Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΧΑΝΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΡΕΜΒΑΖΩ & ΤΗΣ ΔΑΝΑΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ!

Η χτεσινή μέρα ήταν πολύ άσχημη και παρ' όλο που η ασχήμια της θα συνεχιστεί, όπως προβλέπω, γι' αρκετές ακόμη μέρες, τουλάχιστον είχε όμορφη κατάληξη. Με τη γνωστή αφηρημάδα που με διακατέχει, με το να ξεχνάω πράγματα σε σπίτια φίλων ή μέσα στα ταξί, ήρθε κι η στιγμή να χάσω οριστικά το δελτίο παροχής υπηρεσιών μου. Που σημαίνει, δήλωση κλοπής στην αστυνομία, τρέξιμο για μάζεμα αντιγράφων όλων των δελτίων που έκοψα από την πρώτη μέρα του 2008 μέχρι σήμερα και ένα πρόστιμο αξίας 500 ευρώ (το λιγότερο!) που θα μου κοτσάρει η Εφορία. Περιμένω λίγες μέρες μπας και βρεθεί, αλλά δεν το νομίζω...εκτός κι αν γίνει κανένα θαύμα και το ανακαλύψω κάπου καταχωνιασμένο στο διαμέρισμα μου ή στο πατρικό μου...Έκανα καλά, λοιπόν, που χθες βράδυ πήγα από την Αυλαία του Βοτανικού στην πρώτη ζωντανή παρουσίαση τριών εξαιρετικών δίσκων του φοβερού label Yafka Records που δημιούργησε ο φίλος μου, μουσικός παραγωγός Γιώργος Μητρόπουλος. Για το άλμπουμ Ο κόσμος ανάποδα των Άγγελου Αγγέλου/ Έμης Σίνη είχα κάνει αναλυτικό post από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του. Καιρός είναι τώρα να υποδεχτούμε τη δεύτερη δισκογραφική εξόρμηση ενός από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς της, της Δανάης Παναγιωτοπούλου.

Homo Logotypous τιτλοφορείται ο δίσκος της που αγαπήσαμε από τη Λόλα, την οποία πολλά ραδιόφωνα τίμησαν εν είδη promo μεταδόσεων. Παραμένοντας σταθερή στις υψηλού επιπέδου στιχουργικές αναζητήσεις της, η Παναγιωτοπούλου πειραματίζεται και με καθαρές blues και jazzy φόρμες, άλλοτε μόνη με την κιθάρα της και άλλοτε με τη συμβολή μουσικών, σαν τους μόνιμους συνεργάτες της Άγγελο Αγγέλου και Παντελή Ραβδά στο πιάνο, τον Άγγελο Παπαδάτο στο κοντραμπάσο, τον βετεράνο Αλέκο Χρηστίδη στα τύμπανα, τον Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη στα φωνητικά, αλλά και τον Γιώτη Κιουρτσόγλου στο μπάσο. Ευχάριστη έκπληξη η συμμετοχή της ερμηνεύτριας Μαρίας Παπαγεωργίου, που γνωρίσαμε από τη Μικρή Άρκτο, με τη νευρώδη απόδοση της στο Μπλουζ της Παναγιωτοπούλου. Ακριβή στιγμή η κιθαριστική μπαλάντα Ψηφιδωτό που κλείνει το cd με τη συμμετοχή του ακορντεονίστα Νίκου Παπαναστασίου.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση που η Αυλαία χθες ήταν γεμάτη από κόσμο όλων των ηλικιών. Σε συνέχεια αυτού που λέγαμε παλιότερα, φαίνεται πως η Δανάη Παναγιωτοπούλου αρχίζει να βρίσκει το κοινό της, για να μην πούμε πως όσο αυτό επεκτείνεται, τόσο η ίδια θα αναβαθμίζει τη θέση της μέσα στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Όχι ό,τι χρειάζεται απαραιτήτως η λαϊκή αποδοχή για να είναι κανείς σπουδαίος καλλιτέχνης, το κορίτσι αυτό όμως έχει ένα ήθος, μια σκωπτική- ανατρεπτική ματιά πάνω στα πράγματα και ένα έμφυτο πάμφωτο ταλέντο, ώστε μπόρεσε να ξεχωρίσει από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε στα μουσικά δρώμενα.

Μετά τη Δανάη Παναγιωτοπούλου κι ενόσω είχαν προηγηθεί ο Άγγελος Αγγέλου με την Έμη Σίνη, τη βραδιά έκλεισαν οι Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω με τον Χάρη Καβαλιεράτο στην κιθάρα, την Ελβετίδα Barbara Sauter στο βιολί, τον Θόδωρο Κοτεπάνο στο πιάνο και τη Θεοδώρα Μπάκα στο τραγούδι. Μεγάλη η συγκίνηση, ομολογουμένως! Ανήκω κι εγώ σ' αυτούς που ήρθαν σε επαφή με τον παραμυθένιο κόσμο του συγκροτήματος μια φορά κι ένα καιρό μέσω του Μάνου Χατζιδάκι και του Σείριου, εποχής Je reviens toujours κλπ.

Κάτι λένε εδώ η, κλασική βόρεια στο look, Barbara Sauter με τον πιανίστα Θόδωρο Κοτεπάνο λίγο πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα τους.

Ο Κοτεπάνος συμμετέχει στο ολοκαίνουργιο άλμπουμ των Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω που έχει τον διπλό τίτλο Ημερολόγιο μιας γυναίκας- Για μιας μέρας το στοίχημα, εφόσον βασίζεται σε δύο διαφορετικά ποιητικά- στιχουργικά concepts της Λυδίας Βενιέρη και του Βασίλη Νικολαΐδη, όπως και των Χάρη Καβαλιεράτου- Γιώργου Φιλιππάκη, των ιδρυτικών μελών του συγκροτήματος. Υπάρχει ακόμη μελοποιημένος ο Ναύτης του Ανδρέα Εμπειρίκου. Βασική ερμηνεύτρια των νέων τραγουδιών είναι η λυρική τραγουδίστρια Θεοδώρα Μπάκα, ενώ συμμετέχουν ακόμη ο ίδιος ο Καβαλιεράτος και ο Σπύρος Σακκάς σε ένα κομμάτι.

Ακόμη δεν έχω ακούσει το cd ώστε να σχηματίσω άποψη και σίγουρα θα επανέλθω με εκτενές post. Απ' αυτό πάντως που άκουσα χθες βράδυ δικαιώνεται η άποψη που επικρατούσε στα 80s, ότι οι Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω ήταν ουσιαστικά ένα folk- rock συγκρότημα με επιρροές από τους Incredible String Band! Και τους Pentangle, θα πρόσθετα εγώ, όσο και αν αυτό το υποτιθέμενο μπαλαντο- ροκ παρεΐστικο κλίμα διασπάται σήμερα από την άρτια τεχνικά ερμηνεία της λυρικής Θεοδώρας Μπάκα.

Μεταξύ των καλλιτεχνών που απόλαυσαν τη χθεσινή βραδιά διακρίναμε την Αλίκη Καγιαλόγλου, τον Γιάννη Χαρούλη, τον Βασίλη Γισδάκη, τον Ηρακλή Βαβάτσικα κ.α.