ΤΟ BLOG ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΕΡΥΣ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΤΕΠΕΣ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΤΗ FATA MORGANA, ΤΟΥΣ ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΥΣ, ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ MAYA DEREN, ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ WOODSTOCK, ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ
Τρίτη 10 Μαρτίου 2009
ΓΙΑ ΤΟΝ GAZOZA, ΕΝΑ ΓΚΡΑΦΙΤΙ & ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΓΩΓΟΥ!
Ο gazozas είναι ένας σπουδαίος εικαστικός καλλιτέχνης. Μόνο που δεν το ξέρει ο ίδιος, θα ισχυριζόταν κανείς που τον βλέπει κάθε μέρα ή για την ακρίβεια κάθε βράδυ να ξοδεύεται στα οινοπνευματοποτεία της Κοζάνης, όντας μπάρμαν στο επάγγελμα. Θα του ευχόμουν να ζήσει κάποια στιγμή ΑΠΟ και όχι μόνο ΓΙΑ την τέχνη του. Ίσως όμως έτσι να διατηρεί και μια πιο υγιή σχέση μ' αυτό που κάνει- no problem, σεβαστό απόλυτα!
Γνώρισα τον gazoza από το αντεργκράουντ ένθετο του δίσκου Πλάνο Εξόδου του κοινού μας φίλου, τραγουδοποιού Νίκου Χαλβατζή, που επιμελήθηκε. Τον έχω συναντήσει τρεις φορές όλες κι όλες τα τρία τελευταία χρόνια σε Κοζάνη, Θεσσαλονίκη κι Αθήνα. Θα έλεγα πως σ' αυτόν τον άνθρωπο αντιστοιχεί μια διαφορετική πόλη για κάθε χρονιά.
Τελευταία φορά του στην πρωτεύουσα ήταν τις προάλλες για το θορυβώδες reunion των Στέρεο Νόβα που λατρεύει. Ο gazozas λατρεύει ακόμη τη Λένα Πλάτωνος, τον Leonard Cohen, τα απελευθερωμένα κορίτσια με μαλλιά τιρκουάζ, τον σαματά πάσης φύσεως, τον Ταραντίνο ενδεχομένως, τη Φλέρυ Νταντωνάκη, τα στριφτά τσιγάρα, το αψέντι, τον all time classic Μάνο Χατζιδάκι, τις μαύρες κουκούλες, την καταστολή της βίας. Συνηθίζει να ξυπνάει τον κόσμο με sms που περιέχουν αποσπάσματα από ποίηση της Κατερίνας Γώγου στις οχτώ το πρωί! Μόλις πριν λίγη ώρα δε με ξύπνησε, με έβγαλε όμως από τη ραστώνη του μοντάζ με το ανατρεπτικό του ηλεκτρονικό γκράφιτι κι ακόμη περισσότερο με το κείμενο που σπάει κόκκαλα. Σας το παραδίδω κι εγώ από δω λοιπόν:
Οι αστυνόμοι παγιδευμένοι απ' το περίστροφο
οι γυναίκες απ' το φύλο τους
η δικαιοσύνη απ' τους νόμους
οι οργανώσεις απ' τις φράξιες
οι γιατροί απ' τα ηλεκτροσόκ
ναι. να πάμε στο Ίλιον το βράδυ
οι ήρωες εκεί έχουνε κόκκινα μάγουλα
και πάντα νικάνε στο τέλος
* Κατερίνα Γώγου Τρία κλικ αριστερά
στη μελοποίηση -διότι περί εικαστικής μελοποίησης πρόκειται-
του gazoza,
κατά κόσμον Βασίλη Κώτσικα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
22 σχόλια:
τι ωραία, πάλι μας γνωρίζεις έναν νέο ωραίο άνθρωπο, πολύ ωραίος τύπος ακούγεται. Μακάρι να δούμε δουλειά του ίσως και στο blog σου. C u at Palamidas πιθανότατα!
Καλημερα Αντωνη.Μου εφτιαξες την ημερα σημερα πρωι-πρωι...Μου εδειξεs αυτεs τιs καταπληκτικεs φωτογραφιεs που ειχα δει, εκει γυρω στην περιοδο των φωτων,σε ενα cafe τηs Κοζανηs.Αναρτημενεs στουs γυρω τοιχουs,ετσι καπωs σαν μια μικρη εκθεση,και οπου οση ωρα καθισαμε εκει αρκετοs κοσμοs ρωτουσε να μαθει για τον δημιουργο τους , και καθοσον μαλιστα ζητουσαν το τηλεφωνο του απο τον Νικο για να ελθουν σε επαφη μαζι του.Oντως ειναι καλιτεχνης ο BILL και σε πληροφορω και αριστος διακοσμητης οπου και εκει το ταλεντο του ειναι εμφανες.Εγω τον εχω συναντηση περισσοτερες φορες και τις πιο πολλες στην kοζανη.Ειναι απιστευτο ατομο.
celsius33...
του το χρώσταγα ένα post του gazoza, οπότε η τάξη αποκαταστάθηκε τώρα! Ήταν άλλωστε από τους πρώτους που είχαν αφήσει σχόλιο σ' αυτό το blog. Εννοείται πως θα αναρτήσω δουλειά του και στο μέλλον από δω, είπαμε, τους φίλους μου στηρίζω περισσότερο κι ανθρώπους που εκτιμώ.
Να έρθεις στου Παλαμίδα, προχθές τον άκουσα από τηλεφώνου να τραγουδάει για πιάνο- φωνή (πρόβα για τον Ιανό) κι έπαθα πλάκα!
παναγιωτης...
αφού εσύ κι η Έφη κοντεύετε να πολιτογραφηθείτε Κοζανίτες, λογικό είναι να έχετε δει από κοντά τη δουλειά του φίλου μας. Μόνο γω τον είδα χωμένο και αγχωμένο πίσω από μια μπάρα, όταν με πήγε ο Νίκος απ' τη δουλειά του. Ας το κοιτάξουμε μπας και κάνει καμιά ατομική έκθεση σύντομα!
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες του gazoza και καταπληκτικό το nickname του!
Ιδιαίτερα η δεύτερη με τρομάζει...
Μου θυμίζει πολύ έντονα ταινία του Κάρπεντερ.
Kαι το graffiti είναι εύστοχο.
Μπορούμε να δούμε κάπου περισσότερες από τις φωτογραφίες του, mr Bosko;
Ωραίος τύπος ο καλλιτέχνης!
Λατρεύει και τη Γώγου...!
Να δούμε κι άλλες δουλειές του!
Σ.Π.Ρ. ...
κοίτα σουξέ ο gazozas! Ποιος τη χάρη του...Εσένα σου θύμισε η φωτό Κάρπεντερ, εμένα λίγο Ταραντίνο (εξ ου και η αναφορά), λίγο Τσάκι ("Κούκλα του Σατανά"), λίγο πλάνο από ταινία του Χρήστου Δήμα και λίγο ένθετο από δίσκο του Κ. Βήτα!
Tι θα έλεγες να πάμε
για... ένα ποτό στη Κοζάνη;
Γουστάρω Underground Gazoza...
ΑΤΗ ΣΟΛΕΡΤΗ...
μου φαίνεται ό,τι θα αγγαρέψω τον gazoza να μου φτιάξει νέα...ταπετσαρία στο blog τούτο, που κοντεύει να πιάσει αράχνες!
maira del mar...
εγώ τώρα που' γινα στυλάκι, τις έκοψα τις γκαζόζες, παχαίνουν! Αλλά άμα το θες πολύ να μη σου χαλάσω χατήρι!
Σε ποιό δίσκο του Κ. Βήτα αναφέρεσαι;! Όντως, τον Ταραντίνο και την Κούκλα τα βλέπω κι εγώ... επίσης μου θυμίζει και μια φωτογραφία πολύ γνωστού φωτογράφου -δε θυμάμαι, όμως, ποιού- που απεικονίζει μία κούκλα με το ένα μάτι κλειστό και το άλλο είναι μέσα στα χώματα. Είναι τραβηγμένη σε εμπόλεμη χώρα...
Σ.Π.Ρ. ...
