Εκεί σκορπισμένη στον ύπνο μουσκεύει η ψυχή
θλιμμένη αγαπιέμαι από σκεύη κουζίνας και πράματα
και κάπου στο βάθος της νύχτας αστράφτεις εσύ
σε εικόνες γεμάτες περάσματα.
Αίμα στο σώμα μου και τ' όνειρο άσπρο
γυμνή-ξαπλωμένη να τρέχω διατάζεις
φαντάζεις απόμακρος και σβήνεις σαν άστρο
αίμα στο βλέμμα μου και τ' όνειρο άσπρο
στο χώμα μπερδεύτηκα - δεν βλέπω - μ' αρπάζεις
φωνάζω σαν νήπιο μια λέξη σαν άστρο.
Εκεί διαλυμένη στον ύπνο, βαμμένη χρυσή
με γέλια φλερτάρω ένα σκεύος κουζίνας χαράματα
και μ' ένα μπουκάλι υγρό γεννημένο εσύ
γυμνή με δικάζεις να βάλω τα κλάματα
Να' μαι και να 'μαι φωνάζω κοντά στον καθρέφτη
γυναίκα από πέτρα με ψυχή βιασμένη
κοιτάζω τη φάτσα μου να βλέπει τον κλέφτη
να' μαι και να' μαι ψελλίζω μπροστά στον καθρέφτη
διακρίνω τη χλόη μου με στάχτη βαμμένη
και κει μπρος στα πόδια μου το σώμα μου πέφτει
Να 'μαι και να 'μαι υστερίζω σιμά στον καθρέφτη
τον χτυπώ με γροθιά και με βλέπω σπασμένη
ξυπνώ μουσκεμένη κοντά σ' ένα κάλπικο ψεύτη.
Ξυπνώ μουσκεμένη...
Το 1986 κυκλοφόρησε ο δίσκος Τσιμεντένια Τραίνα του rock συγκροτήματος Τερμίτες (με Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Αντώνη Μιτζέλο κ.α. στη σύνθεση τους). Ένας μάλλον ασήμαντος δίσκος, συγκριτικά- ας πούμε- με το πρώτο αγγλόφωνο LP των PLJ Band, των πρώιμων Τερμιτών δηλαδή, που σήμερα το βρίσκει κανείς σε εξαιρετικά υψηλή τιμή στα διαδικτυακά δισκοπάζαρα και μάλιστα του εξωτερικού! Κατά υποκειμενική εκτίμηση, όμως, η συμμετοχή της Φλέρυς Νταντωνάκη σε ένα τραγούδι σε στίχους του ποιητή Μιχάλη Μαρματάκη, μόνιμου συνεργάτη του συγκροτήματος, έκανε το δίσκο αυτό κανονικό αριστούργημα! Ήταν μια περίοδος που η Φλέρυ είχε πάψει να συνεργάζεται με τον Μάνο Χατζιδάκι και μπορούσε να τη δει και να την ακούσει κανείς μόνο πια στον Πύργο των Αθηνών του Βαγγέλη Σκούρτη, συνοδεία του Γιάννη Bach Σπυρόπουλου στο πιάνο. Ο Bach λειτούργησε και ως συνδετικός κρίκος μεταξύ της Φλέρυς και των Τερμιτών, αφού μην ξεχνάμε πως το τραγούδι Πόσο σε θέλω, μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος, ήταν σε δικούς του στίχους (για να μην αναφέρουμε και άλλες δραστηριότητες του Bach με τους Τερμίτες καθ' όλη τη διάρκεια της ακμής τους στην ελληνική rock σκηνή)! Θυμάμαι τον Μαρματάκη στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Δράμας το ΄95, ένας χίπης με άσπρα μακριά μαλλιά και γένια να τριγυρνάει στις προβολές με το ταγάρι του. Τον παρατηρούσα και σκεφτόμουν πως και μόνο για το Τραγούδι της Νύχτας που τού τραγούδησε η Φλέρυ, ο άνθρωπος αυτός δικαιούται μια θέση στο πάνθεο των Ελλήνων στιχουργών! Λίγα χρόνια αργότερα, ανακάλυψα μια συνέντευξη της ερμηνεύτριας στα ΝΕΑ και στον Γιώργο Λιάνη από την 15η Φεβρουαρίου του 1986, ενδεχομένως μέσα από το στούντιο, όπου ηχογραφούσε το Τραγούδι της Νύχτας! Ένα μικρό απόσπασμα σας παραθέτω:
...Το μόνο που ακούς από τους Τερμίτες είναι πλούτος τελικά. Εγώ, η μεμψίμοιρη, που από μια νότα θα μπορούσα να καταδικάσω ακόμη κι ένα έξοχο τραγούδι, δεν έχω να πω παρά μόνο αυτό: Το τραγούδι που μου εμπιστεύθηκαν είναι τέλειο! Από σήμερα και πέρα θα τραγουδάω μόνο με τους Τερμίτες και μόνον μ' αυτούς θα εμφανίζομαι! Βέβαια χρωστάω πολλά και στον Γιάννη Σπυρόπουλο, πάντα εξαίσιος σαν μουσικός, κάτι σαν προσωπικός μου γιος μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας...
* στη σημερινή Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στο δεύτερο cd της συλλογής Ροκ το Ελληνικό, που είναι αφιερωμένο στους Τερμίτες, υπάρχει και το Τραγούδι της Νύχτας! Ευκαιρία να αποκτήσετε την τελευταία επίσημη ηχογράφηση της Φλέρυς Νταντωνάκη για τη δισκογραφία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου