Η ΩΡΑ ΠΑΕΙ ΔΩΔΕΚΑ...

...ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΙΑ ΖΥΓΩΝΕΙ...

ΜΠΑΤΣΟΙ- ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ- ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

(επαναλάβετε όλοι μαζί)

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΝ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΕΝΟ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΟΥ!

Τώρα που φεύγει

το Οκτώ

γράφ' τα όλα

στον πρωκτό

και μη νοιάζεσαι

καθόλου

για ζητήματα

του Κώλου

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ!

Η Om Kalthoum τραγουδάει στη μαροκινή Ραμπάτ στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Δεδομένου του πρόωρου χαμού της συμπατριώτισσας της, Asmahan, παραμένει η πιο σημαντική γυναικεία φωνή που γέννησε ο αραβικός πολιτισμός του 20ου αι.!
(για την Αιγύπτια κυρία Mona που σήμερα προθυμοποιήθηκε να με ξεναγήσει στο λεβητοστάσιο της πολυκατοικίας μου)

Η Amalia Rodrigues, η ψυχή του πορτογαλικού ρεμπέτικου, ασκεί την τέχνη της και καθηλώνει τους κομπάρσους ενός ασπρόμαυρου οπτικοακουστικού ντοκουμέντου!
(για τον Πορτογάλο φίλο μου, D. Machado, που θα τελειώσει τα γυρίσματα της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του την τελευταία μέρα του 2008)

Η μεγάλη Edith Piaf, που οι εφημερίδες τη θυμούνται όποτε είναι γιορτές, λες και η γυναίκα έφτιαξε το μύθο της για τους μικροαστούς μπροσ' στο τζάκι με τη σαμπάνια τους...
(για τον Τυνήσιο γαλλομαθή Mohamed Zingh που πουλάει τις καλύτερες αραβικές πίτες της πλατείας Βικτωρίας)

Η Mercedes Sosa στην πλήρη ωριμότητα της αφηγείται την ιστορία της Alfonsina που πνίγηκε περπατώντας στη θάλασσα, κάνοντας λάκκο στην αυγή, όπως θα έγραφε και ο Γιώργος Σαραντάρης!
(κι αυτό για μένα και όλους τους επισκέπτες αυτού του ιστολόγιου).

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 1- ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ"

ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ- ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ- ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ
Το 2008 ήταν αναμφίβολα η χρονιά της Λένας Πλάτωνος! Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που μια παράξενη θετική αύρα είχε απλωθεί σε ολόκληρη την Αθήνα, από τους ανθρώπους που περίμεναν με ανυπομονησία την επάνοδο της στα μουσικά πράγματα! Ο Γιώργος Χρονάς στην παραγωγή και ο Στέργιος Τσιρλιάγκος στην ενορχήστρωση υπήρξαν οι δύο άνθρωποι που στάθηκαν στο πλευρό της μεγάλης συνθέτριας πριν και μετά από την έκδοση του δίσκου της! Ο μεν πρώτος με ένα εντυπωσιακό και απολύτως δικαιολογημένο promotion (αλησμόνητη η παρουσίαση του cd στον Ιανό), ο δε δεύτερος με την φρέσκια ματιά του πάνω στο υλικό της Πλάτωνος για την περίφημη βραδιά του Ηρωδείου! Μαζί με τη συναυλία του Leonard Cohen στο Terra Vibe λίγες μέρες αργότερα, η συναυλία της Λένας Πλάτωνος με guests την Έλλη Πασπαλά, τον Κ. Βήτα, τη Μάρθα Φριντζήλα, τον Βασιλικό, τη Βικτώρια Μπόζικ και, βέβαια, τον Γιάννη Παλαμίδα, θα χαρακτηρίζονταν τα δύο σημαντικότερα συναυλιακά γεγονότα των τελευταίων ετών στη χώρα μας!
Εδώ, ανατρέξτε στα του δίσκου:
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2008/03/blog-post_17.html

Ανακεφαλαιώνοντας, το TOP 10 μου για την ελληνική δισκογραφία του 2008 έχει ως εξής:
Νο 10- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΝΑΟΥΤΗΣ- Το πρώτο μου album (Lyra)
No 9- MISUSE- Misuse (Puzzlemusik)
No 8- ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΕΠΗΣ & ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ PROJECT- Νύχτες υγρές (Σείστρον)
Νο 7- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΜΗΣ- ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ- Σκηνές από βουβή ταινία (Οδός Πανός/ Seven Group)
Νο 6- ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ- ΘΕΜΗΣ ΚΑΡΑΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ- ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ- Μέχρι το τέλος (Μικρή Άρκτος)
Νο 5- GAIA (ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΕΛΗΒΑΣΑΚΗ/ ΚΩΣΤΑΣ ΑΘΥΡΙΔΗΣ)- Action St. (Polytropon)
No 4- ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ- ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ- Ο Σαμάνος (Lyra)
No 3- MK - O- Unreel (Hitch- Hyke)
No 2- YOUR HAND IN MINE- Every night dreams O.S.T. (Inner- Ear)
No 1- ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ- Ημερολόγια (Οδός Πανός)

Κάποιοι δίσκοι αναγκαστικά έμειναν εκτός. Μεταξύ τους, ο Δωρητής Σωμάτων του Γιάννη Παλαμίδα που κυκλοφόρησε μόλις την περασμένη εβδομάδα στην εκπνοή του 2008 και ως εκ τούτου θα εκτιμηθεί ως κυκλοφορία της χρονιάς που έρχεται. Θα ξεχώριζα ακόμη το cd Κορίτσι για σπίτι της πρωτοεμφανιζόμενης Μάρως Μαρκέλλου, το Songs of An other της Σαβίνας Γιαννάτου με τους Primavera en Salonico, το 10 της Ελένης Καραΐνδρου για την ομότιτλη τηλεοπτική σειρά, το πολυπολιτισμικό Του ανέμου οι λέξεις του Βαγγέλη Φάμπα και της Σωτηρίας Λεονάρδου, το άκρως ψυχαγωγικό Και τα μάτια κι η καρδιά της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, τον κύκλο τραγουδιών για παιδιά και για μεγάλους Δεν βιάζομαι να μεγαλώσω της Τατιάνας Ζωγράφου, καθώς και τους Πέτρινους Κήπους του Χρήστου Θηβαίου.
Ειδική μνεία, τέλος, οφείλω στην αγγλόφωνη ανεξάρτητη indi- pop- rock σκηνή, εφόσον μέσα στο 2008 κυκλοφόρησαν οι πρώτοι δίσκοι πολλών αξιόλογων καλλιτεχνών του είδους: αναφέρω ενδεικτικά τα άλμπουμ της Monika και της Athena Andreadis, όπως και τους δίσκους των Flakes, των Transistor, των Delightfull, των Prefabricated Quartet, των Gravitysays_i, των Sleepin' Pillow και των, πιο έμπειρων στη δισκογραφία, Echo Tattoo! Το εξαιρετικό άλμπουμ του Evripidis & His Tragedies, που θα εντασσόταν άνετα στις πρώτες θέσεις του TOP 10 μου, δυστυχώς δεν έχει εκδοθεί ακόμη εδώ και γι' αυτό δεν λογίζεται ως ελληνική κυκλοφορία.
Καλή χρονιά σε όλους τους μουσικούς μας με πολλές και όμορφες νέες μουσικές προτάσεις!

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 2- YOUR HAND IN MINE "EVERY NIGHT DREAMS" O.S.T.

