Δεν υπάρχουν άλλα δάκρυα να ποτίσουν το πληκτρολόγιο...Σήμερα έχασα τον γκουρού μου κι έναν αγαπημένο φίλο...
Ο Αντρέας Παγουλάτος δεν είναι πια ανάμεσα μας...
Έφυγε ξαφνικά έπειτα από οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο...
Τι άδοξο τέλος για έναν ποιητή αυθεντικό...
Πόσος θρήνος από όλους εμάς, τους οικείους του ανθρώπους...
Καλό ταξίδι, γλυκέ μου Αντρέα...
Καλό ταξίδι...
Ο καημός μου είναι αβάσταχτος...
17 σχόλια:
βήματα
βήματα
βήματα
χιλιάδες βήματα
δίπλα στο
χάος
βήματα
βήματα
μουσικές βημάτων
ήχοι βημάτων
κι από κάτω
χείλη νεκρά
αν
υψώνοντας
το πρόσωπο
μέσα στο όνειρο
νερό και φλόγα
αναρωτιόνται
βήματα ποιων
σε ποια δρομολόγια
βήματα;
και
τ' αχνάρια
να γράφονται
συνεχώς
να σβήνονται
σ' αυτό το μέρος
του σύμπαντος
που ονομάσαν
δρόμο
Καλό ταξίδι, καλέ μου φίλε.
Συλλυπητήρια στους οικείους του και φυσικά άλλοςένας σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος - ένα κεφάλαιο για τις τέχνες και τα γράμματα στην Ελλάδα - χάνεται...
Μεγάλο σοκ και μεγάλη απώλεια! Αγαπητέ Αντώνη, τα θερμά μου συλληπητήρια σε σένα και στους οικείους του. Αν και ξέρω ότι οι λέξεις δε λένε και πολλά τέτοιες ώρες...
"Μερικοί άντρες πάνε από χώρα σε χώρα αναζητώντας ένα σπάνιο μέταλλο ή μοιράζοντας λέξεις".
Είναι από μία δική του μετάφραση στον Κάρλος Νρουμόντ ντε Αντράντε. Οι λέξεις που μοίρασε, θα μείνουν, Βosko. Κι εσύ, αφού ήταν ο γκουρού σου, θα τις θυμάσαι πάντα.
(τι ξαφνικό και κρίμα!)
Λυπάμαι πολύ. Κουράγιο.
http://www.youtube.com/watch?v=Lsc9M5Rq1NU
Αντώνη απίστευτο...συλλυπούμαστε..κουράγιο!!
Δεσποινα
Αντώνη, φτιάχνανε τα φώτα στο θεατράκι στου Ρέντη, κι ο Ανδρέας μας έλεγε και μας έλεγε, γεμάτος φλόγα, γεμάτος ποίηση, γεμάτος ζωή...Τετάρτη μεσημέρι στις 3 στο Περιστέρι θα είναι Αντώνη....Να τον χαιρετήσουμε, το πιστεύεις?
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ.ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΜΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ.Η ΛΥΠΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΩΡΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ.
Πολύ λυπήθηκα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα...
Τόσο μα τόσο ζωντανός ο Ανδρέας Παγουλάτος
Ο ξαφνικός θάνατος είναι δυο φορές θάνατος. Συγκλονίστηκα το μεσημέρι που μου το είπες.
Καλό του ταξίδι και ας αναπαυτεί γαλήνια. Κουράγιο στους οικείους του και σε σένα Αντώνη μου, που ξέρω πόσο τον αγαπούσες και πόσο σημαντικός ήταν για σένα.
Θα τον θυμόμαστε με αγάπη και κάθε σεβασμό!
