Αύριο πρωί- πρωί η αναχώρηση για την Επίδαυρο και το μικρό αρχαίο θέατρο. Ελλείψει βαν, θα χωριστούμε σε αυτοκίνητα: η Λένα με τη Βικτώρια και τον Γιάννη στου Στέργιου, η Σαβίνα στου άλλου Γιάννη, του ηχολήπτη, ο Vlastur στου Tsiko κι εγώ στου Στράτου. Το πρόγραμμα έχει ξεκούραση, φαγητό, ξανά ξεκούραση και αργά το βράδυ πρόβα τζενεράλε - κλειστή για τον κόσμο, απ' ότι μας ενημέρωσαν από το Φεστιβάλ Αθηνών. Πρώτη παράσταση την Παρασκευή 9 Ιουλίου και δεύτερη την επόμενη, Σάββατο 10 του μήνα. Προβλέπεται να γίνει πανικός ιδίως το Σάββατο, αν και οι περισσότεροι δικοί μου φίλοι θα μας έρθουν την πρώτη μέρα. Προβλέπεται επίσης τρέξιμο για μένα, καθώς, πέραν των συναυλιακών-οργανωτικών καθηκόντων μου, με ειδοποίησαν πως θέλουν να πάρουν πλάνα από την τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Όταν ζήτησα λεπτομέρειες, μου είπαν πως πρόκειται για ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ με θέμα τον Κωνσταντίνο Καβάφη.
Λίγο αργότερα χτύπησε το κινητό μου και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο φίλος μου, ο σκηνοθέτης Κώστας Μαχαίρας, ο οποίος σκηνοθετεί το καβαφικό πορτραίτο και μάλλον πολύ χάρηκε που έπεσε πάνω μου. Ενδέχεται, λοιπόν, να μην έρθει συνεργείο, αλλά να δώσω εγώ πλάνα από την πρόβα τζενεράλε που θα τραβήξω με την ψηφιακή μου κάμερα. Παρεμπιπτόντως, μια χαρά βγήκε και Η Πόλις από την πρόβα στο στούντιο με την κάμερα της φωτογραφικής μηχανής. Θα έχω μαζί μου το δανεικό μίνι laptop, επομένως σίγουρα θα μεταφέρω εικόνες από τη Μικρή Επίδαυρο, όχι αναγκαστικά μόνο από τις συναυλίες. Η Λένα μάλιστα με παρακάλεσε να συνεχίσουμε κι από 'κει τη σύνθεση σουρεαλιστικών γραφών που τόσο την ξεκουράζει!
Λίγο αργότερα χτύπησε το κινητό μου και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο φίλος μου, ο σκηνοθέτης Κώστας Μαχαίρας, ο οποίος σκηνοθετεί το καβαφικό πορτραίτο και μάλλον πολύ χάρηκε που έπεσε πάνω μου. Ενδέχεται, λοιπόν, να μην έρθει συνεργείο, αλλά να δώσω εγώ πλάνα από την πρόβα τζενεράλε που θα τραβήξω με την ψηφιακή μου κάμερα. Παρεμπιπτόντως, μια χαρά βγήκε και Η Πόλις από την πρόβα στο στούντιο με την κάμερα της φωτογραφικής μηχανής. Θα έχω μαζί μου το δανεικό μίνι laptop, επομένως σίγουρα θα μεταφέρω εικόνες από τη Μικρή Επίδαυρο, όχι αναγκαστικά μόνο από τις συναυλίες. Η Λένα μάλιστα με παρακάλεσε να συνεχίσουμε κι από 'κει τη σύνθεση σουρεαλιστικών γραφών που τόσο την ξεκουράζει!
Μια κι έπρεπε να παραδώσω τις δισκοκριτικές μου για το καλοκαιρινό τεύχος του διφώνου, που κλείνει πιο γρήγορα την ύλη του, εδώ και δυο μέρες έπηξα κυριολεκτικά στην ακρόαση ελληνικών δίσκων. Η Inner Ear τό 'κανε πάλι το θαύμα της! Το cd των Tango With Lions με τίτλο Verba Time είναι ότι καλύτερο αγγλόφωνο έχω ακούσει τους τελευταίους μήνες! Καμιά σχέση με άλλες θρασύτατες περιπτώσεις που μας τις έχουν κάνει κλίσμα...Συγκεκριμένα, η κυρία Κατερίνα Παπαχρήστου, που υπογράφει και ερμηνεύει όλα τα κομμάτια των Tango With Lions, είναι μια εξαιρετική και εξαιρέσιμη καλλιτέχνιδα! Άψογη προφορά στον αγγλικό λόγο της, ο οποίος ευτυχώς δεν αναλώνεται στο I love you babe - Babe I love you. Και πολύ εκλεπτυσμένες ενορχηστρώσεις με εμπνευσμένους διαλόγους μεταξύ της ηλεκτρικής -ακουστικής κιθάρας, του τσέλου και του πιάνου. Ξεχώρισα το κομμάτι Black, όπου το theremin οργιάζει, θυμίζοντας μου το αγαπημένο Lather των Jefferson Airplane.
