σήμερα-είναι-μια-πολύ-άσχημη-μέρα

Μόλις υπέβαλλα στη LIFO την παραίτηση μου. Αιτία ήταν η επιστολή του Άρη Αλεξάνδρου προς τον Μιχάλη Γρηγορίου από τα 1977. Μου την παραχώρησε χθες ο Γρηγορίου κατά τη διάρκεια της ραδιοφωνικής εκπομπής μας. Τον ρώτησα γύρω στις 10 φορές αν την έχει δώσει και κάπου αλλού, ώστε να μην έκανα αναδημοσίευση στο LIFO.gr, μια και δε λειτουργεί έτσι ένα site με επισκεψιμότητα τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων το μήνα. Με διαβεβαίωσε ο Γρηγορίου πως, πέραν ενός ερευνητικού κέντρου, πουθενά αλλού δεν έχει παραχωρήσει την επιστολή. Ενημερώνω κατ'ευθείαν, μεσ'στη μαύρη νύχτα, τον Τσαγκαρουσιάνο για το ντοκουμέντο που έχουμε στα χέρια μας. ''Συγκλονιστικό'' μου έγραψε, αλλά που νά'ξερε...Που νά'ξερα...Το πρωί αναρτήθηκε το άρθρο στο LIFO.gr με την ''ανέκδοτη'' επιστολή του ποιητή και συγγραφέα προς τον συνθέτη. Αμέσως μου στέλνει μήνυμα ο φίλος ποιητής Σπύρος Αραβανής: Την ίδια επιστολή είχε πρωτοδημοσιεύσει προ 3ετίας το ''Ποιείν'' και στις 10, σήμερα δηλαδή, δύο ώρες πριν αναρτηθεί το κομμάτι στο LIFO.gr, η επιστολή βρισκόταν επίσης αναρτημένη στο site του musicpaper. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και δεν ήξερα με ποιον να τα βάλω. Μάλλον με τον εαυτό μου πρωτίστως. Απ' τη μια ξέρω πόσο καλός άνθρωπος είναι ο Γρηγορίου και πώς ποτέ δεν θά'κανε κάτι σκόπιμα. Απ' την άλλη, ποτέ δεν πρέπει να έχει εμπιστοσύνη κανείς στα λεγόμενα των καλλιτεχνών, καθώς ξεχνάνε, όπως όλοι οι άνθρωποι. Ίσως θα έπρεπε να είμαι, λόγω δουλειάς, περισσότερο ιντερνετάκιας, σαν κάτι άλλους που δεν αφήνουν τίποτα να πέσει χάμω - by the way, ακόμη κι αν φαίνεται ότι είμαι μονίμως...διαδικτυωμένος, τυχαίνει συχνά να ακούω μουσική ή να διαβάζω ή να γράφω και να μην παρακολουθώ τι παίζει στο διαδίκτυο. Ειδοποίησα αμέσως το LIFO TEAM, λοιπόν, να κατέβει το άρθρο, όπως και έγινε. Έτσι, πριν από λίγη ώρα, αποκλειστικά και μόνο για λόγους ευθυξίας, υπέβαλλα στον Τσαγκαρουσιάνο την παραίτηση μου. Μεγάλη πατάτα και κανείς, όποιος κι αν είναι, δε μπορεί να μαλακίζεται με το δημοφιλέστερο site στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Είμαι έτοιμος να αναλάβω τις ευθύνες μου και δεν έχω καμία διάθεση για drama καταστάσεις και τα τοιαύτα. Η LIFO έχει αξιολογότατους συναδέλφους και σίγουρα δεν θα υποστεί κανένα πλήγμα με την αποχώρηση μου. Ούτε αλλάζει επ' ουδενί λόγω η εκτίμηση μου στα πρόσωπα του Στάθη, του Μιχάλη και των άλλων παιδιών που δουλέψαμε μαζί τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Εγώ, πάντως, δεδομένης και της έλλειψης τηλεοράσεως στο σπίτι μου, θα συνεχίσω να ενημερώνομαι από τη LIFO για την τρέχουσα ειδησεογραφία, όπως και να διαβάζω για τα πολιτιστικά από τους αρθρογράφους της. Σήμερα είναι γενικά μια πολύ άσκημη μέρα...Την ασκήμια της ενέτεινε και ο θάνατος ενός αγαπημένου φίλου και μουσικού, του Βαγγέλη Βέκιου, του Βαγγελάκη μας. Εδώ το άρθρο μου στη μνήμη του με έντονη περιαυτολογία, που - καλώς ή κακώς - δε μπορούσα να αποφύγω: 

http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/56156