Η αγάπη περιπλάνηση
ο έρωτας μια πλάνη
ένα περίπου
άστρο που φλέγεται
κι η φλόγα του θεά
το συνεπαίρνει
ρόδι που η σκοτεινή του ωριμότητα
κάνει και σπάζει
μ' όσα δε λέει το στόμα
και με το σώμα
ν'αρθρώνει χειρονομίες
με αρμούς
ανείπωτες λέξεις
Πλάνητες σ'ορίζοντες και δρόμους
που δε δείχνουν οι χάρτες
όλο και ξεστρατίζοντας
πορευόμαστε
Καλό ταξίδι Αντρέα μας..δεν το χωράει το μυαλό. Παντοτινός φίλος,
Παναγιώτης Μπούσαλης
«YOU WILL NEVER WALK ALONE»
Αγαπητότατε φίλε Ανδρέα
Δεν μπορώ ακόμη να το πιστέψω πως βρίσκομαι εδώ για να σου πώ το τελευταίο αντίο. Οι λέξεις που κουβαλάνε το ψέμμα ή την αλήθεια, ας είναι οι κριτές γι’ αυτά που έχουμε να σου πούμε. Η δική σου η ζωή μας έδωσε χαρά κι η έξοδός σου από αυτήν λύπη ανείπωτη. Αυτό, είναι το σίγουρο σημάδι ενός καλού ανθρώπου. Ενός ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του για το καλό των πολλών. Η ζωή μας, ξεπερνάει και αυτό το ίδιο το έργο μας πολλές φορές και αυτό είναι το φωτοστέφανό σου, γιατί πάνω απ’ όλα πάσχισες και μέσα από την τέχνη σου και βεβαίως με το ήθος σου. Δεν είχα την τύχη να σε γνωρίζω από παλιά, αλλά αυτά που πρόλαβα να δώ, μιλάνε από μόνα τους.
Απόδειξη τρανή εκείνες οι μαραθώνιες ποιητικές βραδυές στο "ΝΟΣΟΤΡΟΣ" μαζί με τα ζωντανά μουσικά διαλείμματα που διοργάνωνες παρέα με τον Μπόσκο, οραματιζόμενος τη διάδοση της ποίησης και της μουσικής που τη σέβεται. Εσύ, μια παρουσία σεμνή ανάμεσα στους άλλους καλλιτέχνες που τους έδινες βήμα να παρουσιάσουνε το σχεδόν αποκλεισμένο από το σημερινό σύστημα πνευματικό τους έργο. Περίμενες υπομονετικά και αφού επαινούσες τον καθένα ξεχωριστά, κάνοντάς τον να αισθάνεται σημαντικός μέσα στην ομάδα, τότε και μόνο τότε διάβαζες κι εσύ ένα δυό από τα όμορφα ποιήματά σου, βάζοντας τον εαυτό σου πίσω από τους άλλους. Ποιος μπορεί να τα ξεχάσει ολ’ αυτά; Διοργανωτής, εμψυχωτής, τί πειό πολύτιμο στις μέρες μας που απαξιώνεται η πνευματική δημιουργία και προωθείται η εγωτική κοινωνική αναπηρία; Είμαστε τυχεροί που σε γνωρίσαμε μαζί και υπερήφανοι που θα σε αφηγούμαστε. Όπως με κείνον τον αρχαίο αιγυπτιακό μυθικό ψυχοπομπό Άνουβι, σε κατευοδώνουμε στην αίθουσα της Κρίσης με τη βεβαιότητα πως η πλάστιγγά σου θα γείρει στην πλευρά του Καλού.
Ανδρέα Παγουλατε. Σύντροφε, φίλε και συναγωνιστή.
Ποτέ δεν θα είσαι μόνος, η αγάπη μας θα σε ακολουθεί.
Χρήστος Ζυγομαλάς 23 Μάρτη 2010
Αγαπητέ Αντρέα ελπίζω να ανοίξεις και εκεί τα πανιά σου.
Καλό ταξίδι
"Το νήμα της ζωής μικρό
Η συνήδηση της Ζωής αιώνια"
Στις 20 Μαρτίου 2011 θα πραγματοπιηθεί το ετήσιο μνημόσυνο του Ανδρέα Παγουλάτου ώρα 1 το μεσημέρι στο νεκροταφείο Περιστερίου
Δημοσίευση σχολίου