ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΕΡΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ "CYCLONE" ΤΩΝ TANGERINE DREAM!

Το άλμπουμ αυτό δεν είναι ότι κι ότι για μένα τουλάχιστον! Το γνώρισα περίπου το 1993 στο σπίτι του Κ. στη Ραφήνα, όπου μαζί με συμφοιτητές της σχολής κινηματογράφου, περάσαμε απίστευτες στιγμές σεξουαλικής ελευθεριότητας! Το ακούγαμε πάντα υπό την επήρρεια ελαφρών ναρκωτικών ουσιών, όταν τέσσερα- πέντε άτομα παίρναμε παρέα την Α., η οποία τα είχε με τον Κ., αλλά ασπαζόταν τη ρηξικέλευθη άποψη του ότι στον κόσμο αυτό τα έχουμε όλα κοινά, ακόμη και το σεξ! Τολμηρή φάση, αν σκεφτεί κανείς ότι σήμερα η Α. είναι παντρεμένη με έναν...σεφ ιταλικού εστιατορίου και μητέρα δύο παιδιών! Τότε, όμως, δεν την ένοιαζαν γάμοι και καριέρες. Ήταν τόσο τσιμπημένη με τον ομολογουμένως καλλονό και με ισχυρή προσωπικότητα Κ. ώστε ανεχόταν όλα του τα γούστα! Θυμάμαι το Bent Cold Sidewalk, το 13λεπτο ηλεκτρονικό ψυχεδελικό κομμάτι που άνοιγε το Cyclone, να λειτουργεί πάντα σαν το ψηστήρι μέχρι να γδυθεί η Α. Όχι δηλαδή ότι τη γουστάραμε ιδιαιτέρως, η κατάσταση μας άρεσε περισσότερο, η οποία συνήθως κατέληγε με γέλια σε...παρωδία παρτούζας! Ήμασταν ο Κ., που μας έβαζε όλους στην πρίζα, ο Ν. που έφυγε να σπουδάσει σινεμά στην Αγγλία και δεν ξαναγύρισε, ο M. που αργότερα έγινε μπασίστας σε ημιαποτυχημένο rock συγκρότημα, εγώ και βέβαια η Α. Ήταν καλό που συνέβαινε αυτό στον Κ., αφού όποτε απουσίαζε η Α. από τη ζωή του, εκείνος- φύσει και θέσει βαριά καταθλιπτικός- έκλαιγε πάνω στους ώμους των φίλων του, θέτοντας το ερώτημα γιατί πρέπει να εξαρτιόμαστε από ένα άσχημο εξ όψεως αιδοίο! Άλλες πάλι φορές, βυθισμένοι μέσα στη ντάγκλα του καπνού, αλλά και στο τριπαριστό Cyclone, αδυνατούσαμε να κουνηθούμε απ' τις θέσεις μας κι έτσι η Α. την έβγαζε κατ' αποκλειστικότητα με τον δικό της, τον Κ. Κι όταν εγώ την άλλη μέρα διηγόμουν στον Α., τον καθηγητή μας στη σχολή, τα χθεσινοβραδινά κατορθώματα μας, αυτός φρόντιζε να με βάζει στη θέση μου: Αντωνάκη, μου' λεγε, παρτούζα είναι να γαμάνε όλοι, όχι να γαμάει ένας κι οι άλλοι ν' ακούν Tangerine Dream! Τι γέλια κάναμε τότε, δεν είχαμε κανένα άγχος πάνω από το κεφάλι μας και όλη μας η ενέργεια ξοδευόταν στην αναζήτηση βιβλίων, δίσκων και σε τέτοιες χύμα βραδιές! Να μην ξεχάσω και τον Π., έναν άλλο παλαβιάρη από την κινηματογραφική σχολή, που αποστήθιζε ολόκληρα άρθρα του Μαρωνίτη από το ΒΗΜΑ και την έλεγε σε μας, ότι η παιδεία μας ξεκινούσε από τους Doors κι έφτανε ως τον Frank Zappa! Μέχρι που πέρασε κι αυτός ένα βράδυ από το σπίτι του Κ. με την Α. και του έφυγε η κάψα για τον Μαρωνίτη μαζί με την ξινίλα του! Στο μεταξύ, το Cyclone είχε πια για τα καλά ταυτιστεί μέσα μου με τα ανέμελα και αναρχίζοντα φοιτητικά χρόνια. Υπήρξε το πρώτο άλμπουμ με φωνητικά και στίχους για το γερμανικό αυτό οργανικό γκρουπ ή, σωστότερα, την underground κολλεκτίβα που έβαλε τα θεμέλια για το ambient κίνημα. Μεγάλη μορφή ο Edgar Froese, ένας πραγματικός εγκέφαλος της ηλεκτρονικής μουσικής, όπως και ο Klaus Schultz, ο οποίος αυτονομήθηκε κι έκανε πολλούς προσωπικούς δίσκους. Όταν συνεργάστηκα με τον Damo Suzuki των Can στο περσινό ντοκιμαντεράκι μου, τον είχα ρωτήσει για τους Tangerine Dream και μου' χε πει πως ήταν οι μόνοι μαζί με τους Neu, που διέφεραν μέσα σ' όλο το kraut rock ρεύμα των early 70s! Τελευταία φορά που είδα τον Κ. και την Α. ήταν πολλά χρόνια πριν, πιθανώς το ΄96, σε κάποιο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Τους φιλοξενούσε σε μια άθλια πολυκατοικία στα Λαδάδικα, θυμάμαι, κάποιος Ελληνοολλανδός ονόματι Γ., αρκετά μεγαλύτερος μας, γραφική κουλτουριάρα αδερφή που μας διάβαζε Καβάφη υπό το φως κεριών κι εγώ συμβούλευα το ζευγάρι των φίλων μου να του ρίξουν κάνα αρντάν στην πορτοκαλάδα μπας κι έστρωνε! Έκτοτε, δεν ξαναείδα κανέναν και περιστασιακά πια μέσα στα χρόνια μάθαινα νέα τους. Το ότι εγώ προχώρησα με τα κινηματογραφικά κι έκανα δυο- τρία πράγματα, πιθανώς να μην άρεσε στους χασικλήδες και παρτουζόβιους συμφοιτητές μου, όχι προφανώς από ζήλεια, αλλά από μια ευρύτερη στάση ζωής, λίγο παρωχημένης, ακόμη και ξεπερασμένης θα τολμούσα να ισχυριστώ. Αντιθέτως, η σχέση μου με τους Tangerine Dream συνεχίστηκε κι ακόμη συνεχίζεται! Ανακάλυψα το Electronic Meditation, το συγκλονιστικό υπνωτιστικό ντεμπούτο τους, το ανυπέρβλητο Ricochet, το Phaedra, ακόμη και τα soundtracks κάποιων ασήμαντων ταινιών που είχαν υπογράψει στις αρχές της δεκαετίας του 1980! Όλοι οι μετέπειτα ηλεκτρονικοί, από τους Kraftwerk μέχρι τη δική μας Λένα Πλάτωνος, ήπιαν νερό από την πηγή των Tangerine Dream και δεν είχαν πρόβλημα να το δηλώσουν δημόσια, κοινοποιώντας την καταλυτική παρουσία του συγκεκριμένου συγκροτήματος! Πως μου' ρθε, πάντως, κυριακάτικα κι έκατσα να αφηγηθώ φοιτητικά freak- stories συνοδεία του Cyclone των Tangerine Dream; Πολύ απλά, προ ολίγων ωρών, πρωί- πρωί, πέτυχα σε δελτίο ειδήσεων του Star ένα μέρος του Bent Cold Sidewalk να ακούγεται σε κάποιο αστυνομικό ρεπορτάζ! Την πετάς τώρα την τηλεόραση απ' το μπαλκόνι ή δεν την πετάς; Προτίμησα το δεύτερο που είχε λιγότερο κόπο και το' ριξα στο γράψιμο! Στο παρακάτω βίντεο, οι Tangerine Dream από ασπρόμαυρο ντοκουμέντο του 1969, όταν διένυαν την πρώιμη χίπικη φάση τους: