νύχτα-της-καμπίρια-νούμερο-1.1222

Τα μπλοκάκια παροχής ξεδιπλώνονται και χτυπάνε το τακούνι την ώρα του ολέ. Είναι το τάνγκο της Παξιμάδας, που ήρθε από τα Μάταλα μια νύχτα ηλιόλουστη. Πόσο να κάνει το ένα ευρώ στα τρία; ρώτησε η πρωινή περικοκλάδα τον φούρναρη την ώρα που έβαφε τα ρολά του. Αν ήξερα εγώ τέτοιες τούφες θα είχα πέσει στο μπουντρούμι των επιθυμιών μου του Πέρση του Αιόλου. Μια ηλικιωμένη κοκκάλω άνοιξε τη μαντινάδα και έσταξε το ξύδι μέσα στο ταψί με τα καλολαδωμένα χελιδονόψαρα. Τουλάχιστον οι τρύπες της αισιοδοξίας μου να ήσαν τετράπλευρα με μπορντούρες από φυτιλάκια μπλε του διοξείδιου του θείου του Λεωνίδα. Τα τριγωνάκια έπαιξαν τα κάλαντα και έγιναν άμμος στις χούφτες των παιδιών με τα τρύπια παντελόνια και τα ψωμιά στη μασχάλη. Να μην σας φεύγει και τα τελευταία, κρατήστε δάχτυλα σφιχτά, φώναξε η νερατζούλα Βικτώρια μέσα από την κουζίνα του υποβρυχίου. Καθισμένη μέσα στο ψυγείο σέρβιρε βύσσινα τον Γιαπωνέζο με το αρχαίο ελληνοπρεπές όνομα και του είπε: Μη στέκεσαι στ' αυτιά σου, βρε, κοτζάμ εταιρεία έχεις. Κι αυτός απήντησε: Παίρνω το σπαθί μου και κόβω τους λαιμούς των μπουκαλιών μου σα να είναι Νίντζα τα Παιδιά από την Πάτρα. Σε παρακαλώ, πήγαινε μέχρι το περίπτερο και αγόρασε μου ένα πακετάκι τραπεζομαντηλάκια να ακουμπήσω τον καημό που μου εξέφρασαν τα βρύα και οι λειχήνες. Αν έχετε καταλάβει τίποτα απ' αυτά που έγραψα, τόσα έχω καταλάβει απ' αυτά που άκουσα, είπαν οι κυρα - δασκάλες από την παρά φύση έδρα του νυκτερινού τουρκόσπορου. Πέντε λιοτρίβια ξάπλωσαν να χαρούν την αμμουδιά στα Σπάτα με μαγιό και ρακέτες, καθώς εκείνος ξεπάστρεβε το μπιζάνι τον κερατάδων σκορπιών. Φέρτε τους λουλάδες, μήνυσε η Καμπίρια και τράβηξε για τη Σονάτα του Σεληνόφωτος. Στο δρόμο όμως γέροντα απαντά: Που πας, ω ρε Καμπίρια, με φυστικιές φυτεμένες στην πλάτη σου; Πάω προς νερού μου, του είπε, και δίνοντας ένα σάλτο βούτηξε στο νεκρωμένο σάλιο.

κκκ

Το χελιδονόψαρο ξέφυγε απ' τη μαμά του που ήταν μια κοκέτα γλειφιτζούρα.

Πήδηξε τον φράκτη με τις μαντεμουαζέλες και έσπρωξε τον εαυτό του ώσπου να φυσήξει ούριος άνεμος.

Οι κουμπότρυπες θα πληθαίνουν και θα πληθαίνουν εάν οι ατομικές βόμβες δε μπορέσουν να καλύψουν τις επιταγές μου.

Τα παπούτσια μυρίζουν ψαρόκολλα από τα παγκάκια της Αυστροουγγαρίας που σύχναζαν όποτε δεν είχαν τι να κάνουν φορεμένα από νεαρούς παπάδες.

Η θάλασσα αιωρείται πλαγίως και κάμπτεται υποδορίως, έκραξε ο καθηγητής των πορτοκαλικών και των μανταρινιών.

Η Σαβινιόν βρίσκεται πέριξ της Καλύμνου και βόρεια της Λήμνου. Κάνει κρύο και όμως τώρα! Τι λες, βρε παιδί μου, μονολόγησε ο καστανάς δίπλα από τη λίμνη των Κύκνων.

Η Ντιριντάουα τελευταίως κάνει παρέα με τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες που ξεβράστηκαν από την κολυμπήθρα του Σιλωάμ.

'Οχι δε με νοιάζει, αναφώνησε η σταχτολήθρα βυζού, κοιτώντας μπαγαπόντικα στον αστερισμό του μπαμπουίνου. Μπα, της είπε η μία βυζοθήκη, μπου, της είπε η άλλη.

Τινάξτε όλοι τις πυτζάμες σας να γίνουν ανάλατοι πασατέμποι! Πότε θα μου τηλεφωνήσεις, λαέ; Πότε θα λάβω email από αμέλεια των μπουζουξήδων; Τα πιάνα λιγοστεύουν στις αγορές της Βαρβάκειου αγοράς και στα μποστάνια των βαρβαρίγων. Έτσι θα τη βγάλεις, με ριγέ παντόφλες κεντημένες με κάστανα και βιολετιές μουσούδες αφουγκράνων; Όχι, απήντησε και κάλεσε ραδιοταξί πληγωμένο από τη μανία των ερτζιανών και τα χωρατά των μουσουλμάνων. Ω, καλή μου ξανθιά, του φώναξε ο περιπτεράς απ' τη γωνία και χέστηκε α λα Ματαντόρ! Βάνος: ωραίο όνομα, αν και λόγιος της Φιλικής Εταιρείας, που τον υποστήριζε ο Τσακάλωφ, ο Σκουφάς και η Τρίτη Σεπτεμβρίου. Αλογοπεταλιές δεν επιτρέπονται, είπε, και έφραξε τη γουνότρυπα

μέχρι εκεί!

* by lena, by bosko, by bozhyk, by bzzzzzzzzzzzz...