χθες-στην-πλατεία-κλαυθμώνος-υπέρ-πολιτισμού

Φτάνοντας στην πλατεία Κλαυθμώνος χθες κατά τις 8 το βράδυ συνειδητοποίησα πως είχα χάσει την κοινή εμφάνιση των φίλων, Σπύρου Γραμμένου και Πάνου Μουζουράκη.

 Πρόλαβα όμως τον Παντελή Θαλασσινό επί σκηνής να ερμηνεύει το Ανάθεμα σε. Να σημειωθεί ότι ο Θαλασσινός ανήκε στα μεγάλα ονόματα της διοργάνωσης που ήρθαν σεμνά και ταπεινά χωρίς καν να απασχολήσουν τα ΜΜΕ. Το λέω αυτό για τον Θηβαίο που από χθες μόνο τη φωτογραφία του έβλεπα σε όλα τα sites, ενώ τελικά ήταν ο μόνος που δεν ήρθε!

Οι GaSTarbEITeP με τον υπερκινητικό τραγουδιστή τους σε απρόβλεπτες διασκευές, όπως στον Εφιάλτη της Περσεφόνης των Μ. Χατζιδάκι - Ν. Γκάτσου, ήταν σίγουρα μια ευχάριστη έκπληξη!

Να και η Ναταλία Ρασούλη με τον Κωνσταντίνο Στεφανή, σύντροφοι στη ζωή και στην τέχνη. Πολύ τ' αγαπάω αυτά τα δύο παιδιά!

Κι εδώ η άρτι αφιχθείσα Μαρίζα Κωχ με φίλους. Δίπλα της, στ' αριστερά, η Παναγιώτα Ανδριανοπούλου, που έτρεξε όλη τη συναυλία.

Συγκλονιστική η Μάνια Παπαδημητρίου στον Μονόλογο του Άνεργου Ηθοποιού. Το κείμενο αυτό έπρεπε να βγει σε μπροσούρα και να μοιραστεί παντού!

Η Νατάσσα Παπαδοπούλου, σύντροφος του αείμνηστου Πάνου Τζαβέλλα, προξένησε ρίγη συγκίνησης τραγουδώντας το Ξυπνήστε που κάποτε χάλαγε κόσμο στη μπουάτ Λήδρα μα και που σήμερα παραμένει επίκαιρο. Ο στίχος, π.χ., Κι αν φύγανε οι Γερμανοί, ήρθαν οι Αμερικανοί, τώρα ακούστηκε Κι αν φύγαν οι Αμερικανοί, ξανάρθανε οι Γερμανοί!

Με τη Νατάσσα Παπαδοπούλου και τον μουσικό της σύμπραξε η Μάνια Παπαδημητρίου και το αποτέλεσμα ήταν αρκούντως επαναστατικό!

Όχι βέβαια ότι ήταν λιγότερο επαναστατική η Ναταλία Ρασούλη.

Ο πολιτισμός είναι η μόνη αντίσταση στον φασισμό, είπε και ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα.

 Όταν μάλιστα τραγούδησαν με τον Κωνσταντίνο Στεφανή το Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ της Αλλαγιάννη και του πατέρα της, εκεί έγινε το...σώσε!

Το ζεύγος Αλλαμανή, η Παναγιώτα Ανδριανοπούλου και ο δημ/φος Γιώργος Αλλαμανής παρακολουθούν τη ροή της συναυλίας.

Η Μαρίζα Κωχ και το team της περιμένουν τη σειρά τους: δίπλα της από δεξιά η κρουστή Τζένη Ντούρου, ο ηλεκτρικός κιθαρίστας Νίκος Πιτλόγλου και ο ακουστικός κιθαρίστας Ηλίας Βαμβακούσης.

Καιρό είχα να δω και τον Θέμο Σκανδάμη, πραγματικά έναν από τους πιο ενδιαφέροντες τραγουδοποιούς που διαθέτουμε.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά ο Σκανδάμης έχει πολλά φρανκζαπικά στοιχεία στα τραγούδια που φτιάχνει, ένας συνδυασμός σύνθετων αρμονιών και ανατρεπτικού χιούμορ. Τραγούδησε ωστόσο και τον Πόλεμο Χαρακωμάτων, ένα τραγούδι που πολύ μου αρέσει από το κοινό cd του με τη Φριντζήλα.

 Ο Νίκος Πιτλόγλου, ο συνθέτης και πιανίστας Γιάννης Ιωάννου που απλά παρευρέθηκε και η ερμηνεύτρια Καλλιόπη Βέττα.

Η Καίτη Κουλλιά με τη Μαρίζα Κωχ. Για την ιστορία, η πρώτη φορά που η Κουλλιά εμφανίστηκε στη δισκογραφία ήταν το 1992 στη Διπλή βάρδια της Κωχ.

Η Μαρίζα Κωχ με τον Ορφέα Περίδη - υπέροχο ενσταντανέ!

Ο γράφων, ο Θέμος Σκανδάμης και ο Ηλίας Βαμβακούσης.

Το πολυφωνικό σχήμα ΧΑΟΝΙΑ ερμήνευσε - τι άλλο; - πολυφωνικά ηπειρώτικα.

Πως θα ήθελα μαζί τους μια σύμπραξη, μου έλεγε η Μαρίζα λίγο πριν βγει στη σκηνή. 

Αντικειμενικά, το τραγούδι της Μαρίζας Κωχ ήταν η πιο ταιριαστή νότα στη βραδιά όλη. 

Γι' αυτό σου λέω πάμε χέρι-χέρι στο Σύνταγμα μαζί με τα παιδιά, εκεί όπου κανείς τον άλλον δεν τον ξέρει, μα εκεί είναι που χτυπάει η καρδιά...

Η Κωχ είναι υπεράνω κριτικής, μου σχολίαζε ο Αλλαμανής, αφού πρόκειται για γυναίκα-σύμβολο πια!

Η Καίτη Κουλλιά με το συγκρότημα της ακολούθως ξεκίνησε με τον Ωκεανό, το πλέον ραδιοφωνικό κομμάτι της σε μουσική και στίχους του Γιώργου Φραντζολά από την Κομοτηνή.Πρώτη φορά το άκουγα live. Όμορφη εκτέλεση!

Κουλλιά όμως χωρίς νησιώτικη παράδοση δε γίνεται! Μας αποζημίωσε με τραγούδια από την Ικαρία και την Κάλυμνο!

 Ο Λόλεκ στα αριστερά και ο Περίδης στα δεξιά περιμένουν κι αυτοί τη σειρά τους.

Μπράβο του τού Περίδη, πάντως! Ένα πρόβλημα με τη μέση του δεν του επιτρέπει να κρατάει κιθάρα για λίγο καιρό. Ήρθε όμως και τραγούδησε α καπέλα ένα απ' τα πιο αγαπημένα κομμάτια του!

Ο Ηλίας Βαμβακούσης με τον Λόλεκ.

Κι αφού αρχικά η χορευτική διάθεση κατέκτησε το κοινό μέσω Νίκου Οικονομίδη και των παραδοσιακών μουσικών του, το ξεσάλωμα συνεχίστηκε α λα ιταλικά με τους Encardia σε σύμπραξη με την Καλλιόπη Βέττα και την Καίτη Κουλλιά. 

Άκρως επικοινωνιακός χαρακτηρίστηκε και ο Ηλίας Βαμβακούσης με τα τραγούδια του, όπως επίσης και με τη διασκευή του στους Πρωθυπουργούς του Μάρκου Βαμβακάρη.

Το σχήμα αυτό δεν το γνώριζα. Πρόκειται για τους Γιώργο Λυκούρα & Ο Πάπυρος του κ. Fackelman. Παίζουν ένα κράμα παράδοσης, έντεχνου και jazz, το οποίο μου θύμισε το συγκρότημα Σπείρα πού'χαν βγάλει κάποτε δίσκο στον χατζιδακικό Σείριο.

Τελευταίος καλλιτέχνης που είδα λίγο πριν το τέλος της συναυλίας ήταν ο φίλος μου ο Λόλεκ. Τραγούδησε με τη στιβαρή παρουσία του τον Μάρκο και φυσικά το Δεν αρκεί. Ακολούθησαν οι ElektroBalkana, αλλά έπρεπε να προλάβω το τελευταίο μετρό και τους έχασα. Η επόμενη προγραμματισμένη αντιφασιστική συναυλία έχει δρομολογηθεί για τα τέλη του μήνα, αλλά εγώ μάλλον θα βρίσκομαι στο εξωτερικό τότε. Εννοείται και εξυπακούεται κάθε βοήθεια μου επί της διοργάνωσης έστω κι από μακριά. Γι' αυτό υπάρχει το internet άλλωστε!