Απ' την άλλη, τα Σταφύλια Βουργουνδίας (Burgundy Grapes), πάλι από την Inner Ear, δηλαδή ο Γιώργος Κολυβάς και ο Αλέξανδρος Μιαούλης, φτιάχνουν μια instrumental μουσική τόσο αισθαντική, λυρική και ταξιδιάρικη, που σου δίνει την αίσθηση ότι έρχεται από το ανοιχτό φινιστρίνι ενός πλοίου μέσα στο πολυπρόσωπο και πολύβουο λιμάνι της Νέας Υόρκης ή από τα παράθυρα μιας αμαξοστοιχίας των αρχών του 20ου αι. καθώς μπαίνει στη Βαλτιμόρη. Νομίζω, πρόκειται για ότι καλύτερο οργανικό έχω ακούσει από το προ διετίας Every night dreams και μετά, πιστεύοντας ότι οι Θεσσαλονικείς Your Hand In Mine πραγματικά είχαν χαράξει γραμμή με τα δικά τους ανεξίτηλα χρώματα στην εγχώρια οργανική cinematic μουσική. Αναζητήστε και το cd των Burgundy Grapes, θα το απολαύσετε! Να, αυτά ακούω και παίρνω δύναμη για την εξέλιξη της μουσικής στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που κάτι ανεκδιήγητοι τύποι (ροκάδες του κερατά, σύμφωνα με τον Τζίμη Πανούση) μπλέκουν τις ηλεκτρικές κιθάρες με τα μπουζούκια, φωνάζουν και τον Βασίλη Καρρά (δεν τον αντέχω ούτε σε καταστολή!) να τους πεί ένα κομμάτι και νομίζουν κιόλας ότι κομίζουν πρωτοπορία. Δεν κάθονται σπίτι τους λέω 'γω καλύτερα...
Ο Lolek πάντως δεν κάθεται σπίτι του και ορθώς πράττει, εφόσον διανύει ιδιαίτερα δημιουργική περίοδο με τα νέα τραγούδια του! Το Σάββατο 10 Ιουλίου θα δώσει την πρώτη μεγάλη του συναυλία στο Κηποθέατρο Παπάγου, συνοδευόμενος από τη σούπερ μπάντα του. Να είστε εκεί, αφού εγώ θα βρίσκομαι στην Επίδαυρο με το πλατωνικό team. Μάλιστα ο Lolek θα είναι μεταξύ των φίλων που θα παρακολουθήσουν την πρώτη συναυλία της Λένας μεθαύριο. Καλά να πάνε, και η Λένα Πλάτωνος, και ο Lolek, και κυρίως καλά να περάσουμε όλοι!
15 σχόλια:
Σε μία παλιότερη ανάρτησή σου για τους Your hand in mine είχα αναφέρει πόσο πολύ μ' αρέσουν κι έρχεσαι τώρα με την άλλη πολύ μεγάλη μου αδυναμία τους Burgundy Grapes!
Όποτε βρεις χρόνο ψάξε και για τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους, το EP Lagero του 2009 (το προσφέρουν μάλιστα για δωρεάν ακρόαση εδώ: http://www.archive.org/details/BurgundyGrapes-Lagero) είναι ένα μικρό διαμάντι κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Καλή επιτυχία στην Επίδαυρο, μακάρι να μπορούσατε ν' ανεβείτε και προς το Βορρά...
Χαιρετισμούς, Ελένη
Αθήνα θα το δούμε αυτό εμείς που δεν έχουμε φράγκα να πάμε Επίδαυρο???
Εκτιμάω τις δισκοπροτάσεις από ανθρώπους που εκτιμάνε τους Your hand in mine. Να δούμε τώρα μόνο πως θα το βρούμε..
Η πρώτη φορά που άκουσα το "Every night dreams" ήταν ενώ υπηρετούσα στο Ναύπλιο, και μου το είχε στείλει από το κινητό του σε mp3 ο ίδιος ο Μάνος (Μυλωνάκης), σε κάποια υπηρεσία μαγειρία, μαζί με κάτι κομμάτια από Ennio Morricone κ.ά. και μετά από 2-3 απόπειρες γιατί ήταν μεγάλο το αρχείο. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο και κατά ευτυχή συγκυρία και ενώ η αποστολή αποτύχαινε, εγώ επέμενα να μου το ξαναστείλει!
