Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΗ ΣΥΜΠΡΑΞΗ SCORPIONS- ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ!


Προχθές βράδυ δε μπόρεσα να παρευρεθώ στο Στάδιο Καραϊσκάκη, στη συναυλία των Scorpions με guest τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αλλά η διοργανώτρια εταιρεία φρόντισε να στείλει το βίντεο- ντοκουμέντο. Τους Scorpions σήμερα δε μπορώ να τους ακούσω ούτε με σφαίρες, αφού οι γλυκανάλατες μπαλάντες τους μου θυμίζουν ακόμη το φτύσιμο μιας ξανθιάς Μαρίας όταν της είχα ζητήσει να χορέψουμε μπλουζ σε κάποιο γυμνασιακό πάρτι. Όποτε τους θυμηθώ, το πολύ- πολύ να ανατρέξω στο εξαιρετικό Intrance ή στο προγενέστερο Fly to the Rainbow, τότε που ο ήχος τους θύμιζε Eloy και τα πιο προοδευτικά συγκροτήματα του γερμανικού kraut- rock! Αν και ο Γερμανός σκηνοθέτης φίλος μου, Daniel Klein, ο οποίος μεγάλωσε στη γειτονιά του Klaus Meine, μού έλεγε πως τους θεωρούσαν βλαχογερμανούς ροκάδες συγκριτικά με την παγκοσμιότητα του συγκεκριμένου μουσικού είδους! Τον δε Βασίλη Παπακωνσταντίνου τον έφαγα με το κουτάλι στις εφηβικές συναυλίες του Κατράκειου θεάτρου στη Νίκαια, όπου κοντεύαμε να σκοτωθούμε σκαρφαλώνοντας στα βράχια για ν' ακούσουμε λίγο Σταυρό του Νότου ή κάνα τραγούδι του Άσιμου από την, ομολογουμένως, τεράστια φωνή του! Στα επόμενα χρόνια τον έχασα και έφτασα στο σημείο να πάψω να τον ακούω, όταν σε μια συναυλία διαμαρτυρίας πέτυχα έναν άνθρωπο που εκτιμώ και τον ρώτησα από τι ώρα βρισκόταν εκεί. Τώρα έφτασα, μου απάντησε, τι να έκανα πριν; Για Παπακωνσταντινάκια με πέρασες; Έτσι, Παπακωνσταντινάκιας δεν υπήρξα κι εγώ ποτέ, αλλά μπορεί να μου εξηγήσει κανείς γιατί με το άνωθεν βίντεο, στο οποίο ο Παπακωνσταντίνου και ο Meine ερμηνεύουν το δακρύβρεχτο Holiday, μπορώ να πω ότι συγκινήθηκα; Παλιμπαιδισμός, μήπως; Να' ταν τα νιάτα δυο φορές; Ή η απόδειξη ότι αυτός ο άνθρωπος χαραμίστηκε στη χώρα του, ακόμη κι αν τραγούδησε Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Λοϊζο και Θάνο Μικρούτσικο;

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάλι κρατάω την άσπρη ζώνη του Παπακωνσταντίνου, την αγωνία του Μάινε, την βαρεμάρα του roadie με το λάπτοπ και τα δεκάδες κινητά που καταγράφουν τη σκηνή. Αυτό το τελευταίο δε, είναι άκρως εντυπωσιακό.

maya είπε...

με το που ξεκίνησε το βίντεο
έμεινα.
όταν βγήκε στην σκηνή ο παπακωνσταντίνου ανατρίχιασα λίγο .
όταν άρχισε να τραγουδάει ένοιωσα ρίγη παντού στο δέρμα μου .
απλά .

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ !
είναι μοναδικός .
ακόμη και το holiday άντεξα πάλι .

καλημέρα μπόσκο μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Franky είπε...

Φίλτατε Bosko, προσωπική άποψη:
η παιδική-εφηβική ηλικία μας σημαδεύει και μας καθορίζει δια παντός. Ενίοτε, εικόνες και ήχοι του σήμερα ανασύρουν από το υποσυνείδητο συναισθήματα που (νομίζουμε πως)έχουν χαθεί. Νοιώθω ότι "εκείνα" τα χρόνια θα με συντροφεύουν για όσο είμαι εδώ.

Έγραφα κάτι αντίστοιχο τις προάλλες στο blog μου με άλλη αφορμή: "Γιατί περνάμε καλά με τους παλιούς μας συμμαθητές; Ίσως γιατί ξαναβρίσκουμε τους χαμένους μας θησαυρούς, που τόσο βαθιά κρύψαμε και τελικά τους λησμονήσαμε."

(Συγχωρέστε μου την μακρηγορία...)

Franky είπε...

Υ.Γ. Όσον αφορά τον Παπ/νου και την καριέρα του στην Ελλάδα; Ουδείς προφήτης στον τόπο του, φοβάμαι.

ΘΗΡΙΑ ΕΝΗΜΕΡΑ είπε...

Αντωνάκη, φαίνεται πως το Holiday, είναι συνώνυμο του...φτυσίματος!
Το ίδιο επαθα κι εγω, οχι απο την Μαρία, αλλά απο τον Ηλία...
Κρίμα, γιατί αν είχε κάνει την καρδιά του πέτρα ο Ηλίας τότε και είχαμε τελικά χορέψει εκείνο το ρημαδιασμένο το blues,τώρα θα γελούσα με τις φωτογραφίες που θα είχα στα χέρια μου! Θάμνος με μυωπικά γυαλιά-εγω δηλαδή- που χορεύει είναι, αν μη τι άλλο, ενδιαφέρον θέαμα!
Λοιπόν, ξημέρωμα διάβασα το post σου και φώναξα και τον Επικ να δούμε το video μαζί. Όπως καταλαβαίνεις θέλαμε να...μοιραστούμε τη στιγμή:-) Μεγάλωσα με τα τραγούδια του Βασίλη, κάποια με συγκινούν πραγματικά ακόμα και τώρα,φωνάρα, αλλά απο ενα σημείο και μετά είπα "αρκετά"!
Ειδικά στα Live όταν τον βλέπω ν' απλώνει τα χερια, σαν τον εσταυρωμένο και να εκτελεί ενα-ενα τα τραγούδια,-ειδικά τα παλιά κι αγαπημένα- δεν αντέχω...
Κατά τα άλλα η φωνή του στο Holiday είχε μια "θεοδωρακική" επαναστατικότητα στην έκφραση!

BOSKO είπε...

imwrong...
όπως βλέπω, το παρακολούθησες σε όλες του τις λεπτομέρειες το βίντεο. Αγωνία ο Meine; Λες;

BOSKO είπε...

maya...
α, καλά, εσύ' σαι κάργα παπακωνσταντινικιά!

BOSKO είπε...

Λερναία Ύδρα...
εγώ πάλι, δεν ξέρω, αλλά ούτε για κατούρημα δεν τους έχω τους παλιούς συμμαθητές. Βαριέμαι αφόρητα κι αν τύχει να συναντήσω κάποιον στο δρόμο, αλλάζω στενό. Πιθανώς το ίδιο να' χει συμβεί και με τα νεότερα τραγούδια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

BOSKO είπε...

ΘΗΡΙΑ ΕΝΗΜΕΡΑ...
ναι, ρε παιδί μου, αυτό με τ' απλωμένα χέρια είναι λίγο κακόγουστο, πως να το κάνουμε δηλαδή...κι όταν το βλέπεις απ' τα 15 σου, νισάφι!

Stepas είπε...

Είμαι κι εγώ από αυτούς που η εφηβεία τους έχει σημαδευτεί από τον Παπακωνσταντίνου και τα τραγούδια του. Ισχύουν όλα αυτά που λέτε. Ότι δηλ η ηλικία εκείνη μάς σημαδεύει για όλη μας τη ζωή. Είτε μ’αρέσουν τα νέα τραγούδια είτε όχι, με συγκινεί ακόμα η φωνή του. Είτε ξενερώνω στις συναυλίες του πλέον είτε όχι, συνήθως φεύγω από αυτές με μια γλυκιά γεύση.

Για τη φωνή του έχω να πω ότι αν ήταν Αμερικάνος ή Άγγλος ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο θα έκανε μεγάλη καριέρα παγκοσμίως. Ειδικά στο ροκ. Η φωνή του έχει απίστευτες δυνατότητες. Και δεν μιλώ για τώρα που είναι 59 ετών. Μιλώ για την χρυσή 20ετία του.

Στην προχτεσινή συναυλία η ερμηνεία του Holiday ήταν μια πολύ συγκινητική και όμορφη στιγμή.

Ανώνυμος είπε...

ε, ναι, είναι αγωνία αυτή η έκφραση.

Από την άλλη, παίζει κι η ανακούφιση. Πόσο συχνά βλέπει πια τέτοιο κόσμο μαζεμένο;

Ανώνυμος είπε...

Βρε,αφήστε τα "παιδάκια" να παίξουν...εμένα μου αρέσει το χολιντέι,....ΕΝΤΑΞΕΙ!!!;; Ειδικά στην ελληνική του βερσιόν!!

Δέσποινα

Ανώνυμος είπε...

Αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=y7Fu2XYIQLE