edo-polytexneio-2010-FM

Η νεαρή Κνίτισσα, η οποία παραδόξως ήταν ωραιότατη κοπέλα, όχι...αξούριστη, ούτε με αμπέχωνο ή ταγάρι, με σταμάτησε στην Στουρνάρα. Μια οικονομική ενίσχυση για το ΚΚΕ; με ρώτησε με ένα τεράστιο χαμόγελο, κραδαίνοντας ένα κουπόνι. Πλάκα μου κάνεις! απάντησα κι εγώ με μιαν εξίσου τεράστια σιγουριά, την προσπέρασα και κατευθύνθηκα στη στάση του τρόλεϊ απέναντι ακριβώς απ' το Πολυτεχνείο. Μαρτύριο! Από τα ηχεία ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου βροντοφώναζε Απεργία, μετά τον διαδέχτηκε ο Ξυλούρης στο Καφενείον η Ελλάς και λίγο αργότερα μια γυναικεία φωνή τραγουδούσε για τη Μαρία που τη διώξαν' απ' τη δουλειά γιατί δεν είχε καθαρά χαρτιά ή κάτι τέτοιο (σίγουρα καμιά Αλέκα Αλιμπέρτη, Δανάη Μπαραμπούτη ή και Τάνια Τσανακλίδου θα ήτανε). Καθώς ερχόταν το τρόλεϊ, πάνω που άρχιζα να νιώθω τρομερή δυσφορία, ο dj του EdoPolytexneio2010 FM έβαλε το Ποιος τη ζωή μου του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Ελευθερίου. Αριστούργημα! Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτή τη ζωή. Ανεβαίνοντας την Πατησίων, σιγοτραγουδούσα Για κάποιον μεσ' στον κόσμο ειν' αργά/Ποιος τη ζωή μου/Ποιος την κυνηγά...ώσπου το τρόλεϊ έστριψε στη Σταδίου και ο ήχος έσβησε.