YOUR HAND IN MINE- EVERY NIGHT DREAMS- INNER EAR
Ο Μάνος Μυλωνάκης και ο Γιώργος Παπαδάκης, το ηλεκτρονικό folk ντουέτο από τη Θεσσαλονίκη με το όνομα Your Hand In Mine, μπορεί να έγραψαν μουσική με αφορμή μια βουβή ιαπωνική ταινία, κατάφεραν όμως να της δώσουν αυθυπαρξία στη δισκογραφία, καταθέτοντας ένα από τα ομορφότερα projects ορχηστρικής ονειρικής pop! Θα χαρακτήριζα το Calendar αγαπημένη μου μουσική σύνθεση, όχι μόνο για το 2008, αλλά και για όλα τα χρόνια που πρόκειται να έρθουν μαζί με τις πιο καινοτόμες εξελίξεις και αλλαγές στην τέχνη της Μουσικής!
Το Every Night Dreams των Your Hand In Mine θα αποτελέσει και την πρόταση μου για
Καλύτερο Ελληνικό Instrumental Δίσκο του 2008
στην ετήσια ανασκόπηση του περιοδικού ΠΟΠ + ΡΟΚ.
Εδώ, το post από το καλοκαίρι που μας πέρασε:
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2008/07/blog-post_24.html

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 3- ΜΚ - Ο "UNREEL"

MK- O - UNREEL- HITCHHYKE
Ο Σωκράτης Παπαχατζής (Oannes) και η Μαρίνα Καναβάκη, οι ΜΚ- Ο δηλαδή, επέστρεψαν στα τέλη του 2008 με ένα έξοχο διπλό cd, στο οποίο συγχωνεύονται όλες οι σύγχρονες ηχητικές τάσεις, αλλά και τα προσωπικά τους τριπαριστά βιώματα από τον κόσμο της μουσικής. Λυρισμός, rock συναίσθημα, κλασική μουσική παιδεία, παραπομπές από τους Van Der Graaf Generator έως τον Wim Mertens και ένας ολόκληρος ηλεκτρονικός διάκοσμος στην υπηρεσία των συνθέσεων τους! Αναζητήστε το και, υπ' όψιν, στα Metropolis δε θα το βρείτε στις τρέχουσες ελληνικές, αλλά στις ξένες κυκλοφορίες!
Εδώ, το post μόλις πριν από ένα μήνα:
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2008/11/unreel-mk-o.html

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ- ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ: ΑΝΤΕΡΓΚΡΑΟΥΝΤ (RODEO) ΜΕ ΣΤΡΑΣ (BOOZE)!

Πηγαίνοντας σε ένα live του Δημήτρη Πουλικάκου ξέρεις εκ των προτέρων τι ακριβώς θα δεις και θα ακούσεις! Έναν άνθρωπο 65 ετών (σε λίγες εβδομάδες παρεμπιπτόντως μπαίνει στα 66!) που πάνω του καθρεφτίζεται ολόκληρη η πονεμένη ιστορία του ελληνικού rock!

Ο Θείος Νώντας δεν μασάει με την εντεχνίλα και τους ποιοτικούς εκπροσώπους της! Κάποτε, όταν κανονίζαμε μια συναυλία για το πάρτι της πρεμιέρας του Ζωντανοί στο Κύτταρο- Σκηνές Ροκ, με έπιασε και μου είπε Σε παρακαλώ, μη με μπλέκεις με τους κλαψομούνηδες!

Πριν λίγα χρόνια, είχε πάει να παίξει σε μπαρ των Τρικάλων. Έτυχε να βρίσκεται εκεί γνωστός έντεχνος και πολύ επιτυχημένος τραγουδοποιός, ο οποίος τον έβλεπε να ερμηνεύει το The Letter των Box Tops και είχε πάθει την πλάκα του! Έτσι θέλω να γίνω κι εγώ όταν γεράσω...εξομολογήθηκε στον ιδιοκτήτη του μπαρ!

Ο Πουλικάκος εν τω μεταξύ είχε χάσει το χαρτί με τους στίχους ενός ξένου τραγουδιού και την έπεσε στον μαγαζάτορα για internet, προκειμένου να βρει το κομμάτι και να κατεβάσει τα λόγια του. Δυστυχώς δεν έχουμε internet ήταν η απάντηση που πήρε...

Ο τραγουδοποιός που παρακολουθούσε τη σκηνή, σηκώθηκε από τη θέση του και έδωσε το χέρι του στον Πουλικάκο, λέγοντας του με σεβασμό: Θαυμαστής σας! Μάλλον όμως δεν ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή...Ο Μήτσος, αγχωμένος καθώς ήταν με το τραγούδι που σκόπευε να ερμηνεύσει και δεν είχε τους στίχους του, παρέκαμψε γνωριμίες και αβρότητες, αγνόησε τη διασημότητα του νεότερου συναδέρφου του, τον κοίταξε από πάνω ως κάτω και το μόνο που του είπε ήταν: ξέρεις κάνα internet- cafe;

Χθες βράδυ στο Rodeo της οδού Χέιδεν, το πρώτο rock club της Αθήνας που μετράει τέσσερις δεκαετίες νυχτερινής ζωής (και που βρίσκεται εκατό μέτρα από το διαμέρισμα μου!), μπορεί να με κούρασαν στην αρχή οι Απροσάρμοστοι με τον λίγο παλιομοδίτικο ηλεκτρικό ήχο τους, με αποζημίωσαν όμως για άλλη μια φορά ο Πουλικάκος και το φοβερό cult συγκρότημα του Οι Άσσοι του Καράτε Νο 2!

Με τη συνοδεία στα πλήκτρα από τον πράο Δημήτρη Πολύτιμο, του οποίου ο ήχος της φαρφίζας πρωτοέσμιξε με το μπάσο και τη φωνή του Πουλικάκου στα 60s επί των ημερών των M.G.C., ακούσαμε θρυλικά κομμάτια τόσο από το ξένο ρεπερτόριο, όσο και από τη λιγοστή προσωπική εργογραφία του πολυσχιδούς καλλιτέχνη! Δηλαδή, από Frank Zappa και ZZ Top μέχρι Red Hot Chilli Peppers και Rolling Stones- ένα ορμητικό ταξίδι στα all time classics της ψαγμένης rock σκηνής με απαραίτητες ενδιάμεσες στάσεις στα Σκόνη- πέτρες- λάσπη, Στο σούπερ- μάρκετ, Να φύγει αυτός ο χειμώνας και, βέβαια, στο Υπάρχω του Καζαντζίδη στη γνωστή αναρχική βερσιόν του Πουλικάκου!

Ακούσαμε επίσης το Φτάνει πια!, το μουσικό αντίλογο του Μήτσου σε όσα συμβαίνουν τελευταία και μάλλον ένα από τα πιο οργισμένα πολιτικά τραγούδια που άκουσα πρόσφατα από ροκά καλλιτέχνη! Κι ύστερα, μόλις τελείωσε το πρόγραμμα του που έκανε πενηντάρηδες με άσπρα μακριά μαλλιά, αλλά και πολύ φοιτηταριό, να χτυπιούνται μπροστά ακριβώς από τη σκηνή, μας αποχαιρέτησε λέγοντας βαριεστημένα Άντε, με το καλό να μας μπει...

Κι από το Rodeo της ροκάδικης decadence και τον Δημήτρη Πουλικάκο, η σημερινή μισή μέρα κύλισε στο σαφώς πιο trendy Booze με τον άλλο αγαπημένο φίλο, τον Στέλιο Βαμβακάρη!

Στα μέσα του πρώτου μήνα του 2009- να' μαστε καλά- θα βρίσκεται στα δισκοπωλεία ο νέος κύκλος τραγουδιών του με τίτλο Νιρβάνα σε μουσική και στίχους δικούς του, αλλά και με τη στιχουργική συνδρομή της Λίνας Νικολακοπούλου, του Σωτήρη Κακίση και του Πάνου Ηλιόπουλου!


Μια και ο Στέλιος με τίμησε αναθέτοντας μου την επιμέλεια παραγωγής του cd του και εφόσον αυτά ενώνουν το ρεμπέτικο με το blues, το μπουζούκι με τη slide κιθάρα, σκέφτηκα κι εγώ κατά τη φωτογράφηση του για το εξώφυλλο και τα δελτία τύπου να περιέχεται οπωσδήποτε το στοιχείο του βινυλίου! Πολύς Μάρκος, ο πατέρας του και ο πατριάρχης του ρεμπέτικου, πλάι στη Billie Holiday, τον Muddy Waters, τη Roberta Flack και άλλους συγγενείς- εκτός συνόρων- καλλιτέχνες!

Πιστεύω πως το Booze με το καλαίσθητο ντεκόρ του, αλλά και τα εικαστικά εκθέματα στους δύο άνω ορόφους έγινε το ιδανικότερο σκηνικό για τη φωτογράφηση του Στέλιου Βαμβακάρη. Μαλλιά αλογοουρά, πέτσινο μπουφάν Harley, το μπουζούκι στα χέρια και κάπως έτσι ένα in στέκι στο κέντρο της σημερινής πολυπρόσωπης πρωτεύουσας πήρε λίγη γεύση από το...Δέλτα του Μισισιπή!

Ακολούθησε η κυριακάτικη εκπομπή μου στο Κανάλι 1 του Πειραιά, τελευταία για το 2008! Τελευταία, πανηγυρική και εορταστική με τον Στέλιο στο στούντιο και την ερμηνεύτρια Εβελίνα Αγγέλου σε on air κανονική τελετουργία με σούφικα ζεϊμπέκικα, ηλεκτρισμένα blues και φευγάτους στίχους που υμνούσαν τη Νιρβάνα και όλους εκείνους που αγάπησαν αλλήλους...

Ο EVRIPIDIS & HIS TRAGEDIES ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 1 ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Μια και μου ζητήθηκε από το ΠΟΠ + ΡΟΚ μια μίνι συνέντευξη με τον Ευριπίδη Σαμπάτη και επειδή ακόμη δεν τον έχω ρωτήσει πράγματα που θέλω, ευκαιρία να τον γνωρίσoυμε όλοι μαζί στη σημερινή εκπομπή μου στο Κανάλι 1 του Πειραιά (http://www.kanaliena.gr/) 90,4. Ο Ευριπίδης θα βρίσκεται για δύο ώρες στο στούντιο (18.00- 20.00) και θα μας μιλήσει για την indi- pop σκηνή της Βαρκελώνης, αλλά και για τον πρώτο του δίσκο, που ηχογραφήθηκε σε χρόνο ρεκόρ με ακουστικά όργανα στην ισπανική πόλη, όπου ζει μόνιμα τα τελευταία χρόνια. Μας φέρνει επίσης να ακούσουμε καινούργια ανέκδοτα κομμάτια! Συντονιστείτε, λοιπόν!

Όσο για χθες βράδυ, ένα μικρό ζεστό κοινό είχε γεμίσει το αρτίστικο μπαράκι Cabaret Voltaire του Μεταξουργείου, χειροκροτώντας τον τραγουδοποιό, ο οποίος, παρ' όλο τον πονοκέφαλο του, έφερε εις πέρας ένα δίωρο πρόγραμμα για πιάνο- φωνή. Κάποιοι σιγοτραγουδούσαν το Abroad, το κομμάτι που ανοίγει το cd, άλλοι λικνίζονταν στο ρυθμό του Ru Ru I'd love to... και κάποιος ζητούσε επίμονα τα Πρωινά της Κυριακής, το μοναδικό τραγούδι που έχει γράψει ο Ευριπίδης στα ελληνικά. Τους άκουγα και σκεφτόμουν μήπως ήταν τελικά οι λίγοι και καλοί που γνωρίζουν τόσο τον Evripidis & His Tragedies, όσο και τα δεκατρία τραγούδια που' χει εκδώσει έξω από τη χώρα του.

Κι αυτός να παίζει πιάνο και να τραγουδάει με μιαν άγουρη, αλλά ελκυστική φωνή, να χτυπάει τις μπότες του στο ρυθμό του κάθε τραγουδιού και να αφηγείται με χαμηλή, ψιθυριστή σχεδόν, φωνή θλιμμένες ιστορίες για επώδυνες απώλειες, για έρωτες που φύγανε και για τις πατάτες των McDonalds που αξίζουν μόνο τα πρωινά της Κυριακής στο Σύνταγμα με φίλους και πολλά τσιγάρα...

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 4- ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ- ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ "Ο ΣΑΜΑΝΟΣ"

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ- ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ- Ο ΣΑΜΑΝΟΣ- LYRA
Ένας ολόκληρος δίσκος, στον οποίο ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Πάπας των τραγουδοποιών, θα ήταν ερμηνευτής στα τραγούδια ενός νεότερου συναδέρφου του, δε θα μπορούσε να μην ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες, όσο και αμφιλεγόμενες δουλειές μέσα στο 2008. Το περιμέναμε αρκετό καιρό το cd αυτό και προτού κυκλοφορήσει, όλοι θέλαμε να πληροφορηθούμε για το ύφος του περιεχομένου του! Εν τέλει, ακούσαμε μια σειρά καινούργια τραγούδια στο γνώριμο στυλ του δημιουργού, καλοενορχηστρωμένα και ερμηνευμένα από έναν κεφάτο Νιόνιο! Παρ' όλο που ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου με τη Βροχή από κάτω (για μένα, ο πιο αγαπημένος δίσκος του!) είχε χαρακτηριστεί ως υπερβολικά πειραματικός- λες και δεν είχε το δικαίωμα- με τον Σαμάνο κατηγορήθηκε ανοιχτά σχεδόν ως...mainstream, λόγω της συνεργασίας του με τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο Σαββόπουλος ειν' αυτός που είναι μέσα σε μια διαδρομή σαράντα χρόνων στο τραγούδι. Και ο Παπακωνσταντίνου είναι, όμως, καταφέρνοντας με τις δικές του προσωπικές αναζητήσεις να δημιουργήσει πραγματικό ρεύμα σκεπτόμενων, ας μου επιτραπεί η έκφραση, ακροατών. Για όλα αυτά, πιστεύω πως όχι μόνο δεν έβαλε νερό στο κρασί του, γράφοντας τραγούδια για την ιδιόμορφη ερμηνεία του Σαββόπουλου, αλλά επιχείρησε μια επένδυση στο μέλλον, ανατρέχοντας με σεβασμό στο παρελθόν (τότε που ο Σαββόπουλος έφτιαχνε έναν Μπάλλο κι ένα Βρώμικο ψωμί), πατώντας ταυτόχρονα γερά στο παρόν, αυτό που του ανήκει δικαιωματικά με αριστουργηματικά έργα σαν τον Βραχνό Προφήτη, την Αγρύπνια, τη Βροχή από κάτω, τον Διάφανο και, τελευταία, τον Σαμάνο.
Εδώ, το post από τον Ιούλιο του 2008:
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2008/07/blog-post_7777.html

...some nights are sleepless...

Από το πρωί βρέχει και τα νερά έχουν ήδη λιμνάσει στην είσοδο της πολυκατοικίας μου...

ο πεζόδρομος της οδού Ελπίδος στην πλατεία Βικτωρίας μοιάζει να είναι η μεγάλη ελπίδα για ένα σωρό διαφορετικούς ανθρώπους...

κι αυτό το ρωσικό μπαρ που θυμίζει κρησφύγετο των εποχών που υπήρχε ακόμη Σοβιετική Ένωση...

ένας καπουτσίνο στα γρήγορα από το γωνιακό Everest της πλατείας...

ακόμη δεν έχω μάθει πως εξαερίζονται τα καλοριφέρ και για την ώρα καλύπτω όπως- όπως το ψύχος με πολλά διασκορπισμένα αναμμένα κεριά...

στον τοίχο μου χαμογελούσαν τ' απόγευμα η Jane Birkin με τον Serge Gainsbourg μεσ' από το στούντιο...

άκουσα άλλες δύο φορές το cd του Evripidis & His Tragedies...

έτσι, προς πληρέστερη ενημέρωση, εφόσον αύριο θα είναι καλεσμένος μου στο ραδιόφωνο...

έχει ένα τραγούδι, ένα κρυμμένο track- ο μπαγάσας- που λέγεται Τα πρωινά της Κυριακής...

κάπως έτσι θα έγραφε ο Καβάφης αν είχε γνωρίσει ποτέ τον Ian Curtis...

στο ταξί ένας τυχαίος σταθμός παίζει τον Ιλισσό του Χατζιδάκι σε jazzy εκτέλεση με την υπέροχη νεανική φωνή της Μούσχουρη...

