Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

ΕΙΜΑΙ ΖΕΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑΡΑΖΕΙΣ Ή ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΚΑΠΝΟΣ ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟΥ ΨΥΡΡΗ!

Η ανεξάρτητη δισκογραφική Yafka Records του Γιώργου Μητρόπουλου έχει κάνει αισθητή την παρουσία της στον χώρο τα τελευταία χρόνια με δουλειές κορυφαίας αισθητικής από νέους δημιουργούς, αλλά και καλλιτέχνες με ιστορία. Θυμίζω το δεύτερο άλμπουμ της Δανάης Παναγιωτοπούλου, το παιδικό Ο κόσμος ανάποδα των Άγγελου Αγγέλου- Έμυς Σίνη, το comeback των Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω, το ντεμπούτο του Θέμου Σκανδάμη και πρόσφατα τη μουσική του Δημήτρη Λέκκα για τους αριστοφανικούς Όρνιθες, καθώς και ένα ηχητικό ντοκουμέντο με τον Γιώργο Κουρουπό στο πιάνο και τον Σπύρο Σακκά σε ανέκδοτα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, του Γιάννη Χρήστου και του Δημήτρη Μητρόπουλου. Χθες βράδυ πολλοί φίλοι του Ηλία Βαμβακούση, της Παυλίνας Κωνσταντοπούλου και του συγκροτήματος Θέρος βρεθήκαμε στη μουσική σκηνή Μύγα, στου Ψυρρή, κατά την παρουσίαση των δύο δίσκων τους, πάντα από τη Yafka Records.
Το έχω ξαναγράψει αυτό- με ικανοποιεί πάντα να οικειοποιούμαι καινούργια τραγούδια φτιαγμένα από νέους ανθρώπους, εγώ που ανέκαθεν ήμουν των ντοκουμέντων και των παλιών ηχογραφήσεων εγνωσμένου κύρους. Στο δεύτερο live τους μέσα σε λίγες μέρες και πρώτο επίσημο τους, ο Ηλίας και η Παυλίνα κατάφεραν να παρασύρουν ένα κατ' εξοχήν νεανικό κοινό (ευτυχώς πολύ μεγαλύτερο, ποσοτικά, απ' ότι στον Πυρήνα) με τις εντεχνοροκίζουσες μπαλάντες τους και τους ευφυείς μελωδικούς και ενορχηστρωτικούς ελιγμούς μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής παράδοσης: ούτι, νταούλι απ' τη μία, ακορντεόν και κιθαρόνια απ' την άλλη, στην πρώτη ζωντανή παρουσίαση των τραγουδιών με τη σειρά που υπάρχουν στο cd τους!
Αμέσως μετά τον Βαμβακούση, την Κωνσταντοπούλου και τη μπάντα τους, στη σκηνή ανέβηκαν οι πολυμελείς Θέρος, εφτά άτομα για την ακρίβεια, με επικεφαλής τον βετεράνο μουσικό και τραγουδοποιό Αριστείδη Χατζησταύρου. Μαζί του, ο Γιάννης Οικονόμου στη φωνή και τα κρουστά, η Ουρανία Λιαρμακοπούλου στο τσέλο και το φλάουτο, ο Θόδωρος Κουέλης στο μπάσο, ο Ιάσων Τάτσης των Cyanna στα ντραμς, ο Άρης Μπαλατσούκας στην κλασική κιθάρα και ο Γιώργος Κοντογιάννης στην Κρητική λύρα. Γνωρίζω τον Χατζησταύρου από τις αξιόλογες εργασίες του με το γκρουπ Ομαδική Απόδραση και τις ενορχηστρώσεις που επιμελείται για τον Λουδοβίκο των Ανωγείων τα τελευταία χρόνια, πιστεύω όμως πως οι Θέρος ή οι Θεριστές, αν προτιμάτε, είναι και το πιο προσωπικό του δισκογραφικό και συναυλιακό project.
