Το post για τον George Michael και τα παρατράγουδα στο facebook

Ομολογώ πως δε θα το φανταζόμουν: Ένα επικήδειο post για τον George Michael που ''έφυγε'' στα 53 του, ανήμερα των Χριστουγέννων, έγινε το πιο δημοφιλές από τότε που μπήκα στο facebook, το 2012 δηλαδή. Μέχρι αυτή τη στιγμή έχει 1615 like και 256 shares (κοινοποιήσεις) - έγινε, εν ολίγοις, αυτό που λέμε viral. Αργά το βράδυ κι ενώ το post είχε πάρει για τα καλά την ανηφόρα, έσκασε email από το official site του δημοφιλούς τραγουδιστή με την παράκληση να ανεβάσω το άρθρο μεταφρασμένο και στα αγγλικά! Ποιος ξέρει, πιθανώς να είδαν οι διαχειριστές του site, που γυρνάνε στα social media, την απήχηση που είχε στην Ελλάδα ένα μικρό άρθρο - αφιέρωμα στον εκλιπόντα και θέλησαν να υπάρχει και στη γλώσσα τους. Για να το διαβάσουν ''κανονικά'' κι αυτοί; Για να το αναρτήσουν στο site του καλλιτέχνη; Ποιος ξέρει...Πάντως εγώ ενημέρωσα ήδη τον καλό μου φίλο, τον Γιάννη Παπαπαναγιώτου, που μένει μόνιμα στο Λονδίνο και που μαζί είχαμε πάει στο σπίτι της Marianne Faithfull τον περασμένο Οκτώβριο, να κάνει τη μετάφραση. Όταν μου το στείλει, θα το αναρτήσω και εδώ και στο facebook φυσικά, που μου ζητήθηκε. Πάμ' παρακάτω: Αποφάσισα να αφήσω ανοιχτό το post στο facebook, που σημαίνει ότι μαζί με τα πολλά like από κόσμο άγνωστο, θα έκαναν την εμφάνιση τους και αρκετά νούμερα! Έγινε κυριολεκτικά ένας χαμός! Μου την πέσανε Κύπριοι εθνικιστές (ο George Michael, λέει, αν και πολιτικοποιημένος, δεν είχε βοηθήσει τον αγώνα της γενέτειρας του κατά των Βρετανών κατακτητών - ωχ! το μάτι μου), Χρυσαυγίτες (για τα κακά παραδείγματα που δίνω στη νεολαία μας - πάλι ωχ! το μάτι μου), ''αναρχικοί'' (τους πείραξε κάπως η έκφραση ''ελληνοπρεπής φάτσα'' που χρησιμοποίησα, αλλά αυτό το καταλαβαίνω), γκέι και στρέιτ, θρησκευόμενοι παλαιοημερολογίτες και, για να μη μακρυγορώ, κάθε καρυδιάς καρύδι. Αυτό που με ενόχλησε ήταν η ειρωνία και η επίθεση άνευ λόγου που δέχτηκα από τον ''ακτιβιστή'' δικηγόρο Βασίλη Σωτηρόπουλο και τον γνωστό και μη εξαιρετέο συγγραφέα, που τον πιάνει αμόκ με τη δημοσιότητα, Αύγουστο Κορτώ. Ο Σωτηρόπουλος, ομολογουμένως, μου ήταν ανέκαθεν αντιπαθής κι έψαχνα αφορμή να τον πετάξω από το facebook μου. Κάπου δηλαδή οφείλω να τον ευχαριστήσω κιόλας για την εξέλιξη της, ούτως ή άλλως, ανύπαρκτης διαδικτυακής ''σχέσης'' μας. Ο Κορτώ, πάλι, ενώ τον είχα στηρίξει για την επίθεση που είχε δεχτεί τότε από τον εμετικό Βερύκιο, άρχισε να με βρίζει - κι όχι μόνο εμένα, αλλά και τη LIFO, που επίσης τον έχει στηρίξει όσο δεν παίρνει. Παρεμπιπτόντως, με τον Κορτώ δεν ήμασταν ποτέ ''φίλοι'' στο facebook και καλύτερα, μια και οι αναρτήσεις του είναι τελείως παιδαριώδεις. Τέλος πάντων, τους ξέχεσα και τους δύο σε απανωτές αναρτήσεις μου, τις οποίες ωστόσο κατέβασα, κατόπιν παραινέσεων φίλων, όλα τα λεφτά όμως ήταν η ανάρτηση της Πάολας Ρεβενιώτη για τον Κορτώ, που παρακολούθησε τη διένεξη και σα να είχε θεία φώτιση, έκανε ένα status και γέλασε και το παρδαλό κατσίκι στο φεϊσμπουκικό μικρόκοσμο! Για την Πάολα, μιλάμε, δε σηκώνω κουβέντα! Είναι ευτύχημα που ζει σ' αυτή την πόλη και που μένουμε κιόλας πολύ κοντά, ούτως ώστε να βρισκόμαστε μία φορά τη βδομάδα, να συντρώμε και να τα πίνουμε και, βασικά, να κάνουμε καινούργιο συκώτι απ' τα γέλια. Αυτά, λοιπόν, έλαβαν χώρα στο προσωπικό μου facebook την 26η Δεκεμβρίου του σωτηρίου έτους 2016. Το post για τον George Michael συνεχίζει να παίρνει like από το πανελλήνιο και να ''μοιράζεται'' δεξιά κι αριστερά - το γιατί δεν το ξέρω. Έχω γράψει και καλύτερα κείμενα, αυτό όμως ήταν μάλλον τόσο απλό και περιεκτικό, που αγαπήθηκε - μίσησε - προκάλεσε από τα πρώτα λεπτά της δημοσιοποίησης του.