Ιδιόρρυθμος άνθρωπος ο Χατζιδάκις! λέει ξαφνικά ο ταξιτζής, θα' ταν- δε θα' ταν 30 ετών...

τον ρωτάω τι εννοεί και, ευτυχώς, έχει επιχειρήματα...

Ιδιορρυθμία δεν είναι, συνεχίζει, να γράφει εκείνος τα δικά του εν μέσω χούντας;...

συμφωνώ, χαμογελώντας...

κοίτα τι κουβέντα μπορείς να πιάσεις με έναν ταξιτζή...

ύστερα αγγίζω την κιτρινισμένη γούνα στον γιακά του παλτού μου...

έχει γεμίσει αίμα από τα κοψίματα που προκάλεσε στο λαιμό μου η λεπίδα του ξυρίσματος...

Ο EVRIPIDIS & HIS TRAGEDIES ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ CABARET VOLTAIRE!

Τέλεια η αφίσα για την αποψινή μία και μοναδική εμφάνιση του Evripidis & His Tragedies στη χώρα του και συγκεκριμένα στο κομψό Cabaret Voltaire του Μεταξουργείου. Εάν είχε μακριά μαλλιά ο τυπάκος, θα λέγαμε πως πρόκειται για κάποιο απ' αυτά τα psychedelic posters στο Fillmore των 60s! Ούτως ή άλλως, ο Ευριπίδης Σαμπάτης λατρεύει τη flower pop της εποχής εκείνης, τη Marianne Faithfull, τους Beach Boys και πολλούς άλλους εκπροσώπους της! Σε ένα unplugged πρόγραμμα, λοιπόν, για πιάνο- φωνή, ο Ευριπίδης θα παρουσιάσει τα τραγούδια από το πρώτο του εξαιρετικό άλμπουμ (ακόμη δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα) μαζί με μερικές, εντός του δικού του κλίματος, διασκευές. Υπ' όψιν, όσοι έρθετε στο live, θα μπορείτε να προμηθευτείτε και το cd, το οποίο θα πωλείται σε προσιτή τιμή στην είσοδο του Cabaret Voltaire!
EVRIPIDIS & HIS TRAGEDIES

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008

CABARET VOLTAIRE

Μαραθώνος 30, Μεταξουργείο

Ώρα έναρξης: 22.00

Είσοδος: 12 ευρώ με ποτό

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 5- GAIA (ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΕΛΗΒΑΣΑΚΗ- ΚΩΣΤΑΣ ΑΘΥΡΙΔΗΣ)- "ACTION ST."

GAIA (ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΕΛΗΒΑΣΑΚΗ- ΚΩΣΤΑΣ ΑΘΥΡΙΔΗΣ) -ACTION ST. -POLYTROPON
Είχε προηγηθεί το cd – single Βραδινό δελτίο ως προπομπός του παρόντος μεγάλου άλμπουμ, το οποίο περιείχε τρία τραγούδια του Γιώργου Καζαντζή και της Φωτεινής Λαμπρίδη, του Κώστα Αθυρίδη και του Άρη Ζάρι Ζαρακά από τις Ρόδες. Υπάρχουν κι εδώ αυτά τα τραγούδια σε νέο remix, μαζί με οκτώ καινούργιες συνθέσεις που συνυπογράφουν ο συνθέτης – ενορχηστρωτής Κώστας Αθυρίδης και η στιχουργός – ερμηνεύτρια Γεωργία Βεληβασάκη ως δημιουργικό ντουέτο πια με την ονομασία Gaia (Γκάια). Επίσης, η διασκευή του Αθυρίδη σε ένα κομμάτι του Μαρίνου Καρβελά. Αξιόλογη τραγουδίστρια με δικό της ηχόχρωμα, η Βεληβασάκη υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια στο χώρο, υπηρετώντας ένα τραγούδι με συνέπεια. Αίσθηση μου είναι πως το Action St. (πρωτότυπος, όσο και…παιχνιδιάρικος τίτλος) αποτελεί αφενός την ωραιότερη μέχρι τώρα δουλειά της και αφετέρου μια πρόταση στην εναλλακτική μουσική σκηνή. Άρτιος γνώστης του ηλεκτρικού ήχου και των σύγχρονων μουσικών τάσεων, ο Αθυρίδης έγραψε για τη φωνή της μια σειρά τραγούδια που δανείζονται στοιχεία από το rock, το trip hop και τις κιθαριστικές brit pop μπαλάντες, πετυχαίνοντας μιαν ηχητική ομοιομορφία και διαφυλάσσοντας την έννοια του κύκλου τραγουδιών. Βοήθησαν στο τελευταίο και οι στίχοι της ίδιας της ερμηνεύτριας, που ευτυχώς δεν αναλώνονται στο γαρ πολύ του έρωτος, αλλά πιο πολύ εστιάζουν σε βιωματικές ανθρώπινες καταστάσεις μέσα σ’ ένα γκριζογάλανο αστικό τοπίο. Στο τραγούδι Η τρελή, που το βίντεο κλιπ του συνοδεύει την έκδοση, υπάρχουν σουρεαλιστικές διαθέσεις και σινεφίλ παραπομπές στη Θάλασσα μέσα μου του Αλεχάνδρο Αμενάμπαρ, εκεί που Ο χρόνος μια λούπα, ένα άλλο δυνατό κομμάτι του δίσκου, περιγράφει τη μοναξιά μπροστά στην οθόνη ενός laptop! Έχω πραγματική περιέργεια για την πορεία του cd, δεδομένου ότι εάν τα τραγούδια αυτά τα έλεγε μια τραγουδίστρια πρώτης γραμμής, είμαι σίγουρος πως θα ακούγονταν κατά κόρον από τα ερτζιανά. Είπαμε όμως, η Βεληβασάκη είναι μια άλλη ξεχωριστή ερμηνεύτρια και ως εκ τούτου της εύχομαι καλή τύχη με τη νέα δουλειά της! Πολύ καλαίσθητη και η εικονογράφηση της έκδοσης, που επιμελήθηκε η Μαρία Κοντογιώργου.

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 6- ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ- ΘΕΜΗΣ ΚΑΡΑΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ- ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ "ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ"

ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ- ΘΕΜΗΣ ΚΑΡΑΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ- ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ- ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ- ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ
Ήταν ένας από τους πρώτους δίσκους μέσα στο 2008 που ξαναέφεραν πανηγυρικά σχεδόν στο προσκήνιο το concept της χρυσής εποχής του ελληνικού τραγουδιού, δηλαδή ένα συνθέτη, ένα στιχουργό και έναν ερμηνευτή σε μια κοινή προσπάθεια. Ακολούθησαν η δουλειά του Δημήτρη Μαραμή με τον Σωτήρη Τριβιζά και τον Κωνσταντίνο Κληρονόμο, όπως και ο πρόσφατος δίσκος του Θάνου Μικρούτσικου με τον Οδυσσέα Ιωάννου και τη Ρίτα Αντωνοπούλου. Μην ψάχνετε για πρωταγωνιστές σ' αυτό το cd- μιλάμε για το απόλυτο δέσιμο της ερμηνείας της Νατάσσας Μποφίλιου (αναμφισβήτητα, μια από τις ωραιότερες νεανικές φωνές) με τις μελωδίες κραουνακικού αισθήματος του Θέμη Καραμουρατίδη και τους μελαγχολικούς στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Σε λίγες μέρες ξεκινούν οι παραστάσεις των παιδιών σε νέα μουσική σκηνή στην καρδιά της Αθήνας, ενώ, απ' όσο γνωρίζω, ετοιμάζουν και το επόμενο δισκογραφικό βήμα τους.
Εδώ, το σχετικό post από τον Απρίλιο του 2008:
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2008/04/blog-post_20.html

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 7- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΜΗΣ- ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ "ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΒΟΥΒΗ ΤΑΙΝΙΑ"