Κλασικός rock ήχος με ευδιάκριτη, όμως, την pop αρμονική σύσταση του, πιο έντονη κι από τα προστιθέμενα ethnic ηχοχρώματα. Ακούσαμε τις ιστορίες του Χατζησταύρου για Παπούτσια που τα φόρεσε κι ήτανε στενά κι ορκίστηκε στις σόλες του για άλλη μια φορά βαδίζοντας στο δρόμο μη πατήσει τα σκατά, για το Παλιόσκυλο που δαγκώνει όσους το κοιτούν με βλέμμα φοβισμένο και θα' θελαν να το δουν αλυσοδεμένο, όπως και για τον Κύριο Σάββα- υπόδειγμα αλτρουισμού και μεγαλοψυχίας.
Ακούτε τα λόγια μας; ρώτησε ο Χατζησταύρου το κοινό από σκηνής. Όχι, ήταν η φωναχτή απάντηση. Ε, τότε πως γίνεται ν' ακούμε εμείς τα δικά σας; ανταπάντησε ο leader των Θέρος, στηλιτεύοντας με χιούμορ τη στάση όσων είχαν μείνει στην αίθουσα και δεν έλεγαν να βγάλουν τον σκασμό. Τι κακό πια αυτό με τις μουσικές σκηνές! Προσωπικά, αν δεν μου αρέσει η μουσική που παίζει ο εκάστοτε καλλιτέχνης, σηκώνομαι και φεύγω, απ' το να μιλάω και να θορυβώ ακατάπαυστα μεσ' στα μούτρα του και ενόσω καταθέτει την ψυχή του. Τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα απ' την άποψη του ήχου! Εκτός του Χατζησταύρου στο τραγούδι και τις κιθάρες, οι μόνοι που ακούγονταν ήταν ο Τάτσης στα ντραμς (ομολογουμένως, εξαίρετος ντράμερ), ο Οικονόμου στα διάφορα κρουστά και το τραγούδι, λιγότερο ο Κοέλης στο μπάσο, ενώ ούτε λόγος για τον κορυφαίο λυράρη Κοντογιάννη και την πολυτάλαντη Λιαρμακοπούλου στα πνευστά και τα έγχορδα.
Όσο κι αν προσπάθησε ο συμπαθής ηχολήπτης της βραδιάς να εξηγήσει ότι δεν ήταν δικό του φταίξιμο οι εκνευριστικοί μικροφωνισμοί και τα όργανα που έβγαιναν άλλ' αντ' άλλων προς τα κάτω, δε χρειαζόταν να συνειδητοποιήσει κανείς το...ακατάλληλον του χώρου. Θέλω να πω πώς η Μύγα είναι μια χαρά για ποτάκι ή clubbing, σίγουρα όμως όχι και ο ιδανικότερος χώρος για live και μάλιστα με πολυμελή μπάντα επί σκηνής. Τέλος πάντων, παρακάμπτοντας τα τεχνικά προβλήματα που δυστυχώς τα έχουμε συνηθίσει σε συναυλίες Ελλήνων καλλιτεχνών και δη μοναχικών και ξέγνοιαστων καβαλάρηδων, απολαύσαμε εφτά, πραγματικά δεμένους μεταξύ τους, μουσικούς και τραγούδια που μεταφέρουν όμορφες εικόνες, συναισθήματα και συμπυκνωμένα νοήματα χωρίς ίχνος μιζέριας. Σαν την απόλυτη απενεχοποίηση της χαράς μού ακούστηκαν τα δεκατρία ολοκαίνουργια κομμάτια των Θέρος! Προμηθευτείτε τα! Το cd τους με τίτλο Στον ορίζοντα καπνός, όπως και το Είμαι ζεν και με ταράζεις του Ηλία Βαμβακούση και της Παυλίνας Κωνσταντοπούλου, θα τα βρείτε σε αποκλειστική διανομή της Λέσχης του Δίσκου (Ακαδημίας 57, εντός στοάς) ή μισοτιμής με αντικαταβολή στο site της εταιρείας: http://www.yafkarecords.gr/
Μεταξύ του κοινού, που προσήλθε για ν' ακούσει μουσική και να τιμήσει τους δημιουργούς, ήταν ο Δώρος Δημοσθένους, η Δανάη Παναγιωτοπούλου, ο Νίκος Χαλβατζής, ο Άγγελος Αγγέλου, η Έμυ Σίνη, ο Γιάννης Σταθόπουλος κ.α.

Δεν υπάρχουν σχόλια: