πες-τα-celentano-μου-εσύ

Ξεκίνησε την καριέρα του στη μουσική βιομηχανία στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ως η απάντηση της χώρας του, της Ιταλίας, στο νεοϊδρυθέν τότε κίνημα του rock' n' roll, στον Elvis και στον Jerry Lee Lewis. Έκτοτε, συνέχισε ως ηθοποιός, κωμικός, σκηνοθέτης και τηλεοπτικός παρουσιαστής, παίρνοντας μέρος μάλιστα στη θρυλική ταινία Dolce Vita του Federico Fellini. Τέτοια ήταν η εκτίμηση που του είχε ο τεράστιος Fellini, ώστε πολλά χρόνια μετά, θα τον συμπεριελάμβανε ως χαρακτήρα και σε μία ακόμη ταινία του, το Ginger & Fred του ΄86. Λίγο πρωτύτερα, η περσόνα του είχε εμπνεύσει τον Βρετανό Ian Dury και το συγκρότημα του, τους Blockheads, στη δημιουργία του τραγουδιού με τίτλο Reasons to be cheerful, Part 3. Τιμητική θέση, αν υπολογίσει κανείς ότι το όνομα του μπήκε δίπλα σ' αυτό των Marx Brothers, του Salvador Dali ή του Smokey Robinson που παρέλασαν από τους στίχους. Μπορεί να μην έγινε ποτέ Lucio Dalla, ούτε καν Fabrizio de Andre, τουλάχιστον απ' την άποψη της εκτός συνόρων εμπορικής και καλλιτεχνικής επιτυχίας, στην Ιταλία όμως τον αγαπούν πολύ και τον σέβονται. Χθες ο 74χρονος κύριος Adriano Celentano έκανε κάτι που συγκίνησε τους Έλληνες γείτονες του: Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Τραγουδιού του San Remo, ενός ιστορικού ευρωπαϊκού μουσικού θεσμού, βγήκε και κατακεραύνωσε τη δικτατορία της Μέρκελ και του Σαρκοζί, μιλώντας για προσπάθεια αφανισμού της Ελλάδας στο βωμό των αγοραπωλησιών πολεμικής φύσης - κι όχι απλά μίλησε, αλλά καταχειροκροτήθηκε από τους Ιταλούς και τους ξένους θεατές της βραδυάς! Ομολογουμένως, αν και χρησιμοποίησε λίγο παλαιοκομμουνιστικό λόγο - προσωπικά, βρίσκω πιο μοντέρνα την έκφραση Τέταρτο Ράιχ του δικού μας, του Μίκη - η συγκεκριμένη κίνηση του Ιταλού καλλιτέχνη αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα ενός ευρωπαϊκού κύματος αλληλεγγύης που ήδη ξεκίνησε και που, όπως λέγεται στο facebook, θα κορυφωθεί με τη γενικευμένη διαδήλωση του Σαββάτου 18 Φεβρουαρίου! Σύνθημα της, All We Are Greeks ή αλλιώς Φωνάζει ο κλέφτης ν' ακούσει ο νοικοκύρης...