Στην αίθουσα αναμονής έξω από το γραφείο του καρδιολόγου, μία ηλικιωμένη γυναίκα περιμένει όρθια τη σειρά της, την οποία σειρά "κλέβουν" άλλοι, πιο καπάτσοι στην καλύτερη, ή γνωστοί - φίλοι του γιατρού στη χειρότερη. Είμαι 86 ετών και χειρουργημένη, μου λέει η γυναίκα κι ο νους μου πάει κατ' ευθείαν στη μάνα μου. Η προϊσταμένη, μία αναιδέστατη χοντροκώλα, υποδεικνύει με σχεδόν βίαιο τρόπο στην ηλικιωμένη να φύγει έξω από την πόρτα του γιατρού και να περιμένει στο σαλονάκι. Δεν πάω πουθενά, είμαι εδώ από τις οχτώ το πρωί, διαμαρτύρεται εκείνη. Μην τυχόν και μου έρθετε όμως για καρδιογράφημα, της απαντάει η προϊσταμένη εν είδει απειλής ή έστω τιμωρίας που δεν υπακούει στην εντολή της. Θα έπρεπε να της έχετε βρει καρέκλα να καθίσει τόσες ώρες εδώ χάμω αντί να ασκείτε εξουσία, πετάγομαι! Είστε δικηγόρος, κύριε; εισπράττω την απάντηση της μαζί με τη διαταγή να μεταφερθώ κι εγώ στο σαλονάκι. Δικηγόρος δεν είμαι, αλλά κι εσύ κοίτα να πας δίπλα στο ψυχιατρικό, διότι δεν την παλεύεις άλλο με τη δουλειά που κάνεις, της προτείνω όλο επίπλαστη γλυκύτητα. Απ' τις φωνές που βάλαμε κι εγώ κι αυτή αμέσως μετά, άνοιξε η πόρτα του γιατρού. Μη φωνάζετε, κύριε - μου είπε ο λευκοντυμένος εκπρόσωπος της Δημόσιας Υγείας- ορίστε, περάστε! Προηγείται η κυρία, του κάνω! Όταν μπήκα μετά από 20 λεπτά στο γραφείο του, τον παρατηρούσα που έμοιαζε γύρω στα εβδομήντα και απορούσα πώς και δεν είχε ακόμη συνταξιοδοτηθεί. Έπειτα, ήταν και το μαύρο πουλόβερ που φορούσε κάτω από τη λευκή στολή, την οποία έβγαλε και την πέταξε άτσαλα σε μία καρέκλα. Ήταν πολύ καθαρό, δεν είχε ούτε μία άσπρη τρίχα πάνω του, γεγονός που με έπεισε για το ότι ο συγκεκριμένος γιατρός πιθανώς να μη γεύθηκε ποτέ του την ψυχοθεραπευτική συντροφιά μιας γάτας...
7 σχόλια:
λοιπόν εμείς θα κάναμε απίστευτο δίδυμο σε ουρές που χοντροκωλες αδικούσαν γιαγιάδες η σε τράπεζες που κάτι αγενείς ξανθιές με ριζα μαύρη θέλουν να πάρουν τη σειρά από παππου , με πονηρό τρόπο.
ασωτος γιος...
συνήθως εγώ είμαι πολύ της υπομονής, αλλά όταν βλέπω να κακοφέρνονται σε ανήμπορους ηλικιωμένους, σκυλιάζω κανονικά!
Αντώνη κάνε τους κυμά όλους !
stratos...
ναι, φίλε Στράτο, όπως τον άλλον στο από κάτω post που μπήκε να μου την πει για τον Νικολαΐδη, λες και θίξαμε το Ιερό Γκράαλ του ελληνικού αντεργκράουντ σινεμά!
Χρειάζεσαι γερό στομάχι σε ορισμένα περιστατικά σαν αυτό που ανέφερες.Γερό στομάχι και θάρρος...
εγω ειμαι αμειλικτος οταν ειναι αγενεις απεναντι σε ηλικιωμενους
Ούυυφ!μποσκάκι μου...μη σκάς δ εν είσαι εσύ, μό-νο που έχεις τη κάκιστη? τύχη να ζείς τέτοιου είδους περιστατικά!για ρώτα κι εμένα να σου πώ τί έχω, δεί τόοοσα χρόνια που γυρίζω όολα τα νοσοκομεία,της Αθήνας!ε,αυτό μου το'χε κάνει και μένα μιά αναιδέστατη,σ'ένα παράρτημα του Ίκα της γειτονιάς μου,στο αιματολογικό πρίν κάμποσο καιρό που'χα πάει,για τσέκ-απ...κι σημειωτέον οκ?ενώ ό-λοι οι απίστευτα πάααρα πολλοί,διάφοροι ασθενείς που ήταν έξω,από το αιματολογικό κάναν,πέρα γιανά περάσω (καθότι είμαι Αμέα)λέμε τώρα οι ασθενείς,οκ?ακόμη και γέροι άνθρωποι που ήταν στημένοι εκεί από τις 7το πρωί κάναν πέρα ν α περάσω ε γ ώ!!!!...και φέρθηκαν με απίστευτη ευγένεια,τα δύστυχα τ'ανθρωπάκια και παρόλο που είμασταν τόοοσοι πολλοί,που είμαστε παστωμένοι στο διάδρομο σα σαρδέλες...αυτοί όμως..πάρ'αυτά...και μόλις πήγα να μπώ στο χώρο,αιμοδοσίας βγήκε η τσουράπω και ενώ, έ βλε πε πως είμαι Αμέα και δ ε μπορώ να στέκομαι ατέλιωτες ώρες όρθια μου είπε με ύφος,να περάσω έξω!!!!ε,εμένα μου'ρθε να της χώσω μπουνιά εκείνη την ώρα αλλά τέσπα...ε,αυτό μας έφαγε καλό μου το ότι ό-λοι,(οι υπαλληλίσκοι οκ?) νομίζουν ότι το δημόσιο είναι οικοπεδάκι τους!καλά όσο για το γιατρό εγώ να δείς πόσους έχω δεί τέτοιους που ενώ,θα'πρεπε να'χουνε πάει σπιτάκι τους και να περιμένουν τον...άγιο Πέτρο αυτοί έχουν βγάλει ριζούλες στη καρέκλα και δ ε τους...'ξεκωλόνεις'με τίποτε από'κεί...πάντως έχεις δίκιο σε όλα...και καλά έκανες και της τα'χωσες!!!πολύ το χάρηκα..φιλάκια...
Δημοσίευση σχολίου