ΟΙ CINEMATIC ΠΑΡΑ-ΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΑΤΣΟΥΛΗ & ΟΙ ΕΝΔΕΛΕΧΩΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ!

VANGELIS KATSOULIS
PARA - PHRASES (Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ)
SUBWAYS MUSIC/ MASSIVE PRODUCTIONS
Ο Βαγγέλης Κατσούλης, ένας από τους πιο πρωτοποριακούς Έλληνες συνθέτες, υπέγραψε πρόσφατα τη μουσική για το φιλμ Χορεύοντας στον πάγο, την πρώτη ταινία μυθοπλασίας του βετεράνου ντοκιμαντερίστα Σταύρου Ιωάννου. Είκοσι κομμάτια, δεκαεννέα σε μουσική δική του και ένα σε μουσική του Ανδρέα Πολυζωγόπουλου. Μεταξύ τους και το Πέρα απ' τα σύνορα, το τραγούδι τίτλων της ταινίας σε στίχους του Σωτήρη Κακίση με τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη. Παρ' ότι στο μεγαλύτερο μέρος του soundtrack παίζουν αποκλειστικά ο Κατσούλης πιάνο, συνθεσάιζερς, κίμπορντς και κρουστά και ο Πολυζωγόπουλος τρομπέτα και φλύγκελχορν, μαζί τους συμπράττουν περιστασιακά και ο Βασίλης Ρακόπουλος στην κιθάρα, ο Δημήτρης Νεονάκης και ο Δημήτρης Πετσετάκης στις ηλεκτρικές κιθάρες, ο Αντώνης Τσικανδηλάκης στο πιάνο και ο Γιάννης Ηλιάκης στα ντραμς. Από την άποψη του ήχου και της αίσθησης που μεταφέρει, το cd αυτό πρώτα απ' όλα είναι ένα πραγματικό concept. Δεν θα πρέπει να άγχεται καθόλου ο δημιουργός για το αν λειτουργεί εκτός ταινίας το δικό του έργο- προσωπικά είχα καιρό να ακούσω και να ξανακούσω από το πρώτο ως το τελευταίο track 65 λεπτά οργανικής μουσικής. Μιας μουσικής που κανονικά δεν σπάει σε tracks και αν την είχαμε σε βινυλιακή εκδοχή θα καταλάμβανε ακέραια και τις δύο όψεις του δίσκου. Μιας μουσικής, επίσης, ατμοσφαιρικής και άκρως κινηματογραφικής που επιβάλλεται με την ήρεμη δύναμη της. Εξαιρετικό και το τραγούδι με τη Φαραντούρη που τοποθετεί την κορυφαία ερμηνεύτρια σε ένα χαλαρωτικό jazzy κλίμα, ταιριαστό απόλυτα με τη φωνή της. Και βέβαια υπάρχουν και ορισμένα κομμάτια, όπως το First Variation, το αμέσως επόμενο Foreboding ή το σύντομο σε διάρκεια Alone που δύνανται να ομορφύνουν ραδιοφωνικά τις νύχτες των ανθρώπων της πόλης.

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΣ
LYRA
Μετά τη θητεία του στους Ενδελέχεια, ο Δημήτρης Μητσοτάκης φτιάχνει το κουαρτέτο Ευδαίμονες, αποτελούμενο από την Εύα Λαύκα στο τραγούδι, τον Σταύρο Αναστασιάδη στο μπάσο και στο κοντραμπάσο, την Αρετή Κοκκίνου στις κιθάρες και στο μαντολίνο και τον Θανάση Σαλούκο στο ακορντεόν και στο πιάνο. Ο ίδιος υπογράφει τη μουσική, τους στίχους, την ενορχήστρωση και την παραγωγή του πρώτου κοινού τους άλμπουμ, παίζει ντραμς και ενίοτε ερμηνεύει κιόλας - όπως συμβαίνει στο εναρκτήριο Αν, ένα ευφυές κομμάτι σε jazz ύφος και με στίχους που μοιάζουν με φόρο τιμής στο ομότιτλο γνωστό ποίημα του Κίπλινγκ. Το περίεργο μ' αυτό το cd είναι πώς ενώ ο δημιουργός καταθέτει συμβατικές συνθέσεις σε ότι αφορά τη δομή τους, κινούμενες μάλιστα στους χώρους του έντεχνου, του λαϊκού, ακόμη και του παραδοσιακού τραγουδιού (όπως Η Θεά που ερμηνεύει η guest Μάρθα Φριντζήλα), δε μπορεί να πετάξει με τίποτα από πάνω του τη στάμπα του...αντεργκράουντ. Ίσως δεν τον αφήνει ο χαρακτηριστικός πια πολιτικοποιημένος στίχος του, ίσως πάλι οι ανήσυχες προθέσεις του, που παραμένουν άθικτες από μουσικά ύφη. Τι σημασία έχει, λοιπόν, αν σε κομμάτια όπως Η πληρωμή, ο Μητσοτάκης θυμίζει τον Λουδοβίκο των Ανωγείων; Αφού μπήκε για τα καλά στο χορό του λεγόμενου έντεχνου, θα χορέψει. Ευτυχώς που τον δικαιώνουν παρακάτω το Φοβάμαι, η Αθήνα, η διασκευασμένη Πέρδικα μου πλουμισμένη από τη Θράκη, ο Αποχαιρετισμός, μια όμορφη πιανιστική μπαλάντα, καθώς και η εξόδιος τρισχαριτωμένη βερσιόν του Αν που άνοιγε το cd, εδώ με τις δύο μικρές κόρες του τραγουδοποιού και μια φιλενάδα τους. Μου άρεσε ιδιαίτερα η ερμηνεία της Λαύκα, ανεπιτήδευτη, σταθερή και ώριμη, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Στυλάτες και οι ενορχηστρώσεις των τραγουδιών με την έντονη χρήση του ακορντεόν και των πνευστών.