Ένα γύρισμα υπό εκκρεμότητα ήταν αυτό στο Α΄Νεκροταφείο της Αθήνας, στον τάφο της Κατερίνας Γώγου. Έγινε σήμερα, μια μουντή παγωμένη μέρα του Φλεβάρη, την πλέον κατάλληλη για την ατμόσφαιρα που θέλαμε.
Χωρίς ηχολήπτη, ούτε μακιγιέζ. Οι νεκροί άλλωστε δεν θορυβούν, δεν μιλάνε και έχουν προ πολλού απαλλαγεί από τη ματαιότητα της σάρκας τους. Μόνο εμείς ταράξαμε όσο πιο διακριτικά μπορούσαμε την ησυχία τους και συγκεκριμένα εγώ με τον δ/ντή φωτογραφίας Δημήτρη Θεοδωρόπουλο
και τον βοηθό του, Αλέξη Καπιδάκη, οπλισμένο με μία κάμερα CANON 7D-HDSLR.
Εδώ και 19 χρόνια η Κατερίνα Γώγου κοιμάται φιλοξενούμενη στο μαυσωλείο της οικογένειας Μαντζώρου, μα σύμφωνα με τον ποιητή Γιώργο Χρονά, κάτοικο της περιοχής, ο ύπνος της είναι εξαιρετικά ταραχώδης. Ακούνε, λέει, συχνά τη χαρακτηριστική κοριτσίστικη φωνή της να σφυρίζει μέσα από τα κυπαρίσσια.
Απόλυτα εντός κλίματος το άνωθεν τραγούδι των Atomic Rooster, συγκροτήματος του βρετανικού underground των early 70s που σίγουρα θα εκτιμούσε ιδιαίτερα η Κατερίνα Γώγου.
1 σχόλιο:
πωπω ποτε θα το δουμε???θα κυκλοφορησει μετα με καποιο περιοδικο???
Δημοσίευση σχολίου