άνθρακες-ο-θησαυρός-ή-τα-εισιτήρια

Μπανιαρίστηκα, ντύθηκα, έβαλα την κυρία Ντίνα για ύπνο, πήρα μαζί μου την 15χρονη Φατμέ από τη Συρία, μπήκαμε σε ταξί και τραβήξαμε για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τα πλήθη συνέρρεαν στην είσοδο για ν' απολαύσουν το αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Γκάτσου με τη Μαρία Φαραντούρη, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τον Βασίλη Γισδάκη και τη Ντόρα Μπακοπούλου σε μελοποιημένους στίχους του ποιητή από τον Χατζιδάκι, τον Θεοδωράκη, τον Μούτση, τον Ξαρχάκο και άλλους συνθέτες. Κι ενώ πέσαμε πάνω στον Χυτήρη, τον Λυκουρέζο και παραλίγο να μοιραστούμε το ίδιο ασανσέρ με τον Πάγκαλο, μόλις επιτέλους μπήκαμε στην αίθουσα, η ταξιθέτρια μάς γύρισε πίσω...Λογικότατο, εφόσον τα εισιτήρια που είχαμε εξασφαλίσει ήταν για την αυριανή δεύτερη παράσταση! Και καλά η Λιάνα, της τα έδωσαν και μου τα έδωσε αμέσως τα εισιτήρια, εγώ που τα είχα ολόκληρη μέρα στα χέρια μου, δεν μού 'κοψε να τους ρίξω μια ματιά; Μήπως πρόλαβα ο καψερός που απ' το πρωί κάνω προσθαφαιρέσεις σε χάπια; Τέλος πάντων, μού 'μεινε το πρόγραμμα της παράστασης κι αν στενοχωριέμαι για κάτι που έχασα είναι το ομαδικό κράξιμο που έφαγε- απ' ότι πληροφορήθηκα- ο Θεόδωρος Πάγκαλος! Για να δούμε, θα τα καταφέρω να πάω αύριο;