The world is yellow (Ο κόσμος είναι κίτρινος) υποστηρίζει ο filtig -κατά κόσμον, Θεόφιλος Ιερόπουλος- στο πρώτο προσωπικό του δισκογραφικό project. Είχαν προηγηθεί τα ξεχωριστά Χρώματα μαζί με την αδερφή του, Εύα Ιεροπούλου, ενόσω εκείνος μοίραζε ήδη τον χρόνο του μεταξύ Θεσσαλονίκης, Λονδίνου και Βερολίνου. Film poetry, blue eyes, teddy bears, music, anarchism, η Maya Deren, ο Μάνος Χατζιδάκις, αλλά και μια ακαδημαϊκή καριέρα στη βρετανική πρωτεύουσα αποτελούν τις αισθητικές επιλογές και τις κύριες δραστηριότητες αυτού του προικισμένου Έλληνα του εξωτερικού, το έργο του οποίου, μας ανάγκασε με τη Λένα Πλάτωνος να ξανανοίξουμε μετά από αρκετά καιρό το Ντιβάνι του Δισκαναλυτή ώστε να τον εξετάσουμε. Για να είναι κανείς μουσικός- ποιητής, δεν χρειάζονται πάντα οι στίχοι. Αρκούν οι προθέσεις, η ίδια η δουλειά του και φυσικά το αποτέλεσμα αυτής. Πόσω μάλλον όταν απευθύνεται στα παιδιά, προτάσσοντας τον λυρισμό και το συναίσθημα ενάντια στην α λα video-game εικονική πραγματικότητα και την ψυχρότητα. Διότι ο filtig δεν είναι απλά συνθέτης. Ζωγραφίζει τον κόσμο κίτρινο για τα παιδιά, για τους μεγάλους και για τον εαυτό του σαν γνήσιος ιμπρεσιονιστής καλλιτέχνης. Σκαρώνει μελωδίες και παίζει με τους ηλεκτρονικούς ήχους σαν άξιος επίγονος των Tuxedo Moon, του Pascal Comelade και του Yann Tiersen. Και στο τέλος, μας εισάγει στη δυσκολία της ενηλικίωσης, απλώνοντας το χέρι του σε μιαν ανορθόδοξη προκλητική ελευθερία, στην αυθεντική και ηδονική κλίση για αναρχία. Rise and shine
Intro απόλυτα ηρεμιστικό, παρ' όλο τον κρυπτοζεϊμπέκικο ρυθμό του. Η ενορχήστρωση χτίζεται αθροιστικά με τα electronics και τις μαρίμπες, για να κορυφωθεί τελικά με τον θερμό ήχο του βιολιού. Σαν ιμπρεσιονιστική εικόνα ενός τοπίου, που από τη μια μεριά του βλέπεις θάλασσα κι από την άλλη πάρκο, και σαν μια κυριακάτικη βόλτα ακούγεται αυτό το κομμάτι!
Winky
Από τη θάλασσα και το πάρκο, θα μπορούσαμε να μεταφερθούμε σε μια διαπλανητική εξερεύνηση σε lounge τόνους. Συγκριτικά με το εναρκτήριο κομμάτι, εδώ δεν συναντάμε μελωδικά σχήματα, αλλά κυριαρχεί το ρυθμικό στοιχείο. Ακριβώς σαν την έλλειψη βαρύτητας στο διάστημα.
Dazzled duck
Η electro – pop ατμόσφαιρα μας καλεί στην παιχνιδιάρικη φάρμα των πτηνών, γεμάτη από πάπιες, χήνες και μικρά κοτοπουλάκια. Ο ρυθμός και η μελωδία του κομματιού διέπονται από μιαν αφαιρετική παιδικότητα, η οποία εικαστικά μας παρέπεμψε στον Πάουλ Κλέε. Yellow tunic
Από τις κορυφαίες συνθέσεις του δίσκου! Οι νεράιδες χορεύουν ένα valse oublie στον ουρανό με τα σύννεφα! Κυριαρχεί συγκινητικότατος αρμονικός ιστός σε επαναληπτικότητα με κάποιες εξάρσεις.
Grompo
Μια παρέλαση ηλεκτρονικών παιχνιδιών με πολυποίκιλο ρυθμικό χαρακτήρα, πλούσιο σε ηχητικά εφέ και με μια κάπως ανατρεπτική διάθεση, αφού στο τέλος, αμέσως μετά το γέλιο ενός βρέφους, τριγωνάκια σβήνουν αργά μέσα σε μια υποχθόνια ατμόσφαιρα.
Ipple – apple
Ένα ιπτάμενο τραίνο τρέχει με απίστευτη ταχύτητα και όταν προσγειώνεται στις ράγες του, μπαίνουμε μέσα σ’ ένα από τα βαγόνια του, όπου μια μητέρα Γιαπωνέζα νανουρίζει το μωρό της με toy piano! Ευρηματική σύνθεση με dance διάθεση και ποικιλία στη χρήση των ηχητικών μέσων. Kiddie with violin
Ταξιδέψαμε στην κορυφή ενός βουνού και είδαμε ένα παλιό σπίτι, τον ήλιο να πέφτει και απέναντι του ένα παιδί να παίζει βιολί. Συνθετικά, ενώ το κομμάτι έχει μια εισαγωγή διαφορετική, εν συνεχεία αναβλύζει κυριολεκτικά μια μελωδία κλασικού ύφους παιγμένη από βιολί. Θαυμάσια ασύμμετρη μελωδία με μία ευκινησία μέσα στον ηχητικό χώρο. Επίσης, από τις κορυφαίες στιγμές του cd!
Tralaland
Χαριτωμένη σύνθεση, μόνο που θα έπρεπε να λέγεται...Hypnoland, σαν τύπος αγχολυτικού φαρμάκου νέας γενιάς! Ένα επαναλαμβανόμενο μελωδικό σχήμα είναι ο κορμός της, διανθισμένο με electronics και περισσή παιδικότητα!
Starry – eyed
Χωρικοί της Δυτικής Ευρώπης του περασμένου αιώνα χορεύουν ένα ηλεκτρονικό folk valse! Έτσι απλά και όμορφα!
Baby Heaven
Ένα κατ’ εξοχήν παιδικό τραγούδι δίχως λόγια με ένα αινιγματικό ηχητικό εφέ που φεύγει κι επανέρχεται σε τακτά διαστήματα και που κάνει κάπως πιο δυσπρόσιτη ολόκληρη τη σύνθεση. Κατά τον filtig, ο Παράδεισος ενός Μωρού καθώς φαίνεται έχει αλλιώτικα χαρακτηριστικά από τη στερεότυπη «παραδείσια» εικόνα κι αυτό ας εκληφθεί ως πρωτοτυπία.
Lullaby
Η μητρότητα με σάρκα και οστά, μέσα από ένα ηλεκτρονικό νανούρισμα, βασισμένο ουσιαστικά σε πρωτότυπα φωνητικά της Liz Fraser. Μολονότι νανούρισμα, η ταξιδιάρικη διάθεση τού προσδίδει ένα cinematic ύφος.
Grow
Το μεγάλωμα, η ενηλικίωση δηλώνεται με την εγκατάλειψη των ηλεκτρονικών ήχων και την είσοδο στο μπάσο και μια υποτυπώδη έως άναρθρη μελωδική γραμμή. Αρκετά ενδιαφέρον ως κλείσιμο του δίσκου, αν όντως ο filtig θέλησε να περιγράψει ότι λέμε παραπάνω.
Εν κατακλείδι, ο συνθέτης filtig χρησιμοποιεί μια συγκεκριμένη ηχητική ομάδα και μ’ αυτόν τον λιτό τρόπο παρουσιάζει μια αυτοπειθαρχία. Ταυτόχρονα καταφέρνει να ξεπεράσει τον σκόπελο του πλατυάσματος μέσα στον ωκεανό των ηλεκτρονικών ήχων. Ισχυρά όπλα του είναι η μελωδική φλέβα του, η αρμονική του αντίληψη, καθώς και η ρυθμική του πολλαπλότητα. Ένα εξαιρετικό instrumental ηλεκτρονικό έργο!
* το cd The world is yellow του filtig το αγοράζετε από την ηλεκτρονική διεύθυνση www.coorecords.com/coorecords.html ή, αν δεν έχετε paypal, κάνετε τηλεφωνική παραγγελία στο 23310-22525 (ώρες γραφείου).
Intro απόλυτα ηρεμιστικό, παρ' όλο τον κρυπτοζεϊμπέκικο ρυθμό του. Η ενορχήστρωση χτίζεται αθροιστικά με τα electronics και τις μαρίμπες, για να κορυφωθεί τελικά με τον θερμό ήχο του βιολιού. Σαν ιμπρεσιονιστική εικόνα ενός τοπίου, που από τη μια μεριά του βλέπεις θάλασσα κι από την άλλη πάρκο, και σαν μια κυριακάτικη βόλτα ακούγεται αυτό το κομμάτι!
Winky
Από τη θάλασσα και το πάρκο, θα μπορούσαμε να μεταφερθούμε σε μια διαπλανητική εξερεύνηση σε lounge τόνους. Συγκριτικά με το εναρκτήριο κομμάτι, εδώ δεν συναντάμε μελωδικά σχήματα, αλλά κυριαρχεί το ρυθμικό στοιχείο. Ακριβώς σαν την έλλειψη βαρύτητας στο διάστημα.
Dazzled duck
Η electro – pop ατμόσφαιρα μας καλεί στην παιχνιδιάρικη φάρμα των πτηνών, γεμάτη από πάπιες, χήνες και μικρά κοτοπουλάκια. Ο ρυθμός και η μελωδία του κομματιού διέπονται από μιαν αφαιρετική παιδικότητα, η οποία εικαστικά μας παρέπεμψε στον Πάουλ Κλέε. Yellow tunic
Από τις κορυφαίες συνθέσεις του δίσκου! Οι νεράιδες χορεύουν ένα valse oublie στον ουρανό με τα σύννεφα! Κυριαρχεί συγκινητικότατος αρμονικός ιστός σε επαναληπτικότητα με κάποιες εξάρσεις.
Grompo
Μια παρέλαση ηλεκτρονικών παιχνιδιών με πολυποίκιλο ρυθμικό χαρακτήρα, πλούσιο σε ηχητικά εφέ και με μια κάπως ανατρεπτική διάθεση, αφού στο τέλος, αμέσως μετά το γέλιο ενός βρέφους, τριγωνάκια σβήνουν αργά μέσα σε μια υποχθόνια ατμόσφαιρα.
Ipple – apple
Ένα ιπτάμενο τραίνο τρέχει με απίστευτη ταχύτητα και όταν προσγειώνεται στις ράγες του, μπαίνουμε μέσα σ’ ένα από τα βαγόνια του, όπου μια μητέρα Γιαπωνέζα νανουρίζει το μωρό της με toy piano! Ευρηματική σύνθεση με dance διάθεση και ποικιλία στη χρήση των ηχητικών μέσων. Kiddie with violin
Ταξιδέψαμε στην κορυφή ενός βουνού και είδαμε ένα παλιό σπίτι, τον ήλιο να πέφτει και απέναντι του ένα παιδί να παίζει βιολί. Συνθετικά, ενώ το κομμάτι έχει μια εισαγωγή διαφορετική, εν συνεχεία αναβλύζει κυριολεκτικά μια μελωδία κλασικού ύφους παιγμένη από βιολί. Θαυμάσια ασύμμετρη μελωδία με μία ευκινησία μέσα στον ηχητικό χώρο. Επίσης, από τις κορυφαίες στιγμές του cd!
Tralaland
Χαριτωμένη σύνθεση, μόνο που θα έπρεπε να λέγεται...Hypnoland, σαν τύπος αγχολυτικού φαρμάκου νέας γενιάς! Ένα επαναλαμβανόμενο μελωδικό σχήμα είναι ο κορμός της, διανθισμένο με electronics και περισσή παιδικότητα!
Starry – eyed
Χωρικοί της Δυτικής Ευρώπης του περασμένου αιώνα χορεύουν ένα ηλεκτρονικό folk valse! Έτσι απλά και όμορφα!
Baby Heaven
Ένα κατ’ εξοχήν παιδικό τραγούδι δίχως λόγια με ένα αινιγματικό ηχητικό εφέ που φεύγει κι επανέρχεται σε τακτά διαστήματα και που κάνει κάπως πιο δυσπρόσιτη ολόκληρη τη σύνθεση. Κατά τον filtig, ο Παράδεισος ενός Μωρού καθώς φαίνεται έχει αλλιώτικα χαρακτηριστικά από τη στερεότυπη «παραδείσια» εικόνα κι αυτό ας εκληφθεί ως πρωτοτυπία.
Lullaby
Η μητρότητα με σάρκα και οστά, μέσα από ένα ηλεκτρονικό νανούρισμα, βασισμένο ουσιαστικά σε πρωτότυπα φωνητικά της Liz Fraser. Μολονότι νανούρισμα, η ταξιδιάρικη διάθεση τού προσδίδει ένα cinematic ύφος.
Grow
Το μεγάλωμα, η ενηλικίωση δηλώνεται με την εγκατάλειψη των ηλεκτρονικών ήχων και την είσοδο στο μπάσο και μια υποτυπώδη έως άναρθρη μελωδική γραμμή. Αρκετά ενδιαφέρον ως κλείσιμο του δίσκου, αν όντως ο filtig θέλησε να περιγράψει ότι λέμε παραπάνω.
Εν κατακλείδι, ο συνθέτης filtig χρησιμοποιεί μια συγκεκριμένη ηχητική ομάδα και μ’ αυτόν τον λιτό τρόπο παρουσιάζει μια αυτοπειθαρχία. Ταυτόχρονα καταφέρνει να ξεπεράσει τον σκόπελο του πλατυάσματος μέσα στον ωκεανό των ηλεκτρονικών ήχων. Ισχυρά όπλα του είναι η μελωδική φλέβα του, η αρμονική του αντίληψη, καθώς και η ρυθμική του πολλαπλότητα. Ένα εξαιρετικό instrumental ηλεκτρονικό έργο!
10 σχόλια:
dude, αυτή η προβιά γάτας
...νοτ φάνυ, νοτ ένυθινγκ.
no animals were harmed during this cd's production! (old) photo taken in the dada museum, zurich.
βλαχακι (το)...
αμέσως εσύ να τον κατηγορήσεις τον καλλιτέχνη για σφαγέα γατιών, πού 'ναι και τα αγαπημένα μου ζώα :-)))
νομίζω σε κάλυψε ο ίδιος, όμως.
καλημέρα
filtig...
σε μεταφράζω στη γλώσσα μας για τους αναγνώστες που δεν ομιλούν αγγλικά:
"Κανένα ζώο δεν βασανίστηκε κατά τη διάρκεια παραγωγής του cd. Η (παλιά) φωτογραφία τραβήχτηκε στο Μουσείο Dada της Ζυρίχης".
το λύσαμε το θέμα, πιστεύω!
καλημέρα και σε σένα
Bosko
Η CooRecords έχει βγάλει και το δίσκο της May Roosevelt που μου άρεσε πολύ
Δεν τον ξέρω τον Filtig, αλλά μ' αυτά που διάβασα θα αναζητήσω τη δουλειά του σήμερα κιόλας
Καλή εβδομάδα εύχομαι και όλα να σου πάνε καλά
Το αξίζεις!
Φιλιά πολλά στην κα Πλάτωνος
Αλκμήνη...
για τη May Roosevelt πρωτάκουσα από τον φίλο μας τον Lolek, που είναι φαν της. Την τσέκαρα στο myspace και μου άρεσε και μένα, αλλά το cd της δεν μου εστάλη ποτέ. Τι να σου κάνουν κι οι εταιρείες, πού να πρωτοστείλουν πια...όπως και ο filtig, με δική του αποστολή (αν τα λέω σωστά) έστειλε το cd του στο δίφωνο κι έτυχε να πέσει στα δικά μου χέρια. Πρόκειται για ότι καλύτερο άκουσα τελευταία και αν είχε βγει στα μέσα της προηγούμενης χρονιάς, θα το έβαζα σίγουρα μέσα στην πρώτη πεντάδα του TOP10. Να το αναζητήσεις το "The world is yellow", είναι πολύ εξαιρέσιμη και όμορφη δουλειά!
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :-)))
Τζίζας! Οφ-κόρς, αυτό έλειπε να'ταν και αληθινή γάτα.
it still sucks tho.
(ελληνιστί: ιιιιιιιιικ!)
εναλλακτική πρόταση:
http://www.myeport.com/published/u/hs/uhse002/slideshow/19/14.3116.jpg
:-)
βλαχακι (το)...
χαχαχα
γαμάτη καφρίλα!
H CooRecords pou ksekinhse prin ligotero apo 3 xronia einai mia prospa8eia metaksy filwn gia thn prow8hsh peiramatikhs (kyriws electronica) mousikhs sthn Ellada. Ektos apo to album ths May Roosevelt, mporeite na breite kai tous paramy8enious cloudcub kai to post-ambient taksidiariko cd ths dalot. www.coorecords.com
filtig...
λέγε ΄συ να ενημερώνεται και το μουσικόφιλο αναγνωστικό μας κοινό!
Δημοσίευση σχολίου