Τι έκανες Αντρέα, μήπως δεν πήρες τα χάπια σου; Τι δεν πρόσεξες; Ή μήπως ήταν όπως λεν γραμμένο;Και τώρα τι κάνουμε; Τα πρόλαβες όλα ή τα άφησες στη μέση; Θυμάμαι τον Μάνο καμιά εβδομάδα πριν πεθάνει, το είχε καταλάβει και μου λέει: Κρίμα! θα φύγω και αισθάνομαι πως ακόμα δεν έχω κάνει τίποτα.
Καλό ταξίδι Αντρέα! Όμως πως να σβήσω το τηλέφωνο σου απ' το κινητό μου; Καλό ταξίδι Αντρέα μας κι αν βρεις τους άλλους εκεί που πας, πες τους συγνώμη αν δεν τα συνεχίζουμε όπως θα ήθελαν, μα όμως δεν τα παρατάμε, ούτε θα τους προδώσουμε. Απλά όπως λέει και η Ζωή Παναγιωτόπουλου σε ένα τετράστιχο απ’ τις Κωμοπόλεις: “μα ήρθαν δύσκολοι καιροί
για ήρωες και μύθους γιατί η τιμή πουλήθηκε φτηνά στους τοκογλύφους.”
Ηλίας Λιούγκος, Αθήνα 24 Μαρτίου 2010
1 σχόλιο:
Φίλε Λιούγκο,
Άντρες λογιάζω δυνατούς κι αληθινά μεγάλους,
αυτούς που θυσιάζουνε τη ζήση τους για τσ άλλους..
Δημοσίευση σχολίου