ο-ποιητής-αντρέας-παγουλάτος-για-την-ποιήτρια-κατερίνα-γώγου

Αυτή την ώρα κηδεύεται ο σκηνοθέτης Παύλος Τάσιος, σύζυγος της Κατερίνας Γώγου και πατέρας της μοναχοκόρης τους. Στη μνήμη της Γώγου για τα 18 χρόνια από την απουσία της, που συμπληρώνονται σήμερα, δημοσιεύω μία ανέκδοτη σύντομη συνέντευξη του ποιητή Αντρέα Παγουλάτου. Η συνέντευξη με τον Παγουλάτο είχε πραγματοποιηθεί προ διετίας στο πατάρι του Κοραή, στο κέντρο της Αθήνας, και είχε σα θέμα την Κατερίνα Γώγου ως υποτιμημένη ποιήτρια μέσα στο εγχώριο ποιητικό - λογοτεχνικό κατεστημένο. Η ίδια άλλωστε είχε εκφραστεί πολύ εύγλωττα για το φόβο και την απειλή τού να γίνει αποδεκτή απ' αυτό ακριβώς το κατεστημένο: "Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω ποιητής...Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλιωσε, για να με χρησιμοποιήσει. Μη γίνουν τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα για να κοιμίζω τους δικούς μου..." Ο λόγος στον άλλο μεγάλο απόντα, τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο:
Οι λέξεις της Γώγου είχαν θεωρηθεί χυδαίες από πολλούς. Η θεματογραφία της άγγιζε τις πόρνες, τους ομοφυλόφιλους, τους τοξικομανείς, τους παράφρονες και τους νικημένους της ζωής, ανθρώπους δηλαδή που μόνο η beat ποίηση στην Αμερική είχε αγκαλιάσει μέχρι τότε. Διόλου τυχαίο, όμως, που για να περιγράφεις όλα αυτά τα πράγματα και να είσαι καλός ποιητής, οφείλεις να τά 'χεις βιώσει κιόλας. Θυμάμαι γνωστή ποιήτρια - δεν είναι εν ζωή σήμερα - να αποκαλεί φτηνή και καημένη τη Γώγου, όταν κάποια στιγμή μετέφρασα ποίηση της και την συμπεριλάβαμε με τον Νάνο Βαλαωρίτη σε μία ανθολογία Ελλήνων ποιητών στα γαλλικά. Σε πείσμα όλων αυτών και, κυρίως, επειδή αναγνώριζα ως μοναδικό, αν θες, τον μηδενιστικό και επιθετικό χαρακτήρα των στίχων της, προχωρήσαμε στην έκδοση της συλλογής. Ίσως ήταν η μοναδική φορά και μάλιστα σε ξένη γλώσσα, που τα ποιήματα της Γώγου μπήκαν δίπλα σ' αυτά του Οδυσσέα Ελύτη. Θυμάμαι ότι είχαμε ραντεβού σε ένα ξενοδοχείο με τη Γώγου προκειμένου να της δώσουμε ένα αντίτυπο της συλλογής! Εγώ είχα φτάσει καθυστερημένος, αλλά δε θα ξεχάσω που μπαίνοντας στην είσοδο του ξενοδοχείου, βλέπω το βιβλίο πεταμένο και φυλλοσκορπισμένο. Τι είχε συμβεί; Η Γώγου είχε φτάσει πρώτη, της είχε δώσει ήδη το βιβλίο ο Βαλαωρίτης κι εκείνη το...εκπαραθύρωσε, αρνούμενη ακόμη και να αντικρίσει τους στίχους της ανθολογούμενους, μαζί με άλλους ποιητές. Για μένα, πίσω από τη φαινομενική χυδαιότητα των λεκτικών εκρήξεων της Γώγου κρυβόταν η απόλυτη αγιοσύνη μέσα από την καταδίκη όλων των ειδών ταμπού, κοινωνικά, πολιτικά, σεξουαλικά, οικογενειακά κλπ. Η Γώγου συμβόλιζε και θα συμβολίζει την απόκλιση στην ελληνική κοινωνία που τα θέλει όλα στρωτά, ευθυγραμμισμένα και αποστειρωμένα.
* στο βίντεο, οι Gaia (Γεωργία Βεληβασάκη - Κώστας Αθυρίδης) μελοποίησαν το ποίημα Άσπρη της Κατερίνας Γώγου από το επικείμενο δισκογραφικό project του σκηνοθέτη, στιχουργού και συντρόφου της, Γιώργου Κορδέλλα, με μελοποιημένη ποίηση της.