Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

changes

Μια ήλιος, μια βροχή, μεσ' στη σύγχιση είναι και ο καιρός τούτη την εποχή. Ενημέρωσα τη σπιτονοικοκυρά ότι αδειάζω το διαμέρισμα της οδού Ελπίδος μέχρι τέλος του μήνα. Όχι μόνο δε θύμωσε, εφόσον το συμβόλαιο λήγει Νοέμβριο, αλλά ήταν έως και συγκινητική: μού έκανε αντιπρόταση να μείνω με 200 ευρώ μηνιαίως. Εν ολίγοις, έριξε το ενοίκιο 60% κάτω! Ευχαριστώ πάρα πολύ, της απάντησα, αλλά φοβάμαι ότι από Σεπτέμβριο ούτε σ' αυτό το ποσό δε θα δύναμαι ν' ανταπεξέλθω. Σκέψου το, πάντως, μου είπε και κλείσαμε το τηλέφωνο. Την έχω πάρει όμως την απόφαση μου. Αμέσως μετά την Επίδαυρο, ξεκινάω το πακετάρισμα με την εξίσου συγκινητική συμβολή των φίλων: του Νίκου, του Βασίλη, του Lolek, της angel, ξανά μανά απ' την αρχή...Χαρτόκουτα (ελπίζω να καταφέρω να μη χάσω την αλφαβητική σειρά στα cd και τα βινύλια), ξεμοντάρισμα βιβλιοθηκών, κρεβατιών, καναπέδων κλπ., ρούχα σε μεγάλες μαύρες σακούλες, τα γνωστά δηλαδή σε κάθε έναν που ετοιμάζεται να μετακομίσει. Εν τω μεταξύ, αυτή τη στιγμή κάποιος γελάει κάτω απ' το μπαλκόνι μου με ένα πνιχτό εκνευριστικό γέλιο διαρκείας - κάνας μεθυσμένος θα είναι πρωινιάτικα...
Χτες έγινε ένα σημαντικό ραντεβού στης Λένας για τη δισκογραφική έξοδο του Καβάφη της, κατόπιν δικής μου, εδώ και αρκετό καιρό, παρότρυνσης. Μακάρι να ευοδωθεί, καθ' ότι θεωρώ ή, σωστότερα, θεωρούμε τη συγκεκριμένη εταιρεία ίσως σαν ότι πιο προοδευτικό και καλόγουστο υπάρχει αυτή την εποχή στη λεγόμενη δισκογραφική πιάτσα. Κατόπιν, παίξαμε με τη Λένα το παιχνίδι των τυχαίων συνευρέσεων! Αγαπημένο μου! Η συνθέτρια, με δυο λόγια, μού αφηγείται κι εγώ καταγράφω τις απρόσμενες συναντήσεις της με πρόσωπα εκτός του δικού της καλλιτεχνικού σύμπαντος, από τη Σωτηρία Μπέλλου και τον Γιώργο Ζωγράφο μέχρι τη Ρίτα Σακελλαρίου και τον Χρήστο Νικολόπουλο! Πολύ σύντομα θα αναρτήσω μερικές τέτοιες πλατωνικές ιστοριούλες που παρουσιάζουν τρομερό ενδιαφέρον, όπως και γέλιο!

Λέω σήμερα να κατεβώ από το πατρικό μου στον Πειραιά να δω και τη μάνα μου, που μ' έχει χάσει πάλι, να πάρω και κάνα φράγκο κιόλας. Με χαροποιεί απίστευτα το γεγονός πως πριν μερικούς μήνες νομίζαμε πως έχει καρκίνο, ενώ προ ημερών πήρε τις απαντήσεις του τσεκ-απ της κι ήταν καλύτερες από ανθρώπου 40 ετών! Νά 'ναι καλά κι εκείνη, κι εγώ, κι όλος ο κόσμος.
Μιλάω με την Κωχ, η οποία έχει την τρελή ιδέα να μπούμε όλοι σ' ένα βαν και να οργώσουμε την ελληνική επικράτεια με μια σειρά συναυλιών που θα λέγονται Φτου κι απ' την αρχή! Μια ζωή χίπισσα η Μαρίζα, σχολιάζει η Λένα και χαμογελάει! Την Πέμπτη έρχεται από τη Νέα Υόρκη και η φίλη μας, η μουσικολόγος Gail Holst. Κατά 90%, θα την πάρει η Μαρίζα και θα έρθουν στη Μικρή Επίδαυρο την επόμενη μέρα. Γενικώς θα έρθει κόσμος και κοσμάκης στις δύο καβαφικές συναυλίες της Λένας: η Λιάνα, ο Χαλβατζής, ο Lolek, η angel, η maira del mar, ο Περικλής, η Έφη κι ο Παναγιώτης που ενδέχεται να καταλύσουν κάπου και να μη φύγουν αυθημερόν. Διαβάζω επίσης ότι θα μας τιμήσουν ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο Σταμάτης Κραουνάκης, η Δήμητρα Παπαδοπούλου, η Ελένη Ράντου και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Αφήνω εκτός τους φίλους bloggers, για τον αριθμό των οποίων δεν έχω ακόμη σαφή εικόνα, σίγουρα όμως θά 'ναι αρκετοί.
Η ταινία Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση; του Ντίνου Κατσουρίδη είναι ένα αριστούργημα! Την έδωσαν τα χτεσινά Νέα κι είπα ότι θά 'ναι η τελευταία εφημερίδα που αγοράζω με προσφορά. Ξενύχτησα βλέποντας τον Θανάση Βέγγο να τραβάει τα πάνδεινα από τον φίλο μου, Μανώλη Δεστούνη, ως αξιωματούχο των Ες- Ες και ξεκαρδίστηκα για μιαν ακόμη φορά με τον απαγορευμένο Ελευθερωτή που έγινε πρόχειρο χάρτινο πιάτο για τη σαρδέλα των εργατών στο γερμανοκρατούμενο εργοστάσιο. Υπέροχη κι η Γώγου ως Φρόσω - αντιστασιακή αδερφή του φουκαρά Θανάση. Ανέκαθεν θυμόμουν τον μεγάλο λαϊκό κωμικό μας να φωνάζει όλο και κάποια Φρόσω στις ταινίες του!
Κατά τ' άλλα μού αρέσει η σιωπή και οι απαραίτητες αλλαγές που μοιραία επιφέρει. Το μόνο που δεν έχει αλλάξει είναι τα καινούργια cd που συνεχίζουν να βγαίνουν, αν και τα περισσότερα, όπως συχνά λέω, σα να μην έχουν κανένα λόγο ύπαρξης και μαζί κυκλοφορίας.

5 σχόλια:

roundel είπε...

Bosko ακού καλέ μου...
Λίγο υπερβολικά συναισθηματικό αυτό που θα πω αλλά να είμαι πολύ από αυτό και δε το κρύβω για κανένα λόγο...Ότι βοήθεια θέλεις ξέρεις το μαιλ μου και μη διστάσεις, χαίρομαι να πακετάρω!
Ένας κύκλος κλείνει με αυτό το σπίτι, σε αυτό το σπίτι και ένας καινούργιος ανοίγει ελπίζω να είναι καλύτερος εν καιρό από τον προηγούμενο!
Χάρηκα για τη Λένα αυτό είναι πολύ καλό. Αναμένω με αγωνία τις μικρές ΠΛατωνικές ιστοριούλες...
Με τη Μαρίζα γέλασα, απίστευτη όπως πάντα. Και με εκείνη έχω μια προσωπική ιστορία, θα στη πω κάποια στιγμή...
Καλό σου απόγευμα:)

BOSKO είπε...

roundel...
σ' ευχαριστώ πολύ και θα σ' έχω υπ' όψιν μου, μα δε νομίζω να χρειαστεί. Για το σπίτι, έτσι το βλέπω κι εγώ. Κι η αλήθεια είναι πως μετά τον θάνατο του Αντρέα Παγουλάτου δεν μου έκανε καμία αίσθηση να ξανακαλέσω κόσμο στην καλοκαιρινή βεράντα μου. Όταν λείπει αυτός που ήταν σαφώς ο γκουρού, όχι μόνο για μένα, αλλά και για όλους τους κοινούς φίλους μας, τι νόημα έχουν κι οι μαζώξεις κι οι κουβέντες και τα τραπεζώματα; Πολύ βαρυά τελικά η σκιά του συγκεκριμένου ανθρώπου κι ένας λόγος που χαίρομαι που θα φύγω από ΄δω είναι κι αυτός. Ας συνεχιστούν τα τραπεζώματα στο νέο σπίτι, το οποίο μαθαίνω ότι διαθέτει και εσωτερική αυλή. Τέλεια! Θα πάρω και κάνα ζωάκι που πολύ τα αγαπάω, μια χαρά θά 'μαι (ελπίζω κ΄ εύχομαι δηλαδή)!
Πλατωνικές ιστορίες λίαν συντόμως. Τη δική σου με τη Μαρίζα άσ' την σε κάνα post που θα κάνω γι' αυτήν, να τη διαβάσουν κι άλλοι.
καλό βράδυ!

loukia είπε...

geitona egkataleipeis?pou tha meineis?

BOSKO είπε...

loukia...
ας όψεται η φτώχεια η καταραμένη.
ναι, μετακομίζω τέλη Ιουλίου και θα ειδοποιηθείς τηλεφωνικά να μού 'ρθεις με τα γιαουρτάκια και τα φρουτάκια σου!

λουκια είπε...

ναιιιιιιι!θα σου χω και εκπληξεις..φιλια