Αγόρασα πριν λίγες μέρες από τα Public την ταινία ''Stoned'' που γύρισε το 2005 ο μουσικόφιλος κινηματογραφιστής Stephen Woolley, βοηθός του Neil Jordan σε όλες τις διακεκριμένες δουλειές του. Εξαιρετική βιογραφία, βασισμένη στο βιβλίο του Geoffrey Giuliano, σύμφωνα με το οποίο, τον ιδρυτή των Rolling Stones δολοφόνησε ο Frank Thorogood, ο χτίστης της βίλας του. Ο Thorogood είχε περάσει αρκετό καιρό μαζί με τον Jones, δεχόμενος τις προσβολές του, ερχόμενος επίσης σε επαφή με το LSD και τις ναρκωτικές ουσίες που του πάσαρε ο αυτοκαταστροφικός Βρετανός μουσικός. Μου άρεσαν πολύ η αναπαράσταση των sixties - ο σκηνοθέτης φάνηκε να έχει μεγάλη αγάπη για την εποχή -, η μίξη ψηφιακού και χημικού σινεμά, καθώς και οι ερμηνείες του Leo Gregory ως Brian Jones, του Paddy Considine ως Frank Thorogood και της σέξι Monet Mazur ως Anita Pallenberg - το κορίτσι του Jones, που τον ''έφτυσε'' για τον Keith Richards και που μέχρι σήμερα παραμένει κολλητή της Marianne Faithfull. Αυτό που δεν μου άρεσε, γνωρίζοντας κιόλας πόσο...τζόρες είναι οι ζάπλουτοι Stones με τα δικαιώματα της μουσικής τους, ήταν ότι ακριβώς έλειπαν οι Stones! Ο Woolley, για να μη μπλέξει με δικαστικές διαμάχες, προτίμησε να υπάρχουν στο soundtrack της ταινίας του ορίτζιναλ ηχογραφήσεις των Jefferson Airplane, Traffic κ.α., ενώ το κομμάτι των Rolling Stones καλύφθηκε με διασκευές σε παλιά blues - που είχαν ηχογραφήσει και οι ίδιοι στο ξεκίνημα τους - διασκευασμένα όμως από τους White Stripes.
 |
| Ο Brian Jones (1942 - 1969) |
 |
| Η Nico με τον Brian Jones στο Monterey International Pop Festival τον Ιούνιο του 1967 |
 |
| Ο Brian Jones με τον φίλο του, Jimi Hendrix, στο Monterey International Pop Festival τον Ιούνιο του 1967. Ο Jones είχε προλογίσει τους Jimi Hendrix Experience στο συγκεκριμένο, ιστορικής σημασίας, φεστιβάλ, εφόσον δεν είχαν γίνει ακόμη γνωστοί επί αμερικανικού εδάφους |
Όταν με πήρε ο ύπνος, αμέσως μετά την ιδιωτική προβολή του ''Stoned'', είδα ένα παράξενο όνειρο: Ένα πελώριο καράβι, λέει, θα έφερνε από κάπου μακριά τη σορό του Μάνου Χατζιδάκι και ένα πλήθος ανθρώπων αρχίσαμε να συρρέουμε για να πούμε το τελευταίο αντίο στον μεγάλο Έλληνα συνθέτη. Υπήρχε μια λύπη διάχυτη μεσ' στ' όνειρο, αποτέλεσμα ίσως της λύπης που μου είχε προξενήσει ενδόμυχα η βιογραφία του Brian Jones. Τι σχέση μπορεί νά'χουν ο Brian Jones με τον Μάνο Χατζιδάκι; Καμία εκ πρώτης όψεως! Κι όμως! Πριν λίγες ώρες θυμήθηκα πως ο θάνατος του Βρετανού νεαρού ρόκερ δεν είχε αφήσει αδιάφορο τον Έλληνα συνθέτη, όταν εκείνος το ίδιο διάστημα δούλευε στο Λονδίνο το soundtrack της ταινίας ''Heroes'' του Ζαν Νεγκουλέσκο. Για του λόγου το αληθές, μάλιστα, υπάρχει και ένα κείμενο του Χατζιδάκι για τον Jones, όπως το διάβασε ο ίδιος από το Τρίτο Πρόγραμμα, κάποτε που παρουσίασε για πρώτη φορά στο ελληνικό ραδιόφωνο την ανέκδοτη μουσική του για την ταινία του Νεγκουλέσκο! Έχω το ηχογράφημα στα χέρια μου και παραθέτω το σχετικό απόσπασμα, αφού - κατά τη γνώμη μου - παρουσιάζει ενδιαφέρον:
...Έτσι βρέθηκα στην Kings Road μιαν άνοιξη στο Λονδίνο. Το Λονδίνο και η Kings Road ζούσαν τον τελευταίο χρόνο ενός Blow Up με πολύχρωμα κουρέλια, φανταστικούς αντικέρ, αισθητικούς και μη. Με τραγούδια του Donovan και των Rolling Stones, ακριβώς όταν ένας απ' αυτούς πέθανε από κέφι στην πολυτελή πισίνα του σπιτιού του και τα κοριτσόπουλα της Ευρώπης και της Αμερικής κλαίγανε ρυθμικά το θάνατο του. Μέσα σ' αυτή την αναρχία της αγγλικής πρωτεύουσας, ο Αργυράκης κι εγώ, διδάσκαμε μαθήματα αμερικανοελληνικού πολιτισμού σε νέους που διψούσαν να έρθουν σε επαφή με γνήσιους και εξωτικούς πολιτισμούς - τον δικό μας, παραδείγματος χάρη, Και μέσα σ' αυτή την ατμόσφαιρα, ήταν περίεργο το αίσθημα του έγχρωμου χιπισμού που ζούσα με τους φίλους μου στο Chelsea του Λονδίνου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου