φαραντούρη-''μέγαρο''-λάμπος-τσαντίλας-''αυλαία''-δύο-reviews

Χθες είχαμε στην Αυλαία, στον Βοτανικό, την κοινή παρουσίαση δύο δίσκων: του δεύτερου προσωπικού του Δημήτρη Λάμπου με τίτλο Lampoons, Songs and Laments for the 21st century και του πρώτου του Μιχάλη Τσαντίλα με τίτλο Σκιά στο μυαλό (δύο κυκλοφορίες του label Μετρονόμος). Εδώ βλέπετε τον Λάμπο στην κιθάρα και τον Σταύρο Παργινό στο τσέλο να παίζουν το κομμάτι The Child, από τα πλέον αγαπημένα μου.

Ομολογώ πως το cd του Τσαντίλα δεν είχα κατορθώσει να τ' ακούσω, παρ' ότι ο άνθρωπος είχε την καλωσύνη να μου το στείλει προσωπικά εδώ και πολλούς μήνες. Καλύτερα ίσως! Κι αυτό γιατί χθες εντυπωσιάστηκα από την καλοκουρδισμένη μπάντα του, αλλά και το υλικό του, έτσι όπως το ερμήνευσε ο ίδιος. 

Τηρουμένων των αναλογιών, ο Τσαντίλας μού θύμισε κάποιον Αμερικανό ή Άγγλο funky - rock τραγουδοποιό των 70s, παρουσιάζοντας αμιγώς δυτικότροπες συνθέσεις που δεν έχουν καμία σχέση με το λεγόμενο έντεχνο - απ' όσο μπόρεσα να ακούσω δηλαδή!Μπράβο του!

Τον Λάμπο, αντιθέτως, τον γνωρίζω αρκετά και ως ποιητή και ως τραγουδοποιό. Στον δε δεύτερο δίσκο του, για τον οποίο μίλησα στην Αυλαία, είχε την ευτυχία να συνεργαστεί με την Αμερικανίδα καλλίφωνη Jessica Kilroy και τη Γερμανίδα Jennifer Beecher. Το σημείο που επέμεινα ωστόσο κατά τη σύντομη ομιλία μου ήταν οι δυσκολίες και η τόλμη των δύο αυτών παιδιών να βγάζουν δίσκους τη χειρότερη απ' όλες τις απόψεις περίοδο. 

Εδώ ο συνάδελφος Στυλιανός Τζιρίτας, ίδιος με Αμερικανό beat ποιητή των late 50s, παρουσιάζει τον Μιχάλη Τσαντίλα και τη δουλειά του με τα καλύτερα λόγια! 

Αλλαγή σκηνικού: Την προηγούμενη μέρα, Τετάρτη 22 Μαΐου, βρέθηκα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, καλεσμένος της Μαρίας Φαραντούρη στη συναυλία της για την οικονομική ενίσχυση των συσσιτίων του Δήμου Γαλατσίου. Τη Φαραντούρη παρουσίασε στο κοινό η κυρία Ντάγκλα, εκπρόσωπος του Δήμου, η οποία έδωσε και το στίγμα της συναυλίας που θα παρακολουθούσαμε. 

Τραγούδια αγάπης των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι, Θάνου Μικρούτσικου, Λένας Πλάτωνος και Σταύρου Ξαρχάκου, όπως και τραγούδια με θέμα τους Μετανάστες, κυρίως του Τούρκου Ζυλφί Λιβανελί.

Ευχάριστη έκπληξη η πρώτη εμφάνιση επί σκηνής, στη χώρα μας τουλάχιστον, της νεαρής υψίφωνου Vivian Daglas. Η Φαραντούρη την είχε συναντήσει στη Βιέννη και με αφορμή αυτή τη συναυλία την άκουσε και δέχτηκε να τραγουδήσουν μαζί. Εξαιρετική στα τραγούδια από τον Επιτάφιο του Θεοδωράκη και του Ρίτσου στο πρώτο μέρος!  

Το δεύτερο μέρος άνοιξε με τη Φαραντούρη σε δύο τραγούδια της Χάρης Τσεκούρα με ερωτικό στίχο και παραδοσιακούς μουσικούς δρόμους. Το Χαλάλι τό'χα ξεχωρίσει και από εκείνον τον live δίσκο της Φαραντούρη με τη Λυδία Κονιόρδου. Την κορυφαία ερμηνεύτρια συνόδευσε στο πιάνο ο Αχιλλέας Γουάστωρ από την ΚΟΕΜ, συνεργάτης του Ξαρχάκου. 

Ακολούθησε το Κύμα από την ευαίσθητη Τρίτη Πόρτα της Λένας Πλάτωνος και του Θόδωρου Ποάλα και δύο ερωτικά τραγούδια από τον κύκλο Οδύσσεια του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους του Κώστα Καρτελιά. 

Εν συνεχεία ξαναήρθε στη σκηνή η Vivian Daglas και τραγούδησε κομμάτια κυρίως του Χατζιδάκι αυτή τη φορά, αλλά και αρκετά ντουέτα με τη Φαραντούρη. 

Εννοείται πως όταν στο τέλος η Μαρία Φαραντούρη τραγούδησε την Ελένη των Θ. Μικρούτσικου - Μπ. Τσικληρόπουλου και το Μάνα μου Ελλάς των Σ. Ξαρχάκου - Ν. Γκάτσου, σείστηκε η αίθουσα από τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες του κοινού. Εξαιρετική συναυλία με την εθνική μας τραγουδίστρια σε μεγάλες φόρμες! Μα δεν τραγούδησες και το ''Άντρα μου πάει'' ή το ''Πέρα απ' τα σύνορα'', όπως μας έλεγες, της είπα κι εγώ μετά. Τι να πρωτοχωρέσει σε μια συναυλία; ήταν η απάντηση της Φαραντούρη, αφού όντως η συναυλία ξεκίνησε στις 20.45 το βράδυ και τερματίστηκε σχεδόν τα μεσάνυχτα, ξαναθυμίζοντας μας κλασικές στιγμές του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού.