Τον Μίκη Θεοδωράκη τον ''κυνηγούσα'' τα τρία τελευταία χρόνια για μία συνέντευξη, πάντα για τη LIFO. Τη μία μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο με το αναπνευστικό του, την άλλη οι δικοί του τον προστάτευαν από τα μικρόβια και τις λοιμώξεις - και καλά κάνανε -, πάντως ούτε η φίλη μου η Μαρία Φαραντούρη δε μπορούσε να κάνει τίποτα, αλλά ούτε και η κόρη του η ίδια, η Μαργαρίτα, με την οποία κάποια στιγμή επικοινωνήσαμε στο facebook. Λίγο καιρό πριν συνάντησα στην αίθουσα ''Παρνασσός'' την γυναίκα που τον φροντίζει, τη Ρένα Παρμενίδου, και μου είπε ότι ο Μίκης δεν δίνει πια τετ α τετ συνεντεύξεις, μα μόνο μέσω email κ.λπ. Πόσο είχα στενοχωρηθεί όταν δεν πέρασε μια βδομάδα από τη συνάντηση μου με την Παρμενίδου και διάβασα συνέντευξη του συνθέτη σε κυριακάτικη μεγάλη εφημερίδα με φωτογράφηση του κιόλας...Απογοητεύθηκα, εκεί είπα πως δεν πρόκειται να συναντήσω ποτέ ξανά τον Μίκη που τόσο το ήθελα!
Για την ιστορία, να πω ότι σπίτι του Θεοδωράκη έχω μπει άλλες δύο φορές τα προηγούμενα χρόνια και μάλιστα μού'χε δώσει συνέντευξη, αλλά όχι σαν αυτή που κάναμε την περασμένη εβδομάδα! Η πρώτη μου γνωριμία με τον Μίκη πηγαίνει πολύ πίσω, το 1994, όταν κάναμε το βίντεο κλιπ του τραγουδιού του, ''Ο κόκορας'' (από τον δίσκο ''40 τραγούδια για παιδάκια και παιδιά'') με τον Ανδρέα Ταρνανά σκηνοθέτη και την παιδική μου φίλη, Κατερίνα Παρασκευοπούλου, ''συμπρωταγωνίστρια'' του, μια και ο ίδιος εμφανιζόταν ως ζωγράφος Νικηφόρος Λύτρας - τέτοιο ήταν το concept! Ο Μίκης σήμερα δε θυμάται τίποτα από το εν λόγω κλιπ και μάλλον πρέπει να του το πάω σε ένα DVD, εφόσον τι να πρωτοθυμηθεί ο άνθρωπος που δεν έχει σταματήσει να συμμετέχει σε γυρίσματα για εκπομπές, ρεπορτάζ και ντοκιμαντέρ; Το παράξενο θα ήταν να το θυμόταν! Αρκετά χρόνια μετά, το 2001 ή το 2002 τού πήραμε μία μεγάλη συνέντευξη για το περιοδικό ΗΧΟΣ μαζί με τη συνάδελφο Λιάνα Μαλανδρενιώτη. Δεν την είχα ''χαρεί'' καθόλου εκείνη τη συνέντευξη, αφού έγινε μέσω email και δεν υπήρχε προσωπική επαφή. Πάλι λίγα χρόνια μετά, πήγα για πρώτη φορά στο σπίτι του μαζί με τον Διονύση Σαββόπουλο, τον συνθέτη και τότε διευθυντή του Διφώνου, Μιχάλη Κουμπιό, και τη Λιάνα Μαλανδρενιώτη. Πήγαμε ως team Δίφωνο, μια και ο Μίκης θα μοιραζόταν ένα εξώφυλλο του μαζί με τον Σαββόπουλο. Τέλος, ακριβώς πριν μία δεκαετία, το 2007, ξαναπήγα στο σπίτι του μαζί με τον συνάδελφο Κώστα Μπαλαχούτη και κινηματογραφικό συνεργείο - ως σκηνοθέτης τούτη τη φορά - για να ''τραβήξουμε'' μία μαραθώνια συνέντευξη του που μπήκε μονταρισμένη στη σειρά με την ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Έκτοτε, τον έβλεπα μόνο εξ αποστάσεως σε συναυλίες με έργα του και τραγούδια του, πότε στο Ηρώδειο και πότε στο Μέγαρο Μουσικής ή στο Βεάκειο του Πειραιά.
Ότι δεν είχαν καταφέρει, λοιπόν, η Φαραντούρη, η κόρη του και η οικονόμος του, το κατάφερε ένα δραστήριο κορίτσι, η καλλιτεχνική μάνατζερ και υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων, Άννα Γιώτη. Εκείνη μου τηλεφώνησε πριν μία εβδομάδα ζητώντας μου να καλύψω για τη LIFO τις παραστάσεις της Ζωής Παπαδοπούλου με τα Κίτρινα Ποδήλατα σε τραγούδια του Θεοδωράκη για το ''Kremlino''. Στη βράση κολλάει το σίδερο, σκέφτηκα, και εξήγησα αμέσως στη Γιώτη πως δεν θα έκανα ποτέ κάτι στη LIFO για τον Μίκη αν δεν μου έδινε μία συνέντευξη! Εννοείται πως όποιος ψάξει, θα βρει στο LIFO.gr πολλά άρθρα μου για τον Μίκη Θεοδωράκη με ιστορίες των τραγουδιών του! Δεν πέρασε ένα τέταρτο από το πρώτο μας τηλεφώνημα και η Γιώτη με ξαναπήρε: ''Το κανόνισα! Αύριο στις 5.30 το απόγευμα θα είσαι στο σπίτι του Θεοδωράκη, σε περιμένει''! Δεν το πίστευα, έλεγα πως είναι αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο! Ενημέρωσα αμέσως τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο προσωπικά, υπήρξε μία άμεση και ευχάριστη κινητοποίηση κι έτσι την επόμενη, Πέμπτη 4 Μαΐου του σωτηρίου έτους 2017, βρέθηκα πράγματι στο πανέμορφο σπίτι του μεγαλύτερου εν ζωή Έλληνα μουσικοσυνθέτη να συνομιλώ μαζί του για περισσότερο από ένα δίωρο, ενόσω ο Πάρις Ταβιτιάν μας φωτογράφιζε! Δεν θα γράψω τώρα τι είπαμε με τον Θεοδωράκη - η συνέντευξη θα δημοσιευθεί στο αυριανό φύλλο της LIFO και θα αναρτηθεί στο διαδίκτυο - το κλίμα ωστόσο ήταν κάτι παραπάνω από φιλικό και αγαπησιάρικο. Ανανεώσαμε μάλιστα το ραντεβού μας για να του πάω ένα CD του...Jimi Hendrix, που μου ζήτησε (!), αλλά και τον δικό του ''Επιτάφιο'' στην ανέκδοτη ηχογράφηση του 1970 στη Νέα Υόρκη με τον Μάνο Χατζιδάκι στο πιάνο και τη Φλέρυ Νταντωνάκη στο τραγούδι. Θα γίνει! Αυτα τα ολίγα για την ώρα εν αναμονή της δημοσίευσης της συζήτησης μας στην αυριανή LIFO και στο LIFO.gr!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου