαιρία να σπουδάσει μουσική. Εκεί γνωρίζει και τον μεγάλο Ντιμίτρι Σοστακόβιτς.
Γυρνά στην Ελλάδα το 1965 αλλά το ΄68 φυλακίζεται πάλι από το καθεστώς των συνταγματαρχών, για παράνομη δράση ενάντια στη χούντα.
Αποφυλακίζεται το ΄71 με ανήκεστο και ξεκινά σαν μουσικός να παίζει στις μπουάτ της Πλάκας.
Εκεί τον βρίσκει η Μεταπολίτευση, όπου πλέον ελεύθερα τραγουδά τα τραγούδια της Εθνικής Αντίστασης.
Χιλιάδες νέοι αλλά και συγκινημένοι μεγάλοι άνθρωποι κατακλύζουν το μαγαζί της οδού Κυδαθηναίων, επτά μέρες την εβδομάδα!
Πολλές φορές δίνει τρείς παραστάσεις τη νύχτα ώστε να χωρέσουν όλοι.
Ήταν ο άνθρωπος που γνώρισε στους νεότερους το μουσικό αλλά και ιστορικό έπος της Εθνικής μας αντίστασης.
Η κηδεία θα γίνει την Παρασκευή 30/01 στις 14.00 στο Νεκροταφείο Σχιστού.

* Ο Νίκος Οικονόμου, συνθέτης και διευθυντής της εταιρείας Protasis, επί σειρά ετών φίλος και συνεργάτης μουσικός του Πάνου Τζαβέλλα, αποστέλλει αυτά τα στοιχεία σαν ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του

Δηλώσεις για το θάνατο του Πάνου Τζαβέλλα έκανε ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας. Μήπως να λέγαμε όμως και ότι ο καλλιτέχνης έφυγε ολότελα ξεχασμένος; Πόσον καιρό είχε να εμφανιστεί έστω σε κομματικά φεστιβάλ, αφού είχε αφιερώσει τη ζωή του ολόκληρη στο πολιτικό στρατευμένο τραγούδι; Τον θυμάμαι αρχές της δεκαετίας του 1990 να τραγουδάει αντάρτικα στο κτίριο της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στην Τοσίτσα. Γραφικότητες, σχολίαζαν οι περισσότεροι, εγώ όμως τον άκουγα σα να μελετούσα ένα κανονικό φυσικό φαινόμενο, με είχε συγκινήσει το ασίγαστο πάθος αυτού του εβδομηντάρη τραγουδοποιού- επαναστάτη. Και μόνο για τον συγκλονιστικό Κυρ- Παντελή, όπως και για το Ξυπνήστε, ο Πάνος Τζαβέλλας δικαιούται μια περίοπτη θέση στο πάνθεο των Μεγάλων του ελληνικού τραγουδιού. Υπήρξε το πιο χαρακτηριστικό δείγμα Έλληνα χιποκομμουνιστή τροβαδούρου, όπως θα χρησιμοποιούσε κανείς και τον όρο αναρχικός για τον Νικόλα Άσιμο. Άλλωστε, Άσιμος και Τζαβέλλας είχαν συνεργαστεί σε μπουάτ στις αρχές της δεκαετίας του 1970, για τον πρώτο ο δεύτερος έγραψε το ποίημα με τίτλο Αχ, βρε Νικόλα, η επανάσταση δεν είναι άρπα- κόλλα! Τραγούδια του Πάνου Τζαβέλλα είχαν ερμηνεύσει η Καίτη Γκρέϋ, ο Γιώργος Νταλάρας και η Χάρις Αλεξίου σε εκείνο το κλασικό πλέον ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ του από τη μπουάτ Λήδρα το 1975. Στο πλευρό του στάθηκε μέχρι το τέλος η πολύ νεότερη του και επί 30 χρόνια σύντροφος του, ερμηνεύτρια Νατάσσα Παπαδοπούλου.