Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ ΣΤΟ 144 ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΠΑΝΟΣ!

Γεννήθηκε το 1908 και πέθανε το 1941, μόλις τριάντα τριών ετών. Προηγουμένως, είχε σπουδάσει στην Ιταλία, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Μπολόνια, αποκτώντας μια αντιπάθεια για τον καθολικισμό και τον συντηρητισμό των ιταλικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Εκεί όμως ο Γιώργος Σαραντάρης εκδήλωσε πρώτη φορά την κλίση του στην ποίηση και τη φιλοσοφία, ανίκανος για οποιαδήποτε άλλη εργασία, σωματική ή πνευματική. Αφοσιωμένος ολοκληρωτικά στην ποίηση με το προνόμιο του εισοδηματία, χαρακτηρίστηκε αργόσχολος και κατάφερε να εκδώσει μόνο τέσσερις μικρές ποιητικές συλλογές. Η συμμετοχή του στον πόλεμο τη διετία 1940- 41 ήταν αυτή που έκοψε τόσο πρόωρα το νήμα της ζωής του. Ο Μάνος Χατζιδάκις τον θυμήθηκε τριάντα ένα χρόνια αργότερα στον Μεγάλο Ερωτικό του, ρωτώντας Ποιος ειν' τρελός από έρωτα με τη φωνή της Φλέρυς Νταντωνάκη. Το ίδιο και οι κυρίες Ολυμπία Καράγιωργα, Νένα Βενετσάνου και Εύα Κοταμανίδου με την ηχογράφηση ενός μοναδικού μουσικοποιητικού ντοκουμέντου, βασισμένο στον λόγο του.

Σήμερα ο Γιώργος Χρονάς και η Οδός Πανός μας φέρνουν ξανά σε επαφή με το έργο του Έλληνα λυρικού ποιητή μέσα από κείμενα που έγραψαν γι' αυτό πολλοί άνθρωποι (Ολυμπία Καράγιωργα, Ελένη Καρασαββίδου, Γιώργος Ρούβαλης, Γιάννης Γκούμας, Θέμης Ροδαμίτης, Χρυσάνθη Κακουλίδου κ.α.) και ένα cd, στο οποίο η ηθοποιός Καρυοφυλλιά Καραμπέτη επιλέγει και διαβάζει Γιώργο Σαραντάρη. Κατά κάποιο τρόπο το cd της Οδού Πανός σηματοδοτεί και την επιστροφή του Ηλία Λιούγκου στα μουσικά πράγματα, εφόσον ο ερμηνευτής και τραγουδοποιός έγραψε για την περίσταση ένα τραγούδι και πέντε μουσικές φράσεις, εμπνεόμενος αντίστοιχα από το ποίημα Εμείς οι Έλληνες και την απαγγελία της ηθοποιού στα άλλα ποιήματα του Σαραντάρη. Όσο για την Καρυοφυλλιά, οι πολλές φωτογραφίες που της τράβηξε ο Ορφέας Εμιρζάς και που κοσμούν το τεύχος, την αναδεικνύουν σε πραγματική μούσα του Χρονά και του εκδοτικού του έργου.
Το επόμενο post θα αναφέρεται στο cd Πάνω στη θάλασσα εγώ τραγουδώ, που κυκλοφόρησε χθες! Η Μαρίζα Κωχ επιστρέφει με τις ωραιότερες- από την εποχή Καββαδία- μελοποιήσεις της, αυτή τη φορά σε ποίηση Γιώργου Σαραντάρη!