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΜΗΣ- ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ- ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΒΟΥΒΗ ΤΑΙΝΙΑ -ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ/ SEVEN GROUP
Ο Δημήτρης Μαραμής είναι ένας ολοκληρωμένος νέος συνθέτης, που τον απασχολεί συχνά η σύνθεση κλασικών έργων και μουσικής για θέατρο και που έχει δώσει ήδη το στίγμα του με τις μελοποιήσεις στον Lorca και σε Έλληνες ποιητές του μεσοπολέμου. Με τον καινούργιο του δίσκο, που αποτελεί την τρίτη κατά σειρά δισκογραφική εξόρμηση της Οδού Πανός του ποιητή Γιώργου Χρονά, διατηρεί αναλλοίωτη τη μελωδικότητα, που είναι και το μεγάλο του προτέρημα, εμπλουτισμένη όμως σε αρκετά σημεία για πρώτη φορά με ηλεκτρικές ενορχηστρωτικές πινελιές. Βοήθησαν σ’ αυτό η παρουσία του ντράμερ Γρηγόρη Συντρίδη και του ηλεκτρικού κιθαρίστα Στάθη Ιωάννου από τους Illegal Operation. Έτσι, από τη μια υπάρχουν έξοχες μπαλάντες, σαν την εναρκτήρια Πόλη, το Ταξίδι με το ακορντεόν του Ηρακλή Βαβάτσικα και τα έγχορδα να δημιουργούν έναν ηχητικό διάκοσμο αργεντίνικου tango, το αισθαντικό Στων ονείρων το βυθό που ερμηνεύει χαμηλόφωνα ο Μάριος Φραγκούλης και ο Έρωτας πικρός με τη συμμετοχή της εξαίρετης Βικτωρίας Ταγκούλη και από την άλλη, τραγούδια που φλερτάρουν έως και με το garage, αλλά και ένα αμιγές blues! Για την ακρίβεια, το Τελευταίο μπλουζ που αποτελεί απόδοση του στιχουργού Σωτήρη Τριβιζά στην ποίηση του Cesare Pavese είναι η ευχάριστη έκπληξη του cd με την ειδική σύμπραξη του Jazz Trio και το σόλο στο μπάσο του Γιώργου Φακανά. Όλο το υλικό ερμηνεύεται από τον Κωνσταντίνο Κληρονόμο, τραγουδιστή με σπάνιο μέταλλο στη φωνή και κλασική μουσική παιδεία, ο οποίος κατάφερε να μην ακούγεται εκτός τόπου και χρόνου στα πιο ηλεκτρισμένα και άρα ξένα προς αυτόν, τραγούδια του Μαραμή! Όσο για τον Τριβιζά, σ’ αυτή τη δουλειά δεν αποφαίνεται ούτε ποιητής με την αυστηρή έννοια, ούτε όμως και ένας απλός στιχουργός. Θα έλεγα πως έχει κάτι από Νίκο Γκάτσο η γραφή του, όχι σαν τεχνοτροπία, αλλά σαν δυνατότητα μεταφοράς της ποιητικής διάθεσης στον στίχο για τραγούδι και επομένως για πλατιά κατανάλωση κατά μία έννοια! Η έκδοση, τέλος, που επιμελήθηκαν ο Άγγελος Ντίνας και η γραφιστική ομάδα Unusual Minds από τη Θεσσαλονίκη, είναι από τις ομορφότερες που έφτασαν στα χέρια μας!

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 8- ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΕΠΗΣ & PROJECT ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ "ΝΥΧΤΕΣ ΥΓΡΕΣ"

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΕΠΗΣ- ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ- ΜΑΡΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ- ΝΥΧΤΕΣ ΥΓΡΕΣ- PROJECT ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ/ ΣΕΙΣΤΡΟΝ
Στο περιθώριο των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών και σε μια εποχή που οι περισσότεροι προσέχουν το κάλυμμα και όχι την ουσία του τραγουδιού, ένας κλασικός κιθαριστής συνθέτης, ένας ποιητής και ένας ερμηνευτής ένωσαν τις δυνάμεις τους, προτείνοντας μας την ευαισθησία τους και το λυρισμό τους! Ο Κώστας Μουστάκας και ο Μάρκος Χαρίτος έδωσαν επίσης την ευκαιρία στον Μιχάλη Κακέπη να αποκαλύψει τις διαφορετικές ερμηνευτικές του ικανότητες μέσα από αισθαντικές μελωδίες και υψηλού επιπέδου ερωτικό στίχο. Θα θυμάμαι για καιρό την τόλμη τους να βγουν στα Προπύλαια, αμέσως μετά τους σκληροπυρηνικούς Deus X Machina κι ενώ η βροχή είχε δυναμώσει, καταφέρνοντας να... ηρεμήσουν κυριολεκτικά τα πνεύματα και καθηλώνοντας πραγματικά το κοινό.
Ανατρέξτε εδώ:
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2008/10/trioism.html

PSYCHRISTMAS 2008...

Δύο ιλαροτραγικές φωτογραφίες που, φαντάζομαι, θα' χουν κάνει ήδη τον γύρο όλων των ηλεκτρονικών διευθύνσεων προς αντικατάσταση των τυπικών χριστουγεννιάτικων καρτών...

Αντί ευχών, οι στίχοι του Κώστα Μουστρούφη από το τραγούδι Άπτερες Νίκες. Θα το βρείτε στο ολοκαίνουργιο άλμπουμ του Γιάννη Παλαμίδα που κυκλοφόρησε μόλις χθες από την Οδό Πανός με τίτλο Δωρητής σώματος:

Άπτερες Νίκες

νωθρά κι απρόθυμα

φυλάνε απόψε το κενοτάφιο μου

και λιγοστά πια κέρματα ζωής

πέφτουνε μέσα στη στέρνα των ευχών μου

Ουράνια τόξα ασπρόμαυρα

και θάλασσες ανάλατες

πέτρινα χέρια κι αγκαλιές

σαν να τα μαρμάρωσαν μάγισσες κακές

Κι εμείς κέρινα αγάλματα

δεν αγγιζόμαστε

μήπως από αγάπη λιώσουμε

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους!

* φωτογραφία: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 9- MISUSE "MISUSE"

MISUSE- MISUSE- PUZZLEMUSIK
Ίσως το καλύτερο άλμπουμ ελληνικού post- rock συγκροτήματος που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2008 με μεγάλες σε διάρκεια instrumental συνθέσεις, συμπαγή ήχο και έγχορδα που σπάνε το συμβατικό λυρισμό τους, εντασσόμενα σε ένα τόσο ηλεκτρισμένο concept! Η δύναμη των Misuse φαίνεται στα live τους- τους ακούσαμε στο Κύτταρο τη βραδιά της παρουσίασης του cd τους, καθώς και στα Προπύλαια πριν από λίγες μέρες! Ανανεώνουμε το ραντεβού μαζί τους για τις 22 Ιανουαρίου, ξανά στο Κύτταρο της οδού Ηπείρου, όπου αυτή τη φορά θα μοιραστούν το stage με τα ομογάλακτα τους συγκροτήματα Afformance και One Hour Before the Trip. Στα υπ' όψιν ό,τι το πρώτο άλμπουμ των Misuse αποτέλεσε έκδοση της Puzzlemusik, της ανεξάρτητης εταιρείας με αισθητή ήδη την παρουσία της στην εγχώρια αντεργκράουντ σκηνή!
Ανατρέξτε σχετικά:
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2008/04/misuse.html

TOP 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 2008- Νο 10- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΝΑΟΥΤΗΣ: "ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ALBUM"

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΝΑΟΥΤΗΣ- ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ALBUM- LYRA
Μας τον σύστησε δισκογραφικά ο Μανώλης Φάμελλος, αλλά κατά προσωπική εκτίμηση διαφέρει αρκετά από τους υπόλοιπους καλλιτέχνες του team- ας το πούμε- Φάμελλου. Ο νεαρός Δημήτρης Αρναούτης, διαθέτοντας και σοβαρές μουσικές σπουδές, και rock καταβολές, αλλά και μιαν αναρχική σατιρική διάθεση κέρδισε τις εντυπώσεις με το Πρώτο του album, που κυκλοφόρησε στα μέσα του 2008 και που περιείχε καλοενορχηστρωμένα τραγούδια με άποψη στη μελωδία και τον στίχο! Έκτοτε, τον ακούσαμε σε μερικά live στο Μπαράκι του Βασίλη και βέβαια τον απολαύσαμε στα Προπύλαια να ανοίγει απρόσμενα τη μεγάλη συναυλία κατά της αστυνομικής βίας!
Ανατρέξτε εδώ:
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2008/07/blog-post_19.html

ΟΤΑΝ Ο ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑΣ ΠΡΟΞΕΝΗΣΕ ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΑ!

