Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας που ήρθα στον κόσμο και δεν έχει καμία σχέση με την αγιότητα που του είχαν προσδώσει δυο χρόνια πριν ο Δήμος Μούτσης και ο Μάνος Ελευθερίου...ΗΗΗ
Οι άνθρωποι του δικού μου Φεβρουαρίου νόμιζαν πως άλλαξαν, λουσμένοι με τον αφρό της αυταπάτης...
ΛΛΛ
Τοποθέτησαν ένα κομμάτι τοίχου ζωγραφισμένο με δέντρα μπροστά στη θάλασσα και δίπλα του πρόσθεσαν ακόμη ένα διακοσμημένο με πουλιά, με χλωροτάπητα, με δαίμονες κι αγίους, με συμπαθητικά τετράποδα και με υδατογραφίες της Σύλβια Πλαθ...
ΗΗΗ
Μέτρησαν με τη μεζούρα το ύψος τους στημένοι στον τοίχο και το έβγαλαν άπειρο...
LOPIKHY
Θαμπώθηκαν από την ομορφιά του τεχνητού διάκοσμου και ναρκισσεύθηκαν μπροστά στους καθρέφτες τους...
...
Αφυπνίστηκαν από το είδωλο τους...
ΝΝΝ
Έσυραν δυναμικά τον χορό της υπεροχής, αγνοώντας- οι φτωχοί- πως το μόνο πράγμα που πέτυχαν οι καθρέφτες ήταν να τους ταΐσουν ισόβια με ψευδαισθήσεις...
ΞΞΞ
Προσπέρασαν τα όμοια τους όντα και κόλλησαν στο είδωλο τους...
ΩΩΩ
Φοβήθηκαν ν' ακουμπήσουν έστω και για λίγο τα δεδομένα των καθρεφτών, επομένως δεν κατάλαβαν ποτέ πως το σύμπαν τους ήταν ένα ολόισιο κάτοπτρο και τίποτα άλλο...
ΨΨΨ
Ανάμεσα σε σκόρπια όνειρα είδαν τους εαυτούς τους να κολυμπούν στη θλίψη και στον κιτρινισμένο αφρό της νικοτίνης, λιωμένοι από το βάρος του ταβανιού και μ' ένα κατακόκκινο ρόδο καρφωμένο στους κροτάφους τους...
ΚΚΚ
Τα ταξίδια τους τσάκισαν...
ΗΗΗ
Τα ουρλιαχτά των τροχών στις ράγες τούς πήγαν σε εκείνη την παλινδρόμηση της αλήθειας που ο κόσμος στερήθηκε και η κοινωνία εξοβέλισε στο πυρ το εξώτερον...
ΗΗΗ
Κάπου- κάπου είχαν μια σταθερά. Είχαν ένα όνειρο και μιαν αγάπη...
ΦΦΔ
Ύστερα τα οράματα τους κατατρυπήθηκαν, τόσο που χύθηκαν τα μυαλά και ολόκληρη η υπόσταση τους κακοφόρμισε...
ΣΕΡΨ
Την τελευταία μέρα του δικού μου Φεβρουαρίου οι άνθρωποι αποσταμένοι από τα μαρτύρια τους αποκοιμήθηκαν γλυκά παρέα με φρύνους και το πρωί ξύπνησαν πεθαμένοι...
9 σχόλια:
Ασχετο..μποσκο εχεις διαβασει αυτο το αρθρο??Αναφερεται και σε σενα!!!
http://mousikaproastia.blogspot.com/2010/01/blog-post_28.html
kostas...
λοιπόν, αυτό το άρθρο του φίλου μου του Ηρακλή Οικονόμου δεν το' χα δει και τώρα που το διάβασα- εξαιτίας σου- το βρήκα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
Συμφωνώ 100% και προσυπογράφω, όχι μόνο γιατί αναφέρομαι κι εγώ, αλλά και γιατί δυστυχώς έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα!
ευχαριστώ για την ενημέρωση!
Πραγματικά εξαιρετική η ποίηση σου, Μπόσκο. Και με φοβερές εικόνες. Λίγο...ενοχική, όμως;
Ανώνυμος...
μπορεί, δεν ξέρω, έτσι μου βγήκε χθες βράδυ η διάθεση κι έτσι έγραψα. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον έχεις δίκιο.
μπόσκο,έχουν βέβαια ενδιαφέρον και κάποιες επισυμάνσεις που κάνουν απο κάτω οι αναγνώστες..ας πούμε δεν είναι λίγο αγενές να μιλάει η μόνικα ετσι για την γαλανη?Δηλαδη θα επιβαλλουμε τη νοοτροπια που πεταει αυτοματως τους καλλιτεχνες που εχουν περασει τα 20 χρονια πορειας στον καδο?
Υδροχοάκι έδωσες ρέστα πάλι!! Τι να πω!! Μου έχεις κάνει όμως πολύ μεγάλη ζημιά από τότε που σε διαβάζω: είχα πρόσφατα διαβάσει το κείμενό σου για την Μπέλλου και τον Κρίστοφερ Λι. Ψες το βραδυ λοιπόν πριν κοιμηθώ διάβαζα το πρώτο κεφάλαιο από το βιβλίο του Χένρυ Μίλλερ "Μαύρη ανοιξη", όσο λοιπόν το διάβαζα μου ήρθε η φωνή της Μπέλλου στο τραγούδι "Περιπλανώμενη ζωή περιπλανώμενο κορμί".κι άρχισα να το ψυθιρίζω μιμούμενη κ το μέταλλο της φωνής της!..τι το θελα; Λίγο πριν ξυπνήσω σήμερα έβλεπα όνειρο ότι περιπλανιόμουν στο προαυλιο του δεύτερου δημοτικού σχολείου που πήγαινα και πέρασα τα πιο μελαγχολικά και μοναχικά σχολικά μου χρόνια, το οποίο έμοιαζε εντελώς εγκατελημένο..κάποια στιγμή εμφανιζεται από το πουθενά ένα μικρό παιδί ντυμένο τσολιαδάκι(!!)και μου λέει (ε εσύ) περιπαιχτικά...μέχρι να το πάρω χαμπάρι είχε εξαφανιστεί! Στη συνέχεια στο επάνω μέρος του προαυλίου είχε στηθεί παζάρι στο οποίο πηγαινοερχόταν κόσμος και χάζευε!! Ανάμεσα τους είχε στήσει ένα πάγκο η ...Σωτηρία Μπέλλου ζητώντας οικονομική ενίσχυση λέει για να μπορεί να πληρώσει τους γιατρούς αφού ήταν στο πρώτο στάδιο της αρρώστιας της!! Πάω λοιπόν και παίρνω κάτι ψιλολογια και κρατώντας κάτι πάμπολλα δύευρα στα χέρια μου ήμουν έτοιμη να της τα δώσω...κοιτώντας με λοιπόν με βλέμμα παιχνιδιάρικο μου βουτάει κάτι παραπανίσια ευρά από τη χούφτα και χτυπώντας με ελαφρά στον ωμο μου λέει.."έλα τώρα δώσε κάτι παραπάνω που θέλω να πληρώσω τις εξετάσεις και πάρε κι αυτά" ..δείχνοντάς μου κάτι μεμονωμένες παρτιτούρες με τραγούδια της σαν αυτές που πουλάνε σε κάτι ρετρό κομμάτια ένα πράμα...την κοίταζα λοιπόν χαμογελώντας βρίσκοντάς την έτσι μαγκιόρα και τύπισσα, ώσπου ξύπνησα και το σκεφτόμουν...τι ήταν αυτό τώρα!! Μήπως θέλει να της ανάβουμε κανένα καντηλάκι καπου κάπου...δεν ξέρω..μήπως πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ κ θέλω κάνα γιατρό; Συγγνώμη για το μακρυνάρι μου πάλι, αλλά δεν ξέρω ένοιωσα την ανάγκη να στο πω..αν δε σου λέει κάτι μην το αναρτήσεις...
Φιλιά!!
Δέσποινα
kostas...
σαφώς και ήταν μεγάλη αγένεια εκ μέρους της Monika, αλλά ας πούμε ότι μερίδιο ευθύνης έχει και η Γαλάνη όταν βγαίνει σε συνέντευξη της στο δίφωνο, μετά μάλιστα απ' όσα ακούστηκαν για την επίθεση (σαχλή κατά τη γνώμη μου) που της έγινε, ταυτίζοντας εν μέρει τη νεαρά τραγουδοποιό με τον Χατζιδάκι. Επιπλέον, κάτσε ν' ακούσουμε την επόμενη δουλειά της Monika και τα ξαναλέμε!
γενικώς η αναίδεια σε καλλιτέχνες με ιστορία είναι κάτι που σιχαίνομαι. Καλύτερα να μην ασχολείσαι μαζί τους, αν σε ενόχλησαν ή απλώς δεν τους "πας". Και δε μιλάμε τώρα για τον Μίκη που τα τελευταία χρόνια ομιλεί άστοχα δεξιά κι αριστερά, αλλά για μία σημαντική ερμηνεύτρια και δημιουργό που, αποδεδειγμένα, έχει βοηθήσει πολύ κόσμο!
Δέσποινα...
φοβερό όνειρο- εμπειρία και καλά έκανες και τ' άφησες σχόλιο!
το' χω κάνει κι εγώ στο παρελθόν εδώ μέσα και μάλιστα είχα σκεφτεί κάτι πολύ συγκεκριμένο για το θέμα.
τη Μπέλλου ακόμη, όχι, δεν την έχω δει στον ύπνο μου, αλλά μ' έχει επισκεφτεί η Φλέρυ Νταντωνάκη- ο καθένας με τα κολλήματα του, σα να λέμε!
Αχ! Να είσαι καλά αν και κατά βάθος το ήξερα ότι θα σου άρεσε...ανακουφίστηκα! Κάτι θυμάμαι είχα διαβάσει για όνειρά σου. Ώστε έχεις δει τη αιθέρια Φλέρυ!! Πρόσφατα πάλι είχα δει τον αγαπημένο Μάνο Χατζιδάκι να μου χαμογελάει και να μου χαρίζει μία ζωγραφιά. Ήταν μέρες που ένιωθα μοναξιά και απογοήτευση για δικούς μου λόγους και όταν ξυπνησα είχα τέτοια απίστευτη γλύκα που μου ήρθαν δάκρυα. Τελικά πιστεύω ότι ήταν κατα κάποιο τρόπο (καλώς) προφητικό. Τον έχω δει κάνα δυο φορές ακόμη κ πάντα έχω την αίσθηση ότι κάτι θετικό θα συμβεί. Αυτά λοιπόν περί ονείρων...μην το παρακάνω άλλο!!
Καλό σου απόγευμα!
Δέσποινα
Δημοσίευση σχολίου