Έπειτα, και ενώ διάβαζα δισκοκριτικές στο Avopolis σε κάποια άδεια, κάτι μου θύμισε το κατεβατό των οργάνων που χρησιμοποιούσαν τα παιδιά και ειδικά εκείνο το toy piano και το wurlitzer (που ακόμα δεν ξέρω τι σημαίνει) και συνειδητοποίησα ότι τα αποθεωτικά σχόλια που διαβάζα αναφέρονταν στην μαγική μουσικούλα που είχα ανακαλύψει μόνος μου και κουβαλούσα στο κινητό μου. :-)
Το παράξενο με το Μάνο είναι ενώ παίζαμε στην ορχήστρα του στρατού, αυτός ακορντεόν και εγώ παριστάνοντας τον μπουζουξή (δεν ήξερα να παίζω, εκεί μέσα έμαθα), κανείς δεν υποψιαζόταν τι υπέροχες μελωδίες κουβαλούσε στο κεφάλι του. Και ήταν και διστακτικός από πάνω γιατί θεωρούσε ότι υπολειπόταν των άλλων σαν εκτελεστής!
Υ.Γ. Ζηλεύωωω για την Επίδαυροοοο. Με έχω ικανό να μπω σε ένα τρένο την τελευταία στιγμή και να διασχίσω τη μισή Ελλάδα για ένα βράδυ..!
Ελένη...
σ' ευχαριστώ, και για τις ευχές σου, και για το link των Burgundy Grapes! Μου άρεσε πολύ το cd τους, ειλικρινά!
mahler76...
μακάρι!
που είσαι, ρε Mahler, που εχάθης απ' τα μέρη μου;
Νίκος από Ολλανδία...
τελικά είσαι ο Νίκος από Ολλανδία ή από Θεσσαλονίκη;
και δεν έρχεσαι; αξίζει σίγουρα τον κόπο!
φοβερή η ιστορία σου με τον Μυλωνάκη απ' τα στρατά!
2 μέρες χάθηκα στα βιβλιοπωλεία. Αν δε, καθίσω να διαβάσω και όσα πήρα θα σας χάσω τελείως :)
mahler76...
δεν πειράζει, καλό...χάσιμο ειν' αυτό!
άντε, καλό βράδυ!
Bosko, ε! μα όλα τα καλά συμβαίνουν τώρα που θα λείπω μου φαίνεται...Πλάτωνος, Λόλεκ αλλά κ Αγγελάκας στο ροκγουέιβ...σιγά μην κλάψω, να μη συφοριαστώ αφού θα ακουστώ κ απαράδεκτα γκρινιάρα μια κ πάω ταξιδάκι!!
Καλό ταξίδι, καλές συναυλίες καλές ασυναρτητες ανερτησίες που κ εμάς ανακουφίζουν ...κτλ κτλ κτλοιπά, γιατί αριβεντέ(ρ)τσι μου αρέσει κ την κάνω...μα τυχεροί όσοι πάτε Επίδαυρο!!
Despina...
κι εσύ να περάσεις πολύ-πολύ καλά και να αναρτήσεις φωτογραφίες από το ταξίδι στο νεοσύστατο blog σου.
btw, ωραία η photo του προφίλ σου!
φιλιά κ΄ θα τα ξαναπούμε σε λίγες εβδομάδες, ελπίζω από κοντά!
Βοsko, σε ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο, με ενθαρρύνεις! Θα τα πούμε κι από κοντά και εννοείται ότι θα ποστάρω για την Κάτω Ιταλία κ Σικελία μάλλον όταν επιστρέψω μετά τις 15/7, δεν θα έχω μαζί μου λάπτοπ εκεί, είδωμεν! Κι εσύ να περνάς πολύ όμορφα όπου πας!
Στην πραγματικότητα είμαι ο τακτικός σας αναγνώστης Νίκος από την Αλεξανδρούπολη που σπουδάζει Ολλανδία (και το πετάει με κάθε αφορμή γιατί ακούγεται κάπως :P)
Η αλήθεια είναι ότι ήταν όαση το blogακι τούτο, και εύχομαι να αργήσει πολύ να στερέψει!
γουφ γουφ, ομορφα.
κι εγώ σάββατο μάλλον θα πάω τελικά.
πολύ ενδιαφέρουσες οι καινούργιες μουσικές που προτείνεις από εδώ αλλά βρε bosko μήπως είσαι λίγο άδικος με τη monika?? πάω στοίχημα ότι αν δεν είχε γίνει τόσο μέινστριμ δε θα είχες πρόβλημα μαζί της. Το ότι όμως κάποιος γίνεται μέινστριμ δεν μειώνει αυτόματα τη δουλειά του. Κι η δουλειά της κατά γενική ομολογία είναι τουλάχιστον συμπαθητική.
http://www.e-tetradio.gr/ar2796el_tangowithlions.html
;)
kalispera,
grafw gia na rwthsw mhpws yparxei kaneis na pou na exei eleuthero xwro sto amaksi ths epistrofhs to savvato meta thn parastash?
giati plhroforithika oti den yparxei meso metaforas gia athina otan teleiwsei h synavlia...
euxaristw!
giannis
Δημοσίευση σχολίου