Ο Ζωρζ Πιλαλί ερμηνεύει τον Χωροφύλακα του, ενόσω ο Δημήτρης Πουλικάκος του δίνει στρατιωτικά παραγγέλματα και τον συνοδεύει στο τραγούδι! Η αποθέωση της αναρχικής ροκιάς! Θα τους απολαύσουμε πολύ σύντομα και τους δύο, τον μεν Πιλαλί στο Κύτταρο, συνοδεία της Άννας Goula, των Mode Plagal και των Tsopana Rave, τον δε Πουλικάκο στο Rodeo της οδού Χέιδεν το ερχόμενο Παρασκευοσάββατο! Λυπάμαι όταν συλλογίζομαι πως η αξία των συγκεκριμένων καλλιτεχνών και η συμβολή τους σ' αυτό που λέμε ελεύθερος πολιτισμός, κατά 99,9% θα αναγνωριστεί μετά την αποχώρηση τους από τον κόσμο τούτο. Για την ώρα, οι Νεοέλληνες ας τα σπάνε στα σκυλάδικα κι ας ξεπουλάνε τη μνήμη τους εν όψει της χριστουγεννιάτικης ηρεμίας και βολεψιάς τους. Η Επανάσταση αποδείχτηκε ένα όνειρο (καλώ τη maira del mar να συνεχίσει τους στίχους), είπε ο Νικόλας Άσιμος και πέρασε τη θηλειά στο λαιμό του...
Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχουν και τα νέα φιντάνια σαν την Άννα Goula να μας θυμίζουν πως δικαίωμα στην Επανάσταση έχουν και οι λαϊκοκαψούρηδες! Διόλου τυχαίο που το κορίτσι αυτό έδεσε απόλυτα με τον Πιλαλί στις κοινές θεότρελες παραστάσεις τους!

* για όσους δε μπόρεσαν να είναι στα Προπύλαια την περασμένη Παρασκευή.

ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ!

Καλή εβδομάδα σε όλους!

Η ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ: ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΗΝ!

Συγχαρητήρια στον φίλο με το nickname synoro1 που ανέβασε στο youtube βιντεάκια από την προχθεσινή μεγάλη συναυλία ενάντια στην αστυνομική βία! Σκοπεύω να αναρτήσω από δω όλα τα ντοκουμέντα της βραδιάς με όσους περισσότερους καλλιτέχνες είναι εφικτό! Έναρξη με τη Μαρίζα Κωχ στο Σαν τον Καραγκιόζη του μέντορα της- κάποτε- Διονύση Σαββόπουλου, με την προσθήκη επίκαιρων στίχων! Στην κιθάρα, ο Γιάννης Μπούρας!
* κρίμα που η λήψη σταματάει με το τέλος του τραγουδιού κι έτσι οι θεατές χάνουν την ευκαιρία να δουν τη μεγάλη ερμηνεύτρια να σφίγγει τις γροθιές της στο ρυθμό του Μπάτσοι- Γουρούνια- Δολοφόνοι...
** αφιερωμένο στον Δημήτρη Πουλικάκο, που μού την είπε επειδή δε φρόντισα να κινηματογραφηθεί η συναυλία...

ΟΙ BEATLES LIVE TRIBUTE BAND ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 1 ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Δημιούργημα ενός ιδιοφυούς Έλληνα καλλιτέχνη, του ντράμερ Νίκου Μαρκάκη, οι Beatles Live Tribute Band σχηματίστηκαν πριν μερικά χρόνια, παίζοντας στα live τους όλα τα μεγάλα τραγούδια του σημαντικότερου pop συγκροτήματος στην ιστορία της μουσικής! Μέχρι σήμερα έχουν δεχτεί προτάσεις για συναυλίες στο Λίβερπουλ, τη γενέτειρα πόλη των Beatles, ενώ έχουν ήδη εμφανιστεί στις ΗΠΑ και την Αυστραλία! Ελληνική πατέντα, λοιπόν, μια μπάντα- φόρος τιμής στα θρυλικά Σκαθάρια με παγκόσμια πλέον εμβέλεια και για όλα αυτά θα μιλήσουμε απόψε σε λίγες ώρες στα ραδιοφωνικά Άσματα και Μιάσματα στο Κανάλι 1 του Πειραιά (www.kanaliena.gr) 90,4! Για δύο ώρες (18.00- 20.00) θα βρίσκονται στο στούντιο ο Νίκος Μαρκάκης με την ερμηνεύτρια και πιανίστα Σοφία Ράπτη και, απ' όσο γνωρίζω, θα έχουμε και live δρώμενο!

Συντονιστείτε για μια διαφορετική εκπομπή- tribute στους Beatles κι αν δε μπορέσετε, περάστε από το Κύτταρο της οδού Ηπείρου, όπου για δύο ακόμη Δευτέρες το συγκρότημα θα παίξει με τη συμμετοχή καλλιτεχνών, σαν τον Βασίλη Καζούλλη, τον Γιώργο Δημητριάδη, τον Johnny Βαβούρα κ.α.!

ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 19.12.2008: ΝΙΑΤΑ, ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ, ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΟΥΣΙΚΗ!

Βρέθηκα στα Προπύλαια στις 12.30 το μεσημέρι με τη λίστα των καλλιτεχνών στα χέρια και με το κινητό να' χει πάρει φωτιά από τους μουσικούς που θα συμμετείχαν και ρωτούσαν για την ώρα άφιξης τους. Μπροστά από τα σκαλιά της Νομικής οι φοιτητές προετοίμαζαν την ανάρτηση του μεγάλου πανό που για χθες τουλάχιστον αντικατέστησε στα μάτια και στη συνείδηση όλων την ελληνική σημαία!

Από τους πρώτους που ήρθαν, η Γεωργία Βεληβασάκη με τον Άρη Ζάρι Ζαρακά από το συγκρότημα Ρόδες, παρουσιάζοντας την τραγουδάρα τους που υπάρχει στο Action St., το ολοκαίνουργιο άλμπουμ της ερμηνεύτριας. Η αλήθεια είναι ό,τι ταλαιπωρήθηκαν λίγο οι καλλιτέχνες που θα άνοιγαν τη συναυλία μια και τελευταία στιγμή η εταιρεία με τα ηχητικά ζήτησε ως εγγύηση 25.000 ευρώ από τους φοιτητές σε περίπτωση που θα πάθαιναν κάτι τα μηχανήματα! Μέχρι να ξεπεραστεί κι αυτό, ήταν λογικό η συναυλία να ξεκινήσει με μιάμισι ώρα καθυστέρηση!

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας μαζί με τον Διονύση Τσακνή και τον νέο τραγουδοποιό Άλκη Κωνσταντόπουλο βγήκαν γύρω στις 16.00! Προηγουμένως και έως ότου στηθούν τα όργανα, τα οποία τελικά έφτασαν στις 15.30, ρίξαμε κυριολεκτικά στη σκηνή τους unplugged καλλιτέχνες: το Πειραιώτικο συγκρότημα Δίνη που έπαιξε Jethro Tull (Locomotive Breath), τη Μαρία Λούκα που τραγούδησε τον Ταχυδρόμο του Μάνου Χατζιδάκι, συνοδεία κιθάρας, τον Δώρο Δημοσθένους με τη Ζωή Παπαδοπούλου σε δύο τραγούδια Λοΐζου- Ξαρχάκου για πιάνο- φωνή, αλλά και τον Δημήτρη Αρναούτη, ο οποίος άνοιξε τη συναυλία χωρίς να είναι καν στο πρόγραμμα. Μου έστειλε απλά ένα sms που έλεγε θα έρθω κι ας μην παίξω! για να λάβει την απάντηση μου πάρε την κιθάρα σου και σε ένα τέταρτο να είσαι εδώ! Όπως και έγινε!

