οι χορτοκεφτέδες με γιαούρτι...
τα απαραίτητα τσιγάρα...
ο Αλέξανδρος Μίαρης των Electric Litany...
ο Γιώργος Μπαλιώτης του ιντερνετικού mixgrill με τον Αλέξανδρο Μίαρη...
και ο Αλέξανδρος Μίαρης με τον bosko συναντήθηκαν όλοι μαζί στα Εξάρχεια για να σκοτώσουν την ώρα του κυριακάτικου μεσημεριού, συζητώντας για τους Iron and Wine, τους Sigur Ross, τα γλυκίσματα από τη Μέση Ανατολή, το οριστικό τέλος των εντύπων και τη θριαμβική επέλαση του internet, τον Καβάφη της Λένας Πλάτωνος και τον Αόρατο άνθρωπο του Φοίβου Δεληβοριά, τους τσάτσους, τον Άγιο Παντελεήμονα (την περιοχή και ουχί τον Όσιο της Ορθοδόξου εκκλησίας), τις συναυλίες εντός κι εκτός συνόρων, καθώς και το γιατί οι Άγγλοι αδιαφορούν για τις μελαγχολικές μουσικές.
12 σχόλια:
Γειάσου καλό μου!χορτοκεφτέδες ε?καλό μου ακούγεται...μπράβο καλό μου!!είπαμε τώρα σου χρειάζεται, να βγαίνεις πού και πού και με κάνα φίλο,να ξεσκάς ε,μετά από αυτό που πέρασες με τη μητέρα σου....(τί κάνει η κυρά Ντίνα μας?) πως πάει?....ωραίες οι φωτό σου...από την έξοδο...καλησπέρες...φιλάκια...
Αθανασία...
νοστιμότατοι οι χορτοκεφτέδες με τη σως γιαουρτιού, σ' τους συστήνω ανεπιφύλακτα! Δε λες τίποτα, πάλι καλά πού 'χουμε τους φίλους για το αγχολυτικό-ηρεμιστικό μας. Όσο για την κυρία Ντίνα, καλά πάει, αν εξαιρέσεις μια μικρή αιμορραγία ("άνοιξε" η μύτη της χθες βράδυ), που της προκάλεσαν τα δύο ειδών αντιπηκτικά. Γι' αυτό σήμερα της τά 'κοψα κι απ' αύριο- νά 'μαστε καλά- μόνο ένα!
Ωωωωωω!καλό μου αντιπηκτικά??..ε,δε ξέρω καλό μου το λόγο που της έδωσε,αυτά τα χάπια ο γιατρός,αλλά...έπαιρνε από αυτά άτομο του οικογενειακού,μου περιβάλλοντος (βέβαια αυτό τα παιρνε,στην ουσία χωρίς λόγο επειδή φοβόταν μη πάθει,εγκεφαλικό...)μαλακία στην ουσία έκανε,επειδή αυτά τα φάρμακα έχουν σοβαρές παρενέργεις όπως,ξέρω (ε,αυτό το άτομο παραλίγο να πάθει,ζημιά στο αίμα) ανεπανώρθοτη χλώμιασε μιά μέρα σαν το λεμόνι το πήγαν,νοσοκομείο κλπ,κλπ...και είχαμε ντράβαλα πραγματικά...ε,δεν είναι καραμέλες τα χάπια...καλό είναι,όμως που της τα'κοψες?....καλύτερα να μη παίρνει κάποιος τέτοια χάπια αν δ ε τα χει πραγματικά ανάγκη...
Αθανασία...
αντιπηκτικά παίρνει εδώ και χρόνια η μάνα μου ύστερα από τρία (!) ισχαιμικά εγκεφαλικά που πέρασε κυριολεκτικά "στο πόδι". Επομένως, της είναι απαραίτητα. Μετά από ένα τέτοιο χειρουργείο, όμως, μάλλον θέλουν σιγά-σιγά κόψιμο. Εννοώ πως οι αρτηρίες πλέον "δουλεύουν", αιματώνονται καλύτερα. Γάμ' στα κι άσ' τα, Αθανασία μου, κανονική διατριβή στη φαρμακολογία έχω κάνει...
να πει του Αλέξανδρου ότι ο δίσκος του μας κρατάει γαμάτη παρέα εδώ στο εξωτερικό που είμαστε..είναι ότι πρέπει για ζόρικα βράδια..
και περιμένουμε καμια δισκοκριτική σου για να βάλουμε δίσκους στο μάτι εμείς του εξωτερικού..
Καλό βράδυ!!!!
Yannis...
γειά σου, Γιάννη ξενιτεμένε!
δε χρειάζεται να πω τίποτα του Αλέξανδρου, θα σε διαβάσει και θά 'ναι σα να απευθυνόσουν σ' αυτόν.
για κριτικές, υπομονή κάνε. Υπάρχουν πολλοί και καλοί δίσκοι, μόνο που θα πρέπει να βρω χρόνο να τους ακούσω κι εγώ πρώτα!
Πω πω, αγαπημένοι χορτοκεφτέδες και να τρώγονται σε αγαπημένη μέρα Κυριακή!!
Με μπόλικο άνιθο στη ζύμη και φρέσκο δυόσμο στο γιαουρτάκι (ίσως και με μια υποψία ξυδιού από μήλο)!
Βέβαια, με καλή παρέα, όλα νόστιμα είναι!
Καλησπέρες και καλή, ήσυχη εβδομάδα!
:-)
new-girl-on-the-blog...
καλή εβδομάδα σού εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου!
Ευχαριστώ (με τη σειρά μου)!
;-)
Χεχεχε πάντως αισιόδοξα εκφράζω γνώμη και λέω (ουδόλως αφελώς) πως το έντυπο ποτέ δεν πεθαίνει...
μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς την δόξα τραβά ;-)
BTW συγχαρητήρια για το Blog
;-)
όσο για τους EL δεν υπάρχουν λόγια...
το TEAR είναι μοιραίο τραγούδι για εμέ (από πολλές απόψεις) και ο Μιάρης (όσο και οι λοιποί έλληνες μουσικοί που τυχαία γνώρισα κάπου κάπως στα Εξάρχεια) είναι
εκ πρώτης όψεως αλλά και κατ'ουσίαν πολύ καλά παιδιά! ;-)
αυτά τα ολίγα...
Keep writing Bosko ...we will keep reading...;-)
eka...
χωρίς να ξέρω για ποιο έντυπο ακριβώς μιλάς, να πω την αλήθεια ποσώς μ' ενδιαφέρει πλέον αν τραβά προς τη δόξα ή την αφάνεια.
παιδί των Εξαρχείων κι εσείς, δεσποινίς; φίλη του Μίαρη (και ουχί Μιάρη), λοιπόν; συμφωνούμε περί Electric Litany & "Tear" & σας ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια :-))
Dear Sir Bosko...
;-)γενικά για το έντυπο ομιλώ (βιβλιο, τύπο κλκλπκλπκλπ)...
Mε αφελή αισιοδοξία και χαζομάρα ενδεχομένως,θέλω να πιστεύω πως το βιβλιαράκι τουλάχιστον δεν θα αφανιστεί.
Είναι θέμα αίσθησης και όχι παραίσθησης το να ξεφυλλίζεις ένα βιβλιο.;-).
Αλλά όπως λετε και εσείς γιατι να σκάσω (τόσα άλλα έχουμε κατα νού...αυτό ναν' το τελευταίο ;-)
Φίλη του Μίαρη δεν είμαι (και ουχί Μιάρη όπως σωστά σημείωσες -αν και μου είναι περισσότερο εύηχο καθότι τρελή Κερκυραία) ..αλλά μια φορά τονε συνάντησα, εμιλήσαμε λιγάκι και ήταν αρκετή εκείνη φορά να τονε εκτιμήσω ;-).
Όσο για το Tear... δεν είπα καλά λόγια για να τα πώ αυτό απλά είναι μοναδικό, και κατάφερε στην πιο δύσκολη περίοδο της ζωής μου-παραδόξως-να με στηρίξει. Εϊμαι σίγουρη πως αν ο πατέρας μου ζούσε ακόμη, θα μου έλεγε "τι ωραίο τραγούδι είναι αυτό" και εγω θα του απαντούσα "ναι μπαμπα και ξέρεις ο Μίαρης είναι συμπατριώτης μας! " και θα ήταν πάλι περήφανος (όπως παντα ήταν με όλους τους Κερκυραίους μουσικούς...)
Παιδί των Εξαρχείων, του Κεραμεικού, των Πατησίων (των πολλών, Άνω και Κάτω) της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, του Θησείου, της Άκρόπολης, των Πετραλώνων. Όπου ο απόηχος της παλιάς αν και βασανισμένης Αθήνας, εκεί και εγώ....
Μας έμεινε ο απόηχος μιας άλλης εποχής, εκείνης που πραγματικά πιστεύω πως θα έπρεπε να ζήσω. Είναι που τούτη δω η εποχή, μου είναι πολύ στενάχωρη και ψεύτρα, και άδικη πλανεύτρα.
Τα καλα λόγια για εσάς; είναι που γράφετε ωραία, διεισδυτικά, μεστά και αντικειμενικά. Κοινώς ξέρετε πολύ καλά τι γράφετε και εμείς ξέρουμε τι διαβάζουμε ;-)
Μετα τιμής ;-) Sir Bosko(και keep writing...για να σας διαβάζουμε και να σας απαντούμε και εμείς!)
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας ;-)(βραδυνό παραλήρημα βλέπεις)
Κατερίνα
Δημοσίευση σχολίου