αξιοπρέπεια...

Μίζερη ζωή κάνουν όσοι γουστάρουν να πηγαίνουν στο σούπερ-μάρκετ και να γεμίζουν το καλάθι τους με ένα σωρό συνήθως άχρηστα και άγευστα πράγματα. Όσοι γαμάνε τη χοντρή τους υπέρ Οικογένειας, Πίστεως και Πατρίδος. Όσοι, αν και ανθρωπιστές ή τάχα μου προοδευτικοί, κάποια στιγμή λένε Το κακό παράγινε με τους μετανάστες. Όσοι δεν πάνε να ψηφίσουν, σνομπάροντας την πολιτική και καταδικάζοντας και μένα με την αμάθεια και τον ωχαδερφισμό τους. Όσοι θεωρούν πασέ τον ακτιβισμό και τις διαδηλώσεις, αλλά σικ τους Δαίμονες του Καρβέλα και τον κρύο φρέντο που εξακολουθεί να κοστίζει 4 ευρώ στο Μοναστηράκι. Όσοι αγοράζουν φράουλες Μανωλάδας - χολή πράσινη να γίνει η σαντιγί στη φρουτοσαλάτα τους. Όσοι, ενώ τους ρωτάς Γιατί καπνίζετε σε χώρο μη καπνιστών; σου απαντάνε Έλα μωρέ... και σου θυμίζουν ταυτόχρονα πως αυτό το Έλα μωρέ... δε μεταφράζεται σε καμία άλλη γλώσσα του κόσμου.

Αξιοπρεπή ζωή κάνουν οι αγωνιστές των δρόμων, οι πουτάνες κι οι πούστηδες στις πιάτσες, οι ορίτζιναλ άνθρωποι που δε φοβούνται ποτέ να πουν τη γνώμη τους κι ας γίνουν πρόσκαιρα μισητοί, οι αρνητές της ηθικής και του ήθους, έτσι όπως οι άλλοι κόβουν στα μέτρα τους και την ηθική και το ήθος, οι τρόφιμοι των ψυχιατρείων που κάποτε είδαν πολύ μακριά και πολύ μπροστά, οι ποιητές που δε χρησιμοποιούν γλώσσα απονεκρωμένη, ο κύριος Μανώλης και η κυρία Ασπασία, το ζευγάρι της φωτογραφίας, 93 ετών εκείνος, λίγο νεότερη του εκείνη, μαζί για περισσότερα από 65 χρόνια, κομψοί, όμορφοι, χιουμορίστες, καλοβαλμένοι, ήρεμοι, χορτασμένοι. Τους πέτυχα στο Λουξεμβούργο να επισκέπτονται τον γιο τους, ευτυχισμένος κι αυτός εκεί με την οικογένεια του.