Ευτυχώς που είχαμε καλλιτέχνες αρκετούς εκεί πέρα ως καβάντζα που λέμε, διότι κάποιοι αργούσαν και έπρεπε να μη σταματήσει η ροή της συναυλίας. Μέχρι και ο Τηλέμαχος Ζαγρέας επιστρατεύθηκε (κάπου τον πέτυχα μεσ' στο πλήθος με το μπουζούκι στα χέρια) και μας τραγούδησε τον βλαχο- country Αρουραίο του, χαρίζοντας άλλη μια ανατρεπτική χιουμοριστική νότα στο πρόγραμμα!

Αμέσως μετά τους Τσακνή- Μαχαιρίτσα, στη σκηνή ανέβηκε η Νατάσσα Μποφίλιου με τον Θέμη Καραμουρατίδη στο πιάνο! Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της συναυλίας με τους στίχους Ζω μονάχα εν λευκώ του Γεράσιμου Ευαγγελάτου να τραγουδιούνται από το κοινό και τα χειροκροτήματα να διακόπτουν το τραγούδι προτού τελειώσει!

Όταν ο ήλιος είχε κρυφτεί και η συναυλία είχε μπει πια για τα καλά στην κανονική ροή της, μεταξύ άλλων ήρθε και η σειρά του Κωνσταντίνου Βήτα! Τον θαύμασα χθες βράδυ τον Κωνσταντίνο από μακριά. Τον έβλεπα σεμνό, ταπεινό και ταυτόχρονα σπουδαίο, να κάθεται μόνος του σε μια γωνιά, περιμένοντας τη σειρά του και δίχως να ανταλλάσσει κουβέντες δεξιά και αριστερά. Ήταν ο μόνος που μου έδωσε την αίσθηση ό,τι βρέθηκε εκεί για να εκπληρώσει πραγματικά ένα χρέος του!

Εδώ ο παππούς του ελληνικού rock, ο βετεράνος πιανίστας Δημήρης Πολύτιμος, μουσικός σύντροφος του Δημήτρη Πουλικάκου από το 1965, που εβδομηντάρισε και μυαλό δεν έβαλε! Σας αγαπάμε, κύριε Πολύτιμε!

Ο τραγουδοποιός Στάθης Δρογώσης με τη Μαριάννα, το κορίτσι που τρέχαμε μαζί τη ροή του προγράμματος! Στα υπ' όψιν ό,τι ο Δρογώσης έβγαλε έναν από τους πιο πύρινους λόγους μετά το τέλος του δικού του μέρους και λίγο πριν ο Φοίβος Δεληβοριάς τραγουδήσει για τα μουνόπανα, τους πάρε τ' αρχίδια μου και τα μαλακιστήρια, ενώνοντας- όπως αναμενόταν- το κοινό, το οποίο ολοένα και αυξανόταν θεαματικά, σε συνθήματα, κραυγές και επευφημίες!

Δεξιά ο μπαμπάς Εμμανουηλίδης, αριστερά ο γιος (ίδιοι ακριβώς!) και στη μέση ο μουσικός που τους συνόδευσε! Δηλαδή, οι Οπισθοδρομικοί σε απαρτία, που βγήκαν και έπαιξαν τα δύο νεορεμπέτικα τους με τους αναρχικούς στίχους!

Ο Δημήτρης Μητσοτάκης των Ενδελέχεια με τον Γιώργο Δημητριάδη! Αξίζει να σημειωθεί ό,τι οι Ενδελέχεια ενώ βγήκαν στη σκηνή αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν, λόγω μικρού τεχνικού προβλήματος με τα όργανα των μουσικών, για να ξαναβγούν μετά από μισή ώρα περίπου! Σίγουρα, άξιζε η μικρή αυτή καθυστέρηση της εμφάνισης τους, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κοινού που περίμενε τα τραγούδια τους! Ο δε Δημητριάδης είχε τη σοφή σκέψη να παίξει στην κιθάρα του και να τραγουδήσει το Street Fightin' Man των Rolling Stones και όχι μόνο!

Ιστορική φωτογραφία, πιστεύω! Ο Χρήστος Θηβαίος με την κιθάρα στο' να χέρι και με τη μπίρα στ' άλλο, με φόντο τα Προπύλαια!

Κι εδώ πάλι ο Θηβαίος ανάμεσα στους φοιτητές που τον λατρεύουν κυριολεκτικά, να προβάρει τον συγκλονιστικό Άμλετ της Σελήνης του Θάνου Μικρούτσικου και του Μάνου Ελευθερίου και τον Γορίλλα του Georges Brassens!

Η μόνη εκπρόσωπος των ελληνικών 70s που έγινε αποδεκτή από τη φοιτητική διοργάνωση της συναυλίας ήταν η Μαρίζα Κωχ! Γιατί είναι ακόμα hippy! μου έλεγε ο Δρογώσης και δεν ξεπουλήθηκε ποτέ στο βωμό του χρήματος! Άδικο έχει; Τη Μαρίζα δεν συνόδεψαν τελικά οι Χαΐνηδες, αλλά στο παρά πέντε τσίμπησε τον ηλεκτρικό κιθαρίστα Γιάννη Μπούρα από το σχήμα του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη, ανέβηκαν στη σκηνή και έπαιξαν το Σαν τον Καραγκιόζη του Διονύση Σαββόπουλου! Δεν ξέρω αν οφείλεται στο ό,τι η Κωχ είναι ένας άνθρωπος που έχει σημαδέψει τη ζωή μου, το να τη βλέπω όμως να σφίγγει τις γροθιές της στο ρυθμικό Μπάτσοι- Γουρούνια- Δολοφόνοι ενός νεανικού ακροατηρίου, που την αποθέωσε, μου έφερε ειλικρινά δάκρυα στα μάτια!

Ο Μανώλης Φάμελλος, πάντα μέσα σε κάθε συναυλία κοινωνικοπολιτικού χαρακτήρα, εμφανίστηκε γκρουπαριστά με τον Δρογώση και το δραμινό συγκρότημα...Δραμαμίνη! Φοβερό όνομα συγκροτήματος δεν έχουν τα παιδιά;

Ο ταλαντούχος Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης με τη Μαρία Παπαγεωργίου, που όποιος τη δει επί σκηνής να τραγουδάει στα αγγλικά κυρίως, δε θα δυσκολευτεί να την παρομοιάσει με την Patti Smith! Πολύ χάρηκα που πριν από λίγο, στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ με το ρεπορτάζ από τη συναυλία, προβλήθηκε για δευτερόλεπτα η δική τους εμφάνιση!

Πουλικάκος, Θεός! Γνωρίζει άραγε ο κόσμος ό,τι όλες αυτές τις μέρες ο Μήτσος είναι στο δρόμο, πρώτη σειρά με τη ντουντούκα στις πορείες και δίπλα στους καταληψίες της Νομικής; Ξέρεις τι χημικό τρώω απ' τους μπάτσους κάθε μέρα; μου διηγιόταν χθες!

Πουλικάκος και bosko συνεννοούνται για τον μετέπειτα προγραμματισμό της συναυλίας! Καλά, μωρέ μαλάκα- μου έλεγε- ντοκιμαντέρ φτιάχνεις, δε μπορούσες να τραβήξεις απόψε αυτό το μεγάλο γεγονός; Λες και δεν ξέρεις, ρε Μήτσο, του απάντησα, πόσοι άλλοι άνθρωποι θα έπρεπε να κινητοποιηθούν εκτός από μένα για να καλυφθεί κινηματογραφικά η βραδιά!

Μια αγκαλιά στη Μαρίζα Κωχ από τον Μανώλη Φάμελλο, ενόσω περίμεναν κι εκείνοι τη σειρά τους! Τι βλέπει άραγε στη γωνία δεξιά ο Δρογώσης κι έχει φρικάρει; Κανέναν ασφαλίτη μήπως που τριγυρνούσε ως χαφιές μεσ' στο πλήθος;

Πουλάκι μου, είσαι η Ελληνίδα Joplin! είπε ο Πουλίκας στη Μαρίζα, μόλις κατέβηκε απ' τη σκηνή κι αυτή τον αντάμοιψε με μιαν αγαπησιάρικη αγκαλιά! Μια γνωριμία που κρατάει σχεδόν σαράντα χρόνια (εξ αιτίας του Πουλικάκου άλλωστε η Κωχ έγραψε το Δεντράκι εν έτει 1976 ως καταγραφή μιας ολότελα αντεργκράουντ κατάστασης που είχε βιώσει σε μια κοινή συναυλία τους κάποτε στην Πάτρα)!

Ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, ο Στάθης Δρογώσης και ο γλυκύτατος Αλκίνοος Ιωαννίδης. Όσο υπάρχουν τέτοιοι δημιουργοί, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι και με καθαρή τη συνείδηση για το μέλλον του ελληνικού τραγουδιού! Ο Αλκίνοος, μάλιστα, επρόκειτο να δανειστεί την ακουστική κιθάρα του Αλέξανδρου, κάτι που τελικά δε χρειάστηκε!

Άννα Goula, respect! Δε θα μπορούσε να λείπει η πιο cult θηλυκή περσόνα των καιρών μας!

Ο Ζωρζ Πιλαλί δέχεται το άγγιγμα της μακιγιέζ για το απαραίτητο λαϊκό μουστακάκι του, λίγο πριν βγει στη σκηνή! Ξεσάλωσε ο αθεόφοβος: χοροπήδαγε, ούρλιαζε και μαζί με τον Πουλικάκο τραγούδησαν ΜΑΤ και ΜΕΑ για μια Ελλάδα νέα, αλλά και για τον μπάτσο που του' φτιαξε η μανούλα του ντομάτες γεμιστές με κιμά από κομμουνιστές!

Από ένα σημείο και μετά, κονφερασιέ της συναυλίας αναδείχτηκε ο Πουλικάκος, υποδεχόμενος στη σκηνή τη Σπυριδούλα και τους Απροσάρμοστους, τα δύο συγκροτήματα του συχωρεμένου Παύλου Σιδηρόπουλου! Ομαδικό γέλιο μέχρι δακρύων έπεσε όταν πήρε το μικρόφωνο και είπε με τη χαρακτηριστική φωνή του: άντε, ρε παιδιά, έτσι όπως είμαστε, ας κάνουμε όλοι εκστρατεία για δεντροφύτευση στην Αθήνα, μπας και φυτέψουμε μέσα σ' όλα τ' άλλα και το δέντρο του Δημάρχου!

Κι ενώ είχαν τελειώσει τις εμφανίσεις τους όλοι οι εκπρόσωποι του λεγόμενου έντεχνου, η συναυλία κρατήθηκε μέχρι το τέλος με τα πιο άγρια punk, rock και ska συγκροτήματα! Εδώ οι Ελελεύ με την τραγουδίστρια τους Μαρία Πανοσιάν να κάνει την έναρξη του σαματά, φωνάζοντας Να πα' να γαμηθούν! στο τέλος του κομματιού τους! Ακολούθησαν τα συγκλονιστικά Διάφανα Κρίνα με τον Θάνο Ανεστόπουλο να ουρλιάζει όλο αγανάκτηση Φτάνει πια με τους μαλάκες!

Πόσο κόσμο να είχε χθες αυτή η συναυλία; Τρεις, τέσσερις χιλιάδες; Ανάμεσα στο πλήθος, αποτελούμενο κυρίως από νεολαίους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, βρέθηκε και ο Γρηγόρης Ψαριανός, μουσικός παραγωγός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ!

Κι εδώ η εικαστικός- μουσικός Άννα Goula στη μοναδική της εμφάνιση! Ντυμένη με ένα χαρτόκουτο βγήκε και τραγούδησε το Φωτιά στα Σαββατόβραδα της Άντζελας Δημητρίου, αλλάζοντας βέβαια λίγο τους στίχους! Συγκεκριμένα το ρεφρέν έγινε: Φωτιά στα Σαββατόβραδα/ γαμώ την κοινωνία/ σκοτώνονται μικρά παιδιά/ απ' την αστυνομία! Ξανά respect, Άννα Goula!

Η Πανοσιάν των Ελελεύ με την τραγουδοποιό Δανάη Παναγιωτοπούλου! Πως το κατάφερε η Δανάη, συνοδεία του πιανίστα της, να ρίξει ξανά τους τόνους της συναυλίας, ύστερα από το rock ξεφάντωμα, φαίνεται πως μόνο η ίδια και οπωσδήποτε τα κομμάτια της, το γνωρίζουν!

Hasta la Victoria siempre στην Αθήνα του 2008! Μου άρεσε το look του κυρίου και είπα να τον φωτογραφήσω με την άδεια του!

Να σου μεσ' στο πλήθος και ο φίλος μου ο Κώστας που έκανε ράστα τα μαλλιά του και δουλεύει αυτό τον καιρό στη νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη! Ποιος να φανταστεί ό,τι εγώ κι αυτό το φρικιό κάναμε μαζί φαντάροι στην Κόρινθο...

Εν κατακλείδι, έχω την αίσθηση ό,τι όλο αυτό που συνέβη χθες δεν ήταν απλά μια μεγάλη συναυλία, αλλά η έκφραση πια ενός κανονικού κινήματος! Κρατάω τον ζήλο των παιδιών που δούλεψαν σκληρά για την αποπεράτωση ενός τόσο δύσκολου εγχειρήματος, έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση όσων καλλιτεχνών συμμετείχαν και άλλων, που δε χώρεσαν στο πολύωρο πρόγραμμα, αλλά βρίσκονταν εκεί, δίπλα τους! Την ομοψυχία και το πάθος των μουσικών που έδωσαν σε μένα τουλάχιστον την εντύπωση μιας τεράστιας οικογένειας! Την ανάγνωση της Μάνιας Παπαδημητρίου σε ποιήματα του Brecht υπό τη συνοδεία του γκρουπ Πιάτα Ημέρας! Τα χάπενινγκ, τόσο με τις γυναίκες- εκπροσώπους του lesbian- gay κινήματος, οι οποίες βγήκαν στη σκηνή με μωβ κουκούλες ως μουτζαχεντίν, όσο και με τον μπάτσο- κλόουν που αδυνατούσε να πυροβολήσει το κοινό και μοιραία έστρεψε το νοητό όπλο στο κεφάλι του! Τη σπαρταριστή παρλάτα του Παντελή Αμπαζή της Ανωτάτης Ζαμπετικής για τον Κούγια: Τι ειν' αυτό που έχει εφτά γράμματα, το σιχαίνονται οι πάντες και θέλει εξόντωση; Την κουβέντα που μου είπε ο Χρήστος Θηβαίος ό,τι σκοπεύουν με τον Μιλτιάδη Πασχαλίδη να πάνε στη ΓΑΔΑ και να καταθέσουν τις ταυτότητες τους, λέγοντας κύριοι, γεια σας, θέλουμε να σκοτώσουμε τον κ. Κούγια! Την Εύη Χασαπίδου των Echo Tattoo έγκυο στον όγδοο μήνα, που δε δίστασε με την κοιλιά στο στόμα, να έρθει και να ξεσηκώσει το κοινό με την ηλεκτρισμένη ερμηνεία της! Την εικόνα, τέλος, των θρυλικών Deus X Machina να τα σπάνε όλα επί σκηνής, προξενώντας τις πιο θερμόαιμες αντιδράσεις των οπαδών τους μπροστά- μπροστά απ' το stage!

Κατά τη μία μετά τα μεσάνυχτα κι ενώ η βροχή άρχισε να δυναμώνει, παρ' όλο που η συναυλία δεν είχε ακόμη τερματιστεί, αποφάσισα να φύγω. Δε με κρατούσαν δυστυχώς τα πόδια μου ύστερα από ένα ολόκληρο δωδεκάωρο ορθοστασίας. Κατηφορίζοντας προς την Ομόνοια για ταξί, το σύνθημα Μπάτσοι- Γουρούνια- Δολοφόνοι αντηχούσε μέχρι την αρχή της Πανεπιστημίου!