σε κανέναν συγκεκριμένο δίσκο του, για την αίσθηση μιλάω περισσότερο. Ή ίσως έχει κάτι από το ένθετο της "Άγριας χλόης" τώρα που το ξανασκέφτομαι...
rsklav@hotmail.com
το mail μου... με τάπωσες με το link για το σταθμό σου είναι η αλήθεια!
Παιδιά ωραία τα λέτε...!
Καλή είναι κι η ταπετσαρία που έχεις... αλλά αν είναι να καλλιτεχνήσει ο άνθρωπος... πάσο!
Καλησπέρα Μποσκάκι...αα,ωραίο το ποίημα της Κατερίνας Γώγου...αλλά κι ο φίλος σου δε πάει πίσω από ταλέντο...αλλά τι κρίμα να σπαταλιέται μέσα στα μπάρ,και τα οινοπνευματοποτεία!που λες και εσύ!....βλέπεις πάντα τα πιο μεγάλα ταλέντα κρύβονται ανάμεσά μας λέω εγώ...και συνήθως δε 'κινούν΄καν υποψίες ότι είναι ταλέντα...πάντως πιστέυω ότι ο φίλος σου θα μπορούσε να γίνει ένας πολύ σημαντικός εικαστικός αν το προσπαθούσε λίγο περισσότερο... πάντως δίνει πολύ χαρά να βλέπεις ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσά μας!....μπράβο του...καλησπέρες....
Σ.Π.Ρ. ...
εμ, αφού δε διαβάζει κανείς προσεκτικά, μου φαίνεται! Και να πεις ό,τι το' χα βάλει μόνο μια φορά το link!
ΑΤΗ ΣΟΛΕΡΤΗ...
συμφωνώ, μια χαρά είναι η ταπετσαρία μου, ποιος κάθεται τώρα να κάνει ανακαινίσεις στο μπλογκόσπιτο του;
Αθανασία...
καλώς το το κορίτσι! Πόσο καιρό έχεις να περάσεις; όλο Μποσκάκι και Μποσκάκι μου είσαι, αλλά γι' αλλού τραβάς τώρα! Θα σε διαβάσει ο gazozas και σένα κι ίσως πειστεί να γίνει επαγγελματίας καλλιτέχνης!
Αααα,καλέ! έχουμε και παραπονάκια και γκρίνιες τώρα;;;,έλα καλέ! μη κάνεις κι έτσι...έλα βρέ που τραβάω αλλού!..απλά να εμένα κάποιος πρέπει να μ έχει φτύσει που λένε..και με κυνηγούν τα τελευταία χρόνια,(από το 2007 συνολικά)όλες οι γκαντεμιές και οι κακοτυχίες του κόσμου!...έρε και να ξερα ποιός είν αυτός...έρε και να ξερα...να του κοβα τ αυτιά από τη ρίζα!...μη νομίζεις Μποσκάκι γενικά απέχω από τα μπλόγκς αυτό το καιρό δεν είναι μόνο με το δικό σου...έεεελα θα με συγχωρήσεις γι αυτή τη παρατεταμένη σιωπή τώρα;; δε θα ξαναγίνει...στο υπόσχομαι!...
Αθανασία...
εντάξει, εντάξει, πάσο, Αθανασία μου, δε θέλω να μου στενοχωριέσαι. Εδώ θα' μαστε και θα τα λέμε, καλά μόνο να' μαστε!
Για να αποσαφηνιστεί η όλη ιστορία,
πέραν του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του gazoza (και ως φωτογράφου)
να υπογραμμίσω οτι οι δημοσιευμένες στο blog φωτογραφίες είναι του εξίσου φίλου και ταλαντούχου κινηματογραφιστή φωτογράφου Θοδωρή Χλιάπα.
Κάντε τον κόπο:
www.tchliapas.com
Φιλιά Νίκος
Ανώνυμος...
βεβαίως είναι του Χλιάπα και μάλιστα αν κάνεις κλικ πάνω στις φωτογραφίες, αναγράφεται το όνομα του!
thanx για τη διευκρίνιση!
Δημοσίευση σχολίου