ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ: ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΤΗΣ!

Με τον όρο ρεβιζιονιστής (αναθεωρητής δηλαδή), η κλασική μαρξιστική Αριστερά μεμφόταν στην ουσία τους ευρωπαϊστές κομμουνιστές εκεί, γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και για κάμποσα χρόνια μετά. Στις μέρες μας θα λέγαμε πως ο εν λόγω όρος έχει εκπνεύσει τελείως και ακούγεται έως και με γραφικότητα. Μας τον θύμισαν όμως εδώ και μερικές εβδομάδες ο Επενδυτής και σήμερα η Ελευθεροτυπία που κυκλοφορούν ολόκληρες κασετίνες με cd- συλλογές τραγουδιών του Νικόλα Άσιμου. Ούτε θα το φανταζόταν ο μακαρίτης ότι είκοσι χρόνια μετά τον τραγικό θάνατο του θα γινόταν τηλεοπτικό σποτάκι και η φάτσα του θα κρεμιόταν στα περίπτερα. Συνάντησα προχθές τον εικαστικό και τραγουδοποιό Χρήστο Ζυγομαλά, αλλοτινό σύντροφο του Άσιμου στην cult Exarchia Square Band, και συζητώντας το θέμα εμπνεύστηκε μια παραλλαγή των στίχων του τραγουδιού Μηχανισμός.

Με κάναν μετά θάνατον ρεβιζιονιστή

και μου γυρίσαν δίσκο

αλλά όμως εγώ από την άλλη τη ζωή

τους είπα ΔΕΝ ΤΗ ΒΡΙΣΚΩ

* ευχαριστώ τον Χρήστο Ζυγομαλά γι' αυτό το μικρό χαρτάκι με την άποψη του στους στίχους του αυτόχειρα φίλου του!

** στο μεταξύ, ο Δημήτρης Κανελλόπουλος της Ελευθεροτυπίας με έχει σκλαβώσει κι ας μην ξέρω ούτε στη φάτσα πως μοιάζει. Δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες που από τη στήλη του τιμάει τη ραδιοφωνική εκπομπή μου:

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=60234

σ' ευχαριστώ και σένα, Δημήτρη!

*** τέλος, ευχαριστώ τον Τέλλο για το χθεσινοβραδινό sms και τον Lolek για το μεταμεσονύχτιο γέλιο! Τα χρειαζόμουν και τα δύο!