Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

μη-ρίχνετε-δακρυγόνα-κλαίμε-κι-από-μόνοι-μας

Οι φωτογραφίες είναι από τη χθεσινή πρώτη μέρα του πανεθνικού απεργιακού 48ωρου. Ενός 48ωρου που πέρασε στην ιστορία, ευτυχώς μεν, λόγω του αριθμού των διαδηλωτών, δυστυχώς δε, λόγω του ότι βάφτηκε με αίμα. Τα συνδικάτα και όσοι ήμασταν εκεί μιλάμε για μισό εκατομμύριο ανθρώπους, οι οποίοι βγήκαν στο δρόμο. Η αστυνομία, απ' την πλευρά της, κάνει λόγο για 75.000 άτομα και φυσικά προκαλεί ακόμη μια φορά το γέλιο.


Πριν από λίγη ώρα, αμέσως μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, η κυρία Λούκα Κατσέλη διαγράφηκε από την παράταξη της. Ήταν η μόνη που αρνήθηκε να ψηφίσει το άρθρο 37. Αν πω ότι συγκινήθηκα, θα είναι ψέμα. Όπως δεν συγκινήθηκα και με τις δηλώσεις του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., του πρύτανη του λαϊκισμού. Διότι, και η κυρία Κατσέλη, και ο κύριος Καρατζαφέρης ανήκουν στους πρωτεργάτες θιασώτες του Μνημονίου και της εμπλοκής της χώρας μας με το άτεγκτο ΔΝΤ. Παρεμπιπτόντως, έχετε υπ' όψιν σας ότι απ' όσες χώρες, στις οποίες επέλασε το ΔΝΤ, μειώθηκε ο μέσος όρος ζωής των υπηκόων τους; Ψιλά γράμματα, θα μου πεις, ειν' αυτά μεσ' στην απόλυτη θεσμική και κοινωνική διάλυση...

Κατά τα άλλα, οι ευθύνες για τα θλιβερά επεισόδια αποδόθηκαν, ως ήτο αναμενόμενο, στους αναρχικούς, αντιεξουσιαστές και λοιπούς γνωστούς-άγνωστους ταραξίες. Ούτε λόγος για προβοκάτορες μέσα από το αστυνομικό σώμα και δημιουργία κρατικής τρομοκρατίας για να αδειάσουν οι δρόμοι μιαν ώρα αρχύτερα. Ευτυχώς, ξαναλέμε, οι δρόμοι δεν άδειασαν και οι Έλληνες πολίτες διαδήλωσαν περίτρανα κατά της αφαίρεσης ακόμη και στοιχειωδών δικαιωμάτων τους.

Μεγάλη απώλεια ο θάνατος του 53χρονου πατέρα, συνδικαλιστή και άνεργου οικοδόμου, στελέχους του ΚΚΕ. Από καρδιακό επεισόδιο ή πέτρα στο κεφάλι, τι σημασία έχει τώρα πια; Σημασία έχει, όμως, που εδώ και πολλά-πολλά χρόνια το, κατά τα άλλα αξιοσέβαστο για την ιστορία του και τους αγώνες του, ΚΚΕ θεωρεί αποκλειστικό προνόμιο του τη μαζική έκφραση της λαϊκής αντίδρασης. Τσιφλικάδες δε χωράνε στις επαναστάσεις, πόσω μάλλον όταν τα τσιφλίκια τους διαφημίζονται από σκουληκιασμένα και ανελεύθερα ΜΜΕ.

Οι πολιτικές αναλύσεις δεν είναι το φόρτε μου, θα έλεγα ότι έως και μου τη δίνουν άγρια, μα και ηλίθιος να είναι κανείς πια στον τόπο αυτό καταλαβαίνει πως η ψήφιση του νέου πολυνομοσχεδίου σύντομα θα προκαλέσει και τα νέα σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα της Τρόικα και της Αγγελικούλας - όπως αποκαλεί ο Νίκος Κούνδουρος την Άνγκελα Μέρκελ - και θα ξαναβγάλει στο δρόμο τα πλήθη. Μόνο που τα πλήθη αγριεύουν επικίνδυνα και κάθε καινούργια φορά ο κόσμος θά 'ναι αγριότερος από την προηγούμενη και πιθανώς περισσότερος από ποσοτικής άποψης. Έχω την αίσθηση ότι το παιχνίδι απ' τη μεριά των κυβερνώντων παίζεται πλέον στο επίπεδο της τσίπας. Ποιος έχασε την τσίπα για να τη βρουν οι πολιτικοί, βέβαια. Αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία στην Ελλάδα...

* ο τίτλος του post είναι το καλύτερο μακράν και με διαφορά σύνθημα που διάβασα πάνω σε μπλουζάκι διαδηλωτή χθες στην Αθήνα.

3 σχόλια:

Μυρτώ είπε...

Ψάχνοντας λίγο το μπλογκ και διαβάζοντας και τη νέα ανάρτησή σου, επιβεβαίωσα την αρχική μου απόψη ότι πρόκειται για ένα αξιόλογο μπλογκ..γι' αυτό συγνώμη για το δεύτερο απανωτό σχόλιο!!
Το σύνθημα που έχεις και σαν τίτλο, νομίζω πρωτοεμφανίστηκε κατά τα ''Δεκεμβριανά'' σαν σύνθημα που έμεινε στους τοίχους από τις πορείες των μαθητών για τον Γρηγορόπουλο..
Όσο για το προσδόκημο ζωής,έχεις απόλυτο δίκιο που το τονίζεις! Γίνεται αναφορά αν θυμάμαι καλά και στο ντοκυμαντέρ χρεοκρατία..
Χαίρομαι που σε βρήκα!
καλό ξημέρωμα!

BOSKO είπε...

Μυρτω...
εγώ το είδα χθες να το φοράει ένας που έτρωγε στον Μπαϊρακτάρη παραδίπλα μου, προτού βέβαια πλακώσουν οι Δελτάδες και το κάνουν σκορποχώρι το σκηνικό.
το ντοκιμαντέρ "χρεωκρατία", εννοείται πως το γνωρίζω, αλλά δεν τό 'χω δει, ακόμη τουλάχιστον. Αυτό που έγραψα και που τό 'ξερες κι εσύ, το πληροφορήθηκα πάλι από μία φίλη κατά τη διαδήλωση.
thanx για τα καλά σου λόγια!
θα τα λέμε, λοιπόν:-))

KatArchimandritou είπε...

Κλαίμε?
Ποιός κλαίει??

Στον σαρκασμό και τον εμπαιγμό απαντάμε το ίδιο και το αυτό....
άλλωστε όλοι γνωρίζουμε καλά πως γελά καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος...

Ἀλλωστε μια μέρα όλοι στο ίδιο τέλος θα βρεθούμε...πλανώνται οικτρά όσοι δεν το θυμούνται...


Ο 53χρονος έπεσε μαχόμενος, για τις αξίες του!!!!!
Τιμή του!!!!!!!!!!!!!!


Αν ήσαν άλλες μέρες...κάτι τέτοιο θα είχε ξεσηκώσει λύσσα και οργή...τωρα σιωπή...

Οι καιροί είναι ύπουλοι....αλλά υπάρχουν ακόμη άνθρωποι...