Τα ''Φρούτα εποχής'' είναι μία πολυπρόσωπη και πολυποίκιλη - απ' την άποψη των μουσικών ειδών που φιλοξενεί - παράσταση. Ξεκίνησε στη ''Σφίγγα'', στο κέντρο της Αθήνας, το περασμένο Σάββατο, όπου και θα συνεχιστεί για ακόμη τρία Σάββατα, μέχρι και τις 5 Μαΐου. Οι καλλιτέχνες βγαίνουν εναλλάξ στη σκηνή με σταθερή μόνο τη μπάντα: Η Τάνια Ρόκκα αναλαμβάνει το κομμάτι μιας χιουμοριστικής παρουσίασης των μουσικών (και όχι μόνο, βέβαια), μεταξύ των οποίων συναντάμε τον Αλέξανδρο Ζουγανέλη, ανιψιό του Γιάννη, στα πνευστά (σαξόφωνο, τραγούδι), όπως και τους Κώστα Σπυράτο στα κρουστά, Βασίλη Ντρουμπογιάννη στο πιάνο και τον Γιάννη Πουρνάρα στα λαϊκά όργανα (μπουζούκι, τζουράς). Ο πρώτος γκεστ που ανοίγει στην ουσία το πρόγραμμα είναι ο νέος τραγουδοποιός Παναγιώτης Αυγερινός.
Τον Αυγερινό δεν τον ήξερα καθόλου, παρόλο που έχει ήδη κυκλοφορήσει δίσκο σε διανομή μεγάλης εταιρίας με τη συμμετοχή μάλιστα του Λάκη Παπαδόπουλου. Απ' αυτό που είδα και άκουσα, θα έλεγα ότι πρόκειται για έναν τραγουδοποιό που συνεχίζει την παράδοση των δημιουργών μπαλάντας ''δωματίου'' - όπως είχε πει και ο Σαββόπουλος κάποτε για τον Βαγγέλη Γερμανό - με ηλεκτρικά στοιχεία, αλλά και με ένα ύφος φανερά εμπνευσμένο από τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και τον Σωκράτη Μάλαμα. Λογικό το βρίσκω, αν υποτεθεί πως οι συγκεκριμένοι τραγουδοποιοί αποτέλεσαν τις βασικές επιρροές του σε μικρότερη ηλικία χωρίς να μένει εκτός ένα α λα Πουλικάκος ή και Γερμανός αμιγώς ροκ ή φολκ ροκ ύφος (τα ηλεκτρικά στοιχεία, που λέγαμε). Θα ακούσω τη δουλειά του σύντομα και θα επανέλθω για την περίπτωση του.
Τον Αυγερινό διαδέχτηκε στο stage ο Βασίλης Καζούλης, ο Έλληνας Dylan ή Paul Simon ή όποιον άλλο θέλετε, βάλτε, τραγουδοποιός της εφηβείας μας. Είχα πολλά χρόνια να δω τον Ροδίτη Καζούλη, που ναι μεν δεν έχει ανανεωθεί ηχητικά μέσα στα χρόνια - μου είχε δώσει κάποτε μια εξήγηση ο ίδιος γι' αυτό στο περιοδικό ΗΧΟΣ - πάντα όμως, σε μένα προσωπικά, θα μεταδίδει συγκίνηση με τις ευαίσθητες μπαλάντες του. Ακούσαμε και ένα από τα πιο πρόσφατα τραγούδια του, αφιερωμένο στον Μάνο Χατζιδάκι, προτού φυσικά να ξυπνήσει μνήμες σε όλους με τη ''Φανή'', το ''Κάτι να γυαλίζει'', το σπαρακτικό ''Τελευταίο'' και τη ρυθμική ''Άννα (Δεν ήμουνα εγώ για αεροπλάνα)''. Πάντως, για τον Καζούλη η άνεση του επί σκηνής και το χιούμορ του φανερώνουν πως γι' αυτόν σαν να μην πέρασε μια μέρα!
Η εμφάνιση της Γιώτας Γιάννα ως γκεστ στο πρόγραμμα του Ζουγανέλη ήταν η πλέον αναμενόμενη της βραδιάς, δεδομένης της επίσημης πλέον δισκογραφικής συνεργασίας τους: Πρόσφατα η καλλιτέχνιδα ηχογράφησε δύο ολοκαίνουργια κομμάτια σε μουσική του Ζουγανέλη και σε στίχους της Γιούλας Γεωργίου. Γι' αυτά τα τραγούδια η Γιώτα Γιάννα μού είχε μιλήσει αποκλειστικά στη LIFO πριν λίγο καιρό (http://www.lifo.gr/articles/music_articles/182205/giota-gianna-proti-fora-eida-na-krinoyn-kallitexni-apo-ti-rytida-toy-kai-oxi-ap-ayto-poy-vgazei) και μάλλον είναι και τα δύο πρώτα πρωτότυπα τραγούδια που ηχογράφησε στη μεγάλη πορεία της, αν υπολογίσουμε πως η έκδοση σε βιβλίο - CD Τα μάτια της Γιώτας Γιάννα περιείχε αποκλειστικά επανεκτελεσμένο υλικό. Και τα δύο τραγούδια, το Αγάπησα τη νύχτα και το Επιμένω στη ζωή, θα χαρακτηρίζονταν επιτυχημένα, αφού αποτελούν σκιαγράφηση της προσωπικότητας της: Αγάπησα τη νύχτα/ στιγμή δε μετανιώνω/ ακόμα κι όταν ψάχνω/ να γύρω σ' έναν ώμο/ Έλα και μέτρα τις γραμμές/ που χάραξαν το πρόσωπο μου/ είμαι περήφανη γι' αυτές/ είναι το βιογραφικό μου...Ακούστε εδώ το ένα απ' αυτά που έχει ήδη αναρτηθεί στο YouTube:
Η Γιώτα Γιάννα απέδωσε live τα νέα, τα δικά της, τα ολόδικά της τραγούδια, με ένα κέφι μοναδικό, λες και περίμενε χρόνια αυτή τη συνάντηση της με τη δισκογραφία! Την προλόγισε βέβαια καταλλήλως και ο οικοδεσπότης Ζουγανέλης, αναφερόμενος στα 70s, τότε που αμέσως μετά τη μπουάτ όλοι κατέληγαν στα ''Χρυσά κλειδιά'' για ν' ακούσουν μέχρι το ξημέρωμα μία ιδιαίτερη λαϊκή ερμηνεύτρια και περσόνα της νύχτας! Και η αλήθεια είναι πως πέραν των καινούργιων τραγουδιών, η Γιώτα Γιάννα έκανε δικά της κάποια λαϊκά τραγούδια άλλων, που τα απογείωσε και τα πέρασε σε άλλη σφαίρα, όπως εκείνο το εξαιρετικό ζεϊμπέκικο της Μαντώς σε στίχους της Ιφιγένειας Γιαννοπούλου. Δεν μπορώ όμως να μην γράψω πως το κομμάτι, με το οποίο έπαθα την πλάκα μου, ήταν ο ''Άμλετ της σελήνης'' του Θάνου Μικρούτσικου και του Μάνου Ελευθερίου! Θα τολμούσα να χαρακτηρίσω την εκτέλεση της Γιώτας Γιάννα ως την καλύτερη μέχρι τώρα τουλάχιστον σε συναυλιακό επίπεδο. Οι στίχοι σαν να μας αποκαλύφθηκαν εκ νέου όση ώρα τους τραγουδούσε ψυχωμένα, ροκάροντας ταυτόχρονα με τη φυσαρμόνικα της!
Ο Γιάννης Ζουγανέλης αναδείχτηκε στον κεντρικό πρωταγωνιστή του προγράμματος - δική του ιδέα άλλωστε ήταν αυτό το ταίριασμα διαφορετικών μουσικών γενεών (και ειδών) επί σκηνής. Τραγούδησε δικά του κομμάτια, γνωστά κάποια από τις ερμηνείες του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ενώ ιδιαίτερη στιγμή ήταν η απόδοση ενός νανουρίσματος, ντουέτο με την κόρη του, Ελεονόρα, από τη γιγαντοοθόνη. Δεν έλειψε φυσικά το χιούμορ του, όπως ποτέ δεν του λείπει, φανερώνοντας για μιαν ακόμη φορά τη μεγάλη επικοινωνιακή σχέση που έχει αναπτύξει εδώ και δεκαετίες με το κοινό του. Υπήρχαν και κάποιες...μπηχτές που, νομίζω, έχουν νόημα να καταγραφούν: Στο πρώτο τραπέζι, ας πούμε, καθόταν ο Γιώργος Λιάνης με την παρέα του. Ο Ζουγανέλης του ''την είπε'' που όλο τον Θεοδωράκη προβάλλει από τη ραδιοφωνική εκπομπή του, τη στιγμή που υπάρχουν πολλοί άλλοι νέοι καλλιτέχνες δίχως καμία πρόσβαση στα ΜΜΕ. Άδικο έχει; Το πρόγραμμα έλαβε τέλος λίγο πριν τις τρεις τα χαράματα, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες να κάνουν ακόμη μία εμφάνιση διαρκείας στη σκηνή. Να περάσετε από τη ''Σφίγγα'', αξίζει! Τα ''Φρούτα εποχής'' είναι ένα σχήμα που καλύπτει όλα τα μουσικά γούστα με δύο όμως βασικούς παράγοντες: Το ποιοτικό ελληνικό τραγούδι και το χιούμορ, ίδιον του συνθέτη, ερμηνευτή και performer Γιάννη Ζουγανέλη.
 |
| Γιάννης Ζουγανέλης - Γιώτα Γιάννα - Βασίλης Καζούλης - Τάνια Ρόκκα |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου