Πρώτη φορά έβλεπα χθες βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής τη Γιώτα Νέγκα να ερμηνεύει Μάνο Χατζιδάκι στο πλευρό του μαθητή του, Ηλία Λιούγκου. Αυτή ήταν κατά τη γνώμη μου και η καινοτομία της συγκεκριμένης βραδιάς, αφού ο Λιούγκος πλέον είναι φίλος κι αδερφός και τον έχω δει live να τραγουδάει Χατζιδάκι ούτε κι εγώ ξέρω πόσες φορές την τελευταία δεκαετία! Όταν η Νέγκα μάλιστα ξεκίνησε με το χαμηλότονο Μια φορά κι ένα καιρό, πρόσφερε μια μεγάλη υπόσχεση για τη συνέχεια του προγράμματος!
Ενδιάμεσα ο ποιητής Γιώργος Χρονάς διάβαζε κείμενα του Μάνου Χατζιδάκι. Πήρε τη θέση του στο τραπεζάκι στη γωνία της σκηνής, έβγαλε το ρολόι του σα να σταματούσε ο χρόνος και άρχισε την ανάγνωση. Και πρώτ' απ' όλα τι εννοούμε λέγοντας Παιδεία; Ήταν το πρώτο χατζιδακικό σχόλιο που προξένησε το χειροκρότημα του κοινού. Με το τελευταίο, δε, έγινε χαλασμός: Αυτή η χώρα πρέπει να καταστραφεί. Πρέπει να τη φάνε τα τρωκτικά της. Και τότε μόνο ίσως ξαναγεννηθεί αντάξια των ποιητών της (λόγια του Μάνου Χατζιδάκι).
Δεν ξέρω για εσάς, εμείς πάντως εδώ πάνω το εισπράξαμε απόψε το θαύμα...είπε ο Λιούγκος στο κοινό αμέσως μετά το τέλος της συναυλίας. Και είχε δίκιο, αφού τον ακούσαμε στο Ειμ' αητός χωρίς φτερά, στο Χάρτινο το φεγγαράκι, στο Αστέρι του βοριά, στην Οδό Ονείρων, στα Λουστράκια - τα τρία τελευταία ντουέτο με τη Γιώτα Νέγκα. Στο πιάνο εν τω μεταξύ η Δέσποινα Στεφανίδου ζωγράφιζε!
Τη Γιώτα Νέγκα παίζει νά'χα να τη δω από το 2006 που της είχα πάρει μια συνέντευξη για τον ΗΧΟ.Τρόμαξε να με αναγνωρίσει, αφού τότε κόντευα τα 100 κιλά κι είχα κάτι μαλλιά μέχρι τους ώμους.
Εδώ η κιθαρίστρια του Μάνου Χατζιδάκι και συνθέτρια, Στέλλα Κυπραίου, με τη συγγραφέα - στιχουργό Αγαθή Δημητρούκα. Με τη Στέλλα όποτε βλεπόμαστε γελάμε πολύ! Έχεις μεγάλη πλάκα - μου έλεγε χθες - σε διαβάζω που τα χώνεις στο facebook και καταδιασκεδάζω!Εγώ να δεις πόσο την καταβρίσκω, της απάντησα.
Εδώ φωνάζουμε με τη Νέγκα τη Δημητρούκα να μπει στο κάδρο!
Όπερ και εγέννετο: Γιώτα Νέγκα - Bosko - Αγαθή Δημητρούκα.
Ας είναι καλά ο συνθέτης Μιχάλης Κουμπιός που μου εξασφάλισε τελευταία στιγμή μια πρόσκληση για τη συναυλία, αφού τα εισιτήρια έγιναν αμέσως sold out. Νάτος εδώ με τη Γιώτα Νέγκα και τον οικοδεσπότη Ηλία Λιούγκο.
Δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση πως οι δύσκολες, οι κρίσιμες εποχές μάλλον δικαιώνουν σημαντικούς καλλιτέχνες σαν τον Λιούγκο που πέρασαν τις κλειστές τους - που λένε - για αρκετά μεγάλο διάστημα τα προηγούμενα χρόνια της ευμάρειας στο χώρο του τραγουδιού. Αυτό αποδεικνύουν οι συνεργασίες του, τόσο με τη Μπάμπαλη και τον Περίδη στην προτελευταία συναυλία με τραγούδια Χατζιδάκι πού'χε κάνει στο Badminton, αυτό απέδειξε και η χθεσινή εξαιρετική απ' όλες τις απόψεις σύμπραξη του με τη Γιώτα Νέγκα. Χαίρομαι γιατί τον αγαπάω τον Λιούγκο και πάντοτε τον καμαρώνω. Μεγάλη μου τιμή δηλαδή που έχει γράψει τη μουσική σε δύο ντοκιμαντέρ μου μέχρι τώρα και μου χάρισαν κι ένα τραγούδι με τη Λίνα Νικολακοπούλου και τον Παντελή Θεοχαρίδη. Πάντα τέτοια, λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου