Μου τηλεφωνεί ο Αλέξης Βάκης και με τρεμάμενη φωνή μού φέρνει το λυπητερό, μα αναμενόμενο μαντάτο της απώλειας του τραγουδοποιού, ηθοποιού και σκηνοθέτη Λάκη Καραλή...
Πριν από λίγη ώρα στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν...
Μου λέει πως δε θα τον ξεχάσει που δούλευαν πέρσι ολόκληρα μερόνυχτα στο στούντιο για να ξαναβγεί το Supermarket...
Εγώ πάλι δυο φορές τον είχα συναντήσει στη ζωή μου...
Δε δε θα ξεχάσω όμως την πραότητα ενός αυθεντικού αριστερού καλλιτέχνη και ανθρώπου...
Το Supermarket αν δεν είχε εκδοθεί παράνομα μόνο στο Λονδίνο του ΄71, σήμερα θα ήταν έργο εφάμιλλο του Φορτηγού του Σαββόπουλου...
Ας το ανακαλύψετε έστω και τώρα, εκ των υστέρων, που ο δημιουργός του δεν είναι ανάμεσα μας...
Ο Λάκης Καραλής υπήρξε ο πρώτος που η πίκρα του για τη διάσπαση του Κομμουνιστικού Κόμματος τον έκανε να πιάσει την κιθάρα του και ως άλλος Phil Ochs να αφηγηθεί τα κοινωνικά προβλήματα μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων...
Για την ακρίβεια, την κιθάρα της Αλέκας, εφόσον είναι γνωστό πως ο δίσκος αυτός ηχογραφήθηκε με μια κιθάρα που του δάνεισε η, συμφοιτήτρια του στην Αγγλία, Αλέκα Παπαρήγα...
Είμαι σίγουρος πως κανείς δεν πρόκειται ν' αφήσει σχόλιο, όπως δεν άφησε και στο προ ημερών post για την κατάσταση της υγείας του και τη δυσμενή θέση, στην οποία βρισκόταν προ του τέλους...
Ο Λάκης Καραλής δεν ήταν pop καλλιτέχνης, δεν έβγαινε στις τηλεοράσεις και μόνο στον 902, Στο Κόκκινο 105.5, στο Κανάλι 1, ίσως και στην κρατική Ραδιοφωνία, έπαιζαν τα τραγούδια του...
Το Supermarket του, πάντως, τοποθετείται άνετα δίπλα στους δίσκους των πολιτικοποιημένων τροβαδούρων που θέλησαν ν' αλλάξουν τον κόσμο στα τέλη της δεκαετίας του 1960...
Ο κόσμος παρέμεινε βέβαια ίδιος και αυτοί που άλλαξαν ήταν οι περισσότεροι από εκείνους τους τραγουδοποιούς...
ο Λάκης εξαιρέθηκε συνειδητά απ' αυτή την προδοσία...
Γι' αυτό κι εγώ του λέω
Αντίο, Λάκη, να περνάς καλά εκεί πάνω...
* σήμερα στις 15.00 η κηδεία από το νεκροταφείο Χαλανδρίου
12 σχόλια:
Προς τη Μαρία του: Εμείς πάντως προλάβαμε να του κάναμε το τελευταίο μεθυσάκι χθές βράδυ στον Καπετάν Μιχάλη και σα να πίναμε μαζί
Αυτοί που δεν άφησαν σχόλιο...μπορεί να έκαναν κάτι άλλο...αθόρυβα!
Πολύ ορθή η τοποθέτηση σου για το supermarket. Και σκέφτομαι πόσο καλύτεροι άνθρωποι θα είμασταν όλοι μας εαν το ακούγαμε!
(Εμένα πάντως θα μου λείψει...)
Γεια σου Λάκη είχες την ευτυχία να πεθάνεις φτωχός και ωραίος, μήπως η επιτυχία και η ευτυχία στην εποχή από ζούμενε είναι αυτό;
Για σου θείε, καλό ταξίδι...
Καλό του ταξίδι...
Κι εκεί που πάει, κάποιος να βρεθεί να του δώσει μια κιθάρα, έστω και δανεική.
παει κι αυτος..
ακουστα τον ειχα μονο το λακη καραλη..κι επειτα διαβασα το αρθρο σου που παρεπεμπε στα μουσικα προαστια..κι εκει ζητουσε να βοηθησει οποιος μπορει το λακη οικονομικα,αυτη τις δυσκολες τελευταιες ωρες..
τουλαχιστον δεν ποναει πια..
μπορει να βρισκεται καπου καλυτερα,μπορει ακομα και να τραγουδα..
καλη του ωρα..
Προσωπικά δεν γνώριζα ποιος είναι,αλλά εύχομαι κάθε κουράγιο σε όσους τον αγαπούσαν.
ευχαριστώ όλους όσοι αφήσατε σχόλιο στη μνήμη αυτού του σημαντικού "αθόρυβου" ιδεολόγου καλλιτέχνη.
καλό του ταξίδι σήμερα το μεσημέρι...
現在建築式™...
σε δημοσιεύω, ρε Ταϊβανέζε, τι να σε κάνω, αλλά σιγά μην μπω στο blog σου!
Το καλλιτέχνη Καραλη ομολογω πως δεν γνώριζα.
Δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω τα λεγόμενά σας, αγαπητέ Bosko. Να είναι καλά όπου πάει και τυχερή θα είναι όσοι θα τον έχουν πια κοντά τους. (Ελπίζω εκεί να εκτιμούν περισσότερο τους ειλικρινείς καλλιτέχνες.)
Βρήκα και αφορμή να αναζητήσω το Supermarket. Να είστε γερός.
(τυχεροί, βεβαίως, όχι τυχερή...)
Παιδιά μη το σοβαρεύετε το πράμα και θα μελαγχολήσει ο Λάκης, εκοίταζα εκείνη τη κιθάρα στο προσκέφαλό του στην εκκλησία κι εσκέφτηκα φαντάσου να βάλουνε και στου Τζάκσον όλα τα συμπάργκαλα απού 'χενε για να παίζει, δε θα των εφτάνανε τρεις εκκλησίες
Δημοσίευση σχολίου